Chapter 47: Captive

There was an intense battle of eyes between me and Ruan while Rye was busy checking his hand clock to count the time.

“Choose our children,” I mouthed.

Napapikit ang lalaki na tila hindi na alam kung ano ang gagawin. He was clenching his jaw while breathing heavily while Rye was just grinning evily while staring at him.

Sa isip ko ay ang tunog ng paggalaw ng kamay ng orasan habang ilang nguso ng baril ang nakatutok sa akin.

“Thirty seconds.”

Sinubukan kong lumingon kayla Sever at Altro ngunit hindi ko magawa dahil sa higpit ng pagkakahawak sa akin ng mga tauhan ni Rye kahit nakatali na ako.

When I looked back at Ruan, nakita ko itong nakatitig sa mga anak namin na hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak. When he turned his head and our eyes met again, I gave him a nod of assurance.

“I'll be fine,” I mouthed him words again.

He shall choose them. Bukod sa mukhang seryoso ang kapatid nito sa kondisyon niya ay 'yon na ang pinakamaayos na paraan upang matapos na ito.

Hindi papayag si Rye na