Chapter 6

Wenshie's POV

Buong biyahe ay pareho silang walang imik. Tahimik na nakatanaw sa labas ng bintana ng sasakyan ni Khier si Wenshie, kahit gaano kaganda ang iba’t ibang ilaw na nagbibigay ng liwanag sa buong paligid ay hindi alintana iyon ni Wenshie, masyadong malalim ang kaniyang iniisip.

Hindi naman aabutin ng trenta-minutos ang biyahe pero pakiramdam ni Wenshie inabot sila ng ilang oras. Napaayos ng upo si Wenshie nang tumunog ang kaniyang cell phone, nakita niyang si Florence ang tumatawag.

She immediately swipe the answer buttom, napasulyap naman sa kaniya si Khier, blangko ang ekspresyon nitong nakatingin sa kaniya she ignored Khier.

“Hello,” mahinang sagot ni Wenshie kay Florence.

“Are you okay?” nag-aalalang tanong ni Florence sa kaniya. Alam niyang hindi naman narinig ni Khier ang sinabi ni Florence pero biglang kumunot ang noo nito nang tiningnan siya.

“Yeah,” she answered, trying to convince herself that she’s okay.

“Good... don’t stress yourself Wenshie, alam kong tinawagan