KABANATA 4

CHAPTER FOUR

ㅡ Kissing scene ahead!

"What is she doing with you?" kunot-noo'ng tanong ni Klayde sa kaniyang sikretarya.

"Mr. Mendoza, she's my assitant secretary," dahil sa narinig ay agad siyang napatayo.

"You're what?"

"My assistant," napasuklay siya sa kaniyang buhok. Hindi niya alam kung anong gagawin niya sa pagkakataong ito.

"N-nakalugay ba ang buhok niya?"

"Yes Sir, but-"

"Sabihin mo sa kaniya na itali niya ang buhok niya o di kaya mag suot siya ng wig na maikli ang buhok o kahit anong gawin niya basta dapat maiksi ang buhok niya!" singhal niya sa sikretarya at nagmamadali itong lumabas.

Hindi niya alam kung ginagalit ba siya nito o pinagtitripan. Gayong alam naman na nito ang nangyayari sa kaniya kapag nakakakita siya ng babaeng may mahabang buhok. Kung hindi dahil sa pakiusap ng kaibigan ay hindi ito makakatapak sa mismong kompanya niya.

××××

HALOS hindi alam ni Hadlee ang gagawin niya sa loob ng opisina nila ni Jacob. Ayon dito ay kanina pa galit na galit si Klayde dahil nanatiling naka-lugay ang buhok niya. Gusto pa siyang mag wig o di kaya ay gumawa siya ng paraan para maging maiksi ang buhok niya.

"Hadlee, ngayon ko lang nakita si Mr. Mendoza na nanginginig sa galit atㅡ may konting takot."

Magkaharap sila ngayon ni Jacob at hindi na niya alam ang gagawin niya. Hindi nga siya makalabas sa office nila dahil baka makita niya ang binata.

Tumunog ang telephono sa harap nila at nagkatitigan sila ni Jacob. Nasa harap 'yon ni Jacob kaya ito na ang sumagot. Habang kausap nito ang nasa kabilang linya ay nakatingin ito sa kaniya.

Ako yata ang pinag uusapan.

Nang matapos ang tawag ay bumuntong hininga si Jacob at humarap sa kaniya. "Mr. Mendoza want you to make a coffee and go inside," napakunot siya ng noo.

"Waitㅡwhat? I thought he don't want to see me?"

"I don't know what he's thinking, gawin mo nalang tutal first day mo ngayon, impress him," tumango siya bilang tugon.

Mabuti nalang talaga at magaling siyang mag timpla ng kape dahil inaral niya 'yon mismo sa Italya. Natutuwa siya na kahit simpleng kape lang ay kayang-kaya niyang pasarapin kapag pinagsama-sama na.

Bago siya pumasok ay kumatok muna siya ng tatlong beses.

"Come in," boses 'yon ng binata.

Huminga muna siya ng malalim at agad ring inilabas ang hagin. Inhale, exhale at tuluyan na siyang pumasok pero nanatili siyang naka-yuko.

"Bakit ang tagal mo naman yata?" dahil sa narinig ay nagtaka siya kung bakit hindi man lang natakot ang binata. Kaya naman agad siyang humarap dito at nag kunot noo siya.

"Mr. Mendoㅡ"

"I know, do I look like sh*t?"

Sa hindi malamang dahilan ay napangiti siya nito. "No and you don't need to do that Mr. Mendoza," nakaharap ito sa kaniya ngayon pero may panyong nakapiring sa mga mata nito. Nakangiti pa rin siya at hindi makapaniwala.

"Nakangiti ka?"

Agad namang nawala ang ngiti niya at inipit ang mga labi.

"Don't think that I don't want to see you it's justㅡyour hair," inilapag ni Hadlee ang kape sa harap ng binata.

"Do you really hate my hair?" she asked.

"Yesㅡ I mean hindi lang naman buhok mo, lahat ng babaeng may mahabang buhok ay ayoko ko," paliwanag nito at tila kinakapa ang kape na inilapag niya, dahil doon ay hinawakan niya ang kamay nito at saka inalalayan.

Natigilan ito pero agad rin nakabawi "Thanks, have a sit," napatingin siya sa upuan. "Upo, gusto kitang makausap," wala na siyang nagawa kundi maupo.

"Isipin mong interview 'to" saka sumimsim ng kape. "Taste delicious than to others coffee, go and tell me about yourself."

"IㅡI'm Hadlee Silverio, 25 years oldㅡ"

"May asawa ka na ba?" biglang singit ng binata.

"Ha?"

"Ang sabi ko may asawa ka na ba?"

"Mr. Mendoza hindi naman po kasㅡ"

"Just answer me, Hadlee."

"Wㅡwala."

"Boyfriend?"

"Wala."

"Okay, great," nakita niya na may pumuslit na ngiti sa mga labi nito. Hindi naman niya maintindihan kung bakit.

"Manliligaw meron, pero wala siya dito sa Pilipinas," napansin naman ni Hadlee ang biglang pagkuyom ng kamao ng binata at ang ngiti nito ay napalitan ng pag-igting ng panga.

He looks like pissed off.

"Can I ask you something Mr. Mendoza?"

"Too formal. Nasaan na yung babaeng nag aalala sakin noon at tinawag pa akong Klayde?"

"Ahmㅡ sa ngayon kasiㅡ"

"Just call me Klayde, gusto kong tawagin mo ko niyan nasa opisina man o wala. Understand?" ma-autoridad ang boses ng binata habang sinasabi ito.

"Okay then. Klayde, bakit ba takot ka sa may mahabang buhok?"

Namayani ang ilang segundong katahimikan at pinutol niya 'yon "Hindi mo kailangang sagㅡ"

"Hindi ko rin alam. Sometimes nananaginip ako na may isang batang sinasaktan at yung nananakit ay babaeng may mahabang buhok. I can't understand why and what happen after that kasi lagi nalang napuputol yung panaginip ko. Ayoko na rin alamin kasi ang bigat bigat dito," sabay turo nito sa kanang dibdib.

Naramdaman ni Hadlee yung sakit at lungkot habang nag kwekwento ang binata "I'm sorry," sambit niya atsaka tumayo at lumakad papunta sa gilid nito.

"Nasaan ka?" Klayde asked her and he stand up.

Pinakatitigan niya ang binata, pakiramdam niya ay lalo niyang pinahihirapan ang binata dahil sa presensya niya dito sa company.

"Hadlee?"

Hinawakan niya ang kanang balikat nito. "I'm here," at hinawakan rin ng binata ang kamay niya na nasa sariling balikat nito.

Unti-unti siyang lumapit sa binata atsaka niyakap niya ito. Naramdaman niya na naging tuod ang binata sa ginawa niya. Pero hindi rin maintindihan ni Hadlee kung bakit niya niyakap ang binata.

Maybe she want to inform Klayde that she's always here.

"Wㅡwhat are yㅡyou doing?" humiwalay siya sa pagkakayakap dito at muling tiningnan ang mukha ng binata.

Dumako ang mga kamay ni Hadlee sa labi ng binata. Nakita niya ang pagkagulat nito at napalunok sa ginawa niya. Unti-unting naglakad ang kamay niya papunta sa likod ng ulo nito at huminto sa mismong buhol ng panyo. Ramdam na ramdam niya ang hininga nito at kabog ng dibdib na marahil ay natatakot at kinakabahan dahil sa bilis ng tibok nito.

"Don'tㅡ"

"I want to see your eyes."

"Butㅡ"

Hindi na niya pinakinggan ang binata at tinanggal niya ang panyong nakapiring sa mga mata nito. Bumukas ang mga mata nito pero papikit-pikit dahil sa liwanag. Pinakatitigan ni Hadlee ang mata ng binata at ngayon ay nakatingin na rin ito sa mga mata niya. Halos ramdam nila ang bawat hininga ng bawat isa dahil sobrang lapit ng mga mukha nila.

She saw a small desire sa mata mismo ng binata. She was about to run pero hinila siya nito papalapit sa mismong katawan nito at ngayon ay magkadikit na ang mga katawan nila ay ramdam na ramdam niya ang matipunong katawan nito. And something big dinosaur inside his pants who want to go out.

Nag iinit na rin ang katawan niya sa position nilang dalawa kaya kailangan na niyang putulin ang kainitan na nararamdaman niya bago pa nila pagsisihan ang susunod na maaaring mangyari.

"Klayde..."

"Don't go."

"But I need toㅡ"

She suddenly feel Klayde's lips into her. Unti-unting gumalaw ang labi ng binata at kalaunan ay sinabayan 'yon ni Hadlee. Lumalaban ang isip niya na humiwalay na pero ang katawan niya mismo ang gumagalaw at may gusto ng nangyayari. Ipinaikot niya ang mga braso sa batok ng binata at unti-unti niyang naramdaman ang kamay nito na lumilibot na sa maseselang parte ng kaniyang katawan.

"Hmmm..." isang impit na ungol ang kumawala sa kaniya kaya agad siyang natauhan at biglang naitulak ang binata. Nakita niya ang kuno noo nito na halatang nagtatanong kung bakit.

"Klayde, I'm sㅡsorry and I wㅡwant you to know that I'm always hereㅡ I mean ayaw mo kong makita dahil sa buhok ko bㅡbut if you need sㅡsomeone to talk andito lang ako. Okay hmm sige aㅡalis na ako," halos utal-utal ang boses niyang sambit atsaka napasabunot sa sariling buhok at dali-dali siyang umalis.

Imbis na dumiretso sa opisina ay sa rest room siya dinala ng mga paa niya. Sa pinakadulong cubicle siya pumasok at doon sinabunutan ang sarili dahil sa ginawa niya. She was admit nang naramdam niya ang malambot na labi ng binata ay di na rin siya nakapag pigil. Pero pinagsisisihan niya 'yon sa ngayon dahil ano nalang ang sasabihin nito sa kaniya?

"Uggh! I was so stupid, shamed on me!" sigaw niya sa loob ng cubicle. First day niya palang pero grabe na agad ang nangyari.

Now, what happen tomorrow?

Inayos niya ang sarili at bumalik sa opisina nila, mas nauna na siyang umuwi at nagpaalam kay Jacob na biglang sumama ang pakiramdam niya. Ipinag out lang siya nito at tuluyan na siyang umuwi sa kaniyang condong tinutuluyan.

Mas pinili niyang mag shower muna dahil hanggang ngayon ay ramdam na ramdam niya pa rin ang init ng katawan niya. Habang naliligo ay naalala niya pa rin ang nangyari. May ngiting pumuslit sa kaniyang labi.

Is he enjoy our kissed?

Agad na ipinilig niya ang kaniyang ulo. As if naman? At saka siguro ay napilitan lang siya para hindi makita ang buhok ko. Binilisan nalang ni Hadlee ang pag ligo at agad na humiga sa sariling kama ng makapag bihis siya.

Bumalik naman ang alaala niya sa sinabi ng binata tungkol sa panaginip nito. Maaaring may pangyayari nga sa nakaraan nito na hindi maganda. Nakaramdam nanaman siya ng lungkot at rumihistro naman ang itsura ng binata na nakapiring ang mata.

Para siyang nababaliw sa papapalit-palit na emosyon sa tuwing maaalala ang binata. Malulungkot, matatawa at maya maya ay mag iinit naman ang katawa niya. Sa halip na mag focus sa nararamdaman ay kinuha niya ang gitara niya at tumambay ulit sa terris ng condo unit niya.

Sumilip muna siya sa katabing terris nagbabakasakaling narito ang lalaking sumabay sa kaniya sa pagkanta noong gabi na 'yon.

"Hey, neighbor!" sigaw niya, naghintay siya ng ilang minuto pero walang sumasagot. Inayos niya nalang ang pag upo cause she's only wearing a sando and short. Inumpisahan niyang pagalawin ang daliri sa gitara.

"Fallin' out, fallin' in

Nothing's sure in this world no, no

Breakin' out, breakin' in Never knowin' what lies ahead

We can really never tell it all no, no, no

Say goodbye, say hello

To a lover or friend

Sometimes we

Never could understand

Why some things begin then just end

We can really never tell it all no, no, no"

Feel na feel niya ang kanta kasi ito lagi ang kinakanta niya kapag medyo nalilito o di kaya ay naguguluhan na sa nararamdaman niya.

"But oh, can't you see

That no matter what happens

Life goes on and on

So Oh baby, please smile

Coz I'm always around you

And i'll make you see how beautiful Life is for you and meㅡ"

Nahinto siya sa pagkanta ng makatanggap ng text galing sa unknown number. Kaya itinigil niya munang kumanta at binasa ang text.

Unknown Number:

You make my heart beat fast again.

Hadlee:

Sorry? May I know you?

Unknown Number:

Your neighbor.

Agad napatingin sa kabilang terris si Hadlee pero wala naman siyang nakitang tao roon.

Hadlee:

Nasaan ka? And saan mo nakuha ang number ko?

Unknown Number:

Nasa office ako, your number? Nakuha ko sa resume mo. *wink emoji*

Hadlee:

Resume?

Agad siyang napaisip kung anong resume ang tinutukoy nito.

Unknown Number:

Yes, oh by the way I enjoyed our kiss. Hoping na maulit-ulit.

Klayde!

Nasapo ni Hadlee ang bibig niya dahil sa gulat at pakiramdam niya ay unit-unting namula ang mukha niya dahil sa hiyang naramdaman pero ang mas kinagulat niya ay ang kaniyang kapit-bahay at si Kaylde ay iisa.

This can't be! At anong "hoping na maulit ulit"? Oh my!