Share

Kabanata 3

KABANTA 3

VHEM

Nakita kong napasilip si Clester sa pinto at muling bumaling sakin. "I said, go!" medyo tumaas ang boses niya kaya sinunod ko na lang ang kanyang sinabi.

Pagkatalikod ko sa kanya, tinakbo ko ang kabuuan ng passageway. Pagkalipas ng tatlong minuto, narating ko ang dulo nito. Lumiko ako sa sinabi niyang daan at mula dito sa kinatatayuan ko, nakikita ko ang pinto na tinutukoy niya kanina. 

Muli akong tumakbo hanggang sa makalapit ako sa pinto. Hindi ko pa man nahahawakan ang doorknob nang bumukas kaagad ito. Hindi na ako nag-atubiling magtaka pa, basta't dumiretso na lang ako sa labas at bumungad sakin ang isang napakataas na gusali.

"This must be the girl's dormitory." bulong ko saka humakbang palapit sa main entrance ng building.

Hindi ako sigurado kung sakop pa din ba 'to ng Dinastia University dahil sobrang laki ng gusali at aakalain mo talagang isa itong mamahaling hotel.

"Room four-o-seven for Vhem."  

Halos mapatalon ako sa gulat at napahawak sa dibdib nang may biglang sumulpot na maliit na robot pagkapasok ko entrance ng dormitory. "Seryoso ba 'to?" naguguluhan kong tanong

Bakit may robot? Hindi naman 'to paraang laruan lang na gumagalaw. Don't tell me na ito ang landlord ng girl's dormitory.

"Everyone is serious. I am serious. They are serious. We are serious. Do you still have question about how serious people are?" sagot nito at inabot sakin ang isang card na kulay ginto.

Kinuha ko ito at binasa ang sulat na nakaukit. Parang isang manipis na metal kasi ang uri ng card na binigay sakin. Puwede bang isanla ‘to?

"Vhem?" basa ko sa nakasulat at napatingin sa robot na kaaalis lang.

Oo nga pala. Hindi na ako si Ela sa panahong ito at kailangan ko nang masanay sa pangalang Vhem.

Muli kong tiningnan ang card at may nakita pa akong nakaukit. "Four hundred seven, section-A… number one?" 

Okay. Mas lalo lang akong naguluhan at hindi ma-gets ang ibig sabihin ng nakasulat dito.

Naglakad na lang ako at naghanap ng elevator para mapuntahan ang room ko dito sa dormitory. Room four-o-seven daw sabi ng robot at—wait! 

Is four-o-seven mean four hundred seven? So, room number ko pala ang ibig sabihin nito? 

Pagkakita ko sa elevator, kaagad akong pumasok para puntahan ang sinasabi nilang room ko. I pressed the 407th floor at dito na nga nagsimula ang paghihintay ko para makarating sa 407th floor— “Sh*t!” bahagya akong napamura nang bigla akong mawalan ng balance at muntikan pa sanang matumba kung hindi pa ako napasandal. 

*ting!* Habol-habol ko ang aking hininga, nang bigla na lamang bumukas ang elevator. “Welcome to 407th floor. Enjoy your stay!” 

Napatinga ako nang may marinig akong boses na nanggagaling dito mismo sa loob ng elevator. Hanep? Yon na yon? Masyado bang upgraded ang mga bagay na nandirito? Masyado naman yatang mabilis ‘tong elevator nila at sa isang iglap lang ay umabot kaagad sa 407th floor. 

Humakbang ako palabas at iginala ang paningin sa kabuuan ng mismong palapag. This feels surreal to be true. Ang lakas maka-five-star hotel, at hindi mo talaga aakaling isa lamang itong girl’s dormitory dahil sa pambihira nitong desenyo. 

“I wonder kung magkano ang tuition fee nila dito per semester…” mahina kong bulong. 

Patuloy pa din sa paggala ang aking paningin hanggang sa hindi ko namalayang nakabangga sa isang estudyante. “Lo siento!” natataranta kong paumanhin saka makailang beses napayuko— wait! Did I just say… “Ommo!” napahawak ako sa bibig ko at hindi mapigilang manlaki ang mga mata.

Saan ko nakuha ang sinabi ko? Ni minsan ay hindi ko pinag-aralan ang lengguaheng espanyola tapos, argh! Mababaliw na yata ako sa nangyayari ngayon sakin. 

“Yah! Kilala mo ba kung sino ang binabangga mo?” 

Mas lalong napaawang ang bibig ko nang mapagtanto kung sino ang babaeng kaharap ko ngayon. Siya ang babaeng kasama sa gulo kanina, ‘yong babaeng hayok na hayok sa make-up dahil sa sobrang kapal. 

“I guess, nakalimutan mo yatang—”

“Well, well, well. Look, who’s here,” 

Napabaling ang tingin ko sa babaeng bagong dating. Siya naman ‘yong babaeng kasagutan nitong babaeng nabangga ko kanina. Mukhang may mangyayari pa yatang rumble dito, at kung minamalas ka nga naman, don’t tell me idadawit nila ako dito? Ako na walang kamalay-malay sa mga nangyayari at kung saang lupalop ako napadpad. 

"What are you doing here, b*tch?” nakahalukipkip at mataray na tanong ng babaeng nabangga ko sa babaeng kadarating lang.

Should I escape na ba? Nakakaconyo din pala ang mainvolve sa mga taong nandirito. Ewan! Basta’t ang alam ko lang hindi magiging maganda ang resulta ng pagtataray ng dalawang ‘to. 

“I should be the one asking you that question. As far as I know, floor 407th is exclusive only for those students from class-A… Well, in your case, sabihin na nating afford mo nga ang class-A, but I don’t believe that you came from one of the influential family in the country. If I’m not mistaken, your Dad is a criminal, right?” mahabang litanya ng kausap niya. Ang taray ng awra niya at kung tutuusin ay daig pa niya ang mga antagonist na napapanood ko sa mga teleserye. 

Pero teka nga lang, kasasabi niya lang na ang 407th floor ay exclusive lang for those class-A and may influential family, then does it mean na galing ako sa maimpluwensyang pamilya? Edi kung ganoon, gaano ba kayaman ang angkan na pinanggalingan ko? Sa class-A pa lang, parang bigtime na e.

“How dare you!” 

Aakmang susugod na sana ang babaeng hayok sa make-up sa babaeng mas mataray pa sa kanya nang biglang may humarang sa kanila. “Hola a todas! Huwag niyong sabihing nagsisimula na naman kayong magsabunutan? Ilang beses ko ba dapat ipaalala sa inyo na bawal ang mga ganyan dito? Ano? Going once? Twice? O baka gusto niyo gawin ko nang thrice?” sabay silang inakbayan ng isa pang bagong dating, dahilan para mas lalong bumusangot ang babaeng makapal ang make-up.

Sino naman ang isang ‘to?

“Hi, Vhem!” bati niya sakin.

So, kilala niya ako? Tapos siya, hindi ko kilala? Hays! Buhay nga naman.

“Kumusta na? I haven’t seen you for months. Na-miss kita,” kaagad siyang lumapit sakin at niyakap ako.

“Paging Vhem Maia Noreco. Someone would like to see you in the cafeteria. Again, paging Vhem Maia Noreco, someone would like to see you in the cafeteria.”

Napatingala ako nang marinig ko ang school intercom. Hanep! Kahit dito sa dormitory ay may intercom. Gaano ba kayaman ang university na ‘to at masyadong pa-cool kid ang dating?

“Someone would like to see you daw,” pag-agaw ng babaeng yumakap sakin ng atensyon ko. 

“Huh?”

Saglit siyang napatawa saka napapailing habang habang nakapameywang. “I am not sure or VIP ba ang naghahanap sayo at kinailangan pa talagang ibroadcast sa buong university na gusto ka niyang makita.” Natatawa niyang sambit.

So, ako ang tinutukoy do’n sa paging? Vhem Maia Noreco? Parang ayoko tuloy marinig na may bumabanggit sa kasalukuyan kong pangalan. Gosh.

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status