Siguro ay nagtataka kayo kung anong nangyari pag tapos bumisita rito ni Miss Avon.
Actually, hindi ko rin alam. Ang alam ko lang ay wala akong nagets. I mean, yung idea? Alam na alam ko. If I ever agreed to accept her offer to join Miss Night and be one of the girls, I have to sell my self to a billionaire. And, yes, gets na gets ko iyon.Pero ang hindi ko lang magets ay kung bakit ako papayag na ibenta ang sarili ko? Hindi ako baliw at lalo nang hinding hindi ako desperada kahit na ano pa ang sitwasyon ko. Mahirap ang buhay pero hindi ko gusto na kahit kailan ay ibenta ang katawan o ang buhay ko para sa malaking pera."Seriously? Ayan talaga sinabi? Word by word?" Gulat na gulat si Sean sa haba ng kwento ko. Halos siya, hindi rin talaga makapaniwala. "Sinong baliw naman gagawa niyan? Baka naman kasi scam talaga."Nag labas ako ng malalim na hininga, "Hindi, promise. Kung nakita mo lang ang mga pinakita sakin ni Miss Avon, you would know na legit talaga."Totoo naman. From the red card up to the pictures Miss Avon presented me, talagang alam kong legit. I worked for a few months sa fraud department ng office kung saan kami tumitingin ng dokumentong peke. Kaya alam ko at confident ako na totoo nga ang Miss Night.Mula sa pagkakaupo ay humiga ako sa lapag, nilaro ko rin ang red card ng Miss Night na nasa kamay ko. "Naaalala mo ba si Lemery? Yung kinwento ko sa iyo na kaibigan ko na kasabay ko lumawas dito galing probinsya?"Nagtatakang tumingin sa akin si Sean. "Yun ba yung biglang yumaman tas di ka na binalikan?" Tanong niya. Noon, nung kinwento ko kay Sean ang tungkol kay Lemery, mas galit pa siya sa akin. Hindi raw tama na iniwan ako ni Lemery at hindi tinulungan lalo na at sabay kaming lumuwas ng maynila.Kako nga ay wala akong sama ng loob. Basta maayos na ang buhay ni Lemery, masaya na rin ako."Nakita ko siya sa isa sa mga pictures doon sa Miss Night. Kasama siya sa batch noong mismong taon na lumuwas kami sa maynila at sa taon mismo kung saan siya yumaman." Pagkasabi ko nito, kumunot ang noo ni Sean na para bang nagegets na niya ang punto ko."Ibig sabihin ba eh yumaman siya dahil sa pag sali dyan sa Miss Night na yan?" Tanong niya, tumango naman ako. Agresibong siyang sumandal sa sofa at tinuro ako. "Beh, wag ka namang maniwala agad hangga't di nanggaling kay Lemery mismo. Ay sorry, you will never know pala ano? Iniwan ka pala niya sa tae ng kalabaw." At bahagya siyang tumawa.Inirapan ko nga. Kahit kailan talaga, totoo mag salita itong si Sean. Kung hindi lang ako lumaking hindi pikunin ay siguro kanina ko pa kinurot at pinatikom ang bibig niya. Pero sa totoo lang, kahit na ganito si Sean, siya lang naman ang kaibigan na totoo sa akin at maaasahan ko."Sakit mo naman mag salita." Pabiro kong hinawakan ang dibdib ko na para ba akong nasasaktan talaga."Sus naman. Di ka pa nasanay. Tsaka wala ka namang choice kung hindi masanay kasi ako lang naman kaibigan mo. Unemployed ka na nga mataray ka pa, be thankful at natitiis kita."Dahil sa sinabi ni Sean, ay naibato ko sakanya ang hawak kong red card. nasalo niya ito. "Oo na, Sama ng ugali mo talaga."Ilang minuto kaming tila dinaanan ng anghel sa tahimik. Muling binasa at iniscan ni Sean and red card. "Ang sketchy naman kasi. Bukod sa nakapagtataka na yung approach nila sa iyo, wala man lang contact details dito na nakasulat. Kahit address, wala rin. Paano natin madodouble check kung safe talaga?""Pero sa tingin mo ba hindi siya worth it subukan?" Tanong ko.Agresibong umiling si Sean. "Nope. If safety ang concern, boto ko ay no." akala ko ay natapos na siyang magsalita. "Pero, what if subukan nating hanapin yung kaibigan mo? Si Lemery? Confirm it from her."It seems like a light bulb just shined at the back of my head. Tama si Sean. Kanino pa nga bang mas better i-confirm kung totoo ang Miss Night kung hindi mismo kay Lemery? Ang problema lang ay hindi ko alam kung saan siya hahanapin.Ang last na pagkikita pa namin ay noong nagaapply pa lamang kami sa iba't-ibang kompanya, pag tapos namin mareject sa limang kompanya, hindi ko na siya nakita. Bigla ko na lang nalaman na sumama at nagpa kasal na siya sa mayamang lalaki. Posibleng dahil nga sa Miss NIght.Bumalik ako sa pagkakaupo sa sofa. Hinarap ko si Sean. "If ever man na mahanap natin siya, anong sasabihin ko sa kanya?"Nag kibit balikat naman si Sean. "Aba malay ko sa iyo. Pero siguro, diretsuhin mo na lang ang tanong mo. Itanong mo agad kung totoo ba o hindi."Lumipas na ang araw at tsaka lang umuwi si Sean. Hindi na nga namin namalayan na madilim na pala sa labas. Day off kasi niya kaya malakas tumambay bago dumiretso sa gimik.Ilang minuto rin akong tumulala bago nagawi ang mata ko sa akin laptop. Hindi ko na namalayan na binuksan ko na ito.Kailangan kong mahanap si Lemery. Bukod sa itatanong ko sa kanya, gusto ko rin malaman kung ano na ang nangyari sa kanya.Sinearch ko ang pangalan niya sa f******k. Friends pa rin pala kami pero hindi na active ang f******k niya. Ang last post niya pa ay noong taong lumuwas kami rito sa Maynila. Parehas na taon kung kailan siya nakapang asawa at naglaho nang para bang bula.Ang picture pa namin ang last post niya. Tandang tanda ko pa ito. Ito yung first time naming kumain sa fast food noon. Kahit mahal, inisip namin na deserve namin yon lalo na sa hirap na pinagdaanan namin sa pag luwas sa Maynila.Nag labas ako ng malalim na hininga, nakaramdam din ako bigla ng lungkot. "Hay, Lemery. Kumusta ka na kaya? Di mo ba ko namimiss?" Pagka usap ko sa picture naming dalawa.Tinignan ko ang f******k niya, wala naman masyadong makikita. Kakaunting picture lang ang andito. Karamihan pa ay yung andon kami sa probinsya.Para may magawa, tinignan ko na lang ang mga likes niya sa picture.Isang bagong pangalan ang andito. Karamihan kasi na naglalike ay mga kaibigan at kakilala namin sa probinsya. Pinindot ko agad ang profile niya.Skyler Han - Owner at Han CarsHindi lang iyon ang kinagulat ko. Biglang pamilyar na mukha ang nakita ko sa kanyang cover photo.Si Lemery at Skyler sa wedding shot."Lemery."Landon's POVI felt her hands on my face. I didn't feel anything though. If you received continuous hate from the girls you have dumped, parang wala na lang sayo ang lahat.The tall, petite girl in front of me is fueled by anger. Too much anger to the point that I could see the veins on her forehead. "How about the countless sex we've had? We basically did it everywhere!" She shouted.I smirked at her, walked towards the bar and poured some whiskey on the glass. "I told you what kind of person I am before I entered myself down there." Tinuro ko ang bandang baba ng kanyang katawan with my eyes. "I actually felt so welcomed down there. I don't know what you're fussing about.""And after that, iiwan mo lang ako!?" Then she threw me her one heel."Obviously." I replied calmly. "Aside from that, we were just fuck buddies. Nothing serious." Then he threw me her another heel.Kung mapula na siya kanina, mas pumula pa siya sa galit ngayon. Which is kind of sexy if you are going to ask me."Yo
SAMSARA's POVAgad akong nag friend request kay Skyler Han. Agad din naman niya itong inaccept. Kanina pa nga ako nagdadalawang isip na mag message sa kanya. Para kasing nakakahiya.Si Skyler, napaka professional kahit sa social media. Ang mga kasama niya sa picture ay kapwa mayayaman din. They only wear suits or polo in pictures. Hindi ako nakakita ng picture na hindi magara ang suot nila.As per Lemery, she looks so different. Maputi at makinis na siya ngayon, pati ang kulot niyang buhok ay pina diretso niya na rin. Medyo nakakalungkot lang dahil gandang ganda ako sa kulot niyang buhok noon. Para tapusin ang pakikipagtalo ko sa sarili ko ay tinaype ko na lang ang mensahe ko kay Skyler.Samsara Sakura:Good day. You may not know me but I'm sure your wife, Lemery, does. I am her friend from the province. Gusto ko lang sana maitanong kung kumusta na siya. At kung ayos lang, gusto ko sana na makuha ang personal account niya. Salamat, sir Skyler.Nung pinindot ko na ang send ay tsaka na
SAMSARA's POVNag bihis na ako ng pinaka magarang damit na nahanap ko sa cabinet. Nung napatingin nga ako sa salamin, napasabi na lang ako ng, "Eto na yon?"Paano ba naman kasi ay ang dress na suot ko ngayon ay galing pa sa exchange gift namin sa christmas party nung unang taon ko pa lang na nagtatrabaho sa dati kong kumpanya.Medyo kupas na nga ang kulay nito. Nakakahiya, pero laban lang.Hindi ko naman kasi alam kung bakit kailangan e sa wolfgang pa kami sa may bgc kailangan mag usap ni Lemery.Oo, si Lemery.Matapos kong hingin ang contact number ni Lemery kay Skyler ay nai-send naman niya agad ito. Sabi pa niya sa text, "My wife will be expecting you tomorrow at Wolfgang, Bgc. Does after lunch sound good?"Of course, um-oo ako. Wala na naman akong ibang magandang gawin kung hindi makipag kita sa dati kong kaibigan.Isa pa, kailangan ko nang kumilos. I'm running out of time. And by time, I mean I'm running out of money to help my family.I can't have them suffering like me. Di bale
SAMSARA's POVMag-iilang oras na rin ng naka lapag ako rito sa BGC. Nakapunta na ako rito pero hindi ko talaga kabisado ang lugar na to dahil bukod sa napaka raming tao ay masyado ring malaki ang lugar na ito.Di na nga ako nakapag tanong kay kuyang angkas dahil nagmamadali siya. Paano ay may na-book agad na pasahero. BGC kasi kaya madali lang makapag book ang mga riding app dito.Hindi naman kasi commuter friendly ang lugar kaya no choice kung hindi mag book na lang ng private service para makalibot.Isa ko pang problema ay hindi ko alam kung nasaan ang wolfgang dito. "Bwisit naman. Bakit ba kasi rito pa nag meet?" Reklamo ko sa sarili ko.Nakakahiyang mag tanong dahil lahat ay busy makipag kwentuhan. Also, nakakahiya rin dahil halos sosyal ang mga tao rito. Miski ang mga asong dala dala nila ay halatang sosyal din at hiyang sa dog food pati na sa buwanang vet check up.Mga aso sa lugar namin can not.Ilang minuto na rin akong nagpapalibot libot dito. May limang minuto na lamang ako
LEMERY's POVHer eyes immediately got wide. I mean, if ako ang nasa posisyon niya, my eyes will get wide too."I know, I know---" Isinenyas ko ang kamay ko na para bang sinusubukan siyang ikalma. I really want her to calm down. "Sam-sam, I've been monitoring you for months now. I even sent people to be an exclusive partner to a previous company mo para lang mamonitor ka."Her eyes even got wider. "Why would you do that?" She looks so offended. I would be offended too. "Gusto ko lang i-check kung kumusta ka na. Pasensya ka na, okay?" She stayed silent. Siguro ay kailangan niya ng punong explanation. "I wanted to know how are you. Then one time, report sa akin ng exclusive partner na I hired to monitor you, you stopped taking calls. So, I sent someone to see your situation. Natanggal ka na pala." After I said that, hindi pa rin siya nagsasalita. Naka tingin lang siya sa akin at halatang halata na may bahid ng disappointment ang kanyang mukha. Dahil don ay hindi na rin muna ako nag s
LANDON's POVAfter gym, I went straight to my flat to try and take some more sleep before working. When I woke up, Miss Anjie, my secretary had rang my phone seventeen times already and left me one hundred five messages. "Chill, Anjie. What do you want?" I ask the phone screen while I go through her messages one by one.Halos pare-parehas lang naman ang lahat ng sinasabi niya. Puro papers from our partners na kailangan ko nang pirmahan sa lalong madaling panahon.I rolled my eyes as I force myself out of the bed. Nakakatamad kumilos lalo na ngayong maulan. Parang gusto ko na lang na humiga at matulog buong araw.I mean I could do it pero I'm not sure if my father would be happy with that. He wants me to get my life straight. Sabi ko nga eh ako na ang bahala sa buhay ko pero sadyang wala lang talaga siyang tiwala sa akin.Sabi pa nga niya noon, wala raw akong sense of independency. Malay ko ba sa tatay ko kasi as far as I know, I am the best at what I do. Ako naman talaga ang karapat
LANDON's POV"Duuuude, I don't know why you guys are so crazy about this thing. I mean, you guys already want to get married?" Shernon walks around my flat while he wipes every single piece of furniture that he sees. Shernon is pretty obsessed with cleanliness. He actually got diagnosed with Obsessive Compulsive Order. Sabi niya ngayon, he needs to go through four rounds of cleaning or else one of us will get hurt.Skyler shrugged his shoulders. "I don't know. I mean, I'm pretty happy with my marriage now. I say that the Miss Night thing is so effective.""Huwag naman kayo mag madali, mga bro. Baka sa susunod eh di na tayo makapag party party nyan. Next thing we know sa halip na alcohol ang dala niyo, mga babies na." Casper said.I almost threw up with the idea. Me, a dad? No dude. That child would be poor. Not in terms of money but that baby's relationship with me. I didn't grew up in an affectionate home. My mom died while giving birth to our youngest sibling. Naaalala ko nanaman
SAMSARA's POV"Basta, all you need to do is be yourself. Wag na wag kang magpapanggap na parang iba kang tao. Ayaw na ayaw yon ni Landon." Paalala sa akin ni Lemery habang kinukulot ang dulo ng buhok ko."Sabi ka nang sabi kung anong ayaw ng lalaking yon, sinabi ba ni Skyler sa kanya kung anong ayaw ko?" Tanong ko naman sa kanya.Mula mag simula niya akong ayusan ay hindi na siya tumigil kakadaldal kung ano ang dapat kong i-expect kay Landon. Pati na rin ang mga ayaw nito sa mga tao.Ayaw daw ni Skyler ng balagbag na tao. Ayaw niya ng malakas ngumuya dahil irritable raw siya roon. Ayaw niya rin ng masyadong galawgaw. Ayaw niya rin ng mga pekeng kilos at ugali, madali raw niyang nalalaman kung totoo ba ang ikinikilos at ugali ng isang tao kaya raw mag-iingat ako."I think. Malamang naman ay ganito rin ang ginagawa nung dalawa ngayon. Basta ah, wag ka lang maiilang. At tsaka medyo masungit at istrikto talaga ang mga tao doon sa Miss Night, wag mo na lang masyadong isipin.""Okay, nakaka