SAMSARA's POV
Agad akong nag friend request kay Skyler Han. Agad din naman niya itong inaccept. Kanina pa nga ako nagdadalawang isip na mag message sa kanya. Para kasing nakakahiya.Si Skyler, napaka professional kahit sa social media. Ang mga kasama niya sa picture ay kapwa mayayaman din. They only wear suits or polo in pictures. Hindi ako nakakita ng picture na hindi magara ang suot nila.As per Lemery, she looks so different. Maputi at makinis na siya ngayon, pati ang kulot niyang buhok ay pina diretso niya na rin. Medyo nakakalungkot lang dahil gandang ganda ako sa kulot niyang buhok noon.Para tapusin ang pakikipagtalo ko sa sarili ko ay tinaype ko na lang ang mensahe ko kay Skyler.Samsara Sakura:Good day. You may not know me but I'm sure your wife, Lemery, does. I am her friend from the province. Gusto ko lang sana maitanong kung kumusta na siya. At kung ayos lang, gusto ko sana na makuha ang personal account niya. Salamat, sir Skyler.Nung pinindot ko na ang send ay tsaka na ako nakaramdam ng hiya. At nung nakita ko itong nag delivered, parang mas gusto ko na lang na magpakain sa lupa.What was I thinking?Dahil hindi ako mapakali kakahintay sa reply niya ay nilibang ko na muna ang sarili ko sa pamamagitan ng pag subok mag hanap ng trabaho sa f******k.Puro naman scam ang mga to. Sinubukan ko rin to dati pero napakahirap mag hanap ng trabaho. Kung di kailangan ng experience, kailangan mo naman mag labas muna ng pera bago kumita.Hindi ko na kaya itaya pa ang perang meron ako. At tsaka nauubusan na ko ng oras dahil kailangan na nga mag down ni tonton sa kanyang papasukang eskwelahan. Mahigit isa't kalahating linggo na lang.Saan ko naman kikitain ang sampung libo sa loob ng maiksing oras lang?Maya maya pa ay tumunog na ang cellphone ko. Sa sobrang kaba ay halos mapasuntok ako sa hangin.Unti unti kong iniharap ang nakataob kong cellphone. Isang text lang pala mula sa kapatid kong si tonton.Tonton: Ate. Kumusta ka na po? Ate pasensya na ha. Papaalala ko lang po sana yung downpayment para sa tuition ko. Ako na lang po kasi ang di nakakabayad sa listahan namin kaya hindi ako makapasok sa group chat namin.Hindi ko rin alam kung anong irereply ko kay tonton. Walang wala talaga akong pera ngayon bukod sa nasa two hundred pesos cash ko at ilang libo na lamang na nasa bank account ko na itinatabi ko para sa emergency fund.Hindi ko na pwedeng gastusin pa iyon.Kahit wala akong masagot ay alam kong kailangan kong bigyan ng update si tonton.Samsara: Hello tonton. Ayos lang naman ako. Kayo ba kumusta na? Pasensya ka na ha. Wala pa kasing sweldo si ate. Hayaan mo, nextweek eh makakabayad na rin tayo. Pagpasensyahan mo na muna si ate.Agad din namang nag reply si tonton.Tonton: Okay din naman kami ate. Salamat ate, asahan ko po yan ha. Kumain ka na ba?Samsara: Oo naman. Kagagaling ko lang nga sa labas at kumain kami ng mga kaibigan ko. Sa susunod pag naka luwag luwag, sisikapin ko mailuwas kayo sa Maynila para naman makita niyo anong itsura ng mga buildings dito.Tonton: Wow, talaga ate? Salamat po. Kami rin kumain na ate. Salamat po sa padala ninyo. Pasok na ako sa trabaho.Bigla na lang akong napaluha. Nakakalungkot ang ideya na kailangan ko pang mag sinungaling para lang mag mukhang maayos lang ang lahat.Kilala ko kasi si tonton, pag nalaman non na ganito akong naghihirap dito sa Maynila ay ititigil niya na lang ang pag aaral niya. At ayoko na mangyari yon.Di bale nang ako ang hindi nakapag tapos ng pag aaral, huwag na huwag lang ang mga kapatid ko.Samsara: Sige tonton, mag iingat ka. Sabihin mo lang sa akin ang iba pang kailangan dyan sa bahay. Mahal ka ni ate.Nang hindi na nag reply si tonton ay tumayo ako at nag lakad lakad para kolektahin ang aking sarili. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng pera at kung anong dasal pa ang kailangan kong gawin para lang masolusyunan ang lahat ng ito.Nahihiya na rin akong lapitan si Sean. May mga problema rin naman siya at isa pa ay ayokong maging isang abusadong kaibigan.Maya maya pa ay tumunog ang cellphone ko.Skyler Han replied to your message. You are now connected.Bigla na lamang nanginig ang mga kalamnan ko. Para akong nasusuka sa kaba.LANDON's POVThese couple in front of me are now acting chaotic. Skyler's typing on the phone while Lemery's directing him on what to say.Kahit na ganon ang strategy nila ay nagtatalo pa rin sila kung ano ang dapat sabihin."No, don't tell her that we're made possible because of miss night!" Lemery shouted.Skyler opposes. "Eh hindi ba ayon ang pakay niya? Malamang napuntahan na siya ni miss avon. Sigurado akong nag reach out siya because she is curious."Bahagya namang tinulak ni Lemery si Landon. "Are you not listening to everything that I'm saying? Nasabi ko na na napuntahan na siya nila miss avon. My ghad." Then she rolled her eyes.They continued fighting, while me? Staring. I don't know what to say.Pag usapang mapapang asawa na, natutulala ako at hindi alam ang gagawin.Siguro kung simpleng flirt lang ito, alam na alam ko na kung anong sasabihin pero this is different. I accepted the offer because it feels like I'm running out of time.Also, because Pops have been harassing me by setting me up on blind dates with girls I don't have any interest with.Kaya lang naman ako pumapayag sa blind dates niya is because usually, those dates ends up in my flat--- in bed. And that is the fun part of it.Sinasabi ko naman kay Dad that I'm on a quest to find a wife. But he said that he does not believe me. Lagi ko raw kasing kinakama ang mga babaeng nakikilala ko."Ikaw? Ano say mo?" I fell back into my conciousness when I heard Skyler's voice. Naka tingin na silang dalawa sa akin habang hinihintay ang sagot ko.All I can say is, "What?"Lemery took a deep breath and she made sure that I hear her exhale. "You are of no help. Love life mo to!" She rolled her eyes on me.In my defense, "What am I supposed to say? The question is not even related to miss night. It is about you, Lemery."Then a moment of silence was broken when Skyler gently faced her wife."Baby..." He started. "Landon's right. She's really asking about you. Maybe we need to do this slowly first before opening that thing about Miss Night. Para di mabigla. Alam mo na mahirap na." Then he gave Lemery an assuring smile.Lemery shrugged her shoulders and took the phone out of her husband's hand. She started typing while saying the words out loud."Good day, Samsara. This is Skyler Han. And yes, I do know Lemery which happens to be my wife. She is Lemery Han now. She is fine, safe and sound with me. May I ask for the purpose of you asking for her contact number?"Before she hit the send, I oppose, "Why would you need to ask for the purpose? Just give her the contact!"I'm frustrated. This is slowing things down and also, I thought we need to be straight forward with it?"You moron. Para may confirmation. Manahimik ka nga, Landon. Di ka naman kasi marunong makipag usap ng pormal. Tse!" Pagsusungit niya sakin.Bigla naman akong tinawanan ni Skyler. "Nako, isipin mo na lang kung ganyan din ang pagka masungit ng kaibigan niya."Isa ka pa, Skyler.His notification dings again.Lemery read the reply out loud. "I have to ask her about something, it needs to be private. Please, kailangan ko na talaga ang number niya. I'm kind of running out of time."Running out of time? About what?Lemery sighed. Her shoulders are down and she looks sad. Siguro ay nararamdaman niyang mabigat ang dinadala ni Samsara. After all, they were good friends before."This must be about her family." She briefly said.I ask, "What about it?""Their life's pretty hard, Landon. Mas malala pa sa kung anong pinagdaanan ko noon at nung pamilya ko. I already escaped that. But all these years that I've been enjoying a good life, siya, nandon pa rin."I don't know why I'm feeling this. Hindi naman ako ganito kaawain. Pero siguro kasi ay napagmasdan ko ang buhay ni Lemery noong bago pa lang sila ni Skyler.It was difficult. And Lemery is saying that Samsara's life is harder than hers? I can't even imagine. I'm not even sure if I want to imagine it.I let out a deep breath."Give it to her, Lemery."SAMSARA's POVNag bihis na ako ng pinaka magarang damit na nahanap ko sa cabinet. Nung napatingin nga ako sa salamin, napasabi na lang ako ng, "Eto na yon?"Paano ba naman kasi ay ang dress na suot ko ngayon ay galing pa sa exchange gift namin sa christmas party nung unang taon ko pa lang na nagtatrabaho sa dati kong kumpanya.Medyo kupas na nga ang kulay nito. Nakakahiya, pero laban lang.Hindi ko naman kasi alam kung bakit kailangan e sa wolfgang pa kami sa may bgc kailangan mag usap ni Lemery.Oo, si Lemery.Matapos kong hingin ang contact number ni Lemery kay Skyler ay nai-send naman niya agad ito. Sabi pa niya sa text, "My wife will be expecting you tomorrow at Wolfgang, Bgc. Does after lunch sound good?"Of course, um-oo ako. Wala na naman akong ibang magandang gawin kung hindi makipag kita sa dati kong kaibigan.Isa pa, kailangan ko nang kumilos. I'm running out of time. And by time, I mean I'm running out of money to help my family.I can't have them suffering like me. Di bale
SAMSARA's POVMag-iilang oras na rin ng naka lapag ako rito sa BGC. Nakapunta na ako rito pero hindi ko talaga kabisado ang lugar na to dahil bukod sa napaka raming tao ay masyado ring malaki ang lugar na ito.Di na nga ako nakapag tanong kay kuyang angkas dahil nagmamadali siya. Paano ay may na-book agad na pasahero. BGC kasi kaya madali lang makapag book ang mga riding app dito.Hindi naman kasi commuter friendly ang lugar kaya no choice kung hindi mag book na lang ng private service para makalibot.Isa ko pang problema ay hindi ko alam kung nasaan ang wolfgang dito. "Bwisit naman. Bakit ba kasi rito pa nag meet?" Reklamo ko sa sarili ko.Nakakahiyang mag tanong dahil lahat ay busy makipag kwentuhan. Also, nakakahiya rin dahil halos sosyal ang mga tao rito. Miski ang mga asong dala dala nila ay halatang sosyal din at hiyang sa dog food pati na sa buwanang vet check up.Mga aso sa lugar namin can not.Ilang minuto na rin akong nagpapalibot libot dito. May limang minuto na lamang ako
LEMERY's POVHer eyes immediately got wide. I mean, if ako ang nasa posisyon niya, my eyes will get wide too."I know, I know---" Isinenyas ko ang kamay ko na para bang sinusubukan siyang ikalma. I really want her to calm down. "Sam-sam, I've been monitoring you for months now. I even sent people to be an exclusive partner to a previous company mo para lang mamonitor ka."Her eyes even got wider. "Why would you do that?" She looks so offended. I would be offended too. "Gusto ko lang i-check kung kumusta ka na. Pasensya ka na, okay?" She stayed silent. Siguro ay kailangan niya ng punong explanation. "I wanted to know how are you. Then one time, report sa akin ng exclusive partner na I hired to monitor you, you stopped taking calls. So, I sent someone to see your situation. Natanggal ka na pala." After I said that, hindi pa rin siya nagsasalita. Naka tingin lang siya sa akin at halatang halata na may bahid ng disappointment ang kanyang mukha. Dahil don ay hindi na rin muna ako nag s
LANDON's POVAfter gym, I went straight to my flat to try and take some more sleep before working. When I woke up, Miss Anjie, my secretary had rang my phone seventeen times already and left me one hundred five messages. "Chill, Anjie. What do you want?" I ask the phone screen while I go through her messages one by one.Halos pare-parehas lang naman ang lahat ng sinasabi niya. Puro papers from our partners na kailangan ko nang pirmahan sa lalong madaling panahon.I rolled my eyes as I force myself out of the bed. Nakakatamad kumilos lalo na ngayong maulan. Parang gusto ko na lang na humiga at matulog buong araw.I mean I could do it pero I'm not sure if my father would be happy with that. He wants me to get my life straight. Sabi ko nga eh ako na ang bahala sa buhay ko pero sadyang wala lang talaga siyang tiwala sa akin.Sabi pa nga niya noon, wala raw akong sense of independency. Malay ko ba sa tatay ko kasi as far as I know, I am the best at what I do. Ako naman talaga ang karapat
LANDON's POV"Duuuude, I don't know why you guys are so crazy about this thing. I mean, you guys already want to get married?" Shernon walks around my flat while he wipes every single piece of furniture that he sees. Shernon is pretty obsessed with cleanliness. He actually got diagnosed with Obsessive Compulsive Order. Sabi niya ngayon, he needs to go through four rounds of cleaning or else one of us will get hurt.Skyler shrugged his shoulders. "I don't know. I mean, I'm pretty happy with my marriage now. I say that the Miss Night thing is so effective.""Huwag naman kayo mag madali, mga bro. Baka sa susunod eh di na tayo makapag party party nyan. Next thing we know sa halip na alcohol ang dala niyo, mga babies na." Casper said.I almost threw up with the idea. Me, a dad? No dude. That child would be poor. Not in terms of money but that baby's relationship with me. I didn't grew up in an affectionate home. My mom died while giving birth to our youngest sibling. Naaalala ko nanaman
SAMSARA's POV"Basta, all you need to do is be yourself. Wag na wag kang magpapanggap na parang iba kang tao. Ayaw na ayaw yon ni Landon." Paalala sa akin ni Lemery habang kinukulot ang dulo ng buhok ko."Sabi ka nang sabi kung anong ayaw ng lalaking yon, sinabi ba ni Skyler sa kanya kung anong ayaw ko?" Tanong ko naman sa kanya.Mula mag simula niya akong ayusan ay hindi na siya tumigil kakadaldal kung ano ang dapat kong i-expect kay Landon. Pati na rin ang mga ayaw nito sa mga tao.Ayaw daw ni Skyler ng balagbag na tao. Ayaw niya ng malakas ngumuya dahil irritable raw siya roon. Ayaw niya rin ng masyadong galawgaw. Ayaw niya rin ng mga pekeng kilos at ugali, madali raw niyang nalalaman kung totoo ba ang ikinikilos at ugali ng isang tao kaya raw mag-iingat ako."I think. Malamang naman ay ganito rin ang ginagawa nung dalawa ngayon. Basta ah, wag ka lang maiilang. At tsaka medyo masungit at istrikto talaga ang mga tao doon sa Miss Night, wag mo na lang masyadong isipin.""Okay, nakaka
LANDON's POVWhile in the car, Skyler won't stop talking to me about what he and Lemery had talked about.Mahigpit daw siyang binilinan ni Lemery na pag sabihan ako tungkol sa mga ayaw ni Samsara. I mean, do I need to know about that? I'm sure I will like her. I have to like her. I have to get along with her so I could bring her to dinner next week.Kung magpa-pass nanaman ako sa tatay ko at babawiin ang sinabi ko nung nakaraan sa kanya, magtataka nanaman yon. He will surely blame me for not inserting any effort into finding someone.Buti sana kung madali, but we are talking about marriage here. Actually getting married to someone, a whole human-being. Ilang gabi na rin akong hindi makatulog ng maayos dahil sa totoo lang ay hindi pa ako handang isuko ang pagka binata ko. But then, every time I close my eyes, I see my father's face. Then the next thing I know is that I can hear her voice continuously pushing me to be decent and marry a woman."Just don't be rude, okay? Pinagdidiinan sa
SAMSARA's POVMatapos akong i drop off ni Lemery sa location ay hindi ko mawari kung saan dapat ako pupunta. Halos walang tao rito sa labas nung umalis na si Lemery.Isang babae at isang lalaki lang ang nakatayo sa pintuan ng entrance at nung lumakad na ako papalapit ay lumakad na rin papalapit sa akin ang babaeng nakasuot ng black na dress."A lovely evening, Ms. Samsara Sakura. I am Cassandra, your personal assistant for this evening. This is Leo, your personal security for this evening. How's your travel here?" Tunog elegante ang boses ng babae. Halatang sanay na sanay sa ginagawa niya base sa kung paano siya kumilos.Binigyan ko siya ng isang ngiti. "Hello, okay naman. Medyo nakakatakot pala ang lugar niyo. Masyado ring liblib and daanan. Nako! Puro puno at puro bukid." Kwento ko naman.Bahagya namang natawa si Miss Cassandra. "That's right. Sinadya talaga namin na ganito ang lugar because we value the privacy of our clients and girls." Paliwanag naman niya. "Follow me, please."P