Nagpatuloy sa pagtakbo ang apat. Mas mabilis kung ikukumpara kanina. Ngayon ay alam na nila na may maling nangyari sa mga tao at sa paligid nila. And they need to runaway from those crazy people para iligtas ang sarili nila.
Mabigat ang loob dahil sa hindi kaaya-ayang pangyayaring nangyari sa mga kasamahan sa dorm ay kailangan nilang magpatuloy. Their disappointed to themselves because they can't do anything to help them but to watch as they are dying slowly and turned into psychopathic person."Ate Yuki, anong nangyayari?" Umiiyak at natatakot habang tumatakbo pa din na tanong ni Michelle kay Yuki na halos lutang din kakaisip sa kung anong nangyayari."I don't know." Wala sa sariling sagot ni Yuki."Just keep running." Michael told her twin sister at hinigpitan pa lalo ang pagkakahawak sa kamay nito upang kumalma.Almost half hour of running ay nakita nila ang dulo ng Sitio Villasarza. It has 6-7 feet tall wall and 2 feet wide.Kanya kanyang akyat ng mga tao sa pader upang makaligtas sa anumang kapahamakan ang naghihintay sa kanila."Akyat doon!" Sigaw ni Deiji sa tatlo dahil sa sobrang ingay ng kapaligiran.Naghalo-halong tili, sigaw, at iyak ng mga bata ang maririnig mo."Masyadong mataas." Suhestyon ni Yuki na hindi niya kayang umakyat sa kahit saang mataas na walang mapag kakapitan."Michael, una ka." Deiji called Michael and positioned herself. She straightly leaned her back onto the wall and bent her knees. She crossed his fingers and put it in front of her.Ginawa niya iyon para magkaroon ng maapakan si Michael paakyat."I can't leave Michelle here." Michael declined."You're not going to leave her idiot! You're the one who's going to pull us up." Naiinis na paliwanag ni Deiji kay Michael.Natataranta kasi ito dahil sa mga nasaksihan niya. Sa isip niya ay dapat nilang bilisan ang pag-akyat at baka maabutan sila.Nagdadalawang isip man si Michael ay wala siyang nagawa kundi ang lumayo ang konti mula kay Deiji upang makabwelo.Tumakbo siya at umapak sa kamay ni Deiji saka inihakbang ang isa niya pang paa sa isang balikat nito. Ngunit dahil sa walang experience sa mga ganitong bagay ay nastock siya sa balikat ni Deiji na naging dahilan ng pagsakit ng balikat at likod ni Deiji.Isang kamay ang tila nag-ooffer ng tulong kay Michael kaya naman agad siyang napatingin dito."Michael, faster!" Yuki shouted at him as she saw how hurt Deiji was."Glenn." Michael murmurs and grabs his classmate's hand.Parang nabunutan naman ng tinik si Deiji ng mawala si Michael mula sa pagkakapatong sa balikat niya."Michelle it's your turn." Saka mahinang itinulak nito si Michelle papunta kay Deiji na naka posisyon ng muli pagkatapos mag-unat."Bilisan niyo nandiyan na sila!" Sigaw ni Michael mula sa itaas.Nagmamadali namang umapak si Michelle sa kamay ni Deiji saka humakbang sa balikat niya. Tinulungan naman ni Glenn si Michael sa paghila sa kakambal nito."They're coming." Mahinang sambit ni Glenn nang makitang may mga nagmamadaling duguang mga tao ang nagtatakbuhan papunta sa kanila. Ngunit sapat na ito upang marinig nila Yuki at Deiji."Yuki!" Sigaw ni Deiji kay Yuki ng maistatwa ito dahil sa sinabi ni Glenn. Tila nag-isip na naman siya ng kung ano ang mangyayari sa kanya kapag nahuli siya ng mga ito."Yuki!""Ate Yuki!" Sabay na sigaw ng tatlo dahilan para mabalik siya sa kanyang isip. Gusto niyang masampal ang sarili dahil nagsasayang siya ng oras para sa kaligtasan ni Deiji na huling aakyat dahil sa kanila."Sorry." Pagpapaumanhin ni Yuki saka tumapak sa palad ni Deiji at humakbang sa balikat nito.Iniabot niya ang kanyang kamay sa kamay ni Glenn at Michael na nakaabang upang hilahin siya paitaas. Nagulat siya ng bigla siyang itulak ni Deiji paitaas.Nang makaakyat ay gano'n na lamang ang gulat niya ng may lalaking duguan at mukhang na lapnos na ang balat ang biglang sumugod kay Deiji."Deiji!" Sigaw ni Yuki sa sobrang kaba. Mabuti na lamang ay nakailag siya sa pagsugod ng lalaking mukhang wala sa tamang pag-iisip.Kumuha ng kahoy si Deiji malapit sa kanya saka hinampas ito sa mukha. Laking gulat niya ng hindi ito tablan at naputol lamang ang kahoy.Sa sobrang gulat niya ay hindi na niya nagawa pang maikilos ang paa upang makailag sa sumunod na pag atake kaya napapikit na lamang siya.Naghintay si Deiji ng kagat mula sa lalaki katulad ng nakikita niyang ginagawa ng mga ito sa iba. Ngunit wala siyang naramdaman. Wala sa oras siyang napadilat at nakitang sinipa na pala ito ni Glenn palayo sa kanya na ngayon ay nakababa na pala mula sa pader."You first." Sambit ni Glenn sa kanya saka ginaya ang posisyon niya kanina lamang upang makaakyat ang mga kaibigan.Tumango lamang siya saka lumayo ng kaunti para makabwelo paakyat. Sumenyas pa siya sa mga kaibigan na tumabi at siya naman ang aakyat.Bago siya tumalikod ay nakita niya ang babaeng duguan na papunta sa kanya kaya naman ay tumakbo na siya at umapak sa palad ni Glenn saka humakbang sa balikat nito paakyat. Hindi katulad ni Michael, siya ay nakaakyat ng walang kahirap-hirap.Pinwesto naman ni Michael at Deiji ang kamay nila kay Glenn upang tulungan paakyat. Ngunit tinanggihan sila nito saka humarap sa babaeng sumugod kay Deiji.Hinawakan niya ito sa likod saka binato papunta sa pader ng nakadapa. Hinintay muna ni Glenn na pumosisyon ang babae na tatayo saka siya tumakbo at tumalon pahakbang sa likod nito at nakaakyat ng wala ding hirap.Nakahinga naman ng maluwag ang apat nang makaakyat si Glenn."Uwuahhh!" Napatingin silang lahat sa biglaang pag iyak ng sanggol malapit sa kanila.Kita nila ang isang babae na sa tansiya nila ay nasa 30's ito. May bitbit itong sanggol na sa tingin nila ay anak niya. Umiiyak ang babae kasabay ng iyak ng sanggol habang nakatingin sa ibaba.Halos manlumo sila ng makita ang isang lalaki na pilit umaakyat sa pader ngunit hindi magawa dahil pinagpiyestahan na itong kagatin at kainin ng mga nababaliw na tao sa baba.Napayakap naman si Michelle kay Yuki dahil sa sobrang takot at lungkot.Maya maya pa ay biglang natumba na ang lalaki na sa tingin nila ay Asawa ng babaeng may hawak na sanggol."He's dead." Glenn calmly says it towards the girl holding a baby.Lalong umiyak ang babae na sinabayan ng kanyang sanggol na naging dahilan ng paglapit ng maraming nababaliw na tao sa pwesto nila at nagpupumilit silang abutin mag-ina.The girl was bitten dahil nakasampay lamang ang paa niya sa pader. Glenn was disappointed because of it. Sa isip niya ay magiging isa din itong zombie dahil sa mga napapanood at nababasa niya. Pero hindi siya sigurado dahil gusto niyang mapatunayan ito mula sa lalaking kakamatay lamang.He sitted and faced the other direction so the zombies would not reach him. Gumaya naman ang apat sa ginawa niya. Michael is sitting beside Glenn and Michelle is sitting beside his twin brother. Deiji is also sitting beside Michelle as Yuki is still looking at the crying mother and its child. She misses her own children.Yuki sitted beside Deiji when Glenn suddenly stood up."Bakit?" Biglang tanong ni Michael sa kaklase."That man got up and turned into a zombie." Glenn pointed out to the man who died a minute ago."Zombie?" Takang tanong ng apat kay Glenn."Tingin niyo anong nangyayari?" Seryong balik tanong niya sa apat.Ayaw man nilang maniwala ngunit sa nangyayari ay para ngang nagkaroon ng biglaang zombie outbreak."And I think It's only inside Sitio De Villasarza. So, our family outside are safe." Mahabang sabi ni Glenn habang nakatingin sa malayo na walang bakas ng pagsabog at sunog tulad sa loob ng Sitio De Villasarza.Napatingin si Yuki sa babaeng nakagat kanina. The girl also stare back at her."I'm going to turn too, right?" Umiiyak na tanong niya ngunit nanatiling tahimik ang lima na lalong nagpaiyak sa babae."Can you hold my baby?" The girl suddenly asks Yuki.Walang pag-aalinlangan na dahan-dahang kinuha ni Yuki ang Baby mula sa kanya. Umiiyak na tumayo ang babae."Please. Protect her." And with that, the lady jumps towards a bunch of zombies.Napaiwas sila ng tingin ng pinagpiyestahan ang babae.Napamulat ang mata ni Yuki sa biglaang pag-iyak ng isang sanggol na hawak niya. Muntik na siyang magulat ng maalala na wala naman siyang sanggol na anak. She was about to stand up while still holding the baby but she realize that she was only sitting at the top of a high wall while leaning against Deiji. Her room mate. Sa walang kakayahang tumayo ay iginala na lamang niya ang kanya mata.She saw a nightmare she'd never imagined would even happen in real life. A bunch of zombies trying to reach them. With that, a flashback came into her mind with scenarios on how they end up in that kind of situation.Maya maya ay biglang lumingon si Glenn sa kanya."Let's go there." Sabi nito sa kanya sabay turo sa kadulu-duluhan ng gubat.Saka niya lang napansin ang mga taong nagsitawiran na din pala mula sa kabilang pader at naglalakad na papunta sa direksyon na tinuro ni Glenn.Yuki remembers the day her husband drove his car to take her to Sitio De villasarza. There's a weird white and tall barrie
"Umalis na tayo!" Sigaw ni Yuki dahil nag-umpisa na namang umiyak ang baby na hawak-hawak niya."Mauna ka Deiji, sa likod ako." Utos ni Glenn sa dalaga dahil alam niyang maliban sa kanya ay ito ang maasahan niyang pumrotekta sa kasamahan ayon sa nakita niya kagabi.Wala namang alinlangang tumango si Deiji saka nag-umpisang mag lakad takbo habang nasa likod nito si Yuki habang bitbit pa din ang umiiyak na bata. Nakasunod sa likod ni Yuki ang kambal na magkahawak kamay pa rin.Nang susunod na si Glenn ay bigla na lamang may zombie'ng tumalon sa kanya mula sa gilid. Mabuti na lamang ay nahawakan nito ang dibdib at panga upang labanan ang pwersa nito papunta sa kanya at maiwasang makagat.Napahinto naman ang apat dahil dito. Nagbalak si Deiji na tumulong ngunit sinigawan lang siya ni Glenn."Takbo na! Susunod ako!" Tanging nasabi na lamang niya dahil ayaw niyang maabutan ang kasamahan ng dahil sa kanya.Nagdadalawang isip man ang apat ay sinunod na lamang nila si Glenn dahil ayaw nilang m
Nagulat si Deiji sa nadatnan pag-akyat na pagkaakyat niya. Nakataas ang kamay ng mga kasamahan niya habang nakaharap sa mga kalalakihang may iba't ibang armas na hawak at nakatutok ito sa direksyon nila."Sino kayo? Saan kayo nanggaling?" Tanong ng isang lalaki na sa tansiya ni Deiji ay mga nasa late 40's ito. Medyo manipis na din ang buhok nito sa bandang harapan."Bakit niyo naisipang umakyat dito?" Tanong muli ng isang lalaking medyo bata pa kumpara sa lalaking unang nagtanong sa kanila.Hindi nila masagot ang tanong kaya naman ay nanatili silang tahimik. Ngunit hindi din nagpapatalo ang mga lalaki sa kanilang harap. Humakbang naman si Yuki saka nagsalita para sa grupo niya."We're a…" Paninimula ni Yuki na tila hindi alam kung ano ang kanyang sasabihin at nangangapa pa siya ng mga salitang pwedeng gamitin."We're living in a girls and boys dormitory not too far from here. We ran away last night from zombies until we got here on top of the wall." Pagpapaliwanag ni Yuki saka turo sa
Tuwang-tuwa ang lahat nang makabalik ng kumpleto ang kanilang Asawa, kapatid at kaibigan na nag boluntaryo sa pagbaba sa ground floor upang makakuha ng makakain."Nagdala na lang kami. Masyadong delikado sa cafeteria." Napatigil naman ang lahat sa sinabi ni Glenn ngunit tumango at nagsingitian.Tuwang-tuwa ang bawat isa sa dami ng pagkaing nasa kanilang harap. Puno ng pasasalamat ang mga mata ng lahat."Wala bang gatas na pwede dedein ang bata?" Tanong ni Yuki na nagpahinto kay Glenn.Nagkatinginan ang lahat dahil umiiyak nang umiiyak ang bata. Tila hindi na nito kaya pa na maghapong chocolate lang ang kinakain lalo na't padila-dila lang ito.Nalungkot ang lahat at naawa sa baby. Alam nila na hindi pa kayang kumain nito at gatas lamang ang pwede dito."Charan!" Tili ni Deiji ng unti-unti niyang inilabas sa maliit na bag na nakita niya sa cafeteria na may lamang garapon na puno ng gatas at tatlong bote ng dede.Natuwa at natawa naman ang lahat sa pagpapakaba ni Deiji sa lahat. Tila nab
Tahimik na nagkukwentuhan ang lahat habang ang iba naman ay natutulog na."Nakakapagtaka. May mga feeding bottle pala sa mga School." Takhang tanong ni Michael.Napaisip naman ang mga kasama saka napatingin kay Deiji na mismong nakakuha nito."Dami daming problema, Michael. 'Yan pa talaga nasa isip mo?" Pamimilosopo naman ni Deiji kay Michael habang kumakagat sa Sandwich na hawak niya."Fine!" Pagsuko ni Deiji ng mapansin na lahat ng kasama niya ay nakatingin pa din sa kanya."When I was living outside the Sitio, I used to fetch my nursery sister. May iilang kaklase siya na dumedede sa bote. I was like, Omaygash! The were 4 years old already but they keep feeding those kids in bottle." Pag-uumpisang kwento ni Deiji sa mga ito."And then, there's one mother who calmy told me na mero'n daw talagang bata na hirap pigilan sa pagdede sa bote. And that's how I taught na baka mero'n din sa Canteen kanina." Pagpapatuloy niya habang nakatingin sa mga kasama na seryosong nakikinig."As you can
Pasado alastres na ng alaskwatro ng umaga at tahimik ang buong haligi ng gymnasium. Kanya-kanyang naglatag ang lahat ng mahihigaan at ngayon ay mahihimbing ang kanilang tulog.Mula sa kanilang malalim na tulog ay nagising si Dave dahil sa sobrang sakit ng ulo at ng kanyang katawan. Hinihingal ito at pakiramdam niya'y tumakbo siya ng napakalayo. Dahan-dahan siyang bumangon at tumayo saka tutumba-tumbang nagpumilit maglakad papunta sa banyo. Alam niya kung ano ang nangyayari sa kanya kaya naman nais niya sanang ikulong ang sarili sa banyo para hindi makasakit ng iba.Nang makarating sa banyo ay agad siyang pumasok sa isang cubicle at isinarado ang pintuan. Lalong tumindi ang sakit na nararamdaman niya. Ang mga buto niya ay tumutunog at grabe ang sakit na dumadaloy sa bawat parte ng kanyang katawan."Mama, naiihi ako." Kinalabit nang kinalabit ng bata ang kanyang ina dahil sa pagsakit ng kanyang pantog.Bumangon naman ang ina niya saka inalok ang kamay sa anak. Tahimik at maingat nilang
"Noah… '' Deiji murmured when she saw a familiar face among them. Noah smile at her."Deiji?" Deiji turns her head with the girl who wears a fitted red dress above the knee and a classy stiletto. It was her friend. Her ex-friend to be exactly."Bianca!" May panunuyang bigkas niya sa pangalan nang tumawag sa kanya.She rolled her eyes and laugh disappointed when she also saw her ex-friend's boyfriend, Carlo Torres."Wow! Lovers on one roof." Deiji sarcastically said with a nasty laugh while looking at them confidently."I thought you broke up with him but look at the both of you. Staying together even in pandemic." Deiji continue. Napaiwas naman si Bianca saka umirap sa hangin.Tahimik ang lahat dahil sa hindi alam ang nangyayari sa kanila. Noah clap his hand once and close his finger to catch their attention."Okay, so… Mind telling us what happened to all of you?" Noah ask and look at them one by one."And Deiji, what's with the baby? Your son? Daughter?" He continued."Mukha ba akon
"Who wants to go out with us?" Glenn asks them.They all gathered in the living room as they were talking about getting out to get supplies and food to survive."Me!" Mabilis na sagot ni Carlo saka itinaas ang kamay.Nagulat naman si Bianca sa pagboluntaryo ng nobyo. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ni Carlo at pilit ipinapababa sa binata."Shut up, Baby! You don't know what you were saying!" Mahina at madiing pamimilit ni Bianca sa nobyo.Ayaw niya itong palabasin dahil delikado at wala ng kasiguraduhan kung buhay pa ba ang mga pamilya nila o ang isa't isa na lang ang meron sila."I know, Baby. Please. I want to be useful so you can be proud of me." Pakikipaglaban naman ni Carlo kay Bianca.Napairap naman si Deiji dahil sa kacorny-han kuno ng dalawa."I'm already proud of you, please. Stay with me. You don't have to do this, Baby." Nag-iiyak pa si Bianca para lamang mapilit ang binata na hindi lumabas at iwan siya."I need to do this. They also need me. I'm doing this for you, oka