Walang tigil ang halikan namin habang buhat niya ko. Hindi naman halatang nag aalab sa tawag ng laman ang bawat isa. "L-love.. Oh shit!" Buhat sa sensasyon lumulukob sa akin. "..Look at your way.." Nagawa ko pang pa-alalahanan siya sa kabila ng pag maniobra nya ng kamalayan ko. We might fall dahil sa kapusukan. Ako na lang ang pumuspos ng halik sa leeg niya habang tinatahak niya ang hagdan pa-akyat, papunta ng kwarto. "Fuck.. I'm so turned on, Love.." Tunog nagmamadali at hingal dahil sa pagbuhat sakin. Ano bang saysay ng mga paa ko at nakuha niya pa akong kargahin. "Mau.. The door.." Singhap ko. Napunta ang mga labi niya sa leeg ko. Halos punitin niya na ang suot ko. Nasa bunganga pa lang kami ng pinto ng ibaba niya ako ng marahan. Nahimigan na lang ng tenga ko ang pag sara nito habang tinatapatan ang mga intense na pag galaw ng labi ni Mau ng matapos niyang magpa-sasa sa leeg ko. Naglalaro sa isip ko kung paano kaming nagsimula. Sa 24 years kong nabubuhay, hindi man lang su

NAGING maayos ang pagsasama, relasyon namin ni Mau sa mga sumunod pang araw. Mabilis niyang nakapa lagayan ng loob si Lora. Ang tingin ko sa kanya noon mahirap siyang pakibagayan, hindi friendly or may attitude kaya wala siyang ibang kausap, kasama kundi si Aya. Siya yung tipo ng tao na hindi attention pleaser. Kung hindi mo siya lubos na kilala iisipin mong masama ang ugali niya, matapobre or what dahil nga napaka aloof sa tao. Totoo nga ang kasabihan na hindi mo lubos makikilala ang tao hanggat hindi mo nakakasama ng matagal o na-obserbahan. Masasabi kong hindi ka niya pag aaksayahan ng panahon kung dadaan ka lang sa buhay niya. Once she became your friend, she considered you part of her life, and that's permanent—Ganun siya magpahalaga sa mga taong totoong kaibigan at malapit sa kanya. Nasabi ko yun dahil sa samahan nila ni Aya. Kapag naririnig ko silang mag usap. Paano niya paalalahanan si Aya sa mga bagay bagay na parang isang kapatid niya. Mas lalo akong nahuhulog sa mga n

[JEZRA] Napansin kong panay ang tingin ni Mau sa phone niya kaya nawawala ako. Umiwas lang ako ng tingin saka nagpatuloy sa dini discuss ko sa klase. Patagong kinakalma ko ang sarili kahit parang sasabog na ang pakiramdam ko. Nag oover think malala habang pinipilit ko ang utak na mag focus. Napaka wrong timing naman talaga. Ganito pala kahirap kapag sa harapan mo mismo nakikita ang pagiging distracted ng asawa mo. Hindi ko na natiis. "Ms. Jensen!" Pukaw ko sa atensyon niya. Mabilis niyang ipinasok ang cellphone sa bag niya at tumingin ng diretso sakin. "Kanina pa kita nakikita. Wala sa klase ko ang presence mo. If that's important you may leave my class." Mabigat ang dibdib ko. Hindi ko intensyon na magmistulang napapahiya siya sa buong klase. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko. Sino ba kasi yung umaagaw ng atensyon niya? Andito ako. Dapat ako lang. Imposible naman na mama niya yun at hindi na makakapag antay na matapos ang klase? "Sorry.." Yun lang at lumabas na si

Banayad niya akong pinihit paharap sa kanya. Tinatagan ko ang kalooban ko at hindi hinayaang tuluyang mag break down. Naniniwala akong kapag nakita ng taong mahal mo ang kahinaan mo ay pang hahawakan niya na yun sa loob ng pagsasama niyo. Hanggang masanay na lang siya na madali kang nadadala sa mga mabubulaklak niyang salita. "Hey.." Hinawakan niya ng may pag iingat ang magkabilang pisngi ko. Wala akong pinakitang emosyon, wala siyang mababasa maski ano. "Ikaw ang mahal ko. Mahal kita, Jezra. Mahal na mahal kita. Nagpunta ako doon bilang isang kaibigan..." So nagkita nga sila. Palihim akong lumunok. She didn't tell me. Why? Iniisip niya bang pagbabawalan ko siya? Na maiipit siya kapag nagkataon at hindi magagawang makita si Margaux? Kaya ba ura urada na lang siyang umalis? Ganun ba siya ka worried? Life and death na ba ang pinag uusapan? "Walang ibang dahilan. Trust me.. Wala na akong nararamdaman for Margaux. Please.. Trust me on this." Walang salitang nais lumabas sa labi ko.

[MAUREEN]MAHIMBING na natutulog si Jezra, naka yakap sa akin ng maalimpungatan ako. Napangiti ako ng maalala ko ang kaninang mainit na tagpo namin. Dahan kong inalis ang kamay niyang naka dantay sa katawan ko. Inayos ko ang kumot sa katawan niyang hub@d bago ako nagtungo ng banyo. Saglit lang at lumabas na din ako para sana bumalik sa tabi ng asawa ko ng mapansin kong walang tigil ang ilaw mula sa phone kong nasa may bedside table.Lumapit ako para tignan iyon. Mommy ni Margaux ang nasa ongoing call. Napatingin pa ako sa oras, nangunot at napaisip. Ano kayang pakay ni Tita ng madaling araw. Lumayo ako sa gawi ni Jezra, lumapit sa pinto. Dahan itong binuksan para hindi mag dulot ng ingay hanggang makalabas ako. Saka ko pa lang sinagot ang tawag. "I-I'm sorry to disturb you, Maureen, pero kasi-" Ang tarantang boses agad ang sumalubong sa akin. Naputol at napalitan ng ingay sa background. Sunod-sunod ang narinig kong pagbabasag. "Margaux! Anak! Please! Stop it!" Gumuhit ang pag aa