[JEZRA] Napansin kong panay ang tingin ni Mau sa phone niya kaya nawawala ako. Umiwas lang ako ng tingin saka nagpatuloy sa dini discuss ko sa klase. Patagong kinakalma ko ang sarili kahit parang sasabog na ang pakiramdam ko. Nag oover think malala habang pinipilit ko ang utak na mag focus. Napaka wrong timing naman talaga. Ganito pala kahirap kapag sa harapan mo mismo nakikita ang pagiging distracted ng asawa mo. Hindi ko na natiis. "Ms. Jensen!" Pukaw ko sa atensyon niya. Mabilis niyang ipinasok ang cellphone sa bag niya at tumingin ng diretso sakin. "Kanina pa kita nakikita. Wala sa klase ko ang presence mo. If that's important you may leave my class." Mabigat ang dibdib ko. Hindi ko intensyon na magmistulang napapahiya siya sa buong klase. Hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili ko. Sino ba kasi yung umaagaw ng atensyon niya? Andito ako. Dapat ako lang. Imposible naman na mama niya yun at hindi na makakapag antay na matapos ang klase? "Sorry.." Yun lang at lumabas na si
[JEZRA] NAKAUWI na ako at lahat lahat ay wala pa din si Mau. Gusto ko na siyang tawagan pero pinipigilan ko. Ayokong magmukhang paranoid wife. Pilit kong kinakalma ang kalooban kong tila sasabog na. Kung anu anong naglalaro sa utak ko. What if may koneksyun ang pag alis niya sa sulat na galing kay Margaux? Nakita ko kung gaanu siyang apektado sa kausap kanina. Pumasok sa isip kong baka si Margaux yun. Nakikipag balikan ba siya? Na realize ba niyang hindi pala niya kayang bitawan si Mau? Tang ina niya kung ganun. It's too late for that. Maureen now is mine. Sa akin lang. Asawa ko siya kaya akin siya. Panay ang lakad ko dito sa sala habang madiin na naka kuyom ang parehas na palad. "Tumigil ka nga, Renze. Ako nahihilo sayo. Umupo ka nga." Awat ni Lora sakin. Nasa tabi niya si Aya na mukhang wala ding alam kung anong pinagkaka abalahan ng kaibigan niya. Hindi ko man ugaling magtanong ng mga bagay bagay ay nagawa ko pa din pero walang sagot na maibigay si Aya. Ang alam niya may b
Banayad niya akong pinihit paharap sa kanya. Tinatagan ko ang kalooban ko at hindi hinayaang tuluyang mag break down. Naniniwala akong kapag nakita ng taong mahal mo ang kahinaan mo ay pang hahawakan niya na yun sa loob ng pagsasama niyo. Hanggang masanay na lang siya na madali kang nadadala sa mga mabubulaklak niyang salita. "Hey.." Hinawakan niya ng may pag iingat ang magkabilang pisngi ko. Wala akong pinakitang emosyon, wala siyang mababasa maski ano. "Ikaw ang mahal ko. Mahal kita, Jezra. Mahal na mahal kita. Nagpunta ako doon bilang isang kaibigan..." So nagkita nga sila. Palihim akong lumunok. She didn't tell me. Why? Iniisip niya bang pagbabawalan ko siya? Na maiipit siya kapag nagkataon at hindi magagawang makita si Margaux? Kaya ba ura urada na lang siyang umalis? Ganun ba siya ka worried? Life and death na ba ang pinag uusapan? "Walang ibang dahilan. Trust me.. Wala na akong nararamdaman for Margaux. Please.. Trust me on this." Walang salitang nais lumabas sa labi ko.
[MAUREEN] HINDI ko na namalayan kung gaano na ba ako katagal dito sa may pintuan—Nasa loob pa din ang asawa ko. Alam kong hindi ito madali para sa kanya pero wala na akong ibang maisip. Walang pagdadalawang isip na siya ang pipilian ko sa kahit anong sitwasyon pero hindi kaya ng kunsensya ko kapag may nangyaring masama kay Margaux. Dadalhin ko yun habang nabubuhay ako. Napapabuga na lang ako ng hangin sa kawalan habang naka salampak. Napapahilamos ako saking mukha sa sobrang frustration. Pakiramdam ko nasa gitna ako ng malaking bato. Gusto pa nga kanina ni Tita na mag stay ako sa kanila. I can't do that—sobra na yun para sa kapakanan ng asawa ko. "Love.." Agad akong napatayo ng marinig ko pa lang ang pagpihit ng doorknob. Nag aalala akong humawak sa kanya. Niyakap ko siya ng mahigpit. "I'm sorry. I'm so sorry for putting you into this complicated situation. I'm sorry, Love." [JEZRA] Gusto ko na lang kutyain ang sarili ko sa pagiging martyr? Yun ba ang tamang salita? I'm just
[MAUREEN]MAHIMBING na natutulog si Jezra, naka yakap sa akin ng maalimpungatan ako. Napangiti ako ng maalala ko ang kaninang mainit na tagpo namin. Dahan kong inalis ang kamay niyang naka dantay sa katawan ko. Inayos ko ang kumot sa katawan niyang hub@d bago ako nagtungo ng banyo. Saglit lang at lumabas na din ako para sana bumalik sa tabi ng asawa ko ng mapansin kong walang tigil ang ilaw mula sa phone kong nasa may bedside table.Lumapit ako para tignan iyon. Mommy ni Margaux ang nasa ongoing call. Napatingin pa ako sa oras, nangunot at napaisip. Ano kayang pakay ni Tita ng madaling araw. Lumayo ako sa gawi ni Jezra, lumapit sa pinto. Dahan itong binuksan para hindi mag dulot ng ingay hanggang makalabas ako. Saka ko pa lang sinagot ang tawag. "I-I'm sorry to disturb you, Maureen, pero kasi-" Ang tarantang boses agad ang sumalubong sa akin. Naputol at napalitan ng ingay sa background. Sunod-sunod ang narinig kong pagbabasag. "Margaux! Anak! Please! Stop it!" Gumuhit ang pag aa
[MAUREEN] Nasa may pintuan pa lang ako rinig ko na ang commotion na nagmumula sa itaas. Napatingin ako roon. "Hold yourself together, Margaux.. Anak! Please..!" Sigaw ni Tita. "Hindi niya na ko mahal, Mom! Aira doesn't love me anymore. I'm not naive to feel it!" May halong pag iyak nito. Ramdam mo ang sakit sa himig niya. Mga salitang hinugot sa pinaka ilalim ng kanyang puso.Nagmadali akong umakyat. Bumungad sa akin ang tila binagyong kwarto ni Margaux. Bukas ito. Make sense kung bakit abot hanggang baba ng diskusyon nilang mag ina. "B-baby? Y-you came.." Ang tingin kong nasa paligid napunta kay Margaux. Animo'y gumuho sa kanya ang Eifel Tower ng Paris. Hindi maipinta ng kahit sinong pinaka magaling na painter ang mukha niya. Ang layo niya na sa dating Margaux na nakilala ko. Parang galing siya sa pakikipag sabunutan. Namumugto ang mga matang batid mong marami ng nailuha. Bakas ang matinding stress, depress at halatang hindi ito nakakatulog ng maayos dahil sa madilim at maka
[JEZRA]ANG LAYO na siguro ng narating ko dahil sa walang tigil kong paglakad lakad dito sa loob ng kwarto. I can't think straight. Ano na kayang ginagawa nila? Maisip ko pa lang kahit hawak kamay lang o dampi ng balat nilang dalawa nawiwindang na ako. Pinipilit kong wag maging paranoid pero damn... It's killing me!!My wife is with her ex. What's worse.. that person is still head over heels in love with her. Asan kaya sila, exactly? Sa sala? Sa kwarto? Sa kama??? Fuck!!! Panay ang mura ko literal kahit hindi naman ako pala murang tao. Sinong magkakaroon ng katahimikan sa sitwasyon ko? I doubt—Kung meron man baka bato ang taong yun. Kinuha ko ang phone ko para tignan kung may chat from Mau pero dismayado akong naibagsak ang kamay ko, hawak ito. Hindi ko na maintindihan kung anong nararamdaman ko. Para akong tubig na naka salang sa apoy at papunta na ng boiling point. Napatigil ako bigla ng mag vibrate ang phone ko. Wala pang segundo, tinignan ko agad. "Love." Kasabay ng pag lun
[MAUREEN] KINAUSAP ako ni Tita bago ako umalis sa kanila. Gaya ni Margaux, she wants me back sa buhay ng anak niya. I said no.. Hindi na pwede. Huli na ang lahat pero hindi ko sinabing dahil may mahal na kong iba. Ayokong magka problema si Jezra. Pagdating ko ng bahay, amoy masarap na ulam agad ang bumungad sa akin. "Hmmm.." Paborito ko yun. Palapit ako ng kusina ng mamataan ko ang wife ko happily talking with her best friend, Lora. Speaking of her.. Hindi ko pa natatanong si Aya kung ano bang estado nila. Knowing Aya.. Seryoso siya pag dating sa pakikipag relasyon kaya nagulat ako ng malaman ko sa asawa ko ang naging label ng dalawa. Friends with benefits.. Fuck buddies.. Naisip ko may kinalaman ito sa past relationship ni Aya kaya nauwi sa ganun. Ayaw na siguro niya ng conflict, commitment tas puro naman kadramahan at sakit sa huli. Sinabi ko kay Jezra na it's between them pero hindi ko maiwasang mag alala para sa kaibigan ko. Ayoko siyang masaktan kaya balak ko siyang kausap