HINDI MAIWASAN ni Andrea, kahit sabihin pang wala siyang karapatan - ang magselos. Bakit nga ba ang hindi, inamin niya na sa sarili na ‘hinahangad’ pa rin niya ang ama ng kan’yang anak.Iilang oras pa lang niyang nakakasama si Vincent pero hayon at nagkukukot nang mabuti ang kalooban niya sa isiping anomang oras ay pwede siyang ma-etsa puwera nito dahil may iba nga itong pinaglalaanan ng puso niya.“Yes, honey. We’re still here at the province. I’m sorry I missed your calls.” ani Vincent sa tumawag na kasintahan. “Our flight back to Manila will be on five in the morning tomorrow. Yes of course, honey. Before you know it, I'll be at the Manila airport again tomorrow night to pick you up.” Iyon ang mga sagot ni Vincent kay Yuri na bahagya lamang naulinigan nina Andrea.Foreigner ba ang tinatawag nitong honey? Tanong pa ni Andrea sa sarili. Panay ang English nito, eh."You too, honey. Take care. Hmmnn, yes. And I love you too." Pinutol na ni Vincent ang tawag.Iyon ang malinaw na naul

HILAM pa rin sa luha ang mga mata, pasado alas singko’y bumangon na si Andrea sa kama at nagpasya nang payapain ang sarili.Himbing na himbing pa rin si Vince. Mataman niyang pinagmasdan ang anak. Pagkuwa’y kinuha sa drawer ang litrato noon ni Vincent na iniwan na nito sa kan’ya.Namasa uli sa luha ang mga mata ng dalagang ina nang ilapit niya sa mukha ni Vince ang litrato ng ama. Kung bakit para bang nananadya ang tadhana? Kapag nagbiro, talaga namang mamamangha ka.Akalain niya ba? Aakalain ba ng sinuman na si Vince ay kamukhang-kamukha ng ama nito sa ganoong edad?Kaya hindi rin nakapagtatakang ganoon na lamang ang pagmamahal na ipinakita ni Vincent sa anak.Bumuntong-hininga si Andrea. Kinalma niya na ang sarili at itinago nang muli ang lumang larawan ni Vincent.Binuksan niya na rin ang bintana sa silid nilang mag-ina. Nagpakawala uli siya nang malalim na paghinga bago nginitian ang sariwang hangin na dumapyo sa kan’yang mukha.Isang bagong umaga na naman iyon na dumatal sa buh

ISANG mahigpit na yakap at mainit na halik ang iginawad ni Yuri Takahashi nang mga sandaling iyon nang salubungin ito ni Vincent sa arrival area ng paliparan.Pasado alas singko ng hapon nang lumapag ang eroplanong sinasakyan nito buhat sa Japan. At makaraan ang maraming pagbusising pinagdaanan, bago mag-alas siyete ng gabi’y nagkita na ito at ang kasintahang si Vincent.Bakas sa anyo ni Yuri ang pagkasabik sa nobyo. Katunayan ang bugso ng damdamin na hindi nito napigilan dahil kahit sa harapan ng maraming tao, hinalikan nito sa labi si Vincent.“Oh, Vincent! How I miss you, honey! How are you?” anito matapos hagkan ang binata habang nakatitig sa guwapong mukha nito.Ang mga mata ni Yuri ay tila ba laging nakatawa bagama’t paminsan-minsan, noong magkasama sila ni Vincent sa Japan, ang mga mata na iyon ay madalas ding kabakasan ng kalungkutan ng binata. At batid niya na iyon ay dahil sa mga trahedyang pinagdaanan nito sa buhay na alam din ng binata na hindi pa nito lubusang nakakalimut

ANG SUMUNOD na mga araw ay pinili at pinilit ni Vincent na makapagbigay nang kasiyahan kay Yuri. Kusa siyang nagpahinga sa pag-aasikaso sa kan’yang negosyo at muli ay ipinaubaya ito sa assistant niya kasabay din ng pagtuturo nito nang pasikot-sikot kay RJ sa larangan na iyon upang mas matuto pa ang binata, sa negosyong isa ito sa magiging tagapagmana pagdating ng araw. At saka, isang buwan lang naman si Yuri sa bansa. Bibigyan niya na ito nang sapat na panahon upang ma-enjoy nito ang pananatili rito. Obligasyon niya rin iyon sa nobya na kailangan niyang gampanan. Bagama’t madalas pa ring sumasagi si Andrea sa isip niya, pilit niya na lang itong iwinawaksi. Siya na rin ang nagsasabi, hindi pa niya tiyak ang kan’yang damdamin dito. Maaaring bunga lang iyon ng katuwaang umusbong sa kan’yang puso dahil sa pagkakaroon niya ng anak dito. Paminsan-minsan ay tinatawagan niya pa rin ito para kumustahin si Vince. Isang obligasyon din iyon na dapat niyang gampanan dahil responsibilidad niya

BAKIT ganoon? Bakit may nabago na naman sa damdamin niya? At bakit sa mga sandaling iyon ay parang ayaw niyang mawala si Andrea sa buhay niya? Lalo na nang marinig niya ang mga litanya ni Meldy kanina, na anito’y itinataboy na nito si Andrea upang buksan ang puso sa iba. Teka sandali, parang hindi niya yata iyon matatanggap…!At saka, bakit ganoon ang dayalog ni Meldy? Na ayon pa dito’y may pinapangarap si Andrea ngunit nasaktan dahil nabigo diumano?Mahal ba siya ni Andrea? Siya ba ang pinapangarap nito? Kung kaya, siya ang pinili nitong maging ama ng anak niya kasi may pagtingin ito sa kan’ya?Iyon ang mga bagay na nagsasalimbayan sa utak ni Vincent nang mga sandaling iyon habang patungo siya sa mall kung saan naroroon daw ang mag-ina.At teka, bakit ba ganoon na lamang ang pagkataranta niyang iyon ngayon? Anong ibig sabihin noon? May pagtingin na rin ba talaga siya kay Andrea kaya ayaw niya itong i-give up at hindi niya gustong umibig ito sa iba?Ipinilig ni Vincent ang ulo. Napa