NASA bahay na nina Toto ang Team Vincent nang mga sandaling iyon matapos na maikarga sa kanilang sasakyan ang mahigit dalawang tonelada ng abaka threads. At heto si RJ ngayon. Kasalukuyang titig na titig kay Mary na hayon naman at puno ng kainosentehang nakaupo sa tatlong baitang ng hagdanan sa bahay nila habang nagmamasid-masid lamang sa mga kaganapan.Tapos nang kumain ang Team Vincent sa kagandahang loob din ng mag-asawang Toto at Meldy. Nagpapahinga lang ng bahagya ang mga ito at mamaya ng konti’y bibiyahe na rin pabalik ng Maynila.Matapos kasing magkarga ng abaka, pilit pa munang pinabalik ni Toto sa bahay nila ang mga ito para nga makakain muna ng tanghalian. Nakaluto na umano si Meldy, aniya pa. Mga nahihiya ma’y napahinuhod na rin niya ang mga ito.“Nakakahiya ho ng sobra sa inyo, Boss Toto at Ma’m Meldy. Sinagot n’yo na ang almusal namin kanina, ngayon naman, pananghalian pa.” sabi ni Litoy, ang isa sa pinagtitiwalaan na tauhan ni Vincent.Napakasarap pa ng ulam namin. Ginat

“EDNA,” bahagyang sumilip sa pinto ng private office niya si Vincent at tinawag ang sekretarya. Sinenyasan niya itong pumasok sa opisina niya. Agad namang tumalima ang babae.“Yes, boss?” anito nang kaharap niya na ito.“Ah eh, gusto ko lang malaman kung may importante ba akong appointment this week? Baka kako nakakaligtaan ko?”“Wait, boss. Itsi-check ko.” Lumabas saglit si Edna at naupong muli sa tapat ng kan’yang computer. Pagbalik ay matamis ang ngiti sa amo. “Wala, boss. Walang gaanong importanteng mga ganap sa buhay mo this week maliban sa pagbusisi mo sa lahat nang natapos nating trabaho na ready for delivery na next week, at ang pagsalubong mo kay Miss Yuri sa makalawa. Iyon ang mas importante.” parang kinilig pa si Edna matapos ang mahabang sinabi.Natawa si Vincent. “Well, okay. Paki-book kaming dalawa ni RJ sa eroplano going to Catanduanes if possible, lilipad kami bukas ng umaga.”Napanganga si Edna.Tumaas ang kilay ni Vincent. “Do I need to explain to you the reason why,

NAKAPIKIT ng mariin si Vincent. Sa isip ay pilit inaapuhap ang isang senaryo sa buhay niya may dalawang taon na ang nakararaan.Binalikan sa kan’yang alaala ang gabi ng kaarawan ng isa sa matalik niyang kaibigan. Si Fael…Sa kasagsagan nang pagsasaya nilang magkakaibigan, wala siyang kamalay-malay, na may isa palang nilalang na naghihintay ng pagkakataon upang mapansin niya, na nakahandang ibigay ang sarili sa kan’ya dahil sa hangaring magkaroon ng anak.Mapalad ba siya, na siya ang napili nito? Ang hinangad? Ang – pinagnasaan?At bakit siya?Itinodo niya ang konsentrasyon. Pilit na binubuo sa imahinasyon ang itsura ng babaeng nakaniig niya nang gabing iyon. Na nanay ng anak niya…Maganda ang babae. Bagama’t hindi man ito ang tipong sopistikada sa kilos at itsura, pero ang simpleng kagandahan nito, batid niya na maaari ring makabihag ng lalaking katulad niya.Mas nilaliman pa niya ang concentration. At natukso siyang ibalik sa gunita kung paano niya ito inangkin nang gabing iyon. Ilan

“BULAGA!” Magtatago si Vincent sa likod ng pinto pagkatapos ay gugulatin si Vince. Tatakbo naman ang bata habang panay ang hagikgik nito na tuwang-tuwa sa pakikipaglaro sa ama.Hahabulin ito kunwari ni Vincent. Pag nahuli ay kakargahin. Kikilitiin. Pupupugin ng halik.Siyang-siya sa pakikipaglaro sa anak. Literal na tatay sa aspetong iyon.Naroong itataas nito sa ere ang anak. Na kunwa’y pinalilipad. Naroon ding hihiga siya sa semento at ilalagay ang bata sa tiyan at aalugin ito na kunwari ay nangngabayo ito sa tiyan niya.Titigil saglit pag napapagod na sa pakikipag-gaslawan dito. At ang pinaka-pahinga ay pupupugin uli ito ng halik saka ikukulong nang mahigpit sa kan’yang mga bisig, bago muli na namang lalaruin na tila ba walang kapaguran.Nagpapasigla rin sa sistema ni Vincent ang maliit na tinig nitong parang musika sa pandinig niya kapag humahagikgik at sumisigaw dahil sa katuwaan.Ito ang unang araw nila ni Vince. Ang kauna-unahang bonding moment nilang mag-ama. Akalain niya ban

HUMANGA si Vincent sa ganda ng tanawin sa lugar na iyon nina Andrea. Kung doon nga lang sa barangay na iyon, humahanga na siya ng husto, ano pa kaya kung i-explore niya ang buong probinsiya?Mula sa kamalig na nakaharap sa karagatan, kitang-kita niya ang ganda ng kalikasan na biyaya ng Maykapal. Hindi nakakasawang pagmasdan ang kabuoan nitong abot tanaw ng kan’yang mga mata. Ayon sa naalala niyang pag-aaral noon, ang Catanduanes ay isang pulong lalawigan sa silangang bahagi ng Pilipinas at direktang nakaharap sa Pacific Ocean. Napakalawak pala nito.Babalik at babalik siya sa lugar na ito. Hindi lamang para sa anak niya kun’di maging para sa magandang pakiramdam na dinaranas niya nang mga sandaling iyon…Ang sarap damhin ng hangin na tumatama sa kan’yang balat. Nakakagaan sa emosyonal at pisikal. Para bang, kung may problema ka, pag naririto ka sa lugar na ito, all your worries will disappear, ika nga. Mawa-washed out ang mga kabigatan sa puso mo kahit pansamantala lang.Sariwa ang h