ISA"Tulog na si Gwen sa kuwarto."Napangiwi ako nang isa-isang gamutin ni Uno ang mga latay ko sa katawan. May pinapahid siyang gamot na sobrang mahapdi."Sa susunod, ayaw kong sumasama ka sa iba.""S-sorry."Tumigil siya sa ginagawa at tumingin sa akin. Wala nang galit sa mga mata niya. At halata sa mukha niya na nagsisisi siya sa nagawa niya."Masakit pa rin?"Umiling ako. "Hindi na gaano.""Kung bakit ba kasi kailangan mo pang sumama sa lalaking iyon."Tumayo siya matapos gamutin ang mga sugat ko. Palabas na siya ng kuwarto nang hawakan ko siya sa kamay."Uno, gusto ko lang makita ang anak ko. Please, hayaan mo akong makita siya, kahit sandali lang."Hindi man lang niya ako sinulyapan, pero hindi niya binawi ang kamay niya. Mariin siyang pumikit bago nagbuga ng hangin."Matulog ka na. We'll see him tomorrow."Nabuhayan ako ng loob sa narinig. Hindi ako makapaniwala at halos hindi ako nakatulog noong gabing iyon. Excited na excited akong mag-umaga para makita kong muli si Alas!***

UNOMabilis akong tumayo at pinulot ang mga damit ko sa sahig. Nakatingin ako sa naluluhang mukha ni Gwen na masamang nakatingin sa amin."Sa sarili ko pang pamamahay! Mga baboy! Ikaw! Hayop kang kabit ka! Puta!" Akmang susugurin niya si Isa pero agad akong humarang sa harap niya."Gwen, stop it!" Pinigilan ko siya at hinila palabas ng kuwarto."Bitiwan mo ako! How dare you do this to me, Uno! After everything I've done for you! Cheater! Cheater ka!"Itinulak ko siya sa kama nang makapasok kami sa kuwarto. "Tumigil ka na! Naririndi na ako sa iyo!""Hayop ka!" Mabilis siyang tumayo at pinagsusuntok ako sa dibdib ko.I just let her do what she wants. Kung ano-anong salita ang ibinato niya sa akin pero hinayaan ko lang siya."Paano mo nagawa sa akin ito? I did nothing but love you!" Pagod siyang naupo sa gilid ng kama. Umiiyak."Pero hindi kita mahal."Naningkit ang mga mata niya. "At sinong mahal mo? Ang katulong na iyon? Ang babaeng iniwan ka pagkatapos kang pagnakawan at sumama sa iba

ISADUMAAN ang halos tatlong araw na walang nagbabago, pinapahirapan pa rin ako ni Senyora Celestia. Although hindi na gaano ganoon kasama sa akin si Gwen, dahil siguro sa usapan namin."Kailangan kong mag-shopping. Samahan mo ako.""Some other time, Gwen. I need this muchacha here to clean my shoes. May party akong a-attend-an."Napatingin ako kay Gwen dahil sa sinabi ni Senyora Celestia. Gwen smiled at her but I can tell that she's faking it."I'm sorry, mama. I need her to come with me. Malapit nang matapos ang shooting namin. May mga events akong kailangan daluhan sa labas ng bansa."Hindi na niya hinintay na makasagot si Senyora Celestia. Tinalikuran niya agad ito at umakyat sa hagdan. Mabilis ko namang iniwan ang pagmamasahe kay senyora saka nagmamadaling umakyat sa kuwarto ko.Pagdating namin sa mall, namili kami ng maraming gamit. Puro kaartehan ni Gwen. As usual, ako pa rin ang tagabitbit niya."Stay here."Tumingin ako sa paligid matapos iyon sabihin ni Gwen."Saan ka pupunt

ISA"Inay? I-ikaw si Mrs. Brown?"Nagsimulang mangilid ang luha sa gilid ng mga mata niya. Sinubukan niya akong hawakan pero mabilis akong umatras."Hindi. P-paano?""Anak, magpapaliwanag ako.""Ayoko! Huwag kang magsasalita!" Wala sa sariling umatras ako mula sa kaniya.Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. Ang mayamang babae na may-ari ng mansion na ito ay siya? Maraming ulit akong umiling.Nang makita kong nakabukas ang gate ng mansion, walang pag-aalinlangan akong tumakbo papunta doon para makaalis.Narinig ko pa ang pagtawag sa akin ni Manang Trinidad pero hindi ako nag-abalang lumingon. Kailangan kong makalayo. Kailangan kong makaalis sa lugar na ito!Hindi ako makapaniwala sa nakita ko. Hindi... hindi talaga ako naniniwala. Patay na siya! Patay na si Inay!Wala akong kapera-pera kaya tumakbo na lang ako papunta sa kompanya ni Uno. Inabot ako nang ilang oras, kaso pagdating ko roon, dismayado akong malaman na wala siya."Nasaan si Uno, Odette? Kailangan ko siyang makausap.""Hi

ISANAKUHA ko ang atensyon ng mga tao sa sandaling humakbang ako pababa ng enggrandeng hagdan ng malawak na ballroom ng mansion ng mga Buenaventura. Bukod tangi ang ballgown na suot ko kaya agaw-pansin ito sa lahat ng naroon. Ang sabi ni inay, sadya nila itong ipinagawa sa isang sikat na designer mula pa sa Italy. At si Mrs. Buenaventura, bilang isang kilalang designer mismo dito sa Pilipinas, alam kong maaagaw nito ang kaniyang pansin.Malakas ang pagkabog ng dibdib ko habang tinitingnan ang mga tao sa paligid. Taas-noo akong naglalakad subalit ang puso ko, para nang nakikipagkarera sa mga kabayo dahil sa bilis ng tibok.Hindi ako sanay sa mga party, lalo na sa ganitong pagdaraos na puro kilalang tao ang mga imbitado. Ang alam ko ay kilala sa showbiz industry ang karamihan sa mga nandito, ang iba pa raw ay mga politiko."Welcome!"Natigilan ako sa paglalakad nang makita ang babaeng papalapit sa akin habang may malaking ngiti sa mga labi. Nakilala ko agad ito dahil wala siyang suot n