Umupo siya sa labas ng kanilang malaking tent. Tulog na ang asawa niya at ang mga anak niya. Lumunok siya. Inabot niya ang bote ng alak na malapit sa maliit na bonfire na siya ang lumikha. "Fuck," mura niya nang naisip niya ang nangyari kanina. Hindi puwedeng umibig sa iba si Greta. Hindi niya matatanggap na mapupunta sa iba ang babae. May anak sila at iyon ang Alas niya. Ang problema ay malayo ang loob ng bata sa kaniya."Parker, bakit hindi ka pa natutulog?"Isang tungga niya lang sa bote na hawak niya ay naubos niya agad ang sobra sa kalahati ng laman ng bote. Lumingon siya sa asawa niya na tumabi sa kaniya. The woman woken up and she was now sitting beside him. Niyakap ng babae ang braso niya at sinandal nito ang ulo sa balikat niya. "Bakit nandito ka sa labas? Pumasok na tayo," anang Lish Anne."I can't sleep," aniya lamang. Inubos na niya ang laman ng bote. Tinapon niya sa Tabi ng apoy ang bote. "May problema ka ba?" Marami siyang problema. Sobrang dami. Sa halip na suma

Nang inihatid siya ni Nate sa shop ay sinilip niya muna kung may mga tao sa labas. Bumaba siya nang matiyak niya na walang nakakita sa kaniya. "Nate, thank you so much," aniya. "Thank you for trusting me, Greta. I won't break this.""Salamat din sa tiwala na binigay mo sa akin, Nate. Pinagkatiwalaan mo ako. Kinuwento mo sa akin ang iyong karanasan."Ngumiti siya bago siya pumasok sa shop.Tulala siya. Tumatakbo sa isipan niya ang kuwento ni Nate sa kaniya. "Tulad ni Megumi ay napamahal ako kay mommy, Greta. She raised me by herself without the help of my father. Noong sinabi ni mommy sa ama ko na pinagbubuntis niya ako ay hindi naniwala ang gagong iyon. Ang ginawa niya pa ay pinahiya niya sa gitna ng maraming tao si mommy. Parang gusto na lang ni mommy na lamunin siya ng lupa noong panahon na iyon. Umalis si mommy at minabuti niyang lumayo kay daddy. Kinuwento ni mommy sa akin ni mommy na halos ipakuha niya ako dahil sa galit niya kay daddy. Hindi ako nagalit kay mommy dahil naiint

Ang aga-aga siyang hinatid ng mommy niya sa school. Agad siyang tumungo sa room niya dahil iniiwasan niyang magkita na naman sila ng daddy niya. Sinabihan siya ng mommy niya kagabi na gumising ng umaga dahil nga ay may importante itong lalakarin.Kahit bata pa ay balisa nitong nagdaang mga araw si Megumi. Palagi niyang iniisip ang sinabi ng daddy niya. Kukunin siya nito. Ilalayo siya nito sa mommy niya. Minsan ay napapapikit na lang siya at napapahiling na sana ay hindi iyon mangyayari. Hiling niya rin na hindi siya ilalayo sa kaniyang mommy.She couldn't imagine her life without her mommy. Ang mommy niya ang naging best friend niya simula noong minulat niya ang mata niya. Now, her father is making moves to take her from her mommy. Bata pa siya at hindi niya alam ang kalakaran ng batas. Kung siya lang ang makakapasya ay mananatili siya sa tabi ng ina niya. Ayaw niya sa puder ng daddy niya."Early bird ang anak sa labas." Hindi na niya kailangan pang hulaan kung sino ang nagsalita. It'

Walang-lakas siyang umupo sa dulo ng kama. Nakatulog na ang anak niya pero siya ay hindi pa alam kung paano siya makakatulog. Hinatid sila ni Nate pauwi. Ayaw siyang pagmanehohin ng lalaki dahil ayon dito ay baka mapaano pa siya. Diniin niya ang kaniyang mga palad sa magkabilang gilid ng kaniyang ulo. Puwersa niyang binagsak ang kaniyang likod sa kama. Pinagsisisihan niya ang kaniyang ginawa kanina. Her eyes witnessed how the man saved Megumi. Para tuloy siyang tinapay na tinapon sa mga langgam na unti-unting inubos ng mga ito. "Greta, naman. Masyado kang nagpadala sa galit mo," paninisi niya sa sarili niya. Hanggang mag-umaga ay panay sisi lang siya sa kaniyang sarili. Pakiramdam niya ay siya mismo ang naglagay kay Parker sa kapahamakan. They were now having breakfast. Nakaharap siya sa anak niya na panay subo na walang pahinga. Kagabi pa siya hindi kinakausap ng bata. Ayaw niyang malayo sa kaniya ang loob ng bata pero siya itong gumawa na mangyari ang bagay na kinatatakutan n

"P-Parker? Hindi mo ako kilala? A-Ako ito," aniya.Nakatingin lamang sa kaniya ang lalaki. Halata sa lalaki na hindi na nga niti nakikilala si Greta. Greta was denying the fact that she could sense what's going on. "I don't really know who you are, miss." Tumingin ang lalaki kay Lish Anne. Pati si Greta ay tumitig na rin kay Lish Anne na pinipigilan ang matuwa dahil sa nangyari. "Lish Anne? Ano ang nangyari?!" tanong niya kay Lish Anne. Tumungo si Lish Anne sa kama at inalalayan nito si Parker. Hinahagod ni Lish Anne ang balikat ni Parker. Nakatitig lang sa mag-asawa si Greta habang nanatiling nakabuka ang kaniyang bibig at halos lumuwa na ang kaniyang mga mata. She tried her best to compose herself properly in the midst of this obvious situation. "Parker, ako ito, si Greta. May anak ka ka sa akin, si Megumi. T-Tama, Parker. Si Megumi ay anak natin. Sa katunayan ay nandito ka ngayon sa ospital dahil sa ginawa mong pagligtas sa anak natin," aniya na pilit pinapasok sa kokote ng l