We rushed to the hospital upon knowing that my mother's life is in danger, my blood ran cold, and it frightened me so much. Fear became a tangible, a living force that slithered over me like some hungry beast, immobilizing me; my brain, holding me captive."God, please save my mom. Hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa 'kin kapag may mangyayaring masama kay mama, please. I beg you," I prayed desperately. Tears started to roll down from my eyes and my heart was pulsating wildly.Kasalukuyang nasa EMERGENCY ROOM si mama,nakikipagbuno sa kamatayan.Hindi pa natutukoy ni Sir Edward kung sino ang taong nagtangka sa buhay ni mama. Someone injected a poison in my mother's dextrose. Mabuti nalang at dumating agad ang doctor nang mag seizure si mama at dali nilang nadala sa ER.

 I received a call from the hospital, right there and then, my heart froze, and a bullet of panic rises in my throat. Fear has walked through me and left me numb shaking, I tried not to breathe, but I knew it was impossible.We rush to the hospital only to find out that my world collapsed in front of me."I'm sorry but your mother died a few minutes ago, we did CPR for nearly an hour, but never got a heartbeat back, we did everything that we could but after an hour of reviving, she didn't make it, I'm sorry," the Doctor announced with a heavy heart.I tried to blink, once, twice...a million times for me to internalize what the doctor has said but I was still in a state of denial. The heartbreaking news sends a brusque bolt of shock right through me, I couldn't scream. I co

Ariah's Point of View An irremediable pain isn’t caused by a physical wound but by a bleeding soul. For months, the gnawing grief kept me awake at night. Everything happened so fast, and I'm still in the process of picking up my broken pieces after my mother left. My memory of Mama is still vivid in my mind. My mother's death left a deep wound in my heart, but mourning won't help, I need to seek justice for me to finally be at peace. Pinikit ko saglit ang aking mga mata, ninanamnam ko ang preskong hangin na malayang dumampi sa aking balat, bawat haplos nito'y nagdadala ng kakaibang sensasyon sa aking katawan, pakiramdam ko, nandito si Mama nakayakap sa 'kin. Ramdam ko pa 'rin ang init ng kanyang pagmamahal. Huminga muna ako ng malalim bago ko inilapag ang dala kong bulaklak sa magkatabing puntod nina Mama at Papa. Hindi ko mapigilang mapangiti ng mapakla, magkasama na silang dalawa habang ako, heto mag-isang namuhay sa masalimuot na mundo. "Ma, magkasama

Time runs swiftly like a thief in the night. The agony is not gone yet but I just learned to live with pain. Ninang Trishia is still nowhere to be found, she has gone like a bubble, and I still do not know where on Earth she is hiding. Ilang buwan na ang lumipas pagkatapos ng pagkamatay ni mama, at heto ako unti-unting sinasanay ang sarili kung paano mamuhay ng mag-isa. Ang paghahangad ko ng katarungan sa kamatayan ng mga taong malapit sa puso ko ang nagbibigay ng sapat na lakas para ako magpatuloy sa buhay. Pinapangako ko sa sarili ko na, gagawin ko ang lahat para sa hustisya na nararapat kay Beatrice, kay Tanya at lalong-lalo na kay Mama. "Mukhang malalim na naman 'yang iniisip mo, mahihirapan na naman akong sisiriin ang hangganan niyan." Napalingon ako sa aking gilid at ang nakangiting mukha na naman ni Adrian ang bumungad sa aking paningin. Isa pa 'tong lalaking 'to, inaamin kong isa si Adrian sa mga taong nagbibigay lakas para ipagpatuloy ko pa ang buhay. "Bakit nandito ka na

Lumipas ang ilang minuto pagkatapos ng pagsabog ay daling lumabas si Adrian para tingnan kung ano ang dahilan ng nangyaring pagsabog sa labas.Magkahalong takot at kaba ang aking naramdaman dahil baka may nangyaring masama kay Ninang Trishia. Kahit paman ay hindi pa malinaw sa akin kung may kinalaman ba talaga siya sa pagkamatay ni Mama ay ayoko paring may mangyaring masama sa kanya lalo na't isa si Ninang Trishia sa mga taong malapit sa puso ko. Ayokong mawalan na naman ng mahal sa buhay."Anong nangyari? ano ang dahilan ng pagsabog...may namatay ba? bomba ba ang dahilan?" sunod-sunod kong tanong kay Adrian nang makapasok ito sa loob ng bahay."Isang gas explosion ang nangyari do'n sa may tindahan sa kanto. Mabuti na lamang at agad na naagapan at hindi na lumaki pa ang apoy," pagsasalaysay ni Adrian. Nakahinga ako ng maluwag, akala ko may nangyari ng masama kay Ninang."Adrian..." mahina kong sambit, pagkatapos ng sinabi ni Ninang Trishia kanina'y may pagdududa na akong nararamdaman