All Chapters of Decay of Dawn: Chapter 21 - Chapter 30
31 Chapters
XX
Josh's point of view. "Let's go" Aya ko kay Iyah. Pinapatawag kami ni dad. Yes, nandito na ulit sila. They ruined our plan.  "Kuya, itutuloy pa ba natin?" Tanong ni Iyah.  Naglalakad kami patungo sa malawak na parte ng ground floor. Kung saan naroron si dad. Tinanguan ko lang siya at tumahimik na lang rin ito. Nang makarating kami ay kami na lang ulit ang hinihintay. Kumpleto na sila, bukod kila Zion at Mike. Sila na lang ang wala. Napatingin sa amin ang lahat, pero ang tingin lang ni dad at ni Kit ang umagaw ng atensyon ko. Mukha silang mga nagtataka.  "Where's Zion and Mike?" Bungad kaagad sa amin ni dad.  Pumwesto kami ni Iyah sa pinakaunahan. Hindi kami sumagot. "Tinatanong ka Josh, nasaan sila Mike?" Panghuhuling tanong ni Kit. Matalim itong nakatitig sakin pero nilabanan ko lang iyon.  "
Read more
XXI
Josh's point of view. "What a nice traitorous act, Josh" Wika sa akin ni Kit. Nandidito ako sa kwarto niya, dinala nila ako dito matapos nila kaming mahuli. Iginapos nila ako ng mahigpit dahilan para mas dumaloy ang dugo mula sa natamo kong sugat ng matamaan ako ng bala sa braso.  "At least, I'm not a murderer" Ganti ko sa kanya.  "Fuck off. Dahil sa ginawa mo, hindi lang sarili mo ang ipinahamak mo Josh. Buong pamilya mo ang sinugal mo. Baka nakakalimutan mo, si Algo ang mas makapangyarihan kaysa sa tatay mo! Pare parehas kayo! Mga tanga!" Sumbat niya sakin.  I chuckled a bit after hearing those.  "So you're not just a murderer or kidnapper. You're also a backstabber, magaling kang mag mukhang mabait sa harapan ni dad, but you're fake" Deretsang saad ko dito hanggang sa maramdaman ko ang madulas na pagdapo ng kamao niya sa mukha ko. 
Read more
XXII
Josh's point of view. "You're such a disgrace!" Sumbat niya sa akin. Di ko siya magawang tignan pero alam kong gustong gusto na niya 'kong sugurin para bigyan ng leksyon. Hinaharangan lang siya ng mga tauhan niya.  "Paano mo nasikmurang traydorin ako Josh?" Dugtong niya. Galit na galit siya sa'kin dahil sa ginawa ko, pero hindi niya alam yung haba ng panahong kinimkim kong poot sa kanya.  Gusto kong isumbat sa kanya lahat. Gusto kong sabihin na kinakahiya ko siya bilang ama. Hindi ko na kayang palampasin pa.  Ayokong sumabog lahat ng hinanakit ko, ayokong makasakit ng damdamin ng isang ama. Ayokong ilabas ang galit ko pero masyado nakong napupuno.  "Dapat kakampi kita Josh! Bakit di moko lapitan? Bakit nilalayo niyo ang loob niyo sakin? Nakalimutan mo na bang ama mok--" "Bakit? Naisip mo ba yan noon? Naisip mo bang anak mo kami bago mo kam
Read more
XXIII
Mara's point of view. Naramdaman ko ang panginginig ng katawan ko dahil sa sinabi niya.  Ayokong makasira ng relasyon. Ayokong makasira ng relasyon para lang sa formula na 'yon. Hindi pa kami ni josh.  Hindi pa kami. Pero ang katotohanan na isinasakripisyo na ang sarili niya para sa'kin, ay nagpapadurog ng puso ko. Na gi-guilty ako. Kung hindi niya ko nakilala, kung hindi lang kami nagkita. Kung hindi niya lang ako niligtas noon, hindi sana siya napahamak.  Ngayon, nararamdaman ko na naman ang galit. Galit para sa sarili ko. Masyado akong naging pabigat sa kaniya. Sana pinigilan ko na lang ang sarili ko, sana pinagbuntungan ko na lang siya ng galit ko, para di siya napalapit sakin. Sana di na kami umabot sa ganito.  Sana di na lang kami nahulog sa isa't isa. Nagsisisi ako. Sana di ko siya pinayagang pumasok sa buhay ko
Read more
XXIV
Mara's point of view. Nagising akong nakailaw na ang kwarto. Kinusot ko muna ang mga mata ko, naramdaman ko ang pamimigat no'n dahil onting oras lang ako natulog. Bumangon ako at nilibot ng paningin ang kabuuan ng kwarto.  Nakita ko si Josh, katabi ni Zion. Magkaharap sila sa isa't isa at parehong sumisimsim ng kape. Napangiti ako nang mapagtanto na nagkakaunawaan na ulit ang mga ito.  Tumayo na'ko kaya naagaw ko ang atensyon ng mga ito.  "H-hey, ang aga mo naman magising" Bungad sakin ni Josh nang makalapit ako sa kanila. Umurong siya nang kaunti at pinaupo ako sa sofa, katabi niya.  "Magang maga ang mga mata mo" Puna ni Zion sa akin.  Nagkibit balikat lang ako sa mga ito at napatingin sa kapeng iniinom nila.  "Sandali ipagtitimpla kita" Ani Zion saka nilapag ang kape niya at dali daling
Read more
XXV
"I said let her go!" Umalingawngaw ang sigaw ni Josh sa bawat sulok ng malawak na espayong 'to.  Kasabay no'n ay isang malakas na pagsabog ang narinig mula sa labas.  Lahat kami ay nawalan ng balanse dahilan para maisayad ni Kit ang matulis na patalim nito sa kanang braso ko.  Mabilis na dumanak ang dugo. Sa isang iglap ay puro alikabok na lang ang nakita ko. Napaubo ako at unti unting sumikip ang paghinga kasabay ng paglabo ng paningin at tuluyan na akong natumba.  Pero bago pa magdilim ang lahat ay naaninag ko ang isang liwanag na tila papalapit sa akin.  Sinubukan kong palinawin ang paningin ko at gano'n na lang ang pagbuhos ng mga luha ko nang makita ang isang pamilyar na imahe nito.  Mama Leste. Lumapit ito sa akin at saglit na tumingin sa mga mata ko.  "Lumaban ka, anak."
Read more
XXVI
Mas lalong tumindi ang pag iyak at kaba ko nang maramdaman ang unti unting pagluwag ng kawit na nagtataas sa akin. Habang pahigpit naman ng pahigpit ang kadenang nasa paa ko.  Hawak lang ni Josh ang baril at halos hindi na ito makatingin sa akin.  "We made this blade trap 5 months ago, Josh. Hindi pa namin ito nasusubukang gamitin at alam kong di mo kakayanin na makitang mag lasog lasog ang katawan ng babaeng mahal mo sa harapan mo." Anito sa malamig na tono.  Puro hagulgol ko lang ang maririnig sa buong paligid.  "I know you wanna save her" Nakakabinging tawa ang pinakawalan nito. "Kill me now Jos--" "Put her down, Carlos" Anang isang tinig.  Lahat kami ay napatingin sa gawi ng pinanggalingan ng boses na yon. At nabuhayan ako ng loob nang makita siya. Uncle Don. Marahan n
Read more
XXVII
Mara's point of view. I thought life is just a bunch of trials, problems and failures. 'Cause success and happiness never happened to me. Each one us had given a chance to live, yes.  But I thought, some are just living, they just live without knowing life's significance, they just accept realities without learning. And for them, failure is not a big thing that should be worried about.  And I'm envy.  Kasi bakit sila? Parang hindi naman nasasaktan, parang walang pinagdaanang pagsubok.  But that's just what I thought. 'Cause now, I realized. That life is not a problem to be solved, but a reality to be experienced. You have to face every moment of it. And learn from it's lessons.  Matagal ko nang itinatanong kung bakit ganito ang buhay ko, at ngayong araw na ito nalaman ko ang sagot. Binibigyan tayo ng pagsubok para
Read more
XXVIII
Iyah's point of view.  "Room 08, private. Please kindly assist her" Tugon ng isang officer sa isa pa nitong kasama. At iginiya na ako nito papasok. Ibinulsa ko ang sulat at pinatatag ang sarili ko. Hinatid na ko ng isang pulis at iniwan ako sa harap ng isang rehas na nakabukas, at nasa loob niyon ay bulto ng isang lalaking nakatalikod na nakatitig sa bintana. Mukhang hindi niya napansin ang presensya ko kaya naglakas loob na akong pumasok dito. "D-dad" Nauutal na pauna ko. At nang sandaling lingunin niya ako, ay naramdaman ko ang mga luhang kusang umagos mula sa nga mata ko.  "Janiyah, anak..." Anito sa mahina ngunit garalgal na boses. Tuluyan na ring bumigay ang mga luha niya at hindi ko na kinaya, tinakbo ko ang distansya naming dalawa saka ito niyakap ng mahigpit.  Ang sakit sakit. Hinahagod niya ang likod ko pero nararamdaman ko pa rin ang
Read more
XXIX
Zea's point of view.  "Zeanilleee!"  Mabilis kong tinakpan ang mga tenga ko nang sandaling makapasok ako sa loob ng condo ni Iyah at bumungad sakin ang nakakabinging sigaw nito.  Pasalampak akong naupo sa tapat ng vanity table saka inis na hinalungkat ang makeup kit ko para mag retouch. Grabe naman kaseng taas ng floor nato, ano ba naman kaseng pumasok sa isip niya bakit sa high end condo pa tumira.  "You're late, again" Puna sa akin ni Lia pero di ko na yon pinansin.  Mas lalo akong binalot ng inis nang magsimula na namang mag soundtrip si Mara, inis ko siyang tinapunan ng tingin at nang mapalingon siya sa akin ay nagpatay malisya ito at nangingiting hininaan ang volume saka nagtuloy sa pag aayos ng sarili.  Napangiti ako dito saka humarap ulit sa salamin at doon ko na tiningnan ang repleksyon ng maamo niyang mukha sa likod.&nbs
Read more
PREV
1234
DMCA.com Protection Status