All Chapters of Her Life He Wrote: Chapter 21 - Chapter 30
194 Chapters
Chapter 20
"OH, MY GOD! What's this?!" May kung inagaw si Elmary sa isang lalaking nakasalamin. "A love letter?!" She exclaimed. "Super nakaraanan ka naman! What are you? Our lolo?"   "Ibalik niyo na sa 'kin 'yan!" sigaw ng kawawang lalaki ngunit itinakbo ng ibang babae 'yong sulat niya.   "Ngek, ngek mo! Habulin mo muna!" She teased.   Umakyat ang isang kaibigan nila sa lamesa habang nakataas ang braso at hawak 'yong pink love letter. Kumembot ang bully sa itaas at fineflex 'yon. Walang ginawa ang ibang estudyante kundi ang tumawa sa pangyayari. Wala silang awa!   "Akina 'yan! Please!" Pagmamakaawa ng payatot na lalaki at sinusubukang abutin ang sulat.   Hinanap ng m
Read more
Chapter 21
SABAY KAMING bumalik sa klase at halos lahat ay nagtataka kung bakit kami magkasama. They were whispering as we passed by them. May kahulugan din ang tingin nina Clavis at Jirario, pero inirapan ko lang sila. Issue sila. Tinanong din ako ni Alleva kung saan kami nanggaling pero hindi ko siya sinagot. May obligasyon ba akong ipaalam sa kanya? Close ba kami? Feeling siya.   Samantala, inubos ng teacher ang oras sa discussion. Minsan, sumisilip ako kay Shanta pero nakadungaw lang siya sa bintana. Napapansin kong parati siyang nakatingin doon. Hindi ko alam kung ano ang sinisilip niya. Driveway at waiting shed lang naman para sa mga estudyante ang nasa ibaba. May inaabangan ba siya? Gusto ba niyang abangan ko 'yon mamaya?   Noong uwian, umalis na ang mga kaklase ko pero naiwan kaming tatlo dahil sa paghihintay kay Jirario sa pag-aayos ng
Read more
Chapter 22
PAPAHIGA NA AKO sa kama para matulog nang biglang nagnotif nang sunod-sunod ang cellphone ko. Hinila ko ang lubid sa lamp para lumiwanag nang kaunti ang kuwarto. Pinatay ko ang ilaw para makapagpahinga na ako pero ayaw talagang humupa ng ingay.    Inabot ko sa gilid ng kama ang cellphone saka pinindot ang text messages. Gabing-gabi na. Wala bang patawad ang taong ito? Tao ako, hindi aswang.   Ngunit nang mabasa ko ang pangalan ng nagmensahe ay napabangon ako kaagyat mula sa kama. Kinuha ko ang paborito kong unan at inipit 'yon sa dibdib ko. Sa sobrang kaba, napangatngat ako ng kuko ko.   Shanta Crushie: yowzie..... wassup, Lombuddy???   Napangiwi ako sa paraan ng pagtetext
Read more
Chapter 23
HINDI KO MAISARA ang bibig ko dahil sa sobrang pagkabigla. Her eyeliners give me the creeps. She has these spooky eyes that no one would dare stare at. Para siyang black lady sa suot niyang itim na casual shirt and, probably, paired with black jeans. Usual outfit na niya ‘yan. Nagmumukha siyang gangster araw-araw! Akala mo ay sasabak parati sa gulo!   And guess what I’m feeling right now. I feel nauseated from the endless poking of these flirting butterflies inside me! Hindi inaalis ni Shanta ang titig niya sa akin. I have no clue what she’s thinking. Her face is expressionless. Walang kakulay-kulay ang mundo niya! She’s stuck in a room filled with dark and gray colors.    Pero kahit gano’n, her existence ruins my palette of colors. Everyday is painted with her vibrance. As to her saying that she’s tainted with the color of evil
Read more
Chapter 24
“THAT'S WHERE your classroom is located, right?” Humarap ako kay Euart at tumango siya. Nagkakagulo roon sa kabilang building at mabilis iyon na nakakaagaw ng atensyon.    “Maybe, there’s a fight? I don’t know…” He shrugged.   “Umagang-umaga ay may gulo? What’s the matter with this school?” I heaved a sigh of disgrace and annoyance.    And because we can’t live a day without gossip, naki-ososyo kami. Lego and Lach led the way. Halos mapunit ang kanilang mga labi sa sobrang tuwa. Isa na namang araw na may awayan at kaguluhan. At buhay na buhay ang dugo nila roon. Pati ako. Hehe.   “Excuse me, pwede pong umusog kayo?” pakiusap ng isang beking katangkad lang namin.   
Read more
Chapter 25
BAKA wala na tayong maabutan do’n.” I told Jirario, referring to the flag ceremony.    Dumaan kami muna rito sa classroom para iwanan ang mga bag namin. Exactly on the third floor of the first building, the faintest sound of the rowdy speakers at the auditorium was quite apparent up to here. I looked back at Jira from where he was seated. Kung anu-anong libro ang inilalabas niya at halos mahulog lahat ng mga papel at notebook mula sa kanyang desk.   “What are you still finding?” I asked impatiently as I peeped out the window and squinted at the slightest sight of the hall, yet seemed to witness students below the school grounds, running toward the direction of where the sound came from. “Holyshit! Bilisan mo, erp! Para makahabol tayo sa attendance!”   “Teka nga lang!”
Read more
Chapter 26
WE WENT to the school’s main cafeteria. Our friends already reserved for us kaya hindi naging mahirap para sa amin ang paghahanap ng mauupuan. My eyes roamed around and two people caught it. Kumuway sa amin sina Katlego at Lachlan mula sa last row at pinapunta roon.    “Saan si Euart? Ba’t hindi niyo kasama?” bungad ni Jirario when we got there dahil silang dalawa lang ang naroroon. Usually, silang tatlo ang nauuna sa pagpapareserve ng table.   “May dadaanan raw. Ewan ko….” sagot ni Lego at tumayo para kamayan siya. “Saan pa kayo galing? Ba’t ang tagal niyo?” he asked.   “Umihi pa ako,” replied Clavis. Umupo siya sa tapat ni Lachlan, samantala nagtungo si Jirario sa tabi ni Lego. Then I sat next to Clave.   “Na
Read more
Chapter 27
A CYCLE of sunset and sunrise has passed, Shanta became part of our group each day. Nagsilbi siyang muse ng grupo, not because she’s our chic, but because she's the only girl in Six Packs. Kahit saan kami magpunta ay naroroon siya. Walang nagsabing puwede siyang sumama sa lahat ng gala namin pero naging nakasanayan na ng grupo ang pagsingit niya sa gitna.    Her existence seemed to have rooted from either being Euart's suitor or Clavis as her babysitter. Everytime we line up in a row, she’d insert herself in the middle. Nahahati ang grupo sa tatlo at siya ang parating nasa gitna sa tuwing naglalakad kami sa corridor, driveway, o parking lot. Her arms would always wrap around Clavis and Euart’s shoulders, habang kaming ay nasa gilid in opposite ends.   Instead of joining her girl friends, she’d go and talk to us in class. Kung ma
Read more
Chapter 28
 THE CROWD JEERED, went into rampage, and filled the hall with chants and applause. Nakita kong biglang namulat ang mga mata ni Clavis. Sa isang iglap, at parang walang nangyari, nagsimula siya pumalakpak at magsusumigaw. Natawa ako. He’s clueless about it, but he got to blend with the crowd. Napatingala ako. My eyes shifted to the upper rows of the seat.  Nakasampa na sa upuan si Katlego habang nakayakap sa binti niya si Lachlan. They expressed their joy through exaggerated movements. When they looked down, they caught my eye. Nagrock-n-roll sign sa akin si Lego habang nakalabas ang dila at ngipin. Kamukha niya ‘yong asong ulol na tumutulo ang laway. I waved my hand at them, then fixed my posture while sitting. I couldn’t imagine the scenario more if katabi namin sila at nagsama-sama kaming anim. 
Read more
Chapter 29
A WEEK HAS passed, the acquaintance party has finally come. At base sa usapan, kami ni Jirario ang magkapareha. Kaya noong makarating kami sa main hall ng paggaganapan ng kasiyahan, the girls who courted me were surprised to see who I am with. Napahawak sila sa kanilang bibig, nanlalaki ang mga mata, tila sinasabing totoo nga ang naging kutob nila sa gender ko.   Pero anong nakakagulat sa pagiging bakla? I’m straight as hell, but even when I consider myself as one, hindi pa rin nawawala ang respeto ko sa mga lalaking inihihiyaw nila na babae sila. All I’m trying to say is… sana maging normal na ang reaksyon ng mga tao sa tuwing nalalaman nilang iba ang kasarian ng isang tao. Are these girls homophobic? Hope they get educated.   “Join our org…” iba-ibang boses ang naririnig kong nagsasabi niyan. May mga nag-aabot ng org flyers sa entr
Read more
PREV
123456
...
20
DMCA.com Protection Status