“MOMMY, I'm sorry! I'm really, really sorry!” paulit-ulit kong sambit habang umiiyak nang nakayuko. Nakabihis na ako at nakaupo na ngayon sa kama ko habang haplos ni Mommy ang likod ko para patahanin ako sa pag-iyak.
“Kasalanan ko po lahat, tita. Handa naman po akong panagutan si Elize kung mamarapatin niyo. I can marry her,” ani Drex na nakatayo sa tabi ng kapatid kong walang kibo at nakatingin lang sa akin.
“Lumabas ka muna, hijo. Mamaya na tayo mag-usap. Kakausapin ko lang muna itong anak ko,” mahinahon na sabi ni Mommy.
“Sige po, tita,” magalang na sagot ni Drex bago lumabas ng pinto. Naiwan naman kaming tatlo nina Mommy at ng kapatid ko sa loob ng kuwarto.
“Mommy, p-paano kung hindi matuloy ang kasal namin ni Luke?” pasinghak-singhak kong tanong at sinabayan ng mahinang pag-iling.
“Kakausapin ko si Luke, anak, kaya tumahan ka na. Sabihin mo sa akin kung ano ba talaga ang nangyari sa inyong dalawa ni Drex.”
Napaangat ako ng tingin kay Mommy. “He fooled me, mom. Nagising na lang ako na may nangyari na sa amin dalawa! Nagising na lang ako na pareho na kaming hubad sa kama!”
Malalim na bumuntonghininga si mommy at hinaplos ang ulo ko. “Pero impossible naman na pinagsamantalahan ka ni Drex, Anak. I know him very well, he is a good guy. Matagal na namin siyang kilala ng daddy mo, at isa pa matalik kayong magkaibigan.”
Marahas akong umiling. “He is not a good guy, mom. He's an evil. He is a damn psychopath! He fooled me!”
“Tsk. Ang bait kaya ni Kuya Drex, guwapo't macho pa kumpara kay Kuya Luke!” sabat ng kapatid ko bago patakbong lumabas ng kuwarto.
Napailing naman si Mommy. “Huwag mo na lang patulan ang kapatid mo. Gusto mo bang tawagan ko si Luke ngayon at kausapin?”
“No, Mom. I'm afraid, paano na lang kung aatras siya sa kasal namin?”
Nagpakawala si mommy ng malalim na buntonghininga bago tumayo. “Kung talagang mahal ka niya ay tatanggapin ka niya kahit na maging sino ka man, kaya ang mas mabuti pa ay ayusin mo na ang sarili mo at pupunta tayo sa bahay nila para kausapin si Luke.”
Tumango ako at tipid na ngumiti kay Mommy. “Thanks, Mom. You're the best.”
Ngumiti lang si mommy sa akin bago lumabas ng kuwarto. Pagkalabas ni Mommy ay agad kong inayos ang sarili ko at naglagay ng kaunting makeup sa aking mukha. Isang off-shoulder yellow dress na hanggang tuhod lang ang haba napili kong suotin at pinarisan ko lang ito ng isang yellow stiletto heels na dalawang inches lang ang taas. Nang makitang okay na ang sarili ko ay lumabas na ako ng kuwarto. Buti na lang paglabas ko ay ang kapatid kong si Trisha Lorain na lang ang nadatnan ko at si Mommy, wala na si Drex na kinahinga ko naman nang maluwag.
Habang nasa biyahe kami ay hindi ko mapigilan ang kabahan. Ano na lang ang sasabihin ko kay Luke? Pakakasalan niya pa kaya ako? Sobra akong kinakabahan. Alam kong sobra akong mahal ni Luke, pero hindi ko alam kung ano ang magiging reaction niya oras na malaman niya ang nangyari sa amin ni Drex.
“Mommy, si daddy po nasaan?” tanong ko kay mommy na ngayo'y nakaupo naman sa front seat katabi ng driver namin. Nasa backseat naman kami ng kapatid ko.
“Tinawagan ko na ang daddy mo at sinabing pumunta siya sa bahay nina Luke.”
Napapisil ako sa sarili kong kamay. “N-Nasabi niyo po ba kay Dad ang nangyari?” kinakabahan kong tanong na agad namang kinatango ni Mommy.
“Siya na raw ang bahalang kumausap kay Drex, kaya huwag ka nang mag-alala pa.”
Pagdating namin sa bahay ni Luke ay agad kaming pumasok nina Mommy. Halos manginig ako sa kaba habang naglalakad papasok sa loob ng Foentez Mansion—ang bahay ng parents ni Luke.
Papasok pa lang ako sa pinto ng mansion ay nang bigla na lang akong sinalubong ni Luke ng mahigpit na yakap.
Hindi ko na mapigilan ang mapahikbi. “I'm sorry, Luke. Hindi ko sinasadya.”
Hinaplos niya ang likod ko. “It's okay, nabanggit na sa akin ni Mommy ang naabutan niya sa apartment mo. Pero may tiwala naman ako sa 'yo, kaya sa 'yo lang ako makikinig.”
Para akong nabuhayan ng loob at bumitaw ng yakap sa kanya. “Sasabihin ko sa ’yo lahat, hindi ako maglilihim kahit kaunti, I promise.”
Ngumiti si Luke sa akin at marahas na tumango bago bumaling kay Mommy. “Tita, kakausapin ko lang po si Elize saglit.”
Napatango naman si mommy, kaya agad akong niyaya ni Luke na umakyat sa kanyang kuwarto.
Pansin ko pa ang masamang tingin ng kanyang mommy na nakasalubong namin sa hagdan. Alam kong masama ang loob nito sa akin dahil sa naabutan, but I understand, may karapatan siyang sumama ang loob sa akin dahil sa nakita niya. Sino ba naman kasi ang matutuwa kung makita mo ang mamanugangin mong n*******d at may kayakap pang ibang lalaki? Kahit sino naman ay magagalit talaga.
Pagkapasok namin sa loob ng kuwarto ay agad akong pinaupo ni Luke sa kanyang kama at naupo naman siya sa tabi ko.
“Okay, babe. Now tell me what really happened.”
Napalunok ako ng isang beses. Huminga muna ako ng malalim bago nagpaliwanag.
“Nagising na lang ako nang n*******d katabi si Drex, Luke. Hindi ko maalala kung ano ba talaga ang buong nangyari, basta ang natatandaan ko lang ay nag-doorbell si Drex sa apartment ko at pinagbuksan ko. May dala siyang isang bote ng whiskey, sabi niya gusto niya lang akong i-congratulate sa huling pagkakataon.” Nanginginig na nilaro-laro ko anv aking kamay kahit na namamawis na ‘yon. “Kaya ayon... uminom kaming dalawa, at hanggang doon lang talaga ang naaalala ko. Nagising na lang akong hubo't hubad katabi siya.” Napahikbi ako.
Napakuyom naman ng kamao si Luke nang marinig ang paliwanag ko.
“Sabi ko na nga ba't masama ang kutob ko sa lalaking 'yon, pansin ko ang mga tingin na binibigay niya sa 'yo, kaya nga sinabihan kitang layuan na ang lalaking 'yon. Tingnan mo tuloy ang nangyari. Damn!”
Mas lalo akong napaiyak. “I'm so sorry, Luke. H-Hindi ko naman alam na mangyayari 'to. I'm really sorry.”
Ginulo niya ang kanyang buhok at napabuga ng hangin bago ako niyakap. “Tahan na, 'wag ka nang umiyak. Ngayon din ay magsasampa ako ng kaso sa gagong 'yon. Sisiguraduhin kong mabubulok siya sa bilangguan,” mariin na sabi ni Luke bago hinalikan ako sa noo. “Bukas na lang natin ituloy ang kasal. You need to rest, Elize. Kahit anong mangyari ay pakakasalan pa rin kita. I still love you.”
Parang nakahinga ako ng maluwag sa narinig.
Pagkatapos naming mag-usap ni Luke ay sabay kaming lumabas ng kuwarto niya at bumaba ng stairs.
Pagkababa namin ay agad kong nakita si daddy na nakaupo couch katabi si mommy at kaharap ang parents ni Luke.
“Maupo kayo, may sasabihin ako,” wika ni Dad.
Naupo naman kami ni Luke sa kabilang couch.
“Napag-usapan na po namin na bukas na lang ipagpatuloy ang kasal, tito. Magsasampa po ako ng kaso ngayon sa lalaking 'yon,” ani Luke habang hawak ang kamay ko.
Umiling si Dad at tumingin sa aming dalawa ni Luke. “Hindi niyo na kailangan pang ituloy ang kasal, at 'wag na rin magsampa ng kaso kay Drex. Nakapagpasya na ako.” Tumayo si Dad. “Ipapakasal ko na lang si Elize kay Drex, buo na ang pasya ko.”
Gulat akong napatayo at ganoon din si Luke.
“Pero tito, paano niyo po nasasabi ang bagay na 'yan? Hindi ako papayag na ibigay sa kanya si Elize!” bulalas ni Luke at mahigpit na hinawakan ang isa kong kamay.
“Oo nga, Dad, anong pumasok sa isip niyo at nasasabi niyo 'yan? No way! Hinding-hindi ako magpapakasal sa lalaking 'yon!”
“Umuwi na tayo!” galit na sagot ni daddy at naglakad palabas ng mansyon.
Marahas akong umiling at tumingin kay Mommy na tumayo na rin. “Mommy, ano po bang pinagsasabi ni daddy? Ano'ng nangyayari sa kanya?”
My mom sighed. “Umuwi na raw tayo sabi ng Daddy mo, halika na.” Inagaw ni Mom ang kamay ko mula kay Luke.
“Pero, tita,” apila ng boyfriend ko na parang ayaw pa akong bitawan, pero sa huli ay pinakawalan din ang kamay ko.
Ang mga parents ni Luke ay nanatiling tahimik habang nakaupo at parang wala nang pakialam.
Agad akong hinila ni Mommy palabas ng mansyon at pinapasok sa loob ng kotse.
“Mom, ano po bang nangyayari? Bakit kayo nagkaganyan ni Daddy? What happened, Mom?” mangiyak-ngiyak kong tanong pagkaupo sa loob ng kotse.
Kita ko pa ang paghabol ni Luke sa akin palabas ng mansyon pero agad nang pinatakbo ng driver namin ang kotse paalis.
“Mom, sumagot po kayo!” sigaw ko kay mommy nang hindi ito kumibo.
Damn! Hindi ko alam kung anong nangyari sa parents ko, parang kanina lang ay ayos pa si Mom sa akin. Hindi ko alam kung ano ang pinag-usapan nila ng parents ni Luke at nagkaganito sila ni Dad.
MAGHAPON akong nagkulong sa loob ng aking kuwarto, kahit na dinalhan ako ni Mommy ng pagkain ay pinabayaan ko lang at hindi kinain.Hindi pa rin ako makapaniwala sa desisyon nina Mommy at Daddy na gusto nila akong ipakasal kay Drex, imbes na kay Luke na siyang fiancè ko. Kahit na umiyak ako at nagmakaawa ay tinalikuran lang ako ng parents ko at sinabing buo na ang pasya nila. Itinago din ni Mommy ang phone ko, kaya hindi ako makatawag kay Luke.Nang sumapit ang gabi ay naisipan kong tumakas, pero paglabas ko ng aking kuwarto ay puro mga naka-lock ang pinto ng bahay, kaya wala na akong nagawa kundi ang bumalik sa kuwarto ko, naghanap pa ako ng telephone na maaaring gamitin pero itinago yata ni Mommy pati telephone. Kinabukasan ay panay ang katok ng mommy ko at ng kapatid ko sa aking kuwarto pero hindi ko sila pinagbuksan at nanatiling tahimik.“Anak, kailangan mong kumain. Buksan mo ang pinto may dala akong pagkain para sa 'yo,” ani Mommy pero hindi ko pinansin at nanatili lang akong
PAGKAHINTO ng taxi sa harap ng apartment ni Luke ay agad akong bumaba at sumilip sa driver."Pakihintay lang po muna, manong, hihingi lang ako ng pera sa boyfriend ko."Napasatsat ang taxi driver. "Hay naku, bakit kailangan ko pang maghintay? Oh, sige na, basta bilisan mo!"Hindi ko mapigilan ang mapasimangot sa reklamo ng taxi driver. Tsk. Pasalamat na nga siya at paghintayin ko pa siya, eh balak ko nga sanang takasan na lang, kaso natawa naman ako sa kanya.Napailing na lang ako at iniwan ang badtrip na taxi driver.Pagtapat ko sa pinto ng apartment ni Luke ay hindi na ako nag-doorbell pa dahil alam ko naman ang password ng apartment niya, kaya binuksan ko na lang. Pagkapasok ko ay walang tao sa loob ng apartment, at tingin ko ay wala si Luke, kaya dumiretso ako sa kuwarto niya para humanap ng pera na pambayad sa taxi driver. Habang papalapit ako sa kuwarto ay siya namang pagkunot ng noo ko nang makarinig ng sunod-sunod na ungol na nagmumula sa loob, kaya nagmamadali akong lumapit
Halos hindi ko na mahabol ang sarili kong hininga dahil sa klase ng halik ni Drex na para bang uhaw na uhaw at parang walang balak pakawalan ang labi ko. He kissed me while his right hand was massaging my breast. We are both naked in bed while kissing each other. "Drex, I need to breath…" mahina kong sambit sa gitna ng halikan naming dalawa. "Take my breath away, baby,” he replied but he didn't stop kissing me. "I will give you my breath with all my heart..." Pilit kong iniiwas ang labi ko para makalanghap ng hangin, pero kahit anong iwas ko ay nahahabol pa rin ni Drex at nasasakop. At dahil sa kailangan ko na talagang huminga ay wala na akong choice kundi ang sipain ang hita ni Drex. "Ouch—fuck! Damn! Elize Mica!" gulat na bulalas ni Drex na napabitaw ng halik sa akin at napaalis sa ibabaw ko bago tapahawak sa pagitan ng kanyang hita at halos hindi maipinta ang mukha. "Ano bang problema mo! Bakit mo sinipa ang alaga ko?" Napairap ako at umupo sa kama. "Paano kita hindi sisipa
KINABUKASAN ay maaga akong gumising at pumunta sa bahay ng parents ko para sana kunin ang cellphone kong naiwan na itinago ni Mommy noong isang araw, dahil baka nag-text o tumawag na ang manager ko tungkol sa commercial. Sa pagkakaalam ko ay bukas na ishu-shoot ang gagawing commercial para sa bagong brand ng whitening lotion, at ako ang napiling mag-endorse ng CEO ng kompanya. Pagdating ko sa bahay ay wala na sina mommy at daddy, at tanging mga katulong na lang ang naabutan ko at bunso kong kapatid na nakaupo sa sofa at suot ang school uniform.“Loraine, nakita mo ba kung saan nilagay ni Mommy ang cellphone ko?” tanong ko sa kapatid ko na busy sa kaka-text sa kanyang cellphone.Napaangat naman ito ng tingin nang marinig ang tanong ko. “I'm sorry. Ayon sa pagkakaalam ko ay parang ibinigay yata ni Mommy ang cellphone mo kay Kuya Drex, ate.”Agad na nangunot ang noo ko. “What? At bakit naman ibinigay ni mommy sa lalaking ‘yon ang cellphone ko? Eh, akin ‘yon!”Napasimangot ang kapatid ko
“HEY! Stop!” natataranta kong sigaw habang nakatingin kay Luke at Drex na nagpapatayan na sa harap ko at parang walang balak na buhayin ang isa’t isa.“Gago ka! At talagang may lakas ng loob ka pang magpakita kay Elize matapos mo siyang pagtaksilan!” galit na sabi ni Drex na gumanti ng suntok kay Luke. “Kasalanan mo ‘tong lahat. Kundi dahil sa ’yo, kami pa sana ngayon ni Elize at baka kasal na kami. Pero sinira mo ang lahat! Walanghiya ka!” pabalik na sigaw ni Luke at gumanti rin ng suntok kay Drex. Pareho nang putok ang labi nilang dalawa.Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong gawin para tumigil silang dalawa. Kung bakit naman kasi wala man lang dumaan kahit isang tao dito sa parking lot. Wala tuloy akong mahingian ng tulong para awatin silang dalawa. “Ayoko lang naman na mapunta sa manluluko na tulad mo ang best friend ko! Dadaan ka muna sa bangkay ko bago mo siya maagaw sa akin!” sigaw ni Drex at muling pinalipad ang kamao kay Luke, pero agad namang nakailag si Luke.“Ipagpal
I SMILE bitterly while looking at my reflection in the mirror in front of me. I am wearing an expensive wedding gown. Today is my wedding day, and I'm not happy about it. I don't want to get married to someone I don't really love, but I don't have a choice."Elize? Are you done?" I heard my mom's voice while knocking at my door.“I'm done! I'm going outside, Mom! Just wait a minute!" I yelled back.Nagpakawala ako ng malalim na buntonghininga bago naglakad at binuksan ang pinto.“Buti naman at lumabas ka na, anak. Alam mo bang kanina pa si Drex sa simbahan? At sabi ni balae ay baka daw pupunta 'yon dito kapag hindi ka pa dumating! Sampong minuto na tayong late, Elize!” bungad ni Mommy pagkalabas ko ng kuwarto. Hindi ko ito pinansin at naglakad na ako palabas ng bahay habang hawak-hawak ang dulo ng gown ko.Agad akong sumakay sa bridal car na nakahinto sa labas ng gate.“Ngumiti ka nga, Elize. Tingnan mo 'yang mukha mo para kang namatayan!” sermon ni Mommy pagpasok ng sasakyan.“I don
“I’M SORRY… H-Hindi ko sinasadya na masugatan ka,” mahina kong sambit habang nakaupo sa kama at nilalagyan ng ointment ang maliit sa sugat ni Drex sa likod ng ulo.Hindi kumibo si Drex at nanatiling walang imik.Hindi ko alam kung galit ba siya o ano, ni hindi niya ako pinapansin mula kanina, pero pumayag naman siyang lagyan ko ng ointment ang kanyang sugat.“Drex, galit ka ba sa akin dahil sa pagbato ko sa ’yo?”Hindi siya sumagot.“Sorry na. Hindi ko talaga sinasadya, Drex. I'm sorry.”Hindi pa rin siya kumikino hanggang kngayon kahit na pilit ko siyang kinakausap patungkol sa nangyari.Gusto kong sisihin ang sarili ko dahil sa pagbato ko sa kanya, kung hindi ko siya binato hindi sana siya masusugatan. This is all my fault.Pagkatapos kong gamutin ang sugat niya ay agad siyang tumayo at walang sabi-sabing naglakad palabas ng kuwarto, kaya naiwan akong mag-isa sa loob. Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ko bago naglakad papasok ng banyo at hinubad ang wedding gown ko pa
NASA studio ako ngayon habang nakaupo sa isang sofa at nakatingin sa manager kong si Gorgen. Kanina pa ito pabalik-balik ng lakad sa harap ko at panay ang sermon sa akin dahil sa mga hickey sa leeg ko, na siyang dahilan kung bakit hindi matutuloy ang photoshoot para sa isang magazine. Kailangan kasing naka-swimsuit, kaya lang puro hickey ang nasa katawan ko at hindi kayang takpan ng make up. Highblood tuloy ang manager ko sa akin. “Akala ko ba ayaw mo diyan sa asawa mo? Pero bakit puro hickey na ‘yang buong katawan mo? Nag-iisip ka ba talaga, Elize Mica!”Napanguso ako. “Sorry na, nadala lang kasi ako sa tukso, eh.”Hindi makapaniwalang napatingin sa akin si Gorgen. “Tukso?” bulalas nito. “Anong klaseng tukso naman ‘yan, Elize? Eh halos minarkahan na niya ang buo mong katawan! Paano na ang photoshoot niyan? My goodness! Mauubos ang dugo ko riyan sa asawa mo! Ghad!” Napapaypay ito sa sarili na para bang nababanas na talaga kahit hindi naman mainit.“Gorgen, puwede naman sa susunod na