PAGKAHINTO ng taxi sa harap ng apartment ni Luke ay agad akong bumaba at sumilip sa driver.
"Pakihintay lang po muna, manong, hihingi lang ako ng pera sa boyfriend ko."
Napasatsat ang taxi driver. "Hay naku, bakit kailangan ko pang maghintay? Oh, sige na, basta bilisan mo!"
Hindi ko mapigilan ang mapasimangot sa reklamo ng taxi driver. Tsk. Pasalamat na nga siya at paghintayin ko pa siya, eh balak ko nga sanang takasan na lang, kaso natawa naman ako sa kanya.
Napailing na lang ako at iniwan ang badtrip na taxi driver.
Pagtapat ko sa pinto ng apartment ni Luke ay hindi na ako nag-doorbell pa dahil alam ko naman ang password ng apartment niya, kaya binuksan ko na lang. Pagkapasok ko ay walang tao sa loob ng apartment, at tingin ko ay wala si Luke, kaya dumiretso ako sa kuwarto niya para humanap ng pera na pambayad sa taxi driver.
Habang papalapit ako sa kuwarto ay siya namang pagkunot ng noo ko nang makarinig ng sunod-sunod na ungol na nagmumula sa loob, kaya nagmamadali akong lumapit at mabilis na binuksan ang pinto.
Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang makita si Luke na kinakain ang pagitan ng hita ng babaeng hubad na nakahiga sa kama na panay ang ungol.
Napatigil naman si Luke at napalingon nang marinig ang pagbukas ko ng pinto, at para itong natauhan na agad na nanlaki ang mga mata nang makita akong nakatayo sa pinto ng kanyang kuwarto.
"B-Babe…?" gulat na sambit ni Luke.
Sunod-sunod naman akong napailing kasabay ng pagtulo ng luha ko. Mabilis akong tumakbo palabas ng apartment habang hilam ng luha.
Paglabas ko ay siya namang paghinto ng itim na kotse sa harap ko at ang pagbaba ni Drex mula roon.
"Hey, Elize. Why are you crying? Are you okay?" may pagtatakang tanong ni Drex na agad na lumapit sa akin at hinaplos ang pisngi ko.
Sunod-sunod akong umiling. "I'm not okay, Drex. T-Taksil siya. He's a cheater!" Napahagulhol ako ng iyak at napayuko sa balikat ni Drex nang yakapin niya ako.
"Gago pala 'yang taratado na 'yan, eh! Sabi ko na nga ba't hindi talaga mapagkakatiwalaan ang gagong 'yan!" Hinaplos-haplos ni Drex ang likod ko. "Sshh... Tahan na, hindi mo dapat iniiyakan ang lalaking tulad niya."
"Hoy, miss! 'Yong bayad mo, akin na!" malakas na sigaw ng taxi driver, dahilan para mapabitaw ako ng yakap kay Drex.
Damn! Oo nga pala kailangan kong magbayad ng pamasahe.
"Drex, b-bayaran mo naman ang taxi, please," pasinghak-singhak kong sabi kay Drex na agad namang kinatango nito at pinunasan pa ang luha na dumaloy sa mukha ko gamit ang kanyang palad.
"Pumasok ka na sa kotse, babayaran ko lang saglit ang taxi driver."
Tumango ako at agad na binuksan ang pinto ng kotse at akmang papasok na ako sa loob nang bigla akong napahinto.
"Elize! Babe!"
Napalingon ako nang marinig ang boses ni Luke.
"Let me explain, babe. Please!" Nagmamadaling lumapit sa akin si Luke at akmang hahawakan ako sa braso nang biglang humarang ang best friend ko.
"Wala na kayong dapat pag-usapan pa! Kaya umalis ka na bago ko pa mabasag 'yang mukha mo!" mariin na sabi ni Drex habang nakaharang sa pagitan namin ni Luke.
"At sino ka naman para pakinggan ko? Ah, oo nga pala, ikaw ang naglagay ng gamot sa inumin ni Elize kaya nagkandaletche-letche ang lahat, ‘di ba?” Nang hindi makasagot si Drex ay pinaulanan ni Lunke ng suntok ang binata.
Napaawang naman ang labi ko sa pagkagulat at akmang haharang na sa pagitan nilang dalawa pero biglang humarap sakin si Drex at walang sabi-sabi akong itinulak papasok sa loob ng kotse.
"'Wag na 'wag kang lalabas kahit anong mangyari, Elize. Igaganti kita sa taksil mong boyfriend," ani Drex bago sinara ang pinto ng kotse.
Pagkatapos niyang isara ang pinto ng kotse ay muli siyang humarap kay Luke at gumanti ng suntok. Nagpalitan na silang dalawa ng suntok sa mukha, habang ako ay tulala lang nakatanaw mula sa loob ng sasakyan.
Habang nagsusuntukan sila ay may mga sinasabi sila sa isa't isa pero hindi ko na marinig pa dahil nasa loob ako ng kotse. Mayamaya ay biglang lumapit ang taxi driver at inawat na silang dalawa.
Sumandal na lang ako sa upuan at pinunasan ang aking luha bago pumikit. Hindi ko pa rin matanggap ang naabutan ko kanina, ang sakit tanggapin na pinagtaksilan ako ng taong mahal ko.
Ang bigat sa dibdib!
Makalipas ang ilang minuto ay rinig ko na ang pagbukas ng pinto ng kotse kaya muli akong nagmulat ng mata.
"Sa susunod na makita ko pa ang lalaking 'yon, talagang papatayin ko na!" galit na sabi ni Drex pagkaupo sa loob ng sasakyan. "Are you okay?" he asked me.
"What do you think, Drex? Kailangan mo pa ba talagang itanong 'yan? Of course I'm not! I'm not okay, Drex!" I yelled at him.
Nang mapatingin ako sa bintana ng kotse ay kitang-kita ko si Luke na basag na ang mukha at inalalayan na ng taxi driver para bumangon mula sa pagkakahiga sa semento.
"I'm sorry, Elize. Saan nga pala kita ihahatid?" Mabilis na pinaandar ni Drex ang kotse nang mapansin niyang nakatingin ako kay Luke.
Napatikhim naman ako at tumingin na lang sa labas ng kotse.
"Sa apartment ko, ibalik mo na sa akin 'yon! Dahil kung hindi ay 'wag ka nang magpapakita pa sa akin kahit kailan!" inis kong sagot at pasimpleng pinunasan ang dumaloy na luha sa aking pisngi.
Kahit anong pigil ko sa sarili ko ay lumalabas pa rin ang mga luha sa mga mata ko.
Rinig ko ang malalim na pagbuntong hininga ni Drex sa tabi ko. Sa buong biyahe ay nanatili kaming tahimik.
Makalipas ang ilang minuto ay agad nang huminto ang kotse sa harap ng apartment ko, kaya agad na akong bumaba at hindi na hinintay pang pagbuksan ng pinto.
Pagkapasok ko ng apartment ko ay agad akong dumiretso sa loob ng kuwarto ko at nahiga sa kama bago nagtaklob ng kumot at tahimik na umiyak.
Ang sakit palang pagtaksilan ng taong mahal mo at pinagkatiwalaan mo ng buong puso. Ngayon ay parang gusto ko tuloy paniwalaan ang mga sinabi ni Drex na ginagamit lang ako ni Luke.
"Elize, tama na 'yang pag-iyak mo at baka mamaga pa 'yang mga mata mo," rinig kong sabi ni Drex. Hindi ko alam na sumunod pala siya sa akin hanggang sa loob ng kuwarto ko.
"I can't stop my tears from falling, Drex. Ang sakit sakit, eh! Nasasaktan ako! Ang sakit sa dibdib! Ang sakit, Drex! Napakasakit! Sobrang sakit!" umiiyak kong sagot habang nanatiling sa ilalim ng kumot.
Sunod-sunod na bumuntong hininga si Drex, hanggang sa naramdaman ko ang paglundo ng kama at paghiga niya sa tabi ko.
"Come here, dito ka sa tabi ko, 'wag kang magtago diyan sa ilalim ng kumot."
Hindi ko siya pinansin at patuloy pa rin ang paghikbi ko, hanggang sa naramdaman ko na lang ang pag-alis ni Drex ng kumot sa akin at agad na kinuha ang ulo ko at pinaunan sa kanyang matigas na braso.
"Sige lang, iiyak mo hanggang sa tuluyan mo na siyang makalimutan." Hinawi niya ang buhok sa aking mukha at inipit sa aking tainga.
Napasubsob ako sa kili-kili ni Drex at doon umiyak, habang siya naman ay patuloy lang sa paghaplos sa likod ko habang panay ang pagpakawala ng malalim na buntong hininga.
Sa kakaiyak ko ay hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako, nagising nalang ako na mag-isang nakahiga sa kama habang nakabalot ng makapal na kumot.
Nang mapatingin ako sa orasan ay malapit ng mag-aalas otso na ng gabi, kaya kahit tinatamad ako ay pinilit kong bumangon at naligo sa banyo.
Pagkatapos kong naligo ay pinunasan ko lang ng tuwalya ang basa kong katawan bago lumabas ng banyo nang n*******d.
"Naka-order na ako ng pagkain—"
Hindi na natuloy ni Drex ang sasabihin nang makita akong n*******d at agad itong nag-iwas ng tingin. "I'm… I'm sorry, hindi ko alam."
Hindi ko mapigilan ang mapairap sa pagkautal niya at napailing bago naglakad palapit sa tabi niya.
"Oh, bakit hindi ka makatingin sakin? Huwag mong sabihin na napapangitan ka sa katawan ko?" mataray kong tanong habang nakapamewang.
Napatikhim si Drex at hindi parin makatingin. "H-Hindi naman sa ganon, Elize. Gusto lang kitang irespeto bilang babae."
Hindi ko mapigilan ang pagak na matawa sa narinig. "Wow ha, at saang basura mo naman napulot 'yang salitang respeto, Drex? Pinagsamantalahan mo nga ang kahinaan ko, tapos ngayon sasabihin mong respeto? Eh kung sampalin kaya kita ng sampung beses para matauhan ka sa sinasabi mong respeto?"
Biglang naubo si Drex sa sinabi ko, hanggang sa unti-unti na itong tumingin sa mukha ko.
"Huwag kang tumingin sa mukha ko, tumingin ka sa hubad kong katawan!" pagsigaw kong utos na muling kinabuga ni Drex ng hangin.
"Ano pang hinihintay mo! Tumingin ka na at sabihin mo sa akin kung anong kulang sa katawan ko at bakit nakipag-sex sa iba ang taong mahal ko!"
Dahil sa sinabi ko ay agad na naging seryoso ang mukha ni Drex at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"You're perfect, Elize. Walang mali sa ‘yo, sadyang taksil lang ang h*******k na iyon!"
Mapait akong ngumiti. “I want to forget him, Drex. Please help me to forget Luke. Kung kailangan mo akong painumin ng dati mong pinainom sa akin para lang makalimutan si Luke, please painumin mo ako. Kiss me, bite me, lick me, pull my hair, trace my spine, use your tongue and make me moan. Fuck me hard, Drex. Don't stop until I'm shaking while screaming your name with so much pleasure!”
Napaawang ang labi ni Drex na parang hindi makapaniwala sa mga salitang lumabas sa bibig ko.
"Bakit hindi ka makasagot? Dahil ba natikman mo na ako? Ano sawa ka na rin sa akin?"
Mabilis na umiling si Drex. "Of course not, Elize."
"Then why? Bakit ako niloko ni Luke, Drex?" Tuluyan nang kumawala ang hikbi ko.
Parang natauhan naman si Drex nang makita ang paghikbi ko at agad na hinaplos ang mukha ko.
"Forget him, Elize."
Hindi na ako nakasagot pa nang bigla nang sinakop ni Drex ang nakaawang kong labi. Tumugon ako sa kanyang halik. Agad niya akong binuhat at inihiga sa malambot na kama. Saglit niyang binitiwan ang labi ko bago tumitig sa mukha ko.
"Kalimutan mo na siya, Elize. Ako na lang please, nandito naman ako, eh. Hinding-hindi kita pagtataksilan kahit ano man ang mangyari dahil mahal kita. Mahal na mahal kita!"
Pagkatapos niyang banggitin ang mga salitang iyon ay muli niyang binalikan ang nakaawang kong labi at sinakop.
Halos hindi ko na mahabol ang sarili kong hininga dahil sa klase ng halik ni Drex na para bang uhaw na uhaw at parang walang balak pakawalan ang labi ko. He kissed me while his right hand was massaging my breast. We are both naked in bed while kissing each other. "Drex, I need to breath…" mahina kong sambit sa gitna ng halikan naming dalawa. "Take my breath away, baby,” he replied but he didn't stop kissing me. "I will give you my breath with all my heart..." Pilit kong iniiwas ang labi ko para makalanghap ng hangin, pero kahit anong iwas ko ay nahahabol pa rin ni Drex at nasasakop. At dahil sa kailangan ko na talagang huminga ay wala na akong choice kundi ang sipain ang hita ni Drex. "Ouch—fuck! Damn! Elize Mica!" gulat na bulalas ni Drex na napabitaw ng halik sa akin at napaalis sa ibabaw ko bago tapahawak sa pagitan ng kanyang hita at halos hindi maipinta ang mukha. "Ano bang problema mo! Bakit mo sinipa ang alaga ko?" Napairap ako at umupo sa kama. "Paano kita hindi sisipa
KINABUKASAN ay maaga akong gumising at pumunta sa bahay ng parents ko para sana kunin ang cellphone kong naiwan na itinago ni Mommy noong isang araw, dahil baka nag-text o tumawag na ang manager ko tungkol sa commercial. Sa pagkakaalam ko ay bukas na ishu-shoot ang gagawing commercial para sa bagong brand ng whitening lotion, at ako ang napiling mag-endorse ng CEO ng kompanya. Pagdating ko sa bahay ay wala na sina mommy at daddy, at tanging mga katulong na lang ang naabutan ko at bunso kong kapatid na nakaupo sa sofa at suot ang school uniform.“Loraine, nakita mo ba kung saan nilagay ni Mommy ang cellphone ko?” tanong ko sa kapatid ko na busy sa kaka-text sa kanyang cellphone.Napaangat naman ito ng tingin nang marinig ang tanong ko. “I'm sorry. Ayon sa pagkakaalam ko ay parang ibinigay yata ni Mommy ang cellphone mo kay Kuya Drex, ate.”Agad na nangunot ang noo ko. “What? At bakit naman ibinigay ni mommy sa lalaking ‘yon ang cellphone ko? Eh, akin ‘yon!”Napasimangot ang kapatid ko
“HEY! Stop!” natataranta kong sigaw habang nakatingin kay Luke at Drex na nagpapatayan na sa harap ko at parang walang balak na buhayin ang isa’t isa.“Gago ka! At talagang may lakas ng loob ka pang magpakita kay Elize matapos mo siyang pagtaksilan!” galit na sabi ni Drex na gumanti ng suntok kay Luke. “Kasalanan mo ‘tong lahat. Kundi dahil sa ’yo, kami pa sana ngayon ni Elize at baka kasal na kami. Pero sinira mo ang lahat! Walanghiya ka!” pabalik na sigaw ni Luke at gumanti rin ng suntok kay Drex. Pareho nang putok ang labi nilang dalawa.Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong gawin para tumigil silang dalawa. Kung bakit naman kasi wala man lang dumaan kahit isang tao dito sa parking lot. Wala tuloy akong mahingian ng tulong para awatin silang dalawa. “Ayoko lang naman na mapunta sa manluluko na tulad mo ang best friend ko! Dadaan ka muna sa bangkay ko bago mo siya maagaw sa akin!” sigaw ni Drex at muling pinalipad ang kamao kay Luke, pero agad namang nakailag si Luke.“Ipagpal
I SMILE bitterly while looking at my reflection in the mirror in front of me. I am wearing an expensive wedding gown. Today is my wedding day, and I'm not happy about it. I don't want to get married to someone I don't really love, but I don't have a choice."Elize? Are you done?" I heard my mom's voice while knocking at my door.“I'm done! I'm going outside, Mom! Just wait a minute!" I yelled back.Nagpakawala ako ng malalim na buntonghininga bago naglakad at binuksan ang pinto.“Buti naman at lumabas ka na, anak. Alam mo bang kanina pa si Drex sa simbahan? At sabi ni balae ay baka daw pupunta 'yon dito kapag hindi ka pa dumating! Sampong minuto na tayong late, Elize!” bungad ni Mommy pagkalabas ko ng kuwarto. Hindi ko ito pinansin at naglakad na ako palabas ng bahay habang hawak-hawak ang dulo ng gown ko.Agad akong sumakay sa bridal car na nakahinto sa labas ng gate.“Ngumiti ka nga, Elize. Tingnan mo 'yang mukha mo para kang namatayan!” sermon ni Mommy pagpasok ng sasakyan.“I don
“I’M SORRY… H-Hindi ko sinasadya na masugatan ka,” mahina kong sambit habang nakaupo sa kama at nilalagyan ng ointment ang maliit sa sugat ni Drex sa likod ng ulo.Hindi kumibo si Drex at nanatiling walang imik.Hindi ko alam kung galit ba siya o ano, ni hindi niya ako pinapansin mula kanina, pero pumayag naman siyang lagyan ko ng ointment ang kanyang sugat.“Drex, galit ka ba sa akin dahil sa pagbato ko sa ’yo?”Hindi siya sumagot.“Sorry na. Hindi ko talaga sinasadya, Drex. I'm sorry.”Hindi pa rin siya kumikino hanggang kngayon kahit na pilit ko siyang kinakausap patungkol sa nangyari.Gusto kong sisihin ang sarili ko dahil sa pagbato ko sa kanya, kung hindi ko siya binato hindi sana siya masusugatan. This is all my fault.Pagkatapos kong gamutin ang sugat niya ay agad siyang tumayo at walang sabi-sabing naglakad palabas ng kuwarto, kaya naiwan akong mag-isa sa loob. Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan ko bago naglakad papasok ng banyo at hinubad ang wedding gown ko pa
NASA studio ako ngayon habang nakaupo sa isang sofa at nakatingin sa manager kong si Gorgen. Kanina pa ito pabalik-balik ng lakad sa harap ko at panay ang sermon sa akin dahil sa mga hickey sa leeg ko, na siyang dahilan kung bakit hindi matutuloy ang photoshoot para sa isang magazine. Kailangan kasing naka-swimsuit, kaya lang puro hickey ang nasa katawan ko at hindi kayang takpan ng make up. Highblood tuloy ang manager ko sa akin. “Akala ko ba ayaw mo diyan sa asawa mo? Pero bakit puro hickey na ‘yang buong katawan mo? Nag-iisip ka ba talaga, Elize Mica!”Napanguso ako. “Sorry na, nadala lang kasi ako sa tukso, eh.”Hindi makapaniwalang napatingin sa akin si Gorgen. “Tukso?” bulalas nito. “Anong klaseng tukso naman ‘yan, Elize? Eh halos minarkahan na niya ang buo mong katawan! Paano na ang photoshoot niyan? My goodness! Mauubos ang dugo ko riyan sa asawa mo! Ghad!” Napapaypay ito sa sarili na para bang nababanas na talaga kahit hindi naman mainit.“Gorgen, puwede naman sa susunod na
“Oh, Leila, why are you here? May kailangan ka ba?” tanong ni Drex sa babae habang nakayapos parin ang mga braso sa baywang ko. Isang pilit na ngiti ang sumilay sa labi ni Leila at itinaas ang hawak na lunch box.“May dala akong pagkain para sa ’yo. Alam ko namang hindi ka pa nagla-lunch,” nakangiting sagot ni Leila at napatingin sa akin. “Is she your wife?”“Yeah, she is,” Drex replied. Napa-oh ang bibig ni Leila. She looked at me from my head down to my heels with a judgement in her eyes. “She's kinda badoy!” I heard her whisper. Parang kumulo ang dugo ko sa narinig. Is she trying to insult me? What a damn bitch! She didn't know that I'm a model. Palibhasa naka-faded jeans lang ako kaya ang dali niyang bigkasin ang salitang badoy sa harap ko.Ang sarap niyang sabunutan!Pumasok si Leila sa loob ng opisina at inilagay ang lunch box sa table ni Drex.“My gosh, Drex, bakit ang kalat naman dito sa loob ng opisina mo? May bata bang nakapasok dito?” maarte na tanong ni Liela nang makit
"TITA, salamat po talaga sa mga tinuro niyo. Ang galing niyo talagang magluto, the best kayo!" nakangiti kong sabi at nag-thumbs-up pa. Tita Mesha laughed. "Ikaw talaga, pinuri mo pa ako. Sabi ko naman sa 'yo na “mommy” na ang itawag mo sa akin. You are my daughter now. Kasal na kayo ng anak ko, kaya mommy na lang ang itawag mo sa akin, okay?"I nodded. "Okay po, Mommy. Thank you again. Goodnight na, aalis na po ako." Bumeso muna ako bago pumasok ng kotse. Kumaway sa akin si tita habang may ngiti sa labi. "Sige, babye na. Dahan-dahan lang sa pagmamaneho. Mag-iingat ka, my daughter!"Nakangiti akong tumango at pumasok na sa aking kotse. "Sige po, tita. Bye!" Kumaway pa ako bago pinaadar ang sasakyan paalis ng Defredo's Mansion. Habang nasa biyahe ay hindi ko mapigilan ang mapakanta-kanta habang nakangiti. Sa wakas ay marunong na rin akong magluto sa tulong ni Tita Mesha. Ramdam ko ang pananakit ng baywang ko pero binaliwala ko, basta ang mahalaga ay alam ko na kung paano lutuin ang