Two Playful Hearts(R-18)

"SAAN ka na naman pupunta?" pagalit na tanong ni Mama sa akin."Magkikita kami ni Cedrick ngayon," walang kaabog-abog kong sagot habang naglalagay ng pulang lipstick sa maninipis kong labi. Nag-blink-blink pa ako ng mga mata sa harap ng salamin upang matiyak na tuyo na ang mascara na pinahid ko sa aking mga pilik. Saka ko ginamitan ulit ng curler para umangat."Mukha ka na namang p****k diyan sa ayos mo," sabi pa ni Mama saka ipinatong sa upuang kahoy ang bitbit na hamper na may lamang mga tikluping damit.Umasim ang aking mukha. "Sus! Kayo talaga hindi na nasanay." Sunod ko namang nilagyan ng light pink na blush on ang aking mga pisngi."Nakakahiya sa mga estudyante mong makita ka nang ganiyan ang ayos mo. Teacher ka pa naman."Nagkibit-balikat lang ako. "Pakialam ba nila? 'Pag wala ako sa school, ibang tao na ho ako." Dinampot ko ang sling bag na nakasabit sa likod ng pinto saka isinukbit iyon sa balikat ko. "Alis na nga ho ako." Saka ako lumabas ng pinto ng aming bahay.Wala namang

"BAHALA ka sa buhay mo! If that's what you want, so be it!" naiiritang bulyaw ko sa kausap ko sa kabilang linya. Sa sobrang galit ko, itinigil ko muna ang sasakyan sa isang tabi. Baka hindi ko makontrol ang sarili ko, mapalipad ko itong kotse. Baka magbiyaheng langit naman ako.She's breaking up with me. My girlfriend for two years. Itigil daw muna namin ang relasyon at pupunta siyang Europe. She said she'll be staying there for good. Doon na titira kasama ang pamilya. Pinasusunod ako pero ayaw ko. Kauuwi ko nga lang galing America tapos sa ibang bansa na naman ako titira? No way! Matagal na panahon ding hindi ako nakauwi rito sa Pilipinas and I've missed it. Mas magaganda pa rin ang mga babae rito kaysa ibang bansa. Mas mabango. Now if she can't adjust sa relasyon namin, then we better part ways. It's okay, France.Marahas akong huminga. I can replace her. So easily. Maraming babaeng naghahabol sa akin. I can just pick one of them. I don't love her. And I never did. It was just abou

PAASA! At scammer ang lalaking 'yon. Sabi niya ay fifty thousand ang ibibigay sa akin pero walong libo lang ang halagang nadampot ko sa ibabaw ng lamesa. Kung alam ko lang na gugulangan niya ako, hindi na sana ako pumayag sa nangyari nang gabing iyon.May iniwan naman siyang calling card. Doon ko nalaman ang pangalan niya. Francisco Xian Fortaleza. Siguro ang ibig niyang iparating ay tawagan ko ang numerong nandoon upang makuha ko pa ang balance ko sa kaniya. Kaso everytime na tatawag ako, palaging in another call. Ang nakakainis pa, hindi cellular number kung hindi landline ang nakalagay na contact number doon. Kaya minsanan ko lang masubukan siyang tawagan. Tapos tiyempuhan pang busy lagi ang linya.Minsan naiisip kong puntahan ang address na nakasulat doon. Kaso medyo malayo dahil sa Alabang pa. Though, may jeep namang sakayan deretso roon, natatakot akong pumunta dahil hindi ako magaling sa mga dereksyon. Baka maligaw lang ako at walang mapala. Sayang ang pamasahe. Kaya nagbabakas

"ALIS na ho ako," walang emosyong paalam ko bago ako tuluyang lumabas ng pinto. Araw na ng Lunes niyon at may pasok na muli sa school. Hindi ako pinansin ni mama at patuloy lang na inabala ang sarili sa pagwawalis sa sala ng bahay. Ganito kami 'pag nagkakasumpungan. Pero buti na lang pinapasok niya pa rin ako sa bahay noong mga nagdaang gabi. Kakaiba 'yong galit niyang iyon ng nakaraan. First time niya akong sinaktan nang ganoon. Pero hindi naman puwedeng hindi ako magmatigas. Kailangan niyang magising sa katangahan niya sa bago niyang asawa. Pero napapaisip din ako. Kung dapat ko ba talaga siyang tulungan. Lalo na't may padating naman akong pera. Kita ko nga na malungkot siya. Kaso kapag naiisip ko ang mukha ng stepfather ko, naninikip talaga ang dibdib ko. Mabigat talaga ang loob ko sa mga batugan at iresponsableng taong tulad niya. Kasi imbes na mamuhay dalaga ako, hindi eh. Daig ko pa ang pamilyado.Nasa jeep na ako pero nagdadalawang isip ako kung papasok ba sa school o hindi. D

"AKIN nga asawa babae nabangga. Kaya ako dala kaniya bahay.""Saan nga ang patunay mong asawa mo 'yon?" naiirita nang tanong ko. Kanina pa itong Intsik na ito. Ang kulit-kulit. Paulit-ulit na kami ng usapan wala namang pinatutunguhan."Basta nga ako asawa. Usap na kami Belinda uuwi ko babae sa bahay.""Belinda? Sino bang Belinda? Kung wala kang maipakita sa aking marriage contract n'yo, wala kang karapatan sa babaeng 'yon." Lumipat ang tingin ko sa doktor na kanina pa nakikinig sa usapan namin. "Doc, I'll take full responsibility. Ako ang nakadisgrasya sa babae kaya ako muna ang magsisilbing guardian niya habang wala pang napuntang pamilya niya rito. I don't trust these two." Saka ko saglit na ibinalik ang tingin sa mag-amang singkit. "Ikaw ayaw maniwala. Gusto mo pakulong kita!" Dinuro at pinagbantaan pa ako ng mas bata. Ngunit imbes na matakot ay lalong lumakas ang loob ko."Sige. Nang magkasubukan tayo. Kayang-kaya kitang ipatapon pabalik sa bansa mo. Akala mo natatakot ako sa 'yo