"What a shitty strategy."
Andro can't help but smirk upon reading the trending news. His father, Andres Syjuco, went to an orphanage yesterday and acted like he was all kind and mighty. Siya dapat ang nandoon at kasama niya dapat si Harleen, pero siyempre, hindi siya pumayag. Ayaw niya sa mga ganoong taktika, 'yong tipong gagawa lang ng mabuti dahil sa litrato para bumango ang pangalan sa madla.Hindi niya alam kung siya lang ang nakapansin, pero halata naman sa mga litratong iyong ayaw ng tatay niya sa ginawa nito. Kilalang-kilala niya ang tatay niya. At halatang mukhang nandidiri pa ito sa mga batang nasa ampunan. Hindi mapigilan ni Androng iyukom ang kamao niya dahil doon. Kung tutuusin, ang tatay niya ang dapat pandirihan dahil may asawa itong tao, pero pumapatol pa rin ito sa ibang babae. Buong buhay niya, nasaksihan niya ang amang magsuot ng maskara ng isang tupa sa harap ng publiko. Pero sa likod ng entablado, mas masahol pa ito sa isang lobo."Wow, kuya! Nagmukha kang tao, in fairness. Anyway, ito o. Isuot mo 'yan ha. Bawal umattend ng party ang wala niyan."Hinagis sa kaniya ni Aveline ang isang garland na gawa sa mga artificial na bulaklak. Ni hindi man lang siya hinayaan nitong magsalita at basta na lang itong umalis pagkahagis noon sa kaniya."Andro, sumunod ka na lang sa labas, ha."Muli, maski si Adrienne ay hindi man lang siya hinayaang makapagsalita. Her mind seems all over the place. Aligagang-aligaga ito at si Aveline. Inisip niya na lang na gano'n siguro ang mga babae kapag parties ang pinag-uusapan.Today, they will be celebrating Soleia's eighth birthday. Hawaiian ang theme at sa beachside gaganapin ang party ng bata. He hates anything floral at karaniwan ay black, white, at grey ang suot niya. But here he is, wearing a floral polo with a garland hung around his neck. Well, hindi naman masamang baliin ang nakasanayan paminsan-minsan lalo na kung para sa anak niya naman.
"Ri, makinig kang mabuti, ha. Kapag nagkaproblema, tawagan mo ako agad. Kahit madaling-araw, tumawag ka lang. Eeskapo agad ako papunta sa 'yo. Huwag na lang kaya akong umalis? Dito na lang ako para mabantayan kita."Pabirong inirapan ni Rienne si Aveline. Kagabi pa ito bilin nang bilin sa kaniya mula nang sabihin ni Flint na iuuwi na raw ito sa Metro. Ngayon naman ay mukhang nagbabago pa ang isip nito at ayaw nang umalis."Vi, I'll be fine. Kawawa naman si Kuya Flint kung hahayaan mong lumuwas mag-isa. At saka alam ko namang nami-miss niyo na ang isa't-isa e. Don't worry. Tatawag na lang ako sa 'yo kapag nagkaproblema."Rienne tried to reassure Aveline by flashing her a bright smile. Pero halata pa rin sa mukha ng kaibigan niya ang pag-aalala. Medyo nangingilid na nga rin ang mga luha nito. She was taken aback when Aveline suddenly hugged her tight."P-Paano kasi kung may mangyari habang wala ako sa
Kanina pa napapansin ni Rienne na hindi mapakali si Andro. Tingin ito nang tingin sa wristwatch nito at pansin niya ring lagi itong nagpapakawala ng malalim na hininga."Andro..."Saglit lang napatingin sa kaniya si Andro at pagkatapos ay tumingin na muli ito sa labas ng bintana ng sasakyan. Para iparamdam ditong hindi ito nag-iisa, hinawakan niya ang kamay nito kaya napatingin ito ulit sa kaniya. Malamig ang mga iyon at medyo nanginginig pa. Nang magtama ang mga mata nila ni Andro, nakaramdam si Rienne ng parang kuryente. Pero ipinagwalang-bahala niya iyon."He will be fine, Andro."Nginitian siya ni Andro nang tipid at pinasalamatan siya nito dahil sinamahan niya ito rito sa Metro. Sa totoo lang ay hindi alam ni Rienne kung tama ba ang naging desisyon niyang baliin ang napagkasunduan nilang hindi na siya magpapakita rito pagkatapos ng 50 araw. How can she say no to him when she can clearly se
"Mom, he'll be alright."Hindi alam ni Andro kung ilang oras na silang naghihintay sa labas ng emergency room. Hanggang ngayon ay wala pa rin silang mahanap na magdo-donate ng dugo sa daddy niya. Hindi maiwasan ni Androng kabahan sa mga puwedeng mangyari pero pilit siyang nagpapakatatag para sa mommy niya. He needs to be strong for them at times like this.Nang tumahan na ang mommy niya ay agad itong uminom ng tubig at hinarap siya."Nasaan nga pala si Rienne?"Upon mentioning her name, Andro clenched his fist. His heart contracted in pain, too. Galit dapat siya dahil naging makasarili ito. But he cannot find it in his heart to feel a 100% hatred towards her. There's no doubt that she managed to creep into his heart. But still, he cannot entertain his feelings for that selfish woman. Not now when his father is still unstable."Don't look for that selfish woman, mom. I told her to
"Anak, kumain ka na muna. Puro ka na lang trabaho."Andro took a peek at his mom who looks worried right now and gave her a small smile."Mamaya na, mommy. Tatapusin ko lang 'to."He heard his mother sigh and sat down on the couch in front of him. Nakatingin siya sa laptop at abala sa pag-type ng reports, pero ramdam na ramdam niya ang mga nag-aalalang titig ng kaniyang ina."Anak, magpahinga ka na muna. Tatlong buwan ka nang ganiyan. Nag-aalala na ako sa 'yo. Ayaw ko lang mapahamak ka. Alam mo namang tayo na lang dalawa..."His mother said the last one in a small voice. He sighed upon remembering what has happened in the past few months. Tatlong buwan na ang nakalipas mula nang mamatay ang daddy niya. Nahuli na rin ang mastermind at ang mga kasabwat sa pagpatay sa daddy niya, at kahit na masaya na sila dahil nakakulong na ang mga ito, hindi niya pa rin maiwasang makaramdam
"Okay. Just one more swipe of this Mac Ruby Woe, then I'm good to go."Kanina pa si Rienne sa loob ng restroom ng ospital na pinuntahan niya. She doesn't know why, but she feels too conscious. Scratch that. She knows exactly why. At sa mga panahon ngayon, tanging sa makeup siya sumasalalay. Nagbabakasakali siyang matakpan ang insecurities niya gamit ang pinakamamahal niyang cosmetics.Pero sino ba ang niloko niya? Alam na alam niya sa sariling kahit na ilang patong ng kolorete ang ilagay niya, hindi magbabago ang sitwasyon niya ngayon. Ang laki ng inihulog ng katawan niya. Ang sabi nina Aveline, sexy pa rin naman daw siya. Gano'n din ang reaksyon nina Sean at ng daddy niya. Pero alam niya namang sinasabi lang nila iyon para pagaanin ang loob niya.Sa loob ng ilang buwan mula nang umuwi siya rito sa America, ang tatlong iyon ang laging umaalalay sa kaniya. She feels their unconditional love and their efforts to make her feel better. Kaya nga kahit mahirap,
"Mommy R! I miss you!"Inilapag ni Rienne ang tasa ng mainit na kape sa mesa sa harap niya pagkarinig sa sinabi ng anak."I miss you too, Baby E!" Rienne said with a sweet smile plastered on her face."May ipapakita nga po pala ako sa'yo, Mommy R." Tumakbo si Eya habang bitbit ang cellphone na ginagamit nito sa pagvi-video call nila.Rienne actually got dizzy becaus of that kaya ipinikit niya na lang muna ang mga mata niya. But after a few seconds, she heard the voice of her only daughter, laced with the utmost concern for her."Are you sleepy, Mommy R? Do you want me to end the call po ba so you could sleep?"Agad na umiling si Rienne nang dahil sa sinabi ng anak. "No, baby. I am okay. Huwag mo akong intindihin. Just go get that thing na ipapakita mo sa akin. I wonder what that could be..." She rested her chin on her palms at nakangiting pinagmasdan ang anak na biglang lumapad ang ngiti."Wait lang po, Mommy R."Ri
Rienne snuggled her pillow closer and balled up like a fetus as she felt the cold seeping through her skin. Bahagya nga ring nanginginig ang mga labi niya.At this moment, she feels cold on the outside but on the inside, she knows that heat is seeping through every internal part of her."V-Vi, can you please c-close the window?" Rienne said in a soft voice. Even her mouth felt dry at that moment.Pilit nilalabanan ni Rienne ang panginginig. Pero hindi siya nagtagumpay. Ito na naman siya. Balot na balot na siya ng kumot at ng mga winter-wear, pero nilalamig pa rin talaga siya."Ri, tinawagan ko na si Sean. Uuwi na siya. Wait lang ha," wika ni Aveline na may halong pag-aalala. Aveline quickly closed the window at nagpapasalamat si Rienne na kahit paano ay nabawasan ang lamig. Buti na lang talaga at nandito ngayon ang kaibigan niya para sa kaniya. Kung wala ito, hindi niya alam ang gagawin. Alam niya kasing hindi niya kayang tumayo nang mag-isa.