THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 18APPLE'S POVDahil nabablanko na naman ako, hinawakan ko ang paa n'ya. Gustong gusto kong kunin ang cellphone n'ya pero hindi naman ako makatayo kaagad! At tulad ng inaasahan, ipiniglas n'ya ang paa n'ya. Nakasuot pa s'ya ng sandals na ang taas ng takong."Ano ba?! Bitawan mo ang paa ko! Hampaslupa!""H-Hindi! B-Bawal po kasi talaga kayo rito! Gagalitan po kayo ni Drav!""Urgh b*tch!"Gamit ang isang paa n'ya ay sinipa n'ya ang sikmura ko ng malakas, na naging dahilan para mamilipit ako sa sakit. Nakita kong lumayo s'ya sa'kin habang hindi mapakali at may kinakausap sa cellphone."Oh my gosh! Please, officers! Hurry up! I'm so scared right now! Please! Bilisan n'yo na!"Hindi ko maintindihan ang ibang sinasabi niya, at ang tanging nasambit ko na lamang ay..."D-Drav..."Hindi. Hindi pa ito ang katapusan ko. Aawayin ko pa si Drav kasi maalat 'yung sinangag niya kaya waa! Lumaban ka, Apple!Nang ibaba na n'ya ang kaniyang cellphone ay nagmadali ako sa pa
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 19PEACHIE's POV"I really can't believe it, tita. I-I already saw that girl, actually. And sa unang tingin ko palang sa kan'ya, I already knew that she's not good," I said to tita Georgia, Drav's mom na sobrang malapit sa akin ever since mga bata pa kami.Actually, this is not the visit that I've planned. Balak ko sanang bisitahin sila ni Drav after ng contract signing to surprise tita na rin since she doesn't know na nandito na ako sa Pilipinas one week ago pa. Actually, walang nakakaalam sa kanilang lahat. And pati yata si Drav ay hindi pa alam. ‘Ni hindi nga niya ako nakilala there in the hospital eh. Tsss. Did I have a major transformation para hindi n'ya ako makilala? Mas naging sexy lang naman ako, blooming, and uh, prettier."So you'd seen her already? Where? When?""Uhm, it's, actually a long story, tita. Don't worry na. What's important is that she's in the hands of the authority now. Pagbabayaran na n'ya ang mga kasalanan n'ya kay Drav."She si
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 20APPLE’s POVPiniga na niya ang tuwalyang hiniram niya sa mga mamang—este papang pulis kanina. Papa kasi mga lalaki sila. Humiram din s'ya ng planggana na may tubig saka sabon. Nang tinanong ko s'ya kanina kung maliligo ba s'ya dito sa loob, pinitik n'ya lang ang noo ko at nat*nga na naman ako. Ang tino n'ya talagang kausap. Sa sobrang tino ay ang ganda-ganda n'ya nang ipapatay.Akmang pupunasan na sana niya ng tuwalya ang mukha ko nang pigilan ko s'ya."Tsss. Ako na. Kaya ko na. Hindi na ako bata," walang emosyon kong saad sa kan'ya. Hindi ba ang sabi ko kanina ay magtitino na ako? Hindi na ako magpapat*nga-t*nga? Sisimulan ko na ngayon, at kay Drav ko sisimulan.Kinuha ko ang tuwalya sa kan'ya at tinalikuran siya. Humarap ako sa pader habang pinupunasan ang mukha ko ng tuwalya. Tsk. Bakit nga ba nagpahid ako ng uling sa mukha?Ah. Kasi gusto kong hindi n'ya ako makilala. Kaso sablay. Dapat kasi idinikit ko nalang sarili ko sa kisame.Pero, marami pa r
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 21APPLE’s POV"Tsss. Kapag nakalabas na tayo, I'll teach you some basic English, nang hindi na ako natat*nga sa'yo,” saad niya na ikinairap ko."At ikaw pa talaga ang nat*tanga sa'kin? Ako nga ang dapat na nat*tanga sa'yo kasi ako ang madalas na hindi nakakaintindi sa'yo. Una, sabi mo mananagalog ka na, at kailan pa naging Tagalog ang English, aber? Ikalawa. Wala ka na ba talaga sa tamang katinuan at pumayag kang magpakulong? At ikatlo. Naliligaw ka pa nga talaga pagdating sa pagmamahal. Hindi kasi iyan hinahanap. Kusa iyang dumarating. A-Ako, kailan mo lang ako nakilala. Saka, h-hinanap mo ako. Kaya hindi ako ang—""If that's really the case when it comes to love, then kusa kang dumating. Sleep now. Good night."If that's really the case when it comes to love, then kusa kang dumating...Ako? K-Kusang duma—"Tsk! Hindi mo naman ako makikilala kung hindi mo ako pinahanap hindi ba? Kung hindi mo ako hinanap? Kaya hindi iyon kusang dumating. Magkaiba ang hi
CHAPTER 22KAIRO's POV*Flashback*___________"May sarili ka rin palang driver? Pare-parehas pala kayo ni Drav. Si Kio ba meron ding driver?"__________"Hiro, talaga bang nakainom ka ng muriatic acid tapos nasunog na lalamunan mo kaya hindi ka na nagsasalita d'yan?"___________"Aaaahhhh! S-Sino kkkaaaaa?!"____________"T-Totoo nga ang naiisip ko?! Na—aaaahhhhh! Sinasabi ko na nga ba! Ipapakatay n'yo na ako pero hindi sa hospital?! Saan?! Sa abandonadong bodega?! Aaaahhhhhh!"______________"Huwag ka nang magsalita! Hindi kita kilala! Saka anong brother? Kuya ‘yan hindi ba?! ‘Ni wala nga akong kuya! Saka sinong Peachie?! Pababain mo na ako rito! Nagkakamali ka lang! Isa itong malaking pagkakamali!"_____________"H-Hindi po totoo ang mga kumakalat na balita tungkol sa sc*ndal na sinasabi nila. ‘Y-Yung tungkol po sa video, h-hindi po si Mr. Dravour ang kasama ko no’n. B-Boyfriend ko po iyon. At ‘yung t-tungkol po sa mga litrato, e-edited lang po iyon. A-Ang totoo po, hindi ko p-po s
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 23DRAVOUR's POV"Tsss. Drav, hindi tayo nararapat para sa isa't isa. Hindi tayo ang nakatadhana—"I hold her hands as tight as I could and stare directly into her eyes."No, Apple. I won't believe in anything that you'll say. Maniniwala lang ako sa katotohanang ikaw at ako ay—""Katotohanang ikaw at ako ay gawa-gawa mo lamang. Paalam na, Drav. Hanggang sa muli nating pagkikita."My tears fall even harder when she starts to gradually disappear. She smiles weakly at me before uttering the word 'bye' without voice."No! Apple! The h*ck! You can't do this to me!""Drav—""No!"Napaupo ako sa kama. My heart aches so bad along with my heavy breat,h, that's why I even put my palm on my chest to catch my breath. I feel something that lands on my shoulder. Gumalaw din ang kama, animo'y may umupo sa tabi ko."Drav, please calm down. You're at home now."I face her, and I am right. She's the girl at the hospital. She's staring at me which makes me to focus my eyes
𝐏𝐫𝐨𝐥𝐨𝐠𝐮𝐞"Ha? Pepermahan ko?""Tsk. Bakit ba kailangan ko pang ulit-ulitin ang mga sinasabi ko? Are you f*ckin' deaf?!"Muli akong napatingin sa mga papel na nasa harapan ko, pati na rin sa ballpen. Para saan ba kasi ito?At isa pa, pwede bang drawingan ko na lang ito ng puso? Hindi naman ako marunong magperma. O kaya, karasan ko na lang?"Are you really serious with this, Kio? Tell me that this is just a f*ckin' prank," rinig kong saad nung lalaking bigla na lang akong sinigawan kanina. Pogi sana kasomay saltik yata sa utak. E paano ba naman. Bubulong-bulong doon sa isa pang lalaki na kasama n'ya tapos rinig ko rin naman."Aba, huwag ako ang galitan mo. Si Hiro ang may pakana," pabulong ding saad nung, Kio?Napatingin ako sa kanilang tatlo na nagkukumpulan sa gilid ko pero med'yo malayo, mga isa't kalahating dipa siguro. 'Y
THE ONE-YEAR CONTRACTCHAPTER 1.Apple's POV"Ninety-eight, ninety-nine, five hundred."Muli akong tumingin sa pinto, pero hindi pa rin iyon bumukas. Hayst! Nauto na naman yata ako! Mag-iisang oras na akong nakaupo rito sa sofa, at ang sabi nung Hiro na hindi naman superhero na mukhang adik ay huwag daw akong tatayo dahil kapag tumayo raw ako ay sasabog daw ako. Hintayin ko na raw muna si Drav.Naalala ko tuloy. Nung tinanong ko sila kung kamag-anak ba ni Drav ang may-ari ng GRAB, tinawanan lang niya ako habang yung isa, Kio nga yata ang pangalan, ay sumunod agad doon sa lalaking lumabas at nag-walk in. Ang dami kong tinanong sa kanila tulad ng, ano ba talagang gagawin ko? Bakit kailangan kong samahan 'yung Drav ng isang taon? Saan ko s'ya sasamahan? Saan ba s'ya nagpapasama? Siguro naman magaling s'yang magmaneho kasi ang pangalan n'ya malapit sa drayber. Drav. Drayber. Ma