Kabanata Labing-Apat

Nagising si Janus sa mahinang tawag ni Anna sa kanya. It’s past midnight already.

Dagli siyang bumangon upang asikasuhin ang babae.

“Hon, what is it? May masakit ba sa iyo?” masuyo niyang tanong rito.

Umiling-iling ang ulo ni Anna. Nauuhaw lang naman siya.

Nagising siyang parang tuyo ang lalamunan. At dahil hindi pa makakilos ay hindi na siya nag atubiling gisingin si Janus mula sa mahimbing na pagkakatulog nito sa kabilang kama.

“Paunti-unti lang muna,hon. Payo ni doktora.”

Marahang pinupunasan ni Janus ang tubig na di sinasadyang tumagas sa gilid ng bibig ni Anna dahil sa mabilis na pagsipsip ng tubig mula sa straw.

Bahagyang napahiya ang babae na agad namang masuyong nginitian ni Janus.

“It’s okay. Naiintindihan ko ang kalagayan mo. Basta kapag may kailangan ka, tawagin mo lang ako. Palagi akong nandito para sayo, okay?”

Tumango na lamang si Anna.

“Nakita mo