CHAPTER 21

SA LOOB ng sasakyang umaandar ay marahan kong pinamasahe ang sentido ko dahil kumikirot. Saglit lang itong nawala kanina ay ngayong nakaupo na ako ay unti-unti ng bumabalik, ibig sabihin ay lasing ngang talaga ako at ngayon ay kasalukuyang tikom na tikom ang aking bibig para huwag maglabas ng delubyo.

"Are you alright?" Darius asked after a couple of minutes, siguro ay napansin niya ang pananahimik ko.

I nodded.

"You sure?" Parang naninimbang niyang tanong na siyang marahang tango lang ang isinasagot ko dahil kung mas gagalaw pa ako ay magkakalat na ako rito sa kotse niya. "You seem not to me." He tsk-ed and saw him moved the steering wheel to the side to park his car.

Mabilis siyang lumabas at binuksan ang passenger seat at tinulungan akong makababa. Nang sandaling maramdaman ko ang lamig ng panggabing hangin na siyang lumukob sa aking katawan ay doon ko na hindi napigilan at hinayaan ang sariling naghasik ng lagim.

"You sure you're okay, huh?" He said in a taunting voice while h