9. TLBAHM

[Amelia]

BUMUGA siya ng hangin. "Relax, Amelia. Wag ka ng iiyak uli." Kausap niya sa sarili. Habang naglilinis siya ay panay ang hila niya sa suot na palda.

Ang iksi talaga. Kaya hindi siya kumportable at pakiramdam niya ay bumagal ang kilos niya dahil sa kahihila ro'n.

Hapon na at tapos na niya lahat ng trabaho niya. Hindi niya maiwasan maalala ang sinabi kagabi ng amo niyang binata. Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito.

Napakamot siya sa ulo at inalis nalang sa isip ang sinabi nito. Madilim na ng dumating si Nelson na may dalang mga gulay. Nasiraan daw ito ng sasakyan sa daan kaya gabi na nakapaghatid.

"Ayos ka lang ba? Namumutla ka, Nelson." Puna niya. Napansin niya kasi na maputla ang mukha nito at pinagpapawisan ng husto.

"Ayos lang ako, Amelia—" Nilapitan niya 'to at sinalat ang noo. Wala naman itong lagnat.

Nang lumayo siya rito ay nakita niya na pulang-pula ang mukha nito.

"Sigurado ka na ayos ka lang?" Hindi niya mapigilan na mag-alala. Napansin din niya kasi ang pagiging