Chapter 12

Kimberly Ann Martinez

Hinatid ako ni Jonathan hanggang sa bahay pa mismo na inuupahan namin. Kaya para kaming mga celebrity sa dami ng mga kapitbahay namin na tumaas ang leeg kakasilip kung sino ang nasa sasakyan. At nang bumaba kami umugong kaagad ang bulungan nila. Sanay na rin naman ako sa mga ganitong senaryo. Iwan ko lang sa isang kasama ko.

"Sabi ko naman sayo, wag mo na akong ihatid hanggang dito," paninisi ko sa kanya.

"It's okay. At least, alam ko na ngayon kung saan kita pupuntahan," sagot niya sa akin.

Napailing na lang ako. Kahit naman hindi ako nito ihahatid alam kong malaman niya rin kung saan ako nakatira. Napakunot ang noo ko ng bumaba rin siya sa sasakyan niya ng bumaba ako.

"Bakit bumaba ka pa?" tanong ko sa kanya

"Gustong silipin ang bahay nyo," sagot niya.

"Huh? Wag na. Wala ka rin namang mapapala pa dito."

"Come on, babe. Nandito na rin lang ako bakit di na lang natin lubus-lubusin?" tanong niya.

"Wag na nga ang kulit nito," sabi ko ngunit wala na akong