CHAPTER 4

WARNING: MATURE CONTENT!

I can clearly hear Vish's loud snoring behind me. He is very well asleep after we had s*x. Both of us are nakedly laying on his long couch. Walang kahit na kumot ang tumatakip sa mga hubad na katawan namin.

Medyo nilalamig na rin ako. I didn't sleep after we both laid our body on the soft couch hanggang sa nakatulog na lang si Vish. Buti pa nga siya nagawang makatulog.

Sinamantala ko ang pagkakataon habang tulog pa ang binata. Dahan-dahan akong tumayo. Nilingon ko muna si Vish. Ang himbing talaga ng tulog niya.

Hinanap at pinulot ko isa-isa ang mga nagkalat kong damit sa sahig at kaagad na isinuot ang mga 'yon.

Tiningnan ko ang oras sa wrist watch ko. Six a.m na. Kailangan ko ng bumalik sa hotel namin. May flight pa ako ngayon.

Unti-unti na ring lumalabas ang araw. Tiningnan ko sa huling beses si Vish bago walang ingay na bumaba mula sa tower.

Nang makababa na ako ng building, kaagad akong pumara ng taxi at nagpahatid sa hotel namin.

Nang makapasok ako sa hotel, nadatnan kong naghahanda na ang mga kasamahan ko.

Lahat sila napatingin sa'kin nang pumasok ako. "'Andiyan ka na pala. Saan ka galing? Ba't 'di ka umuwi kanina?" tanong ng isa kong kasamahan sa akin.

Ngumiti lang ako sa kanya at naglakad palapit sa maleta ko. "Ang ganda kasi ng view dito sa New York lalo na ang sunrise kaya sinulit ko na," I lied.

Hindi ko naman kasi pwedeng sabihin na nakipags*x ako sa loob ng dalawang oras sa lalakeng hindi ko naman karelasyon.

Kahit pa sabihin na normal na bagay na lang 'yon sa panahon ngayon. Ayokong magmalinis o magsanta-santahan. Ayoko lang talaga sa mahabang usapan.

"So, wala ka pang tulog?" tanong ng isa ko pang kasamahan. Kinuha ko ang mga damit na susuotin ko sa trabaho.

"Yup, pero okay lang. Makakatulog rin naman ako kapag nakarating na tayo sa pinas mamayang three. Mamayang hatinggabi pa naman ang susunod kong flight," saad ko bago dumiritso sa banyo.

Mabilis lang akong naligo at nag-ayos. Sabay kami ng mga kasamahan kong pumunta sa airport at nagsimula ng magtrabaho.

***

At three fifteen p.m, we landed safely on the airport. Nagmamadali naman akong dumiritso sa condo ko dahil namimigat na ang talukap ng mga mata ko.

Thirty minutes lang akong nakaidlip kanina.

Huminto ang taxi na sinasakyan ko sa tapat ng lobby ng building. Kaagad akong nagbayad at lumabas. Pagkatapos ay pumasok na ako sa lobby.

Pero nang paakyat na sana ako sa floor kung nasaan ang condo ko, nahagip ng mga mata ko si Vish na prenteng nakatayo at nakapamulsa habang nakasandal sa isang maganda at mukhang mamahaling kotse.

Biglang nagring ang phone ko kaya mabilis ko 'yong kinuha at tiningnan kung sino ang tumatawag.

Little sissy calling....

Kaagad ko namang sinagot ang tawag habang nakangiti at itinapat ang cellphone sa tenga ko. "Good morning, little sis! Ano'ng atin? Ba't ka napatawag? Miss mo ko?" nakangiti kong sunod-sunod na tanong.

Nagsimula na rin akong maglakad palapit sa elevator.

"Oo naman. Miss ko na ang ate ko," ang lambot ng tono ng kapatid ko. Parang baby ang boses. Bente tres anyos naman na.

"Ginusto mo naman rin 'yan," mahina pa akong tumawa. "Ginusto mong lumayas sa tabi ko kaya magtiis kang hindi ako nakikita."

Narinig ko ang mahinang pagmamaktol na parang isang maliit na bata ang nasa kabilang linya. Naiimagine kong nakanguso ngayon ang isang 'to.

Kung nandito lang siya sa tabi ko, nakurot ko na ngayon ang matataba niyang pisngi.

"Miss na kita, ate. Seryoso. Bisitahin mo naman ako."

"Gaga ka talaga. Wala ka pa ngang dalawang linggo diyan. Kakakita ko lang sa'yo more than a week ago tapos gusto mo bisitahin kita agad. Ayoko nga. Fifteen years tayong nagsama sa iisang titirahan, nakakaumay na 'yang pagmumukha mo kaya sa susunod na lang kita bibisitahin."

Nasa tapat na ako ng elevator at naghihintay na bumukas iyon.

"Ate naman! Ang sama mo talaga sa 'kin," ang cute talaga ng boses ng isang 'to lalo na kapag kausap sa cellphone.

"Diyan ka na. Wala akong pamasahe papunta diyan. Ikaw mag-adjust. Ikaw naman may gusto niyan," tinawanan ko ulit siya.

Nang bumukas ang elevator, kaagad na napatigil ako nang biglang may umakbay sa 'kin.

Kaagad naman na nanuot sa ilong ko ang isang pamilyar na pabango ng lalake. Nagtatakang nag-angat ako ng tingin sa taong nakatayo sa gilid ko.

Kaagad naman na lumakas ang pagkabog ng dibdib ko nang makilala kung sino iyon.

Nakangisi siya habang nakatingin sa 'kin.

"Hi," he greeted. His voice is manly yet soft.

Hindi pa man ako nakakabawi sa pagkabigla, pinilit ko pa ring ngumiti sa kanya. "Hi," I greeted back.

"Let's get in," saad niya sabay na marahan akong hinila papasok ng elevator.

"Hello, ate? Ayos ka lang? Sino 'yon?" narinig kong sunod-sunod na tanong ng kapatid ko. Nakalimutan kong kausap ko pa pala siya.

"Tawagan na lang kita mamaya," hindi ko na hinintay na magsalita ang kapatid ko at kaagad ko ng pinatay ang tawag at isinilid sa bag ang phone.

Nagsimula na ring gumalaw pataas ang elevator. Tahimik naman akong napatingin sa braso ni Vish na nakaakbay sa balikat ko.

"You leave the tower early?" biglang tanong niya.

Napaangat naman ako ng tingin sa kanya. Diretso lang ang tingin ni Vish sa pintuan ng elevator.

"Y-Yeah, maaga kasi ang flight ko," I answered

Ang init ng pakiramdam ko. Siguro dahil ang hot nitong katabi ko.

Mabilis kong mahinang iniling ang ulo ko. Ang harot ko talaga.

Pero ang awkward ng nararamdaman ko. Umaarte siya na parang walang kababalaghan ang nangyari sa pagitan naming dalawa kaninang madaling araw.

"B-Bakit ka pala nandito?" I asked him habang diretso akong nakatingin sa pinto ng elevator.

"Visiting you," simple niyang sagot.

Napataas naman ang isang kilay ko sabay na nag-angat ng tingin sa kanya.

"Visiting me? Mukha ba 'kong may sakit?"

Lumingon siya sa akin sabay na biglang inilapit ang mukha niya dahilan para tumama na sa mukha ko ang mainit niyang hininga.

Kusa na lang dumiritso sa mapupulang labi ng binata ang mga mata ko. I noticed that my heart is beating fast. His seducing actions, I thought, gets me.

He chuckled. "'Di ba pwedeng namiss kita kaya kita binibisita?!" he asked in a husky voice and smirked.

Pagak akong tumawa. Hinuli ko ang mga mata niya. "Ilang oras lang tayong hindi nagkita, miss mo 'ko agad?!" I playfull smirked. "Or maybe you are just up for something else that's why you're here?"

His beautiful and fascinating smile formed on his lip. Dumadagdag sa kagwapuhan niya talaga ang ngiti niya.

I was caught off guard and my body defense collapsed when he suddenly crashed his lips on mine.

My eyes are wide open as my head is slowly trying to process what's happening. Is he being clingy? Wow, this is weird.

His eyes are closed na tila dinadamdam ang malambot kong labi. Mabilis rin niyang inilayo ang mukha sa akin sabay ngiti.

"You could say that," sabi niya bago diretsong tumingin sa elevator.

Napatitig naman ako sa gwapo niyang mukha. Napangiti ako bago tumingin sa kakabukas lang na elevator.

Sabay kaming naglakad palabas. Bahagya kong binilisan ang paglalakad kaya bumaba ang braso ni Vish sa bewang ko.

Huminto ako sa tapat ng isang pintuan at binuksan iyon pagkatapos ay naunang pumasok. "Pasok ka," utos ko sa kanya. Pumasok naman siya.

Simple lang ang condo ko. Isang kwarto, maliit na sala at maliit na kusina. Para sa iisang tao lang talaga iyon.

"Upo ka muna. May gusto ka bang kainin? Snacks?" tanong ko sa kanya habang naglalakad patungong kusina.

"No, thanks. I'm good," sagot naman niya.

Kumuha na lang ako ng baso at uminom ng malamig na tubig. Pagkatapos ay tiningnan ko ang relo ko kung anong oras na. Three thirty p.m.

Sakto naman ang pagkarinig ko ng katok mula sa pinto. Nagkatinginan kami saglit ni Vish. Ngumiti ako sa kanya bago naglakad palapit sa pinto.

"Make yourself at home. Titingnan ko lang kung sino 'to."

Kaagad ko namang binuksan ang pinto. Nang makilala kung sino iyon, mabilis akong lumabas ng condo at isinarado ang pinto.

"Good morning po, Ms. Robles."

"Good morning rin."

Inabot sa akin ng isang delivery rider ang isang maliit na box. Tinanggap ko naman iyon. "This is from mr. Muller. Pakipirmahana na lang po."

Pumirma naman ako sa dala niyang papel na nasa clipboard.

"Salamat," Nakangiti kong sabi sa kanya.

Tumango lang ang rider saka umalis. Tiningnan ko naman ang box at mahinang napabuntong hininga.

Bumalik na ako sa loob at nadatnan si Vish na nag-iikot sa sala. Tinitingnan niya ang mga vintage souvenirs and pictures na nakadisplay.

Dumiritso ako sa kwarto ko at inilagay sa drawer ang box bago muling lumabas.

"Ayos ka lang ba rito?" tanong ko kay Vish. Napabaling naman siya sa akin. "I'm kinda tired. I need to rest."

"Makikitulog ako rito," segunda niya.

Bahagyang tumaas ang isang kilay ko. "There's no spare room. Ayos lang ba sa'yong sa couch ka na lang?"

Vish straightly looked at my eyes. Tila hindi nito nagustuhan ang sinabi ko.

Pero tumango pa rin siya. "Yeah, the couch then," I could hear the coldness in his tone.

Nagtatakang tiningnan ko muna siya bago muling pumasok sa kwarto ko para kumuha ng kumot at ibigay sa kanya.

Nagpalit muna ako ng damit bago pasalampak na humiga sa malambot kong kama. Kaagad na mahina akong napaungol nang maramdaman ko na parang minamasahe niyon ang pagod na pagod kong katawan.

Kaagad ring namigat ang talukap ng aking mga mata. At ilang sandali lang, tuluyan na akong hinila ng antok.

***

I was awakened by someone gently kissing my back. I opened my eyes and blinked multiple times. Medyo sumasakit ang mga mata ko. Tiningnan ko kung anong oras na sa orasan na nasa bedside table.

Its exactly four p.m. Wala pang isang oras akong natutulog.

Isang maugat na kamay ang humawak sa balikat. Dahan-dahan akong bumaling sa aking likuran at nakita si Vish na sobrang lapit sa'kin.

He smiled when our eyes met. His eyes....I could see lust in it kahit na hindi pa matino ang paningin ko.

Nalilibogan ba ang lalakeng 'to?!

"Seriously?" paos ang boses kong tanong ko sa kanya. "I haven't slept since yesterday. Can you leave me alone and just let me sleep? You can bother me for as long as you want after,"

I saw him smiled. Mas pinili ko namang ipikit ulit ang mga mata ko.

Bigla ko na lang naramdaman ang mainit na hininga ni Vish malapit sa tenga ko.

"You won't bother making me do some kinky stuff on you while you're asleep, right?" his voice is husky.

Sinabi na ngang pagod ako ayaw pa rin paawat. Gano'n siya kalibog?

Pero parang bigla naman 'atang nagising ng tuluyan ang diwa ko. Hindi naman ako tumugon sa kanya at nanatili pa ring nakapikit ang mga mata ko habang hininhintay ang gagawin ni Vish.

Oo na, aaminin ko na, medyo na-excite ako dahil sa sinabi niya. Kahit drain na drain na ang katawan ko, medyo may lakas pa rin ako para sabayan kung ano man ang kahalayang gagawin ni Vish sa akin.

Patihaya naman akong humiga at nagkukunwaring tulog.

Hindi naman ako magpapakaipokrita. Minsan lang din naman ako nakakaranas ng ganito. Kaya mas maganda kong susulitin ko na.

After a second or two, unti-unti kong nararamdaman ang labi ni Vish mula sa leeg ko pababa sa dibdib ko. Isang silk pyjama at spaghetti ang suot ko. Wala rin akong suot na bra. Hindi naman talaga ako nagba-bra kapag natutulog.

Pinapakiramdaman ko lang ang mga galaw ni Vish at hinahayaan ko lang siya sa ginagawa niya.

Hinawi ng labi ng binata ang telang tumatakip sa malusog at maumbok kong hinaharap.

Kaagad kong naramdaman ang malamig na hanging tumatama sa parteng iyon dahilan para maramdaman ko ang biglang paninigas ng mga u***g ko.

I got goosebumps when he teasingly kissed my one nipple. Nagdudulot ng kakaibang sensasyon sa sistema ko ang bawat pagdapo ng labi niya sa balat ko.

Muntik nang kumawala ang ungol sa bibig ko when he suddenly and aggressively sucked my boob. Buti na lang at nagawa kong pigilan ang pag-ungol sa pamamagitan ng pagkagat sa ibabang labi ko.

Ang isang kamay ni Vish ay marahas na minamasahe ang isa kong dibdib.

Sinong hindi matuturn on sa ginagawa ng isang 'to?!

He kept on sucking my boob. Bahagya akong nakikiliti sa ginagawa niya, but I like and love it at the same time.

Ang isa namang bakanteng kamay ni Vish ay unti-unting gumagapang mula sa puson ko pababa sa maselang parte ng katawan ko. Isinilid niya ang kanyang kamay sa loob ng pyjama ko saka marahang minamasahe ang pagkababae kong natatakpan pa rin ng panty.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Kusang gumalaw ang mga braso ko saka napahawak sa buhok ni Vish. Napadiin ang pagkakahawak ko sa buhok niya nang biglang paglaruan ng dila niya ang u***g ko. Diniin ko naman lalo ang ulo niya sa dibdib ko.

Gumalaw ang kamay ni Vish na nasa pagitan ng mga hita ko para hawiin ang suot kong panty.

Mahina akong napaungol at bahagyang umarko ang katawan ko nang masahiin ni Vish ang sensitibo kong kl*toris. Ramdam kong basang-basa na ang pagkababae ko.

Habang tumatagal, while he's aggressively sucking my boob, his hand moved fast making me feel the pleasure.

"Ohhh~ God! Y-Your finger is so good!" I managed to chant those words in the middle of almost reaching the peak of pleasure.

Pabilis nang pabilis ang pagmamasahe ng daliri niya sa pagkababae ko.

Nasabunutan ko siya ng matindi nang biglang tumigil sa paggalaw ang daliri niya.

Marahan niyang minamasahe ang bukana ng pagkababae ko saka unti-unting pinasok ang dalawa niyang daliri.

Mahina lang ang paggalaw ng daliri niya sa loob ko pero nasasarapan na 'ko. Hanggang sa pabilis ng pabilis na iyon. Hinahabol ko na ang hininga ko.

Sa sobrang bilis, mabilis rin na umarko ang katawan ko ng tuluyan na akong sumabog at nilabasan ng mga katas.

After I cummed, tuluyan ng bumagsak ang katawan ko. Hindi ko na alam ang sunod na nangyari dahil sobrang pagod na ang katawan ko.

"Sleep now," narinig kong sabi ni Vish bago ako tuluyang nawalan ng malay.

***

It was already dark outside when I woke up. Wala na rin sa tabi ko si Vish. Balot na balot naman ng makapal kong kumot ang buong katawan ko.

Kinusot-kusot ko ang talukap ng mga mata ko bago tingnan kung anong oras na. Eleven twenty p.m.

Napabalikwas ako ng tayo. "Oh my god!! May duty pa ako! Patay! Hay naku naman! May flight pa ako ngayong twelve!!" naiinis kong sambit.

Kaagad kong kinuha ang cellphone ko na nasa bedside table at tinawagan ang numero ni Vish. Nakuha ko ang number niya noong tinawagan ko siya para sabihing manganganak na si Liah.

Ilang ring lang ay sumagot na ang nasa kabilang linya.

"Bakit hindi mo 'ko ginising?!! May duty ako!!" 'di kalakasang sigaw ko sa kanya mula sa cellphone.

Patakbo ko namang tinungo ang banyo.

"Woah, woah! Calm down. You don't need to worry anything. Ipinagpaalam na kita sa boss mo kanina," Napatigil naman ako sa paghuhubad ng pyjama ko. "Sobrang himbing ba naman ng tulog mo kaya hindi na kita ginising pa. Mukha ka ring pagod kaya 'wag ka na munang magtrabaho ngayon. May pumalit naman kaagad sa'yo."

Parang biglang nahirapan ang utak kong iproseso ang sinabi niya.

He did what?! Ipinagpaalam niya ako sa boss ko? At pumayag naman at kaagad na may pumalit sa 'kin?

Gano'n ba kalaki ang impluwensya niya?!

Gumaan naman kaagad ang pakiramdam ko. Nawala ang pag-aalala at kaba sa dibdib ko.

"Oh, gano'n ba?!" He hummed. "Well, uhm....t-thanks, I guess?!"

"Very much welcome. Kumusta naman ang tulog mo? You slept for more than seven hours."

"Yeah, sobrang pagod ang katawan ko," bumalik ako sa kama ko at pasalampak na humiga roon. "Ikaw? Nakatulog ka ba?"

He hummed again. "Yeah, I was asleep with you in your bed for five hours."

"Paano mo nga pala napapayag ang boss ko?" I asked.

"Well, he is a close friend of mine so, it was easy."

"Ahh....'asan ka pala ngayon? Work o nasa bahay?"

"Working in my office," he answered.

"Wala ka talagang pinipiling oras sa pagtatrabaho, noh?"

I heard him laugh a bit and it sounded cute. "Business is more important than anything."

"Sa pagkakaalam ko, boss ka ng sarili mong kompanya. So, bakit ka ngayon nagpupuyat para sa sarili mong kompanya kung pwede naman 'yung mga nagtatrabaho sa 'yo ang gumawa niyon para sa 'yo? Wala ka bang tiwala sa kanila?"

"Yep, I don't trust them kapag bilyones ang halaga ng deal. Mahirap na. Pera na, baka maging bato pa," mahina siyang tumawa ulit.

"Mga mayayaman nga naman. Segurista," babiro ko pang inikot ang mga mata ko.

"I should be. It's a huge money after all. Kailangan hands on talaga. Baka mawala pa 'yung bilyones."

Mahina naman akong tumawa sa sinabi niya. "Sa yaman mong 'yan, takot kang mawalan ng bilyones?! Eh mas higit pa nga seguro sa bilyones ang yaman at net worth mo."

"You know my net worth?" he asked.

"Nope, narinig ko lang ang mga kasamahan kong pinag-uusapan ka. Nakapasok ka raw sa forbes' young billionaires' list kaya malamang, mayaman ka talaga."

"Well, it's 8.5 million USD, to be exact."

My mouth formed and 'o'. "8.5 million USD?! Wow!"

"Yup!"

Ang laki naman ng halaga niya. Masyado siyang mataas. Parang ang hirap niya abutin. Bigla tuloy akong nanliit sa sarili ko.

"Anyways, have you eaten yet?" he asked, changing our topic.

Napahawak naman ako sa tiyan ko. Hindi pa nga pala ako nagtatanghalian at naghahapunan.

Masyado akong nabusog sa kinain namin ni Vish kaninang madaling araw.

"Not yet. Kakagising ko lang kasi," sagot ko.

"So, uhm....can I fetch you up and eat dinner with you?"

Napaisip naman ako. "Aren't you on work?"

"Work can wait. Or if you like, we can eat here in my office instead."

"Ayos lang ba sa'yo? Baka makaistorbo lang ako sa trabaho mo."

"No, no. It's totally fine. I won't mind," agap niya na tila desididong makasama akong kumain ngayon.

"Okay, sunduin mo na lang ako. I'm just gonna prepare muself."

"I'll be right there within fifteen minutes," kaagad naman niyang pinatay ang tawag.

Tipid naman akong napangiti. He's willing to set aside his work just to eat dinner with me?! This man is overwhelming me. Feeling ko tuloy espesyal ako.

Kaagad naman akong tumayo at dumiritso sa banyo. Mabilis lang akong naligo at nag-ayos.

Isang mint green off-shoulder dress na lagpas sa tuhod ang isinuot ko. Pinaresan ko naman iyon ng black flat sandal. Medyo marami na rin kasing paltos ang mga paa ko dahil sa kakasuot ng heels sa sunod-sunod kong mga flights.

Pinatungan ko naman ang dress ko ng isang white coat.

Makalipas lang ang ilang minuto, tumawag ulit si Vish at sinabing nasa tapat na siya ng building ng condo ko.

Dali-dali naman akong bumaba. Kaagad na nahagip ng mga mata ko si Vish na prenteng nakasandal sa kanyang obvious na mamahaling itim na sasakyan at nakapamulsa.

Nakasuot siya ng isang gray long sleeve na may necktie at pinaresan niya rin ng gray slacks. Galing nga talaga siya sa trabaho.

Umayos siya ng tayo nang makita ako saka ngumiti. Lumapit ako sa kanya.

"Hi," bati ko sa kanya.

"Hi," lumapit pa siya sa akin para halikan ako sa pisngi.

"Let's go," anya saka iginiya ako sa loob ng kanyang kotse.

Nagtungo kami sa lobby ng isang three-storey restaurant. Sabi ni Vish, malapit lang raw sa restaurant na 'to ang building ng kompanya niya.

Nagsuggest siyang maglakad na lang kami patungo sa building ng kompanya niya pagkatapos umorder ng pagkain. Pumayag naman ako dahil hindi naman problema sa'kin 'yon.

Nang makapag-take out na kami ng pagkain, kaagad kaming lumabas at sabay na mahinang naglakad patungo sa company building ng binata.

Mahihina lang ang mga hakbang naming dalawa habang nag-uusap.

"By the way, I told your boss na hindi ka muna papasok ng mga ilang araw since mukha kang pagod na pagod."

Napatingin ako kay Vish. Nabigla ako sa sinabi niya. Ginawa niya talaga 'yon? At pumayag naman 'yung boss ko? Sumosobra na talaga siya. Pinapakilig na niya 'ko.

"Wow, concerned ka?" mahina pa akong tumawa at ibinalik ang tingin sa aming dinadaanan.

"Yes, I am concerned. Ang kapal na ng eyebags mo. Magpahinga ka naman. Too much working and pagpupuyat ay nakakasama sa kalusugan," anya. Conyo rin pala siya.

"Sabi ng isang taong takot mawalan ng bilyones kaya gabi-gabing puyat at nagtatrabaho," I sarcastically said and jokingly rolled my eyeballs. Mahinang tumawa lang ang binata. "Anyways, ano nga pala 'yung deal na pinagkakaabalahan mo ngayon sa trabaho?" I asked.

Si Vish ang nagbitbit ng mga pagkaing inorder namin.

"Isang bagong kompanya na gusto kaming gawing supplier ng mga tela na gagamitin nila sa negosyo nilang clothing line. They will be opening next month,"

Tumango-tango naman ako.

Makalipas lang ang ilang sandali, may babaeng bigla na lang lumapit sa harapan namin kaya pareho kaming napatigil ng paglalakad ni Vish.

The lady looks like she's in her 50's. She looked stunningly gorgeous with her looks, makeup, golden jewelries, and obviously branded and luxury red dress and blue heels.

"Mom," tawag ni Vish sa babae saka nagyakapan sila at nagbeso. "What are you doing here? And...." pinasadahan ni Vish ng tingin ang outfit ng kanyang ina. "....What's with the outfit? Came from a party or papunta pa lang sa party?"

Tiningnan muna ng ginang ang sarili bago ngumiti kay Vish. "Came from my amiga's birthday party. I stopped her when I saw you and...." tiningnan ako ng ginang mula ulo hanggang paa. "....Her," she pointed at me.

"Oh, yeah," lumapit sa akin si Vish at hinawakan ako sa bewang. "Mom, this is Fatima. And Fatima, this is my mom."

Ngumiti ako sa ginang sabay inabot ang palad ko. "Nice to meet you po, ma'am," I politely said.

Pero hindi tinanggap ng ginang ang kamay ko. Humakbang siya palapit sa 'kin at niyakap ako.

"Nice to see you too, hija," Yumakap na rin ako sa kanya. Kaagad rin naman siyang lumayo sa 'kin.

"What are you young people doing outside? It's already late," the lady said.

"We just bought food for dinner. We both haven't eaten yet."

"And, why is that?"

"Work," simpleng sagot ni Vish sa ina.

Dumako naman ang mga mata ng ina ni Vish sa hawak ng anak niya. "It's unhealthy, my dear son. It came from a fast food restaurant. I don't trust them. Maybe they didn't clean their hands when they cooked it or some dust fell on the food while cooking," anya. Ba't naman nanlalait?! Mukhang kontrabida siya ah. Pero hindi halata dahil ang lambot niyang magsalita pati ang ekspresyon sa kanyang mukha. "Sumama na lang kayo sa'kin. I'll cook something for the both of you in our house. Let's go. Give that food to someone. Don't eat that. Come on," dagdag niya pagkatapos ay naglakad na ang ginang palapit sa isang rolls royce na sasakyan.

Tumingin ako kay Vish. Nagkibit balikat lang siya. May dumaan na isang batang pulubi kaya binigay na lang ni Vish ang pagkain sa kanya.

Nakangiti naman ang bata nang tumakbo ito palayo matapos tanggapin ang nakabalot na maraming pagkain at nagpasalamat.

Hinawakan ni Vish ang kamay ko saka ako marahang hinila palapit sa kotse kung saan nakatayo ang kanyang ina.

Nauna ng pumasok sa loob ang ginang. Sumunod naman kaming dalawa ni Vish.

Tahimik ako habang nasa byahe. Nagkekwentuhan naman ang mag-ina tungkol sa negosyo nila. Hindi naman ako makarelate sa kanila dahil hindi ko maintindihan ang pinag-uusapan nila.

"How about your wife? I heard na nanganak na raw siya."

"Yeah, she's doing fine and the baby is healthy," sagot ng binata.

"So, when will I be able to see my grandchild?"

"Soon, mom. Nagpapahinga pa sila ngayon. We will visit you once they are ready."

I was wondering. Hindi ba nagtataka ang mama ni Vish na magkasama kaming dalawa? I mean, he's a married man tapos may kasama siyang babae. Hindi ba siya nag-iisip na baka may kakaibang nangyayari sa anak niya at sa asawa kuno nito?

Mukhang malaki ang tiwala niya sa anak niya at hindi siya nag-iisip ng kung ano-ano. Siguro, kung iba ang ugali ng ginang, malamang nasabunutan na 'ko dahil iba ang iisipin niya sa aming dalawa ni Vish.

O baka naman mali ako. Baka naman nagtataka na siya sa amin at hindi lang niya pinapahalata?

Bigla akong kinalabit ni Vish dahilan para mapatingin ako sa kanya. "We're here," saad niya.

Naunang lumabas ang ginang. Sumunod naman kami ni Vish.

Nasa tapat kami ngayon ng isang napakalaking mansyon. Maraming mga guwardiya ang nakakalat sa paligid. Pumasok kaming tatlo sa mansyon. Sinalubong kami ng maraming katulong. Marami pa rin ang gising sa loob at labas ng bahay nila kahit na dis oras na ng gabi.

Gano'n kayaman ang pamilya nila.

Sobrang liwanag sa loob ng bahay. And the interior screams luxury, tulad ng mga kulay gintong furnitures. Mayroon pa silang red carpet patungo sa mataas na hagdan.

"Wait here, my son, and you, miss Fatima. I'll immediately cook for the both of you, now," saad ng ginang pagkatapos dumiritso sa malaki nilang kusina.

Nanatili naman kami sa sala. Tahimik lang kami ni Vish. Wala ni isa sa amin ang nagsalita.

Makalipas lang ang mahigit kalahating oras ay tinawag na kami ng ginang. Sabay naman kami ni Vish na nagtungo sa kusina.

Kaagad na nanuot sa ilong ko ang mabangong amoy ng niluto ng ginang.

"I cooked my own version of sisig and kansi. Eat now. Ubusin niyo 'to, ha," saad ng ginang bago hinubad ang apron. "I'll go upstairs and rest. Enjoy your meal."

"Salamat po," sabi ko.

"Thanks, mom," ani Vish.

Tumango lang ang ginang at nilagpasan na kami.

Nakahain sa mesa ang dalawang klase ng putahing niluto ng ginang. Mayroon na ring kanin at mga pinggan.

"Let's eat," sabi ni Vish saka ako iginiya palapit sa mesa at pinaghila ng upuan.

Umupo naman sa kabila ang binata. Pagkatapos ay nagsimula na kaming kumain.

"How's the food?" biglang tanong ng kaharap ko kaya napabaling ako sa kanya.

I smiled. "This tastes perfect. Hindi pa ako nakakain ng ganito dati. Ang sarap magluto ng mom mo."

Malawak na napangiti si Vish. "Masarap talaga si mom magluto. Pero kapag natikman mo ang luto ko, mas masasarapan ka."

Bahagyang tumaas ang isang kilay ko. "You also cooked?"

"Syempre, kailangan may magmana ng mga recipes ni mom. Wala rin namang hilig sa pagluluto ang babae kong kapatid kaya ako na lang."

Totoo nga talaga siguro ang sinabi ni Liah na hindi lang basta gentleman ang isang 'to. Talentado rin.

Liah must be so lucky to have him.