Nandito ako ngayon sa bahay. Naka upo, habang nanunuod ng anime sa youtube. Mamaya pa 'ko papasok sa trabaho, late ng nagising kanina. Hating gabi na ata ako naka tulog, dahil sa mga reports na pinagawa.
" 'Nak, pupunta ako sa malapit na palengke. May gusto ka bang, ipabili?" tanong ni Inay. May malapit lang na palengke dito sa'ming lugar.Agad akong tumayo ng ma-pause ang pinapanood."Bilhan mo 'ko ng pancit canton, 'nay. 'Yong maanghang ang flavor, kasi mas masarap 'yon. At cup noddles rin po. Ubos na kasi kagabi ang stock ko." Request ko.Paborito kong kainin ang pancit canton. Lalo na pag marami akong ginagawang trabaho. Minsan nga inuulam ko na 'yon.Binalingan ako ni Inay ng masamang tingin. "Tigil-tigilan mo na 'yang kaka noddles mo ha! Masama 'yan sa kalusugan mo!"" 'Nay, naman. Eh, gusto ko nga po 'yon." maktol ko.Malakas na buntong hininga ang pinakawalan niya. "Oh, sige pero anim anim lang ang bibilhin ko." aniya at bago lumabas sa bahay." 'Nay, 'di pwede 'yon! Ma-mi-miss ako ng pancit canton ko." sigaw ko para marinig niya sa labas ng bahay.Lumingon siya sa direksyon ng bintana kong sa'n ako naka pwesto."Tumahimik ka d'yan. 'Wag mo 'kong nguso-ngusohan d'yan, makakatikim ka talaga sa'kin. Kita mo!" pinakita niya ang kanang kamao niya.'Di ko na mapigilan ang mapa halakhak sa inasta ni Inay."Ingat po, 'nay." kumaway ako sa kan'ya, 'di na 'ko nag abalang lumabas pa dito lang ako sa bintana."Anong oras, naba?" bulong sa sarili.Tinignan ko ang wristwatch ko. Alas diyes na pala, tagal naman ni Inay.Magsasaing nalang muna ako ng kanin. Para ulam nalang 'yong lulutuin mamaya, pag dating ni Inay."Oh, tanga mo self. Magsasaing ka na nga lang wala pang tubig na naka lagay." sabi sa sarili. Ng akma kong isasaing ang ang kaldero na may lamang bigas na tapos ng hugasan.Quarter to eleven ng dumating si, Inay. Marami siyang dala, kaya ako na ang nag bitbit sa iba n'yang binili sa palengke at diniritso sa kusina.Inabot sa'kin ni Inay, ang pancit canton, at cup noddles. "Oh, ito na 'yong pinabili mo. 'Wag araw-arawin ang pag-kain n'yan ha." tumango ako."Oh, s'ya usog ka d'un ng k'unti, magluluto na 'ko ng ulam natin. Tutal tapos kana man pala mag saing""Ako, na lang po ang maluluto ng upam 'nay. Pagod ka, galing ka pa naman sa pamamalengke. Pahinga ka na lang po muna d'un sa sala, " iginiya ko siya sa isang bangko, pero nag mamatigas."Ako na! Ano ba gusto mong ulam? At ng maluto ko ngayon." tanong niya sa'kin."Sinigang, na bangus po 'nay," excited kung sabi.Nagsimula ng mag hiwa si inay, sa mga sangkap, pati narin ang isda."Alam mo 'nak, matagal ko na 'tong napapansin sa 'yo simula bata kapa. Lalo na ang mga mata at mukha mo." basag niya sa katahimikan.Nag tataka ko s'yang binalingan ng tingin."Bakit po 'nay? May problema po ba sa mata at mukha ko?" agad kong kinapa at pinakiramdaman ang mag kabilang pisnge at noo. Humarap pa 'ko sa salamin na nasa gilid ko lang.Wala namang problema ah. Wala akong tigyawat. Mas lalong wala akong make up o contact lens man lang na ginagamit.Wala talaga.Napailing na lang siya sa ginawa ko. " Parang malabo naman 'tong iniisip ko... 'Di sila tagadito, mas lalong wala dito sa pilipinas.""Po?""Ganito kasi 'yon 'nak. Dati isa akong domestic helper, sa bansang Spain. Iyong amo ko dati may limang anak. Tatlong lalaki, dalawang babae. 'Yong pangalawa ay isang babae, at 'yon rin ang naunang ikinasal at nag ka anak ng isang lalaki sa edad na bente-dos. Silbe unang apo ng amo ko, ganun. Pero ang pinag tataka ko lang, ay 'yong anak ng amo ko at 'yong asawa niya ay kamukha mo," mahabang sabi niya.Naka ramdam ako ng kaba sa mga sinasabi ni Inay.Pinatay niya muna ang kalan, bago nag patuloy sa sasabihin."May mga lahi silang mag pamilya, kibale mga half. Simulan natin sa mag-asawang amo ko. 'Yong babae kong amo ay isang half American at Spanish, kulay asul ang mata parehas silang mag asawa. 'Yong lalake naman ay isang pure Argentinian. Tapos d'un tayo sa anak na babae na naka pag asawa na. Ang asawa non ay isang Turkish, may bunos pa sa mata kulay green. 'Yong anak nila na panganay ay napaka gwapong bata, manang mana sa ama pati ang mata. Zain Zucchini ang pangalan, mabuti pa nga at natandaan ko pa ang pangalan." Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko. Parang may karera sa loob nito. Ng may sinabi si inay."Minsan nga napapaisip ako, na baka anak ka nila. Kamukhang kamukha mo ang dalawa, lalo na 'yong batang lalaki para siguro kayong kambal pag pinagtabi. Tapos ang mata mo kulay green, parehas d'un sa lalaki na asawa."Kumunot ang noo ko sa mga sinasabi ni Inay. Hirap sundan lahat ng sinabi niya."Eh, 'yong apelyido nila 'nay alam mo ba?" Kuryusong kong tanong.Umiling siya. "Kinalimutan ko na apelyido nila. Napaka hirap sambitin."Napa buntong hininga na lang ako.Hanggang ngayon iniisip ko pa rin ang sabi ni Inay kanina. Kahit pag huhugas ko ng pinggan kanina, 'yon parin iniisip ko."Hoy," tawag sa'kin.Nagtataka akong lumingon kay Lesley, ng tinapik n'ya 'ko ng mahina sa balikat."Tulala, ka d'yan? Kanina kapa tinatawag ni sir manager."Agad akong lumingon sa harap, nakita ko si sir nakatingin at nakataas ang isang kilay. Agad akong tumayo.Yumoko ako ng k'unti "Sorry, po sir." Pahinging paumanhin ko sa kan'ya."Hiwalayan mo na yang boyfriend mo. Para 'di kana matulala kaka overthink kung may iba siya." Rinig ko ang hagikhikan sa likod, kaya nilingon ko ang kasamahan ko dito."Wala po akong boyfriend sir-""Aysus, deny pa. Punta ka raw sa office ng CEO ngayon." putol n'ya sa sasabihin ko."Ay, last day mo na daw ngayon. Sabi ko tulala ka kasi." Biro ni Rex.Napa irap nalang ako sa kawalan. Tsaka nag simulang maglakad patungo sa office ng CEO.Kinakabahan ako, baka kung ano ang mangyayari sa'kin. Baka tanggalin na 'ko sa trabaho, pa'no na 'ko/kaming dalawa ni Inay?Kinakabahan kung tinignan ang pinto. Nagdadalawang isip, kung kakatok ba 'ko sa pinto.Malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko, bago kumatok."Come in." ani ng isang lalaking boses.Dahan-dahan ko namang tinulak ang pinto."Pinapatawag niyo daw po ako sir?" magalang kong tanong.Tumango lang ito, at mariing tumingin sa'kin. Para bang may sinusuri siya ng maayos sa'king sarili."Please, take a sit Miss. Zhanielle." alok n'ya sa'kin, sa visitors sit. Agad akong umupo d'un, nakaka ngalay kaya ang tumayo."Pinatawag kita, dahil 'yong kaibigan ng anak ko is nangangailangan ng empleyado. Kulang ng empleyado ang kompanya niya. Temporary ka lang na mag tatrabaho d'un, pag naka hanap na sila pwede ka ng bumalik dito." Mahabang saad n'ya sa'kin."Bakit po, ako sir? I mean bakit ako ang 'yong napili. Marami naman pong mas magaling sa'kin." kunot noo kong sabi.Parang sa minuto na 'yon, naka limutan ko ata na CEO ang kaharap ko. Napakalaki talaga ang pinagtataka ko.Tumingin siya sa'kin saglit, bago sagutin ang tanong ko."Bakit, ikaw? You have a good records. Then mabait ka, marunong kang umentertain ng bisita. Na 'di nagagawa ng iba kong empleyado. Pag may bisita para kang isang tourists guide, inihahatid mo sila o binibigyan ng direksyon kong saan pupunta. 'Yan ang nakita ng secretarya ko sa 'yo." rason n'yang sabi.Si secretary Gio ba ang nag rekomenda sa'kin? Panira naman oh! Mapupunta ako sa isang kompanya, wala pang kilala."Bukas kana lilipat d'un." 'di muna 'ko nag salita, kahit na na ang sarili."Saan po bang lugar, ako ma a-assign sir?""Du'n sa Magallanes, d'un ka mag tatrabaho bukas." gulat akong tumingin kay sir, naka awang pa ang bibig."Sir! ang layo nun. dalawa at kalahating oras akong babyahe. Late na'kong dadating dun tapos, wala akong matutuluyan." reklamo ko." 'Wag kang tanga. D'un ka titira sa condo ng anak ko. Then ipapahatid kita sa driver ko dun papunta." tumatawa n'yang sabi.Sakit naman ng tanga. Kung maka tanga si sir parang wala lang sa kan'ya."Now, tatanggapin mo ba o hindi? Nasa 'yo ang disesyon Miss. Zhanielle."Tumango ako, wala na 'kong choice. Alangan namang tumanggi ako, nakakahiya."Yes, po sir." sabi ko. Imbes na ' yes na lang po sir' , para akong tanga n'yan."Mauuna, na ho ako sir." ngumiti muna ako, bago lumabas sa kan'yang opisina."Okay. Para masimulan mo na rin ang pag liligpit sa gamit mo." feeling ko tinataboy na'ko ni sir."Oh, ano sabi sa'yo ni sir. CEO?" agad na lumapit sa'king lamesa si Lesley.Pati 'yong iba naming kasama, lumapit rin para makinig.Malungkot akong ngumiti sa kanila."Ipapalipat daw ako, ni sir sa ibang kompanya. D'un sa kaibigan ng anak niya." napa hilamos na lang ako sa mukha."Ano?! Seryoso ka?" tumango lang ako, bilang sagot."Gusto mo, tulungan kita sa pag ligpit?" asar na tanong ni, Rex sa'kin. " Sa wakas wala na rin dito ang mabait na babae. Ipapalipat na s'ya, kawawa naman." umacting pa si Rex na umiiyak."Okay, guys!"tawag atensyon ni Lesley sa lahat. "Bar, tayo mamaya. Libre ni Rex."Ano daw? Bar? Last month 'di maganda ang nangyari sa'kin sa bar bar na 'yan. Halos isang buwan na 'yon ng may nangyari sa'min nung lalaking 'yon."Anong libre ko? Hoy Inday, wala akong sinabi. Pala disesyon ka." Taas kilay n'yang sabi, may irap pang kasama.Naglalakad ako ngayon, papasok sa bahay. Bit-bit yung ibang mga gamit ko, sa kompanya. Matamlay kung nilapag sa sahig ang mga dala ko. Alas singko na ng hapon ako, dumating. Mamayang 7 o'clock, pa kaming pupunta sa bar.Bonding daw naming lahat na magkakaibigan. Lalo na at lilipat na daw ako sa ibang kompanya."Mano po, 'nay," Humawak si Inay sa dib-dib niya, halatang na gulat. "Juskong, bata ka. Bakit ka ba nanggugulat!" tinapik n'ya ng mahina ang braso.Kumamot ako, sa batok. "Gan'un ko ba si Inay nagulat?" Tanong ko sa isip."Sorry, naman," sabay peace sign." 'Wag munang uulitin 'yon, aatakihin ako ng maaga sa 'yo eh." tumango lang ako."Mag-ga-gabi napo 'nay, 'di po maaga ngayon." "Aba! Lokong bata, ka ah! Pinipilosopo muna ba 'ko ngayon ha?" taas kilay n'yang tanong."Peace po, 'nay. Mwuah." halik ko sa pisnge n'ya."Ang mo naman ata umuwi ngayon?" tanong n'ya with curiosity on her face.Tumingala ako, bago malakas na napa buntong hininga."Inilipat po ako, sa ibang kompanya
"Si Pinocchio ba? Paki alam mo ba kong lumapit ang kaibigan ko, sa'kin." masama kong tinignan ito, kahit 'di ko masyadong nakikita ang mukha.Itutulak ko na sana siya, ng hinila n'ya ang dalawa kong kamay. At idiniin sa uluhan ko. Nag pupumiglas na 'ko ngayon, ng maramdaman ang higpit sa hawak n'ya."Bitiwan mo 'ko. 'Yong kamay ko. Damn you!" 'di ko mapigilan ang sarili, na mag mura.Halos hindi ako, makahinga. Ng 'nilapit n'ya ang mukha sa'kin, at kinagat ang pang ibabang bahagi ng tenga."I really regret that. I'm not the first, who see you beautiful tonight." nanayo ang bahahibo ko, sa sunod na binulong n'ya. "And that's make me, jealous. And one more thing I know, is to punish you. So rough, deep, hard, and faster that will scream you my name so loud." He's voice, was husky and full of authority.Mabilis ang pag hinga ko, dahil sa kaba. Napatingala ako, ng mas inangat n'ya ang dalawang kamay ko. Ngayon sa leeg ko s'ya, pumwesto. Malayang malaya na maamoy ang leeg ko. Kahit na nak
" 'Nay, 'di ka ba talaga sasama?" pangungulit ko dito.Kanina ko pa tinatanong si Inay, na gusto n'ya bang sumama pero ayaw daw nito. Hanggang ngayon ay kinukulit ko, pa rin 'to."Oh, sige po. Kung 'di po kayo sasama sa'kin, tatawagan na lang kita dito. Okay, ba 'yon 'nay?" tumango ito, kaya mas lalong bumigat ang pakiramdam ko.'Di ako sanay na umalis sa malalayong lugar. Lalo na't 'di kasama si Inay."Ano kaba, anak! 'Wag kang mag alala sa'kin dito." ngumiti ito ng matamis. "Ikaw nga ang inaalala ko. Walang mag aalaga sa 'yo pag may sakit ka. At wala na rin akong gigisingin sa umaga't wala ng lulutuan ng pag-kain.""Oh, s'ya. Ang drama mo! Halika na, kanina pa nag hihintay 'yang driver sa labas." hinatid n'ya ko sa labas ng sasakyan." 'Nay, baka mag bago pa ang isip mo." biro ko dito, pero 'di mawala sa tono ang lungkot.Pa'no ba yan? Nanay's girl ako."Sus. Bata ka sumakay kana d'yan, baka mamaya ka pa dadating dun dahil sa traffic... Basta pag uwi huh, wala kang lalaking dala. Ma
Pauwi na kami ngayon, s'ya ulit nag mamaneho. Alangan naman ako'di ako marunong, tapos'di sa'kin ang sasakyan. Habang bumabyahe, paminsan- minsan tinatanong n'ya 'ko. "Tagasaan ka pala? Natatandaan ko kanina na nabanggit mo, na sa anak ng boss mo yung condo na tinutuluyan mo? " his voice was full of curiosity.Bahagya akong napa tawa, dahil sa pag kunot ng noo n'ya at pag tagpo sa kilay.Talagang curious s'ya!Napailing ako sa naisip ko. Di naman s'ya isang sindikato 'no? Baka dun s'ya sa bahay namin magtatago pag hahanapin s'ya ng NBI o PDEA."Taga Carmen ako, na-assign lang ako dito. Sa kaibigan ng anak ng boss ko temporary lang naman hanggang makahanap sila ng empleyado nila." mahabang wika ko.Tumango s'ya, na para bang naka kuha ng example sa math."Salamat, pala sa pag sama sa'kin mag grocery ha!" pasalamat ko sa kan'ya.Buti na lang at 'di traffic.Ngumiti ito. "Your welcome!" "Tulungan na kitang dalhin yang pinamili mo. Tutal sa condo ko rin naman ako didiritso," "Nako 'wa
Halos isang linggo na 'ko dito sa kompanya ni Zachary.'Di naman marami ang mga gawain ko. Dahil meron naman akong mga kasama na tumutulong minsan.Pero nga lang!Napakalaking pero! Palagi akong inuutusan ni Zach na mag timpla sa black coffee n'ya.Araw-araw, ko talaga ginagawa yon!Okay lang naman sa'kin na ako, pero once in a day. Kaso nga lang sa isang araw, nakaka-tatlo o apat akong timpla.Eh, sa ayaw ko na nga ng amoy nun. Tinitiis ko na lang. Tapos pag 'di mo naman susundin ang utos n'ya, ay tatawagan ka naman. Kaya nga minsan pinipigilan ko nalang na humatsing sa harap n'ya. Pag nakaalis na 'ko sa opisina n'ya, didiritso ako sa comfort room.Minsan rin nakikita ko s'yang dumadaan dito o 'di kaya bumibisita daw kuno. Pero ang tingin nasa akin! Tulad na ng ngayon, tumatawag na naman. Tinanggihan ko kasi na ako ang mag timpla.Hindi ko ibinigay ang cellphone number ko sa kan'ya. Sadyang inagaw n'ya lang sa'kin ang cellphone ko nung araw na yon.Sinagot ko nalang ang tawag nito
Halos dalawang araw akong nasa condo lamang. Buti na lang at nandito si Zain, siya ang nag-alaga sa 'kin. Umabsent siya sa trabaho niya, gusto niya daw na siya ang mag-alaga sa'kin.Sinabihan ko naman siya na kaya ko ang sarili ko. Pero matigas pa sa matigas ang ulo nito, at parang isang bata nagmamaktol pag 'di pinayagan sa gusto. No choice!Nakaharap ako ngayon sa full length mirror. Tinitignan ang sarili kong bagay ba sa 'kin ang damit. I'm wearing now, a stripe blue long sleeve, and dark blue pencil skirt. Papasok na ako sa trabaho, okay na yong dalawa't kalahating araw na absent. Sinuot ko rin ang anti-rad, na eye glass ko. Hinayaan ko na lang rin ang buhok ko na naka lugay lang. Nilagyan ng hairpin, tagtatatlo. Mahaba na rin ang buhok ko lagpas bewang ko na, at straight s'ya pero sa dulo medyo may pagka kulot na "Okay, na siguro 'to." nag mirror selfie pa 'ko sandali. Pampalit lang ng profile sa facebook. Habang nasa elevator, inopen ko muna ang facebook account ko. Select t
Mag-aalas dose na pala, 'di ko manlang namalayan. Hanggang ngayon iniisip ko parin, kong ano ang pag uusapan namin ni Zach.Tinawag ako ni Aljeck, Aljean pala. Sabay na daw kami kakain."Elle, tara sabay na tayong kumain. May malapit na kainan d'yan sa labas." iniipit pa nito ang boses n'ya. Para maging tunog babae ito. Sinabihan ko rin s'ya na Elle nalang tawag sa'kin, masyadong mahabang pakinggan ang Zhanielle.Pumayag rin naman ako. May canteen sa baba, pero nakakasawa namang kainin ang naka display dun. Gusto ko namang maiba naman, sa ngayon."Doon tayo sa may, nagbibinta ng bulalo. Yung malaking karenderya don at may balot nabinibinta... Gusto ko don," I suggest, na sinang-ayonan n'ya.Nilakad lang namin. Hindi naman masyadong malayo. Pagkarating palang namin ay kinikilig na kumapit si Aljean sa'king braso. Sobrang higpit ang kapit n'ya don, at mahinang hinihila ang buhok ko gamit ang isang kamay. Na nasa likod ko. Maraming mga tao dito. May mag kasintahan, magbarkada, at higit
Iritado akong nagmulat ng mata. Kakatulog ko lang, tapos may dididturbo sa'kin. Inis kong inabot sa side table ang cellphone ko. Akala ko text lang tumatawag pala.Hindi nako nag abalang tignan ang caller. Dahil sa kaantokan. Ano bang problema ng isang 'to? Hating gabi talagang tumawag."Oh? Kailangan mo?! Disturbo ka sa tulog!" pikit mata kong sabi."Hmm..." Kaagad akong napabangon mula sa pagkakahiga. Binalot ko ang sarili sa sa comforter. Dahil sa nararamda- mang kaba. Mali ang narinig kong boses, 'di ba? Hindi siya 'to. . . At mas lalong hindi niya rin alam ang number ko.Tinignan ko ang caller, unregistered number ito. Kinakabahan kong tinapat sa tenga ang cellphone. Mahigpit ang kapit ko sa comforter na nakabalot sa'kin. Pa'no kong siya 'to? Saan niya naman nakuha ang number ko?Tanga! Malamang sa details ng background mo!Kinagat ko ang pang ibabang bahagi ng labi ko. Saka tanongin ang caller."Sino ka?" halos mautal na 'ko. Kinukurot ko minsan ang kabilang braso ko dahil