KINAKABAHAN sya sa ibinalita ni Karlos tungkol kay Marcus, hindi nito kinumpirma kung si Marcus ang natagpuang bata malapit sa isla kung saan naganap ang pagsabog, ngunit nagbabakasakali sya na ang anak ang batang tinutukoy nito. Halos hilahin nya ang oras para makarating sa lugar. Isang concerned citizen ang nagparating sa mga pulis na may napulot silang bata, halos wala daw etong damit, wala ring galos or kahit anong sugat eto kaya inakala ng lahat na naanod lang eto dun. Nasa pangangalaga daw eto ng DSWD sa lugar. Ngunit nadismaya sila pagdating sa lugar. “May nagclaim na sa bata, sinabi nito na sya ang Uncle.” paliwanang ng babaeng nangangasiwa dito. “Maraming salamat po.” wika ni Karlos. Tumalikod si Nathan at tumanaw sa mga batang naglalaro. “Kelan po sya kinuha?” muling tanong ni Karlos. “Kahapon lang po, hindi na kami nagdalawang isip na ibigay eto dahil kilala sya ng bata” sabi muli ng babae na kanina pa pasulyap-sulyap kay Nathan. Napansin eto ni Karlos, tila napahiya n
MAHIGPIT nyang niyakap ang anak na parang takot na takot na mawala eto, saglit na niluwagan nya ang yakap dito parang haplusin ang mukha nito para siguraduhing hindi sya nanaginip lang! “Hey buddy!” sabi nya dito na umiiyak sa sobrang tuwa. “Hi, Daddy” nakangiting tawag nito sa kanya. Mahina syang napatawa, ganun din ang nakapaligid sa kanya sa sagot ng anak. Muli nya etong niyakap. “I thought I couldn’t see you again!” bulong nya sa anak. “I guess we’re even!” singit ni Gerald sa kanilang mag-ama. Napatingin naman si Nathan sa kaibigan bago tumawa ng mahina. “SURE IT IS!!” Nagpatango-tango si Gerald. Ilang saglit lang nagsalita ulit eto. “Can I have a word with you?” sabi nito na tila may nais sabihin, saglit syang nagpaalam sa anak at nilapitan ang kaibigan. “It would be better if you had Marcus check-up. He wakes up in the middle of the night screaming at the top of his lungs.” punong-puno ng pag-aalala ang mukha nito. Naawang muli syang napatingin sa anak na kasalukuya
MASAYA ang lahat sa ibinalita ng mga doctor, lalong lalo na ako.Nakahinga ako ng maluwag ng masigurong ligtas na ang aking mag-ina, sa loob ng anim na buwan na walang malay ang aking asawa, araw-araw akong nagpapasalamat sa Dyos, kahit ang mga doctor ay nawawalan na rin ng pag-asa na gigising eto, hinihintay na lang na sumapit ang ika-7 buwan ng tiyan ni Ellie para isilang ang aming anak. Hindi ko mapigilang mapaiyak habang nakatitig sa natutulog kong asawa. Akala ko nung una etong mag flatline ay mawawala na eto sa amin base sa hitsura ng Doctor ng lumabas eto, nakahinga lang ako ng maluwag ng magsalita eto. “She keep holding on!!” sabi nito.“Nathan..” paos na tawag ni Ellie sa akin habang nakayupyop ako sa gilid ng kama. Mabilis akong nagising at napatayo.“May masakit ba sayo? Okay na ba ang pakiramdam mo?” Sunod sunod na tanong ko.Umiling lang si Ellie bilang sagot, tinitigan ako ng aking asawa. Nagmamadali akong tumawag ng doctor na agad naman pumasok upang tingnan si Ellie.
“SIR, you need to watch this!” nagmamadaling pasok ni Jeff sa Opisina habang inaabot ang gadget. Napakunot ang nuo ni Nathan habang pinapanood ang video. Ang dami ng nakapanood ng video pero wala syang pakialam iisa lang ang pumasok na isip nya. “Ellie” “Ask someone to take that down this post, bayaran nyo kung sino ang dapat bayaran!” utos nya kay Jeff. Wala akong pakialam sa video, mas concern ako sa mararamdaman ni Ellie. Tumango lang si Jeff at nagpaalam na sa kanya. Kinuha nya ang cellphone at tinawagan si Daniel. “Hello Kuya, Did you watch the video?” agad na tanong nito pagkasagot sa call. “Where is Ellie?” balik tanong nya. “She is with Ruth, papunta na ako dun!” sagot ni Daniel Alam ko sa oras na eto napanood na rin nya ang video, ayoko mag-isip sya ng iba at lumayo sya sakin. Napagpasyahan kong umuwi sa mansyon, nainis ako ng hindi ko sya makita ang sabi ni Manang hindi pa daw umuuwi, naiisip ko na baka kasama nya ang Alex na yun, naninibugho ako dahil kaedad nya an
SENYOR ALFRED POV Hindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa babaeng naglalakad papuntang altar, napakaganda nito sa suot na puting pangkasal bagay sa busilak nitong puso. Napatingin sya sa altar “Elizabeth, siguro ay masaya ka na, natupad na ang hiling mo, hindi na ako mahihiyang humarap sayo kapag nagkita tayong muli sa kabilang buhay” FLASHBACK "Senyor umalis po si Ellie" imporma sa kanya ng taong nagbabantay sa kilos ng dalaga "Sundan mo, wag mong aalisin ang paningin sa kanya" kapagdaka ay ibinaba na ang tawag. "Senyor, sa isang club po sila pumunta kasama ng kaibigan nya" muling imporma nito. Nakasilip ako ng magandang pagkakataon na isagawa ang plano, parang umaayon sa kanya ang panahon hindi sya mahihirapan na kumbinsihin ang dalawa na magpakasal sa naiisip nyang plano. Sinabihan nya eto na lagyan ng gamot ang inumin ni Ellie at siguraduhuhin na maiinum eto ng dalaga, bahala na kung paano ko isasagawa eto, matyaga kong hinintay na dumating ang dalaga pero nagulat
“Ellie! Saan ka na naman ba pupuntang bata ka?” pagalit na turan ni Aling Nimfa sa anak anakan nya, Si Ellie ay ang naiwang anak ng yumaong kapatid na si Elizabeth, umibig eto sa lalaking taga syudad. Tanging sa mga lumang larawan lang nakilala ni Ellie ang Ina. Itinuring at minahal ni Nimfa na parang tunay na anak si Ellie, Lumaki etong masayahin, napakabait at napakalambing, matalinong bata din si Ellie bukod sa natatangi nitong ganda na nakuha sa ina, mula sa makinis na kutis at katamtamang tangos ng ilong , bilugan ang mga mata na binagayan ng mahahaba at malalantik na pilik na maaring sa ama nya nakuha. Sa edad na kinse namumukod-tangi ang kanyang taas, marami ang nag-aakala na dise-otso na sya at ganap na dalaga.“Pupunta lang akong batis Nana!” Sagot ni Ellie sa kanyang nakagisnang Ina.“Ako ay pupunta sa malaking bahay, kailangan ko tumulong sa gawain sa mansyon dahil parating sina Senyor kasama ang pamilya nya, dito daw magbabakasyon”“Talaga Nana? Pwede ba akong sumama?” exc
Kanina pa nangingiti si Nathan, hindi nya malimutan ang babaeng nakikilala nya sa batis, Inis na inis sya nung una dahil gusto nyang maligo sa batis dahil napakatagal na panahon na nyang hindi nakakauwi sa Hacienda. Sampung taon sya ng umalis sa Hacienda at nanirahan sa America para mag-aral, Isa sya sa matagumpay na negosyante sa bansa maging sa ibang bansa, namulat sya sa pagnenegosyo sa kanyang murang edad. Pagbalik nya sa Pilipinas sa Manila sya halos nag stay dahil andun ang lahat ng negosyo ng pamilya, Mula noon hindi pa sya ulit nakabalik dito. Kanina lang nya nakita ang babae. Hindi nya maiwasang humanga sa napakaamo nyang mukha at magandang katawan. Ngunit nadismaya sya ng malaman ang edad nito mula kay Daniel, matanda lang eto ng isang taon kay Daniel na katorse anyos lang. Sa Edad na bente singko marami ng babae ang dumaan sa buhay nya, ngunit wala pa syang siniseryosong relasyon. Subalit kakaiba ang init na hatid ng babae sa kanya, hindi nya maintindihan ang kanyang sari
TUWING umaga dumadaan sya sa mansyon nagbabakasakaling bumalik si Nathan, Hindi nya maintindihan ang kanyang sarili na tila gusto nyo etong laging makita. “Ang lupet mo kupido, kapag nakita kita aalisan ko ng balahibo ang pakpak mo!, sa lahat talaga ng papanain mo dun pa sa mahirap abutin” bubulong bulong na wika ni Ellie habang naglalakad. “Hi Ellie!” “Ay Tipaklong!” “Grabe ka naman sakin Elliana Marie Cuevas, ganun ba ako kapanget sa paningin mo” wika ni Boyet habang kumakamot ng ulo. Hindi maiwasang mapangiti ni Ellie, mabait na kaibigan si Boyet, malapit silang tatlo ni Lorna, iniwasan lang nya eto nung magtapat eto ng feelings sa kanya. Kase ayaw nya bigyan ng maling pag-asa. “Wag ka kaseng nanggugulat dahil nakakapagsabi ako ng totoo!” tatawa tawang turan ni Ellie “Awwwwtss, ang sakit!” sabay hawak sa dibdib na animoy nasasaktan “Sobra ka na sakin Elliana ah” Tawa sila ng Tawa. Isang malakas na busina ang narinig nila bago humarurot sa harapan nila ang isang magarang sa