Halos maihi sa takot si Senator Ortega nang magising na lang siyang may piring ang kanyang mga mata habang nakatali ang mga kamay at paa."Sino kayo? Pakawalan niyo ako dito! Mga walang hiya kayo! Kilala niyo ba ako, huh?!" pagpupumiglas at pilit hinihila nito ang mga kamay mula sa pagkakatali.Wala itong narinig at tahimik lamang ang paligid. Hindi nito alam kung nasaan ito at kung sino ang gumawa nito rito. Ang huling naalala nito'y nasa pagtitipon ito sa kaarawan ng kaibigang Mayor ng Taguig nang biglang may dalawang lalakeng malalaki ang katawan ang biglang lumapit dito pagkalabas ng gusali at binusalan ang bibig nito't may pinaamoy na pampatulog."Pakawalan niyo ako dito!" buong lakas na sigaw nito.Nakarinig ito ng tunog ng pagsadsad na para bang bumukas na metal, kasunod ay ang yabag ng mga paa papalapit sa puwesto nito."Remove his blindfold," utos ng isang mapanganib na boses.Naramdaman nito na may lumapit sa puwesto at tinanggal ang telang nakatakip sa mata nito. Hindi masy
"Ano, ate Marie? Ayaw pa rin ba? Hindi na naman siya kumain?" dinig ni Leila na tanong ng kanyang kapatid sa kalalabas lang na si ate Marie.She didn't eat last night and even this morning. She has no appetite. When she's hungry, she goes out, it's just that her meal isn't at the right time. It's been four days since they got home here in Mallorca. And for those four days, she was only in her room. Ayaw niyang lumabas, nawawalan siya ng gana. Her grandparents found out what happened to her, how she ended up in the Philippines and what her father did to her. The only thing they didn't know was what Rouge did to her. She didn't have the courage to tell them about it and she was ashamed especially of herself.Nagalit ang abuelo't abuela niya sa mga nalaman at gaya ng sabi ni Lara, tutulungan sila ng kanilang abuelo na maipakulong at sampahan ng kaso ang kanilang ama, na siyang pinag-utos na nito sa tauhan nito na nasa Pilipinas."Hindi raw siya gutom, senyorita," sagot ni Ate Marie rito
Mabilis nalaman nina Leila ang nangyari sa kanilang ama sa Pilipinas dahil iyon ang ibinalita ng tauhan ng kanilang abuelo. Nakuhanan ang kanilang ama ng mga ibedensya gaya ng shabu, cocaine at mga ilegal na iba't ibang uri ng baril, at dokumento ng mga taong puwersahang pinapadala nito sa Malaysia for sexual exploitation.Masama ba silang anak kung ang naramdaman nila nang malaman nila ang balita sa kanilang ama'y kasiyahan at kaginhawaan?Hindi pa rin pala talaga natutulog ang Diyos para sa kagaya ng kanilang ama. They don't care if their name is tarnished because of their father's evilness, what matters to them and her sister is that he pays for what he did. Bring justice to the innocent people who suffered because of its illegal activities. To anyone who dared to oppose their father and reveal his evilness, she was grateful for him or her.Sinong mag-aakala na ang senador na binoto at pinagkatiwalaan ng sambayanang Filipino ay isa palang kampon ni Satanas. Ang siya dapat nagpoprot
Spain. Year 2012"Lola!" masayang hiyaw ni Leila sabay kaway rito. Her grandmother was standing on the second floor of the terrace.Her grandmother's face immediately brightened when she saw her and waved back."Gracias, Mang Matias!" baling niya sa matandang tauhan ng kanyang lolo at lola na siyang naghatid sa kanya pauwi mula sa plantasyon ng ubasan.Kinuha niya rito ang katamtamang laki ng basket na may lamang mga berdeng ubas. Ito ang gusto niya sa lahat ng variety ng ubas na mayroon ang kanyang lolo't lola dahil sa matamis iyon."Walang anuman, Senyorita Leila. Maiwan ko na po kayo dito," yukong saad ni Mang Matias sa kanya saka siya tinalikuran.Halos lahat ng tauhan ng kanyang lolo at lola magmula sa mga negosyo at sa kasamabahay ay purong mga pinoy. Ang kanyang lolo mismo ang may gusto na kumuha ng mga pinoy na tauhan dahil sa purong pinoy din ito at upang makatulong din daw ito sa mga kababayan nito. Her grandfather did not regret it because he saw how hardworking and dedicate
Tatlong araw na ang lumipas matapos ipaalam ng kanyang ama sa kanyang lola ang pagkawala ng kanyang kapatid. Tatlong araw na rin pinapahanap ng kanyang lolo kung nasaan ito. The last news they received from the person her grandfather had ordered to trace her sister's last transaction was that she had flown to Dubai. And their abuelo does not stop to find her and return her to her husband.Nagpaalam si Leila sa kanyang abuela na pupunta ng sentro para bumili ng ibang gagamitin niya sa pinaplanong bagong ipipinta. The other color of her acrylic paint was run out and even the other brush that she always used was worn out so she had to buy a new one. Hindi na siya nakapagpaalam sa kanyang abuelo dahil maagang umalis ito papuntang planta kung nasaan ang paggawaan at imbakan ng mga na aning ubas upang gawing alak.Sakay ang kotse na iniregalo sa kanya ng kanyang abuelo noong nakapagtapos siya ng kolehiyo ay minaneho niya ito't tinahak ang sementadong daan pababa ng sentro. Her grandparents'
Malalim na ang gabi, ngunit gising na gising pa rin ang diwa ni Stefano.Nakatitig lamang siya kanyang asawa habang mahimbing na itong natutulog.Inayos niya ang ilang hiblang buhok nito na nakatabon sa magandang mukha saka niya hinila ng maayos ang kumot sa katawan nito. Hinalikan muna niya ang noo nito bago umalis sa tabi at tinungo ang terasa.The cool air greeted Stefano as he exited the terrace. He poured whiskey into his glass and drank it. He leaned on the railings where he could see his wife sleeping soundly. He immediately noticed the difference in her appearance when he faced her earlier in the car.Ibang-iba ito, ngunit ito pa rin ang asawa niya. Sa hitsura nito ngayon, naalala niya lang iyong una niya itong makita sa Paris. Sa maamo at inosente nitong mukha, walang sinuman ang hindi mapapatingin rito. To him, Lara was more than beautiful. May mga ugali man itong hindi kanais-nais, pero tinanggap niya iyon. His family didn't accept her, but he ignored that because for him,
Kanina pa walang humpay sa pagtulo ang luha ni Leila simula ng kaladkarin siya ni Stefano pasakay ng sasakyan hanggang sa makarating sila ng airport at binuhat paakyat sa eroplano na siyang sinakyan din nila noong umalis sila ng Mallorca. Hindi niya matanggap na siya ngayon ang nasa sitwasyon na kailanman ay hindi niya inaasahan. Nagagalit siya. Nagagalit sa lahat ng naglagay sa kanya sa sitwasyong 'to. She was alone where she sat now, which made her thankful that Stefano wasn't by her side. She didn't know where he was after he put her down on the chair and he just turned his back on her. Kung puwede lang sana tumalon sa eroplanong sinasakyan nila ngayon nang hindi siya mamamatay ay ginawa na niya para lang makatakas rito. She was not used to his presence, especially when he was angry. She is not used to dealing with this kind of behavior. Leila clenched her fists as she remembered what she and her father had talked about... "Ikaw nga ba iyan, Leila?" pangungumpirma nito. "Sì, pap
Manila, Philippines "Stefano, can I go with you, please?" salubong ni Leila dito pagkalabas pa lang ng banyo. She ignored his naked body with only a white towel wrapped around his waist. No matter how beautiful and well-shaped his muscles are, she will not be affected because he is her sister's husband. Ang mahalaga lang sa kanya ngayo'y ang makalaya siya sa sitwasyong kinasasadlakan. Ilang araw na siyang nakakulong dito sa penthouse nito. Gustuhin man niyang lumabas, ngunit mahigpit na nakabantay sa kanya ang dalawang tauhan nito sa labas ng pinto. Tanging panonood ng t.v at pagbabasa ng libro lang ang ginagawa niya sa buong maghapon. Mabuti na lamang at ang opisina nito dito ay may mini-library. Sa araw-araw na lumilipas, naghihintay lamang si Leila na gumabi, matutulog, at kinabukasan ay iyon ulit ang gagawin. Habang si Stefano ay abala sa mga negosyo nito. Aalis ng maaga't uuwi na ng late ng gabi. Maagap niyang kinuha ang puting long-sleeved polo nito na maayos na nakasabit sa