Guia Nakakatuwa pala marinig mula sa pananaw ng ibang tao na secured ang relasyon namin ni Jacob. Hindi rin naman kasi ako selosang babae. I am secured with myself. Wala akong sinasaktan na tao kaya natural na hindi ako takot na balikan ng karma. Ang napili kong design para aking wedding gown ay simple lang naman. Mermaid cut na french lace ang design. May manggas din iyon at hindi gaanong mahaba ang trail ng gown. Si Alberta na rin kasi ang nag-suggest na bagay sa akin ang ganoong design. Ayoko naman din kasi sa overly elaborate design na gown. Kahit kayang gumastos ni Jacob ay ayoko naman na abusuhin ang generosity niya. "Mauna na kami, Alberta. Hindi pwede mapuyat itong si Guia ko," paalam pa ni Jacob sa designer. Hinaplos ni Jacob ang tiyan ko ay doon napatili si Alberta. "OMG, ninang ako sa kasal ninyo. Hindi ako papayag na hindi ako kasali sa sponsor," deklara pa ni Alberta. "Hija, hindi mo naman sinabi na preggy ka pala." "May kambal na po kami
Guia Good riddance. Hindi ko na iniisip ang sasabihin ng mga kasamahan ko sa trabaho. Iilan lang naman ang nakakaalam na half-sister. "Anak nasaan ba ang mga bantay mo? Where is Benedict and Benjamin?" tanong ko kaagad kay Vivienne nang makarating kami ni Jacob sa kanyang opisina. "Kuya Gio's stomach is upset mommy, so they have to go to the washroom," sagot naman ng anak ko. "Why is his stomach upset baby?" tanong ko. Hindi maselan ang tiyan ni Gio at bihira siyang magkasakit. "Tito Jacques gave him a candy when we were supposed to be in your office." Nanigas ang katawan ko. Narinig ko ang pagtatagis ng bagang ni Jacob. Namumula ang kanyang mukha at napakuyom ang kanyang kamay. Bigla na lang umalis si Jacob sa opisina niya. "Aling Nelia, pakibantayan si Vivienne at susundan ko si Jacob,' sabi ko pa. Parang tinatambol ang aking dibdib sa lakas ng pintig ng aking puso. Ayokong magalit at mas pinili na hinahanap ang motibo ni Jacq
Guia Ilang araw din na nanatili si Gio sa hospital. Medyo matapang na uri ng laxative ang nakita sa katawan ni Gio. Sa tatlong araw na nilagi namin sa hospital, isang beses lang na dumalaw si Jacob. "What happened to your fist and cheek?" tanong ko kaagad kay Jacob nang dumating siya sa hospital. Araw na ng paglabas ni Gio pagkatapos na tuluyan na siyang gumaling. "Huwag mo ng alamin, Guia," malamig na sagot ni Jacob. Kinagat ko na lang ang aking labi. Ayoko naman na mag-away kami sa harap ni Gio. Napansin ko ang pananamlay niya lately at ang palagi niyang paghahanap kay Jacob. Tahimik kaming nasa byahe pauwi. Nasa pagitan namin ni Jacob si Gio. Tahimik lang din siya. Nararamdaman ko ang paglamig ng pagtrato ni Jacob sa akin. Sinisisi ba niya ako sa nangyari sa anak namin? Napahawak na lang ako sa impis ko pa na tiyan. Kapit lang anak, 'yon ang namutawi sa aking isipan. Kung kailan talaga inumpisahan ng nakalatag ang mga detalye sa kasal n
Guia So that's the reason why Jacob was so strange lately? "Pinakulong mo talaga si Jacques?" pag-ulit ko sa sinabi ni Jacob sa akin. Hindi pa naman kami umaabot ni Melinda sa punto na nagkademandahan. Muntik na siya sa totoo lang kung hindi rin dahil sa pagtatanggol ni Aling Nelia. "I have to teach him a lesson, Guia. Kung ilang beses ko na pinalagpas ang mga kaguluhan na dala ng kanyang mga tiyuhin. I am not just talking about the recent incidents, Guia. Buhay pa si Mama, pinepeste na kami ng mga lalaking 'yon. Munting kibot lang sa panig ng ina ni Jacques noon, matapang silang susugod," salaysay pa ni Jacob sa akin. "Huh? May mga ganyang eksena noon?" tanong ko. Though alam ko ang mga sinabi ni Jacob pero hindi ko naman hiningi ang kumpletong detalye ng mga pangyayari sa buhay nila noon. Nabunutan na ng tinik ang aking dibdib. Akala ko pa naman mauunsyami pa ang pangakong kasal ni Jacob sa akin. If that happens, ano na lang ang explanation na sas
Guia Shock is an understatement. Tiningnan ko nang palipat-lipat si Tita Josephine at Jacob. "Hindi ba, sinabi ko na sa 'yo dati na magsisisi sila? Pero, kalahati lang naman ang ambag ko sa pagbili at paglipat sa pangalan mo ng Green Living. Kalahati rin ang galing kay Jacob. Napakasaya ko na sa wakas, hija mababawi ko na rin ang pinaghirapan ni Guada na dapat sa 'yo mapunta." "But, Tita Jo, this is too much." Kinalkula ko sa isip ko ang kabuuang halaga ng Green Living. Humigit kumulang three hundred million pesos lang naman ang kabuuan! "Palugi na pinagbili ng papa mo ang shares niya. Ang mga shareholders naman na iba ay nagkusa na magbenta sa akin. It's not as expensive as you think, Guia. Very affordable kung tutuusin," may halong biro na sabi pa ni Jacob. "Mayabang," tanging nasambit ko na lang. "Just look at the brighter side, Guia. I am a businessman at gusto ko ang business structure ng Green Living. Unfortunately, your father
Guia POVExcited akong naglalakad papasok sa building kung saan nagtatrabaho si Renz Vidal, ang boyfriend ko for three years. Siya ang Head of Finance sa Sandoval, Mercado and Rafael, CPA’s. Isa siyang CPA at 10th place na board topnotcher, five years ago. Hawak ang isang lunch box na may lamang beef teriyaki na niluto ko pa para pagsaluhan namin.Inayos ko ang aking sling bag at nginitian si Manong Luis, ang security guard. Pero, nagtataka ako bakit hindi man lang siya ngumiti pabalik sa akin.Tumunog na ang prompt ng elevator at bumukas iyon. Halos takbuhin ko na ang pinto ng opisina ni Renz. Hindi ko mahagilap si Charina, ang kanyang secretary. Kung sabagay, lunch break nga naman kaya malamang nasa canteen si Charina.Nang nakalapit na ako sa pinto, kakatok na sana ako nang napansin kong nakaawang iyon. Namilog ang mga mata ko nang may narinig ako na tila ungol ng dalawang taong nasasaktan. Bumilis ang tibok ng puso ko at hindi ko alam bakit kinakabahan ako at hindi mapakali. Hindi
Guia POVDali-dali kong kinapa ang sarili ko. Pumaloob ang ulo ko sa kumot. Nanghina ako sa nakita ko! Pareho kaming hubot hubad ni John. Nakatalikod siya sa akin kaya tumambad sa akin ang matambok niyang pwet. Sa ibang panahon siguro ay kikiligin ako. Pero, ngayon, nagtatalo ang isip ko kung gigisingin ko siya o basta na lang siyang iiwanan. Maingat akong bumaba ng kama at pinulot ang mga nagkalat na damit sa sahig. Kahit mahapdi ang nasa pagitan ng aking mga hita habang humahakbang ako, pinilit kong hindi makagawa ng ingay. Pumasok ako sa banyo at nagbihis matapos umihi. Tumulo ang luha ko sa hapdi ng aking kaselanan ng mapatakan iyon ng ihi. Anong ginawa mo Guia? Twenty three years mong iningatan ang sarili mo para lang ibigay sa isang estranghero ang sarili mo! Magsisi man ako, wala na akong magagawa para mabawi ang puri kong basta ko na lang ipinamigay. Bahala na! Matapos hugasan ang aking pwerta, dali-dali kong sinuot ang damit ko kagabi. Nagmumug ako kahit papaano mawala a
Guia POVHome. Sa wakas, after five long years ay nakabalik na rin ako sa lupang sinilangan ko. Sabi nga ng marami, there is no place like home. Amoy Pilipinas na nga paglabas pa lang namin ng airport. Napangiti ako habang pinagmamasdan si Gio na hinihila ang kanyang luggage. Gwapong gwapo ang anak ko sa suot niyang jogger pants at white hoodie. Samantalang kikay na kikay ang anak kong si Vivienne sa suot niyang dress na may tulle skirt pa at ang kanyang mary jane shoes na kulay puti.“Faster, Vie. Ang arte mo talaga,” komento ni Gio sa kapatid. Kahit na ipinanganak at lumaki sa Australia, matatas managalog ang panganay ko unlike Vivienne na Taglish o di kaya ay straight English ang kinasanayan.“Duh, wait kuya. We are not in a hurry,” ani Vivienne. Inayos pa nita ang kanyang tiara na pinagpipilitan niya talagang isuot para magmukha siyang prinsesa. Maarte niyang hinila ang kanyang bagahe at umagapay sa amin ni Gio.Mabuti na lang at hindi rush hour. Nakasakay kaagad kami ng taxi pap