Amaruq Pack House, Office of the Division Commanders>>>>>
“Bowei…”
“Pwedi bang wag ngayon! Ang dami ko na ngang ginagawa dumadagdag ka pa! Hindi pa ba sapat na halos ikamatay ko na ang mga trabaho dito?! Mabuti pa ang saging may puso…”
“Gago!”
Hindi na natapos ni Bowei ang pag momonolog niya nang batukan siya ni Cyrus, ang Delta Commander ng first division.
“Gago ka rin po,” Sagot ni Bowei habang hawak ang parte ng ulo niya na binatukan ni Cyrus. “Ano bang problema mo? Kita nang may ginagawa yung tao eh,” Maktol pa niya. “Don’t disturb me, I`m busy.” Paggaya niya sa tunog nang pagsasalita ni Ayla kapag abala ito sa trabaho at ayaw magpa istorbo, sabay taboy kay Cyrus na hindi ito tinitingnan gamit ang kaniyang kaliwang kamay.
“Kung hindi ka lang kasi isa`t kalahating bano, sinabi na ni Alpha Marcus nung nakaraan pa na dapat tapos na lahat yan bago matapos ang buwan. E anong petsa na? Puro ka kasi kalokohan, mas lum
Thank you to those beautiful people who are reading my story. <3 If you have some comments about the story, please feel free to leave some. I would love to know your thoughts. Love lots.
“Samara,” Nakangiting bati ni Sister Marilyn pagkakita kay Samara na nakayukong pumasok sa opisina kasama ang isang madre. Nahihiya pa rin ito kapag may hindi kakilalang tao na nasa malapit lang niya.Dahil sa biglaang pagsasalita ni Sister Marilyn, lumingon si Bowei kung nasaan ang direksyon ng pintuan, at doon, nakita niya ang batang pinapasundo sa kaniya ni Ayla.The girl is small, and after looking at her closely, Bowei can see scars on some parts of her body. Her clothes can barely cover some of it. Judging by her unusual aloofness, slight shivering, and lack of eye contact, Bowei already knows the reason why Ayla wanted to take the girl on her wing. This little girl had it rough.Tumayo si Sister Marilyn at nilapitan si Samara pagkatapos ay hinawakan ito sa balikat at yumuko, “Samara, siya nga pala si Kuya Bowei, kaibigan ni Ate Ayla mo. Naalala mo ba yung sinabi ni Ate Ayla mo sa iyo?”Gaya ng dati, hindi pa rin masyad
“Are you calm now? Do you want me to take you upstairs?” Nag aalalang tanong ni Michael kay Penelope habang maingat niya itong inaalalayan sa kaniyang upuan.Hinawakan ni Penelope ang nanlalamig na kamay ni Michael at tiningnan ito sa mata, “I`m okay now.” Pagkatapos ay binigyan niya ito ng isang ngiti bilang patunay.Kahit hindi kumbinsido sa ngiti at sagot ni Penelope, hinalikan na lamang niya ito sa noo at mas hinigpitan ang paghawak sa kamay ng kaniyang asawa.“Please excuse me for my sudden outburst. Masyado lang talaga akong nag aalala kay Ayla.” Hinging paumanhin ni Penelope sa kaniyang mga bisita dahil sa kaniyang biglaang naging reaksyon pagkarinig sa pangalan ng kaniyang anak. “Anyway, Bowei, please tell me more about the letter that Ayla had sent you. I was not able to focus on what you had said. Forgive me.”“Ah! It`s okay Mrs. Dierkshiede, you don’t have to do that.” Mabilis na
Another day had passed by without any troubles in their way. It`s nighttime again, and unlike last night, they are not spending the night inside a cave; instead, Ayla decided to camp in the open, hoping to catch a sight of the Uriela again.After eating her dinner, Ayla climbed to the top of the nearest rock around her and sat down while facing the same mountain where she saw the Uriela. A couple of hours had passed, and she still waited patiently, but instead of the colorful and beautiful Uriela, the one that majestically showed itself with its brightest light was the big moon.“Bummer,” Ayla sighed, “I was hoping to see the Uriela again, but watching the moon where it feels like I can touch it if I just stretch my arm doesn’t seem so bad either. Well, just like what Aunt Aruna always says,” Ayla cleared her throat and imitated her Aunt`s gentle and calm voice, “when another door closes, a new one will surely open.”
“Ayla! Marcus is here together with the carriage! Bilisan mo ang pagkilos, baka gabihin kayo sa daan!” Ayla`s aunt was shouting from downstairs while she`s still packing her clothes.“Teka lang po Tita! Inaayos ko nalang ang mga natitirang damit!” She shouted back.Habang abala pa si Ayla sa pag iimpake ng kanyang mga damit, pumasok naman sa loob ng bahay si Marcus para magbigay galang sa tiyahin ng kanyang kaibigan.“Magandang umaga po Tita Aruna,” Marcus greeted the smiling lady and handed her a small bouquet of pink roses.“A wonderful morning indeed Marcus. Thank you for these beautiful flowers, they`re my favorite,” the old lady smiled widely and kissed the young man on his cheeks as a sign of gratefulness.“Ohh, how sweet.” The voice was coming from the 2nd floor. It was Ayla, leaning on the balcony while watching them. “You didn’t bring anything f
Habang mahimbing na natutulog si Ayla, si Marcus naman ay di mapigilang titigan ang mukha nito. Ang mga pilikmata nitong mataas at maganda ang pagkakurba, matangos na ilong, mga pisnging natural na nagkukulay rosas kapag nababad sa sinag ng araw, at mapupulang mga labi na may perpektong hugis. Halata sa magandang mukha nito ang pagod at puyat. Ilang ulit na niyang sinabi dito na huwag magpuyat sa trabaho lagi dahil pwedi naman gawin ulit kinabukasan pero hindi talaga ito nakikinig. Isang linggo din itong inuumaga ng uwi katulad sa nangyari kanina. Kung wala ito sa opisina ay nagpapatrol naman ito sa border ng Amaruq. Ani nito`y mawawala siya sa trabaho sa loob ng dalawang linggo hanggang isang buwan kaya kailangan niyang pagtrabahuan ang mga araw na mawawala siya.Sa kakatitig ni Marcus kay Ayla ay nadala na rin siya ng antok. Puyat din kasi siya dahil inumaga din siya sa pagpapatrol doon sa East Border ng Amaruq kung saan kulang ang mga nagbabantay. Nagis
Throughout their travel inside the dark and vast forest, Marcus and Bowei were alert. Their eyes always look beyond the trees. Even the sound of birds from the back of the carriage is enough for Bowei to make the horses run faster.They are not afraid to fight, it`s what they always do and has been a part of their everyday life. Marcus just wants them to arrive at Wolvendom without any trouble and delay. And it`s not just the citizens of the Dark Kingdom that he is trying to avoid, there are also rogues and vampires that hunt for preys around this forest.It was sundown when they finally arrived at the entrance and border of the Wolvendom Pack. Marcus did what he said earlier, he woke Ayla up and said that they are at the entrance of the Wolvendom.The Deltas who were guarding the entrance welcomed them and even took them to Ayla`s home. Now, Ayla, together with Marcus and Bowei are at the front door waiting for someone to open it after knockin
Pagka alis ni Ayla sa sala, si Marcus at Bowei naman ay hinatid ni Michael sa guest room kung saan ito matutulog. Malaki ang kanilang bahay, meron itong siyam na kwarto. Isang Masters bedroom, kwarto ni Aster, kwarto niya, kwartong ginagamit ng kanilang katulong sa bahay, tatlong guestroom, ang natitirang dalawa naman ay Opisina ng kanilang ama at ang isa naman ay ang library.Tig isang guestroom si Bowei at Marcus. Tatanggi pa sana si Marcus na tig isang kwarto sila ni Bowei pero hindi pumayag si Michael. Okay lang sa kanya na sa iisang kwarto lang sila. Nahihiya pa nga ito sapagkat pumunta lang sila na walang pasabi at ito, nakaka distorbo pa sila.Plano nga niya ay pagka hatid nila kay Ayla sa tahanan nito, pupunta sila sa sentro ng Wolvendom kung saan naroroon ang mga bahay-panuluyan pero ito nga at dito na sila pinatuloy ng mga magulang ni Ayla.Pagkatapos silang maihatid ay bumalik na si Michael sa kusina para tulungan ang kaniyang asawa sa paghahanda ng h
“Ayla? May kailangan kaba?” tanong ni Aster pagkapasok ni Ayla sa kaniyang kwarto, habang nakatingin sa kwaderno na sinusulatan niya ng mga schedules niya sa araw-araw.“About your perfume? Where did you buy it?” tanong ni Ayla agad pagkapasok pa lang niya sa kwarto ni Aster.“Perfume? What perfume are you talking about?” takang tanong ni Aster.“Strange, I can`t smell it from you anymore. Can I look at the ones you have here?” Naguguluhang sabi ni Ayla kaya pumunta siya sa vanity table ni Aster at inisa isang tiningnan ang mga pabango pero wala doon ang hinahanap niya.“I took a very quick shower maybe that`s the reason why you can`t smell it on me anymore. I`ve visited the flower shop this afternoon before I went here, maybe you smelled the flowers on me.”“Awwww. That`s a little disappointing.” Malungkot na saad ni Ayla.“Is that all what you came here for?&rdqu