1

Amira's Point Of View

Bawat patak ng aking pawis at dugo ay hindi ko ininda. Gusto kong makatakas. Wala 'man akong pamilyang uuwian ay wala akong pakialam. Halimaw; 'yan ang tanging salitang maihahalintulad ko sa taong pinagbentahan sa akin ng Boss ko. Buong akala ko ay ang halimaw na ito ang magiging sagot sa pag-ahon ko sa kahirapan subalit mali ako. Wala siyang puso!

Pilit kong tinatanggal ang posas ba kasalukuyang nakalagay sa aking magkabilaang kamay subalit kahit anong lakas ang gamitin ko para matanggal ang mga kamay ko ay hindi ko magawa.

Ilang beses ko nang sinubukang humingi ng tulong subalit kahit anong sigaw ko ay pakiramdam ko walang nakakarinig sa akin.

Nabaling ang aking atensyon sa pintuan nang tila ba may nagbubukas ng pinto. Masyadong madilim ang buong kwarto kaya kahit anong pilit ko na aninagin ang mukha niya ay hindi ko magawa.

Habang papalapit siya ay siyang pilit kong paglayo mula sa kaniya. Naka-ilang lunok na ako ng laway dahil sa kaba na aking nararamdaman.

Nang maramdaman kong malapit na siya sa akin ay ipinikit ko na lamang ang aking nga mata hinihiling na sana ay pakawalan niya na ako. Kahut sa pagkakaposas lang dahil sobrang sakit na ng mga pala-pulsuan ko.

Narinig ko na lamang na tila ba nay inilagay siyang plato sa maliit na lamesa na kasalukuyang nakalagay sa aking harapan.

"I'm gonna take off your handcuff. Make sure you'll eat." Ani lalaking nagmamay-ari ng baritonong boses.

Nang maitanggal niya ang posas sa aking magkabilaang palapulsuan ay nanghihinang bumagsak ang aking balikat dahil sa pagod at kirot ng aking katawan.

"Eat." He commanded.

"Hindi ako kakain," halos pabulong na wika ko.

I heard him heaved a deep breath, maybe trying to control his temper then spoke, "Fine."

Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay agad niyang kinuha ang plato at dinala ito palabas ng pinto at muli akong ini-lock sa madilim na kwartong 'to.

Mabuti na lang at hindi niya na ako nilagyan ng posas dahil sobrang nanghihina na ako. Parang kahit anong oras ay bibigay na ang katawan ko dahil sa pagod at kirot na nararamdaman ko.

Oras ang lumipas bago siya muling bumalik dito sa kwarto kung saan niya ako kinulong. Humugot ako ng lakas ng loob upang magsalita.

"Sino ka? Bakit mo ginagawa 'to sa 'kin?!" Sigaw ko.

Kasabay ng pag-sigaw ko ay ang pagtulo mga luha ko. Kumibot ang aking labi at nanginginig ang buo kong katawan dahil sa halo halo kong emosyon na nararamdaman.

Ramdam ko ang pag galaw niya pagkatapos ay binuksan ang ilaw dahilan para makita ko ang kanyang mukha. Kita ko ang galit sa kaniyang mga mata na kung saan ay hindi ko alam kung ano o 'di kaya'y saan ang pinang-gagalingan.

"You really don't have any clue why I'm doing this? Hah! That's bullsh*t!" Galit na sigaw niya.

Akmang magsasalita na sana ako subalit muli siyang nagsalita dahilan para pakinggan ko siya.

"You killed my brother! You fvcker!" Aniya at sinampal ako ng malakas sa aking pisngi.

Tila namanhid ang kaliwa kong pisngi dahil sa sobrang lakas ng pagkakasampal niya sa 'kin. Hindi ko alam kung ano ang sinasabi niya! Wala akong alam sa pinang-gagalingan ng galit niyang 'to. Hindi ko kailanman makakayang pumatay ng tao!

"Wala akong alam sa sinasabi mo kaya puwede ba? Pakawalan mo na ako dahil wala kang makukuha sa 'kin!" Sigaw ko pagkatapos ay pumiglas upang maialis ang aking kamay sa pagkaka-posas subalit kahut anong pagpu-pumiglas ko ay hindi ako makatakas.

"May makukuha ako sa 'yo. Your p*ssy is now my territory. Nobody has the right to enter their c*ck inside your fvcking wet p*ssy. Do you fvckin' understand, b*tch?!" Sigaw niya na siyang naging dahilan ng lalong pagbuhos ng luha ko.

Wala ni isang may karapatan sa 'kin. Ang mapapangasawa ko lang ang may karapatan humawak sa katawan ko at hindi niya kailanman ako magiging pagma-may-ari!

"Wala kang karapatang angkinin ako dahil walang sino 'man ang nagma-may-ari sa 'kin!" Asik ko.

I saw how he gritted his teeth and clenched his jaw. "I have no time for this. Kneel." Aniya.

Tila ba umakyat ang dugo ko sa ulo ko dahil sa inis nang sabihin niya 'yon! Sino siya para paluhurin ako sa kaniyang harapan?! Ang kapal ng mukha niya!

"Why would I do that? No!" I protested!

Subalit imbis na matakot o 'di kaya'y hindi niya na ako paluhurin ay isang lagapak na sampal ang ibinigay niya sa 'kin. Pakiramdam ko dumudugo na ang pisngi ko dahil sa lakas ng sampal niya sa 'kin. Wala akong ibang magawa kun'di ang magdasal na sana ay panaginip lang lahat itong nangyayari sa 'kin.

"I said, kneel!" He authoritatively commanded.

Sa sobrang takot ay nanginginig akong lumuhod habang ang aking paningin ay nasa sahig. "Look directly into my eyes," aniyang muli.

Muli kong sinunod ang gusto niya. Natatakot 'man subalit nilakasan ko ang loob ko na tignan siya sa kaniyang mga mata. Kulay tsokolate ang pares ng kanyang mata habang mahahaba ang kanyang mga pilikmata na bumagay sa kaniyang kilay na medyo makapal.

Nagulat na lang ako nang bigla niyang tinanggal ang kanyang sinturon at brief dahilan para bumungad sa 'kin ang kanyang pagkalalaki.

"Suck it." He said.

Nanginginig ako sa galit at takot. Bakit kailangang mangyari sa 'kin 'to?! Anong kasalanan ang nagawa ko para mangyari sa 'kin 'to?!

"P-please, 'wag." Pagmamaka-awa ko.

Subalit imbis na tumigil siya sa kaniyang ginagawa ay tumawa lang siya na parang isang demonyo. "Suck it or you'll die?" Pananakot niya.

First time, I didn't know that my first time will happen this way. Dahan-dahan kong idinikit ang aking labi sa kaniyang pagkalalaki subalit naging agresibo siya. Inilabas masok niya ng mabilis, madiin, at malalim ang kanyang p*gkalalaki sa aking bibig. Hindi ako makahinga ng maayos at tila masusuka ako ano 'mang oras dahil sa laki at taba ng kanyang p*gkalalaki na kasalukuyang nasa loob ng aking bibig.

"Yeah! Fvck!" Aniya.

Wala akong nagawa kun'di ang umiyak nang umiyak at magdasal na sana pag-gising ko sa umaga ay panaginip lang lahat ng nangyari ngayon.

to be continued...