Chapter 1

"Wow! She's beautiful," hindi makapaniwalang bulalas ni Zynteria habang iniikot niya ang tingin sa boung yate. Animnapu't limang talampakan ang laki niyon at sa gitna ng sikat ng araw ay nagrereflect ang puting kulay niyon sa tubig ng dagat. Stainless steel ang fittings at makapal na salamin ang mga bintana niyon. It was a doble engine yacht and a power cruiser. Bahagyang gumegewang ang yate dahil sa alon habang nakatali iyon sa pantalan.

Matalik na kaibigan niya si Sebastian. Ayon dito, pag-aari ng kaibigan nitong si Kirito Ryuta ang yate at property ng pamilya nito ang kinaroroonan nilang resort. Kilala niya si Kirito Ryuta. How could she not? It had been...

Ipinilig niya ang kanyang ulo. Isa sa mga negosyo ng mga Ryuta ang kompanyang gumagawa ng cookware. Kilala ang brand ng mga ito hindi lang sa Pilipinas kundi maging sa ibang bansa. Bukod doon, kasosyo rin ito ng ama ni Sebastian sa ilang negosyo. May bagong cookware line na ilalabas ang kompanya at siya ang kinuhang endorser ayon na rin sa rekomendasyon ni Sebastian na siyang magiging assistant director ng gagawing TV commercial. 

The line bore her signature and would be launched in a few weeks' time. It would include kitchen utensils like stew and casserol pots, saucepans, frying pans, mixing bowls, mixers, and others. 

Gaya ng kanyang pangarap, isa na siyang ganap at kinikilalang pastry chef. She went to Peter Kump's New York Cooking School through a scholarship grant for a formal training in baking and pastry. She has been chosen as one of the "Top Ten Pastry Chef of the Year" by the Chocolatier magazine. Nagtrain din siya ng iba't ibang uri ng  cuisine gaya ng Thai, Malaysian, Moroccan, at iba pa. She also took up a classical French culinary course where she garnered a near-perfect score in the Career French pastry and baking programs, and won the Blue Ribbon.

Almost a year ago, umuwi siya sa Pilipinas mula sa New York at inumpisahang itayo ang kanyang restaurant mula sa naipon niya sa pagtatrabaho sa abroad. Maganda ang career niya bilang chef sa New York pero mas gusto niyang manirahan sa Pilipinas at sa bansa ipagpatuloy ang kanyang pangarap.

Nagbukas siya ng isang fine-dining restaurant na nagse-serve ng mostly authentic na Filipino food. At sa nakalipas na buwan ay nagsisimula na iyong makilala. Nababawi na rin niya ang naging puhunan niya roon. 

"I know," sang-ayon ni Sebastian habang iniikot din ang tingin sa yate. "I transported this yacht noong bagong bili ito ni Kiri. We were both excited about it kaya pinag-aralan agad naming patakbuhin."

Her heart leapt at the familiar name. She had waited for years to see him again she didn't know to expect. Maraming bagay ang nangyari sa nakalipas na mahigit na limang taon.

"Don't you plan to buy one for yourself?" tanong niya sa kaibigan nang balingan niya ito. 

"Yes, but I still have to consider some matters. Besides, wala pa akong pambili ng ganito kagandang yate." 

"I don't believe you. Napaka-humble mo pa rin hanggang ngayon. We both know you can afford to buy one if you wanted to." hindi tulad niya, galing ito sa may kayang pamilya. Pero hindi ito gaya ng iba na laging ibinabandera ang pera ng angkan. 

Tuwina ay gusto nitong tumayo sa sariling mga paa. Patunay roon ang pagtatrabaho nito bilang film and TV commercial director sa halip na ipagpatuloy ang pamamahala sa negosyo ng pamilya nito. Nang makagraduate ito sa kursong Business Management ay nag-aral ito abroad upang sundin ang pangarap nito. Iyon kasi ang kasunduan nito at ng ama nito.

Humarap ito sa kanya at sumandal sa railing ng deck. "My family can afford it but not I, at least not now."

"Okay, if you say so."

"And by the way, this is not a luxury cruise ship, Zynteria," natatawang sabi nito.

Umingos siya sa panunukso nito. "I know. But it's still a ship and we're going on a cruise while I get to cook." she smiled and looked around.

"We are only going to sail for a day."

"Alam ko po iyon. Basta huwag ka ng panira ng excitement at hayaan ang bestfriend mo na mangarap nang gising."

Tumawa ito nang malakas. "Hitting two birds with one stone, eh?"

"No. Three actually."

Napakunot noo ito. "Una, I'll have my own signature cookware line at ako ang magiging endorser nito sa gagawing commercial, thanks to you. Ikalawa, para akong nakalibre ng bakasyon dahil sa cruise. Can you imagine how great that is? It's like having a grand vacation habang nagtatrabaho!" 

"And the third one?"

"You know the third one, Seb," aniyang ngumiti ngunit alam niyang hindi iyon umabot sa mga mata niya.

"Yeah, sometimes I can't help but wish I wore somebody else's shoes," makahulugang sabi nito.

"C'mon, Seb, don't say that."

"I know, I know." bumuntong hininga siya ay humarap dito. "Kaya nagpapasalamat ako sayo sa pagkakataong ito. You're just not my bestfriend but also the brother I never had. How can I repay you?"

"Nah, what are friends for, right?" nakangiting sabi nito.

Bata pa siya ay iyon na ang pangarap niya. Gusto niyang siya ang tumupad sa naudlot na pangarap ng kanyang namayapang ama niya na maging isang kilala at mahusay na chef hindi lang sa Pilipinas kundi maging sa ibang bansa. Namana niya rito ang hilig sa pagluluto. While women her age enjoyed going out and partying, she love to stay in the kitchen and cook anything she fancied.

"I still can't believe this is all happening." Her eyes sparkled in excitement.

"You better start believing now, darling. You deserve all of these. You work hard for these. Besides, you've already sacrificed a lot." He smiled sexily.

Napaisip tuloy siya kung bakit hanggang kaibiga lang ang turing niya rito. Bukod sa gwapo ay mabait ito at hindi niya alam kung bakit nananatili itong single hanggang ngayon. Sigurado siyang hindi iyon dahil iba ang preference nito sa partner. She was very sure he was not gay.

Dahil palabiro ay agad niyang nakagaanan ito ng loob. Kapatid ito ng kaibigan at dating ka schoolmate niyang si Kalei. Lumaki si Kalei sa piling ng grandparents ng mga ito sa New York samantalang si Sebastian ay sa Pilipinas kasama ang mga magulang. Gaya niya ay nag-aral din ng culinary si Carol. Palibhasa ay parehong Pinoy kaya agad niyang nakagaanan ito ng loob at naging kaibigan.

Nagkakilala sila ni Sebastian nang imbitahan siya ni Kalei sa birthday party nito  na ginanap sa bahay ng grandparents ng mga ito. Sa boung party ay hindi siya hinihiwalayan ni Sebastian. Ito rin ang naghatid sakanya pauwi sa apartment na tinitirahan niya.

Mula noon ay lagi na itong nagbabakasyon sa New York. Napadalas ang pagdalaw-dalaw nito sa kanya sa school na lagi na ay ginagawang dahilan ang kapatid nito. Naging malapit na rin sila sa isa't isa. Alam niyang may gusto ito sa kanya kaya sa umpisa palang ay pinaramdam na niya rito na pagkakaibigan lang ang maaari niyang ibigay rito. Gayunman, naging matalik na magkaibigan pa rin sila kahit noong bumalik na ito sa Pilipinas para magtrabaho. 

"I really hope na hindi ka mapapahiya sa pagre-rekomenda mo sakin," kapagkuwan ay sabi niya rito. 

"Now you're the one who's being humble. Knowing your caliber and achievements, you are more than qualified for this project."

"Don't patronize me, Seb," nakangiting sabi niya rito.

"You know very well that I am not patronizing you, Zynteria. I really believe this project will be a success, you'll see after the whole line  is launched. Besides, you're the best female chefs I know." He winked.

"Oh come on Seb, I am probably the only chef you know. Anyway, you said female, so malamang na lalki ang killa mong mas mahusay sa akin. So okay, you're forgiven." She laughed gracefully.

"Don't understimate yourself. You graduated from one of the best schools abroad with flying colors," sabi nito. "Huwag kang mag-alala may tiwala ako sayo."

Ang kanyang ama, David de Leon, ang nagtrabaho bilang chef sa isang three star hotel restaurant. Ang kanyang ina naman si Amelia, ay high school teacher sa isang public school. Masaya na sana silang mag-anak kung hindi dumating ang isang malaking trahedya sa buhay nila. 

Pauwi na galing sa trabaho ang mga magulang niya at siya naman ay hinihintay ang pagsundo ng mga ito sa kanya sa eskuwelahan. Eleven years old siya noon at ga-graduate na ng elementary. Sabay-sabay silang magdi-dinner sa labas dahil nga sa nalalapit na pagtatpos niya. Subalit hindi nakarating ang mga magulang niya upang sunduin siya. Naaksidente ang sasakyan ng mga ito. Nasa intersection ang mga ito nang isang truck ang nag-overtake sa parating na van. Marahil ay nabigla ang kanyang ama. Kaya kinabig nito pakanan ang sasakyan. Hindi man ito bumangga sa truck, hindi naman nito naiwasan ang pagsalpok ng sasakyan sa mataas na pader.

Dead on arrival ang kanyamg ama habang dalawang araw na nakipaglaban sa kamatayan ang kanyang ina habang nasa coma ito. Subalit hindi nito nakayanan ang mga pinsalang tinamo nito bunga ng pagkaka-trap nito sa loob ng sasakyan. Hindi na siya naka attend ng graduation niya dahil sa araw mismong iyon sabay na inilibing ang mga magulang niya

Ang tiya Selena niya, na pinsang-buo ng kanyang ina, ang kumupkop sakanya. Biyuda na ito at siyang pinakamalapit na kamag-anak niya sa side ng kanyang ina. Ito na ang nagpa-aral sa kanya sa tulong na rin ng nakuhang pension ng mga magulang niya. May karinderya ito na malapit sa eskuwelahan kung saan siya nagpatuloy ng pag-aaral. May dalawa itong anak na babae kaya halos hindi magkasya sakanila ang kinikita nito. Gayunman, sinuportahan siya nito sakanyang pag-aaral bilang pagtanaw na rin diumano ng utang-na-loob sa mga magulang niya. 

Ang panganay nitong si Elise ay bata sa kanya ng tatlong taon, habang apat na taon naman ang tanda niya sa bunsong si Zyra. Isang taong gulang noon si Zyra nang tamaan ito ng dengue at muntikang mamatay. Sa tulong ng kanyang mga magulang ay naipagamot ito at nailigtas kaya ganoon na lang ang pasasalamat ni Tiya Selena sa mga magulang niya. Mabait ang kanyang tiyahin at mga pinsan subalit hindi niyon naibsan ang lungkot at pangungulila niya sa mga magulang niya.

"Hijo, inimbitahan ko sa gabi ng launching ng bagong ilalabas na cookware brand si Fiona," imporma kay Kiri ng abuela niyang si Doña Hurrem. Ina ito ng kayang papa. Nasa breakfast table siya ng tawagin siya nito. It was a Sunday morning at mamaya ay magtutungo siya sa beach resort nila sa Palawan kung saan isu-shoot ang TV commercial para sa bagong cookware brand ng kanilang kompanya.

ang tinutukoy nitong Fiona ay ang apo ng matalik na kaibigan nitong nais diumanong ipagkasundo sa kanya. Nagkakilala na sila ng babae sa party at magkasundo namn sila. Fiona was a vary beautiful woman,very candid despite her being a famous international model. Subalit wala siyang maramdamang anuman dito maliban marahil sa isang kaibigan.

"Grandma, you are matchmaking again. I told you let us find our own way para magkagustuhan." banayad na sabi niya sa abuela. He loved his grandmother to the point of indulging her in her whim. At ang pinakapinagkakaabalahan niyo ngayon ay ang ihanap siya ng mapapangasawa 

"Kirito,"maaring sabi nito sa boung pangalan na ikinangiwi niya.

"Kung hahayaan kitang maghanap ng mapapangasawa mo, malamang na nasa hukay na ako ay wala ka paring  napipili dahil sa pagsubsob mo sa trabaho.You're always too busy to even find a decent woman. Paano ka makakapangasawa kung ganon?"

He was about to say something pero inunahan nanaman siya nito. "And I don't count those gold-digging bimbos who warm your bed anytime you need them."

Nasamid siya sa hinihigop na kape dahil sa sinasabi nito. He didn't see it coming.

"Kung sinu-sino babae ang nababasa kong nagpapaugnay sayo sa mga society columns."

"Grandma,hindi ko alam na cynic ka pagdating sa mga babae. Anyway, I have to go. Invite Fiona if you want but please let the young people do it in our own way. No matchmaking whatsoever, okay?"

His grandmother had always been like that masyadong worried ito pagdating sa pag-aasawa niya. And he was only twenty-seven,for crying out loud.

Mula ng mamatay ang kanyang abuelo, halos sa rent house nila sa probinsya namamalagi ang abuela niya. Mas gusto raw nito ng tahimik na lugar at preskong hangin. Sa edad nito mas angkop ang klima sa probinsya kaya hinayaan na nilang doon ito pumirmi.

"Mauna na ako, Grandma. I'll probably stay for a day or two sa beach house upang tignan ang progress sa shooting ng commercial." alam niyang nang nagdaang araw pa nagsimula ang shooting ayon sa caretaker. Nang nagdaang araw parin sana siya naroon kung hindi lang may importante siyang meeting na hindi maaaring ikansela.

Malapit na siya sa pintuan nang muling magsalita ang kanyang abuela. He almost wanted to ignore her pero hindi niya ginawa at nakangiting bumati siya rito.

"you seem different today," puna nito

"W-what?"nagtatakang tanong niya

"I dont know what's different pero mukha kang...mukha kang blooming." nakakunot ang noo nito habang pinag aaralan ang kanyang mukha.

Natawa lang siya. "Grandma, you're imagining things. Mauna na po ako."

"Drive carefully,"pahabol nito.