Share
CHAPTER 25
Kaugnay na kabanata
Love and Pain CHAPTER 26
Muntik na malaglag ang panga ko nang marinig ang sinaad ni Simoun. Mabuti na lamang ang napingilan kong ngumanga at nagtatanong na lamang tumingin sa kaniya. Ngunit nasa matandang kaharap ang kaniyang atensyon kaya hinigpitan ko ang paghawak sa kaniyang kamay upang subukang kunin ang kaniyang atensyon. Ngunit walang respond. Bumalik na lamang ang tingin ko sa matandang lalaking kaharap na ama daw niya. Like what? I’m now facing his father, his fake father I mean. Nagpalitan sila ng tingin ni Simoun na tila ba may binibitawan silang salita sa kanilang mga titig. Ngunit biglang napunta sa akin ang masamang tingin ng kaniyang ama. Tila nataranta ang kaluluwa ko sa kaba. Nagsimula akong manlamig nang usisain ng ama ni Simoun ang aking katawan mula ulo hanggang paa.Nagbaba ako ng tinig at hinigpitan muli ang pagkahawak sa kamay ni Simoun upang humingi ng tulong. Nakakakaba. Binabalatan yata ako sa isip ng ama niya. “Hey babe, good evening-“ “Oh, right.” Biglang lumapit si Valeen sa
Love and Pain CHAPTER 27
THIRD PERSON’S POINT OF VIEWHindi makapaniwala ang nagdidiwang ng kaarawan na si Richmond Hord, a.k.a Richard Hord, na sinira ng kaniyang anak ang kaniyang gabi. “Uncle, Simoun is joking, right?” nababahalang tanong ni Valeen. Matagal na siyang may gusto sa binatang si Simoun kaya ginawa niya rin ang lahat ng makakaya niya upang mapasakaniya ang binata. Alam niyang boto sa kaniya ang ama ni Simoun kaya nagretiro siya sa pagmo-model at nag anunsyo ng kasal sa public. Nais niyang malaman ng media na engaged na sila ni Simoun upang walang kawala ito sa kaniya. “Ipatigil mo ang kaganapan,” utos ni Richmond sa kaniyang sekretarya.“U-uncle why? Birthday mo po ngayon, hindi maaaring masira ang gabi niyo,” Valeen insists. “Simoun ruined my night already. Pero huwag kang mag-alala, he can’t escape. Nasa control ko pa rin siya.” Richmond hold back his temper and try to calm Valeen. “He can’t be with that woman, alam ko ang kahinaan niya. This is his last chance kaya alam kong hindi niya s
Love and Pain CHAPTER 28
Hanggang sa ako ang nagdesisyong basagin ang katahimikan. “Narinig ko ang usapan niyo,” ani ko habang nasa kalawakan pa rin ang tingin. Wala siyang respond kaya dinagdagan ko ang aking sinabi. “Do you have something to tell me?” Lumingon ako sa kaniya. I met his tired eyes. I can see it, the way he look at me. He did not speak. He just look at me, unemotionally. I can’t read any emotions from his eyes. “I mean…I don’t want to assume pero, were you talking about me?”diretso kong tanong. Gusto ko lang naman malinawan. I was once said that I don’t want to get involved with him again, but I’m already here…in his place, getting involve in his life.“Yeah,” maikli niyang sagot. I’m not surprised. I’m getting more curious. “Bakit? May kailangan ba akong malaman?”Humugot siya ng malalim na hininga. “No. I was just wondering if you can trust me again.” I was a bit surprised by his words. “Alam kong sinisini mo ako sa pagkamatay ng anak natin.” But his second sentence literally caught m
Love and Pain CHAPTER 29
“You’re not freaking serious Moun, right?” “I am freaking serious, Bea!”Nagtatalo kami rito sa loob ng sasakyan kasi ang sabi niya, papasok kami sa trabaho na magkasama. It will surely create a huge mess. “Hanggang dito ba naman magpapanggap akong fiance mo? Ano sa tingin mo iisipin ng mga tao sa’kin?” pakikipagtalo ko.“You were already exposed to the media, Beatrize. Imposibleng wala sa mga tao diyan sa loob ang nakaalam sa balita. And if you don’t want to pretend, why not try to be real then?” saad naman niya. “I’m dead serious, Moun!” babala ko. “And so I am. You are now my fiance. No turning back!” At binuksan na niya ang pinto bago pa man ako makasagot. Bumaba siya mula sa driver’s seat at saka umikot naman sa passenger’s seat upang pagbuksan ako ng pinto. Narito na kasi kami sa harapan ng kompanya at nakikipagtalo ako kanina pa kasi ayaw kong magkai-issue’ng kasama siya. But he insist kaya wala na akong magawa ngayon. Pagpasok palang namin sa loob, nasa amin na ang aten
Love and Pain CHAPTER 30
Valeen left, without bidding a farewell word. And it feels like I won the battle. Ang sarap sa pakiramdam manalo sa isang argumento. Napapanginti ka nalang talaga nang todo. Well not until nagsalita si Simoun. “What was it again?” Napalundag ako nang mapansing ang lapit ko pala sa kaniya. Ngayon ko lang napansin kasi kanina abala ako sa pakikipag-argumento. “Ang alin?” Nakangiti siya habang nakatingin sa akin. “’Yong mga pinagsasabi mo. We have been what?” ang ganda ng ngiti niya. Tila ba may nangyaring maganda o may ginagwa akong maganda. We have been sleeping together, we had sex, we’re living together. Iyan ang mga pinagsasabi ko kanina na hindi ko na kayang sabihin ulit ngayon. “Ginawa ko lang ang papel ko bilang fake fiance mo,” ani ko at dumistansya nang kaunti mula sa kaniya. “And you were talking like the real one.” Eh sino ba naman ang hindi? Nilalait ako kaya ipaglalaban ko ang sarili ko. “Shut up. Hanggang dito nalang ako.” Tumayo na ako upang umalis na. baka hum
Love and Pain CHAPTER 31
“Simoun once become a university professor. She was his student,” wika ni Richmond na siyang sumurpresa kay Valeen. “W-what?” Pagtataka niya. She didn’t know such thing.“Nang tumigil siya sa pagdo-doctor, naging professor siya. That woman Beatrize happened to be his student,” kuwento ni Richmond. “I-ibig sabihin niyo po uncle, kilala niyo ang babaeng ‘yon?” Kilala lang ni Valeen si Beatrize bilang isa sa mga naging babae ni Simoun. Wala siyang alam sa ibang impormasyon tungkol sa dalawa. “Not that much. Her father is a lawyer and her mother is a small business owner. Just one of Simoun’s woman from before.” Iyan lamang ang alam ni Richmond na impormasyon tunglkol kay Beatrize.“And what is that professor and student thing, uncle?” pahabol na tanong ni Valeen.“He was her college professor, when we arranged Simoun’s marriage with the Lopez’s hier.” Valeen’s jaw dropped. “Nasa New York siguro ka nang mga panahong ‘yon,” dagdag ni Richmond. Valeen was once a nurse. Kasama niya sa
Love and Pain CHAPTER 32
Perhaps it’s time to accept fate and move on from the past. He almost broke me, but it wasn’t his fault. Siya rin, he suffered a lot…more than what I have been.Perhaps it’s time to forgive him and start over again. I may not know what lies tomorrow ahead, but I wanna live today, and move on from yesterday. Nang magising ako, tulog pa si Simoun. Dahan-dahan akong bumaba ng kama at lumabas ng kuwarto. Bumaba ako sa kusina upang maghanda ng agahan. I haven’t prepared breakfast for us simula nang tumira ako rito. Today will be my first day. Niluto ko lang ang kung anong pwedeng pang breakfast na nakita ko sa loob ng fridge. Pagkatapos kong magluto, hinanda ko na ang mga pagkain sa mesa. Nang matapos na akong maghanda. Huminga ako nang malalim at ngumiti. “Perfect,” saad ko. Tumalikod ako upang lumabas ng kusina nang…“Ay langya!” gulat kong asal nang makita si Simoun na nakatayo sa may pintuan. “K-kailan kapa diyan?” Naka cross sa kaniyang dibdib ang kaniyang mga braso at nakahilig
Love and Pain PROLOGUE
BEATRIZE’S POINT OF VIEW “Are you free tonight?” Nasa cafeteria ako nang mabasa ko ang text ni Simoun. Ngumiti ako at nag-type ng reply. “Uhm. I’ll be there at 6:00 pm.” I miss him already. Hindi kami nagkita last week kasi pinapauwi ako ni dad sa bahay dahil nandoon sina Lola at Lolo. Ngayon na umuwi na sila sa probinsya, pwede na akong pumunta sa condo ni Simoun. “Ngiting may boyfriend ‘yan?” Napunta kay Klea ang aking tingin nang magsalita siya. “Anong boyfriend? Wala akong boyfriend bruha,” pangangatuwiran ko at pinatay ang screen ng cellphone ko. “Weh? É ano ‘yang ngiting kay tamis?” nang-aasar niyang tanong. “Ngiting kay tamis ka riyan. Kumain ka na nga.” Itinabi ko na ang aking cellphone at nagsimulang kumain. Wala naman talaga akong boyfriend. I just have this someone I’m not sure who he is in my life. We’re not friends, we’re not in a relationship, but we’re having sex. Sex partners, I guess that’s us.
Pinakabagong kabanata
