Thalia’s Point of view
“Sadyang ang buhay ay kay hirap unawainWalang hanggang kasiyahanKaakibat ay kalungkutanPangakong binitiwanKatumbas ay pag-asaNgunit matamis na salitanagdulot ng matinding kapighatianBakit kailangan na ako’y paasahinKung iyong salita ay di kayang panindigan?”“Apat na araw na ang lumipas ng makadaupang palad iyong estranghero na naligaw sa aking silid. Puso ko ay tahimik na naghihintay sa kanyang pagbabalik, mabuti pang hindi na lang niya ako pinaasa, sapagkat matinding sakit ang idinulot nito sa aking puso.Sino nga ba naman ako para pag-aksayahan ng panahon? Isang munting bulag na walang silbi?Naninikip ang dibdib ko at halos hindi na ako makahinga.Bakit ba ako nasasaktan gayung hindi ko naman siya kilala? Ngunit bakit ganun? Higit na mas masakit ito sa mga taong nawala sa akin.Hinawi ang pangahas na luha, at sinikap na kalmahin ang sarili.Sinikap ko na ituon ang atensyon sa paglikha ng tula, sa tuwing nalulumbay ako ay ito ang aking sandigan. Mabuti pa ang mga letra at ang aking makinilya ni minsan ay hindi ako iniwan.“Iha, kumain ka na, baka magkasakit ka niyan.” Nag-aalala na sabi ni Yaya sa akin na may halong pakiusap ngunit nanatili lang akong tahimik habang patuloy sa pagtipâ ang aking mga daliri sa makinilya. Simula kahapon ay nawalan na ako ng ganang kumain, kaya labis na nag-aalala sa akin si Yaya Lani.Ilang sandali pa ay tumigil sa pagtipâ ang aking mga daliri dahil muli na namang naglandas ang masaganang luha sa aking pisngi.“Yaya, hanggang kailan ka mananatili sa aking tabi? Iiwan mo rin ba ako tulad nila?” Lumuluha kong tanong sa kanya. Sa totoo lang ay naha-habag na ako sa aking sarili dahil simula ng pumanaw ang aming mga magulang ay tuluyan kong naramdaman ang pagiging inutil ko.Narinig ko ang impit na iyak ni Yaya kasunod noon ay ang mahigpit na yakap nito sa akin.“Iha, hanggat ako’y nabubuhay ay mananatili ako sa iyong tabi.” Umiiyak na sagot niya sa akin, kaya tuluyan na akong napahagulgol ng iyak.“Yaya, paano na ako kapag wala ka na? Alam kong matanda ka na, at ang tanging kahilingan ko, kung sakaling dumating ang panahon na lisanin mo ang mundo, pakiusap, isama mo ako.” Humihikbi kong saad habang mahigpit na nakayakap ang aking mga braso sa may katabaan niyang katawan.“Anak, huwag kang magsalita ng ganyan, darating ang araw na makakakita ka rin, dahil batid ko na hindi ka kinalimutan ng iyong kapatid.” Malumanay na sagot niya sa akin, humiwalay ako sa kanya at humarap sa ibang direksyon.“Hindi ko na pinangarap ang makakita pa, mas pipiliin ko ang lisanin na lang ang mundo. Dahil kung sakaling ako’y makakita, hindi ko rin alam kung paano haharapin ang mundo sa labas ng kwartong ito.” Malungkot kong pahayag na tila nawawalan na ng pag-asa.”Habang nag-uusap ang dalawa ay hindi nila namalayan ang pagdating ni Alistair kaya malinaw niyang narinig ang lahat ng mga sinabi ng dalaga.Tila dinurog ang puso niya ng mga salitang binitiwan nito, matinding pagkahabag ang nararamdaman niya para kay Thalia, kaya mula sa kaibuturan ng kanyang puso ay isang pangako na kailanman ay hindi niya ito iiwan.Nagulat si Yaya Lani ng makita niya ang binata na nakatayo sa nakabukas na pintuan, nakakaunawa na tumango siya kay Alistair kaya umalis siya sa tabi ng dalaga at tahimik na lumabas ng kwarto upang makapag-usap ng maayos ang dalawa.“Yaya?” Tawag ni Thalia ngunit wala siyang narinig na sagot mula sa matanda, natigilan siya ng malanghap niya ang pamilyar na amoy ng isang mamahaling pabango. Hindi malaman ni Thalia kung matutuwa ba siya o magagalit kaya mas pinili na lang niya ang manatiling tahimik.”Alistair Poin of view“Alam ko na nagtatampo ka sa akin,” panimula ko at saglit na huminto sa pagsasalita at umayos ng upo sa tabi ng dalaga.“Sana ay mapatawad mo ako, hindi ko sinadyang sirain ang pangako ko sa iyo nagkataon lang na may inayos akong problema. Sana ay hindi ka tuluyang magalit sa akin at bigyan mo ako ng pagkakataon na maitama ang maling iniisip mo sa akin.” Mahabang pahayag ko na may halong pakiusap ngunit kaakibat nito ay kabâ dahil natatakot ako na baka ipagtabuyan niya ako.Natigilan ako ng masaksihan ko na tahimik na lumuluha si Thalia habang nilalaro nito ang mga daliri niya na nakapatong sa ibabaw ng kanyang mga hita. Parang pinipiga ang puso ko sa tuwing nakikita ko siyang umiiyak. Mabilis ko itong kinabig at mahigpit na niyakap.“Sshhh… tahan na, huwag ka ng umiyak, nandito na ako at hindi na ako aalis pa sa tabi mo.” Malambing na bulong ko sa tapat ng kanyang tainga. Hindi ko na napigil ang aking sarili at tuluyan ng lumapat ang mga labi ko sa bibig ni Thalia.Nagulat naman ito sa aking ginawa, halatang wala pa itong karanasan at masaya ako, dahil ako ang unang lalaki na humalik sa kanyang mga labi.Ang halik na aming pinagsaluhan ay nagdulot ng matinding kilabot sa bawat himaymay ng aming mga kalamnan. Hanggang sa kusang pumikit ang kanyang mga mata na tila nilalasap ang kakaibang sarap mula sa pagkakahinang ng aming mga labi.Marahang gumalaw ang labi ng dalaga na wari mo ay nananant’ya, kaya isang ungol ang kumawala mula sa aking bibig.Ang mga labi ng dalaga ang pinakamasarap na natikman ko sa buong buhay ko. Dahil ibayong ligaya ang hatid nito sa aking pakiramdam.Dala ng matinding pananabik sa dalaga ang banayad na halik ay naging mapusok at halos s******n ko na ang laway nito.Ilang minuto ang lumipas bago tuluyan kong nakontrol ang aking sarili, hinihingal na humiwalay sa dalaga at pinagdikit ang aming mga noo habang ang dalawang kamay ko ay nanatili sa magkabilang pisngi nito at masuyong hinahaplos ng aking hinlalaki.“Hindi ka na galit sa akin?” Malambing kong tanong sa kanya habang nanatiling magkalapat ang aming mga noo. Nakangiting umiling ang dalaga saka masuyong hinaplos ng kanang kamay niya ang aking mukha.Naipikit ko ang aking mga mata ng maramdaman ang mainit na palad ng dalaga parang may kung anong kilabot ang bumabalot sa buong katawan ko. Ilang babae na ba ang nagdaan sa buhay ko na halos hindi na mabilang sa daliri. Pero ni minsan ay hindi ko naranasan sa kanila ang kasiyahang nararamdaman ko ngayon.“Hindi na ako magagalit kung iyong maipapangako na kailanman ay hindi mo na ako iiwan.” May bahid lungkot na saad niya habang nakatitig sa aking mukha ngunit batid ko na hindi ako nito nakikita.“Hindi na, mananatili na ako sa iyong tabi kailanman at hindi na kita iiwan.” Nangangako kong sagot, makikita sa aking mukha ang determinasyon na tutuparin ko ang aking pangako.Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mapupulang labi ni Thalia at mabilis itong yumakap sa akin. Isang masuyong halik sa bibig ng dalaga ang iginawad ko sa kanya at buong pagmamahal na niyakap ko itong muli.“So, It means, nobya na kita.” Masayang kong pahayag, dahil sa sobrang kasiyahan ay pinupog ko ito ng halik sa mukha. Parang gustong sumigaw ng puso ko “na sa wakas ay pag-aari ko na ang magandang babae na ito!”“S-sandali, nakikiliti ako, tama na!” Saway niya sa akin ngunit imbes na tumigil ay nagpatuloy pa rin ako hanggang sa kapwa kami napahiga sa kanyang kama.Sa pagkakataong ito ang buong kwarto ng dalaga ay muling napuno ng mga halakhak. Huminto ako at humiga sa tabi ni Thalia, inangat ko ang ulo nito at ipinatong sa kanang braso ko. Pumulupot ang kaliwang braso ko sa katawan ng dalaga saka ito niyakap ng mahigpit.Tila nagustuhan naman ni Thalia ang ginawa ko dahil kusang yumakap ang isang braso niya sa aking katawan.Isang mariin na halik ang iginawad ko sa noo nito kaya pumikit ang kanyang mga mata na wari mo’y nilalasap ang init ng aking mga halik.“I love you, Thalia.” Madamdaming pahayag ko ngunit natigilan si Thalia at wala sa sarili na biglang kinalas ang pagkakayakap nito sa akin.Bumangon siyang bigla at saka umayos ng upo.“Bakit? Hindi mo ba nagustuhan ang sinabi ko? Wala ka bang nararamdaman sa akin?” Naguguluhan kong tanong dahil sa kakaibang inakto nito, nakadama ako ng kabâ ng pumasok sa aking isipan na baka taliwas ang nararamdaman niya sa nararamdaman ko para sa kanya.“Ipagpaumanhin mo kung hindi mo nagustuhan ang naging reaksyon ko, labis akong naguguluhan kung bakit ang isang bulag na tulad ko ay natutunan mong mahalin?” Malungkot na tanong niya sa akin, lumambong ang aking mukha dahil sa tinuran nito. Kinuha ko ang mga kamay niya at dinala ito sa aking bibig.“Kapag nagmahal ka ay hindi mo titingnan kung ano ang kasiraan o kakulangan niya bagkus ay tatanggapin mo siya ng buong buo at mamahalin ng higit pa sa sarili mo. Ganoon kita kamahal Thalia, napakaimposible mang paniwalaan dahil ito pa lang ang pangalawang pagkakataon ng ating pagkikita ngunit iyon ang totoo.Minahal na kaagad kita ng una ko pa lang masilayan ang maganda mong mukha.” Tagos sa puso na pahayag ko sa kanya.”Tuluyang napaiyak si Thalia at mahigpit na yumakap sa binata na ngayon ay kanya ng nobyo. Marahil ay inosente ang kanyang puso sa mga ganitong bagay ngunit isa lang ang alam niya, kailanman ay ayaw na niyang mawalay pa sa nobyo. Ikamamatay yata niya kung sakaling mangyari iyon.Alistair’s Point of view“Ali, wala ka bang trabaho ngayon?” Malambing na tanong sa akin ni Thalia kaya nilingon ko ito mula sa kanang bahagi ko at nanggigigil na pinatakan ito ng isang halik sa labi. Gusto kong matawa ng bigla itong sumimangot dahil sa ginawa ko.“Ilang ulit ko bang sasabihin sayo na huwag mo akong gugulatin ng mga halik mo.” Naiinis na saad niya habang nanghahaba ang kanyang nguso, kulang na lang ay mapunit ang bibig ko dahil sa laki ng ngiti ko. Nagmukha kasi siyang bata na nagmamaktol, kumilos ito at akmang aalis mula sa kinauupuan nito sa gilid ng kama kaya mabilis kong hinapit ang kanyang baywang at saka hinila paupo sa kandungan ko.“Saan ka pupunta, hm?” Malambing kong tanong sa kanya bago ito niyakap ng mahigpit saka ibinaon ang aking mukha sa leeg nito, sinamyo ang natural na bango ng kanyang balat.“Kailangan ko ng ihanda ang aking mga damit dahil oras na para maligo.” Malumanay niyang sagot, nakita ko na napapikit siya sa aking ginawa kaya lihim akong napa
“Bakit Alice? Anong nangyayari sayo?” Nagtataka na tanong ni Lani sa kanyang kapatid, labis silang naguguluhan sa kakaibang ikinikilos nito.“A-ang ibig kong sabihin ay hindi ko na ilagay ang gulay sa pinapakuluan kong karne.” Bahagya pa itong nautal sa pagsasalita bago alanganing ngumiti sa kanila, saka bumaling sa kanyang kapatid na si Nelia. “Ate, samahan mo ako sa kusina dahil kailangan ko ang tulong mo.” May pag-aatubili na wika nito, tila nakakaunawa ang kanyang kapatid at kaagad silang nagpaalam kay Señor Samuel.“Ano?” Ang tanga mo talaga! Anong gagawin natin ngayon? Siguradong magagalit sayo si Ate Lina dahil sa katangahan mo.” Galit na sermon ni Nelia kay Alice habang ito ay paroo’t parito, magkasalikop ang kanyang mga kamay habang panay ang pasil niya dito. Halatang kinakabahan siya ng husto.“Anong gagawin natin? Hanggang ngayon ay nag-uusap pa rin sila sa sala’s?” Nag-aalala na tanong ni Alice kay Nelia. “Hindi ko rin alam.” Sagot nito habang manaka-nakang sumisilip sa p
Thalia’s Point of view Ding… Dang…Nang marinig ko ang tunog ng malaking orasan ay batid ko na alas dose na ng hating gabi, ngunit hindi pa rin ako makatulog dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin humuhupâ ang kasiyahan na nararamdaman ng puso ko.Samo’t-saring emosyon ang bumabalot sa buong pagkatao ko kaya napaka damot ng antok sa akin.Kinapa ko ang singsing sa aking kamay at wala sa loob na napangiti ako, hindi ko sukat akalain na pagkakalooban ako ng isang lalaki na magsasalba sa akin mula sa kalungkutan. Abot hanggang langit ang pasasalamat ko sa Diyos dahil hindi niya ako kinalimutan. Akala ko habambuhay na lang akong mag-iisa sa loob ng kwartong ito, simula ng dumating sa buhay ko si Ali ay muli akong nabuhayan ng loob. Nanumbalik ang kasiyahan sa buhay ko at natuto akong muli na mangarap kasama ang aking mahal na si Ali.Kung noong una ay hindi na ako umaasa na makakita pa, ngayon ay inaasam ko na sana ay kaawaan ako ng Diyos at kalooban niya ako ng paningin. Labis kong pina-
“Ate Lani! Ate Lani!” Malakas na sigaw ni Alice ang bumulabog sa loob ng kusina na siyang gumulat sa magkapatid na Lani at Nelia. Ang mukha ni Alice ay parang nakakita ng multo at bakas sa mukha ang labis na pag-aalala.“Ano ba ang nangyayari sayo Alice at tinalo pa ng bibig mo ang wawang ng ambulansya?” Naiinis na sikmat niya sa kanyang kapatid.“Ate, hindi ba’t si Ali ang lalaking ito?” Nagugulumihanang tanong nito sa nakatatandang kapatid, nagtataka na sabay lumapit ang dalawa sa kanilang bunsong kapatid.Kinuha ni Lani ang magazine mula sa kamay ni Alice at masusing sinuri ang mukha ng lalaki sa magazine. Halos sabay na nanlaki ang mata ng dalawa ng makita ang larawan ng binata.Hindi makapaniwala si Lani na ang lalaking kasama ng kanyang alaga ay ang kilalang heartless na lalaki sa kanilang bansa, si Alistair Welsh. Mula sa magazine ay malinaw nilang nakikita ang larawan nito habang naka-abriecete ang isang kilalang actress sa kanang braso nito. Ang pagkakaalam ng publiko ay ito
Thalia’s Point of view Sa bawat dantay ng mga labi niya sa makinis kong balat ay naghahatid ito ng matinding kilabot sa aking pagkatao. Tila kuryenteng gumapang sa bawat himaymay ng aking laman na siyang gumigising sa aking kamalayan habang ang pangahas na kamay nito ay marahang humahaplos sa ‘king kahubdan. Sinamba ng kanyang mga labi ang lahat ng parte ng aking katawan, ipinaramdam niya kung gaano ako kahalaga sa kanya habang ako ay walang humpay sa pagpapakawala ng mga ungol dulot ng matinding sarap na nararanasan.Mga katawan ay pawisan di alintana ang malagkit na pakiramdam, dahil higit na pinagtutuunan ng pansin ang nagliliyab na pagnanasa na nararamdaman ng isa’t-isa. Walang humpay sa pag-indayog ayon sa saliw ng musika na tanging kami lang ang nakakaalam habang humahampas sa aking mukha ang marahas niyang hininga.“Ohhhh…” isang mahabang ungol ang aking pinakawalan ng maging marahas ang kanyang pagkilos, walang habas na inangkin nito ang aking katawan. Ang hinuha ko ay madali
Dumating na ang araw na pinakahihintay ng lahat, nakatakdang sumailalim sa isang operasyon si Thalia. Pinaghalong kabâ at pananabik ang nararamdaman ni Thalia ng mga oras na ito habang nakaupo sa gilid ng kanyang kama.Hindi na siya mapakali sa kanyang kinauupuan at nagulat pa siya ng biglang bumukas ang pintuan at iniluwa ang nobyo niyang si Ali na abot hanggang tainga ang ngiti sa bibig nito.“Babe, we need to go now.” Ani ni Ali at kaagad na lumapit ito kay Thalia, hinawakan niya ito sa kamay saka hinapit sa baywang. Sabay silang humakbang palabas ng kwarto, ito ang unang pagkakataon na lalabas ng kwarto ang dalaga kaya kakaiba sa kanyang pakiramdam ang presensya ng paligid sa labas ng kwarto.Sa paghakbang ng kanyang mga paa sa bawat baitang ng hagdan ay nanibago siyang bigla, mahigpit siyang kumapit sa katawan ng nobyo.Dahil hindi na siya pamilyar sa kanyang paligid ay kinailangan na niyang mangapa sa pader gamit ang kanang kamay nito. Iba na ang kilos niya kumpara sa loob ng kan
Alistair’s Point of view “You need to do something, Mr. Welsh. Kailangan mong gumawa ng paraan bago pa tuluyang maapektuhan ang imahe ng kumpanya.” Ani ng isang board member, Ang mukha nito ay kababakasan mo ng labis na pag-aalala. Nahaharap sa isang malaking eskandalo ang pangalan ng aking kumpanya dahil sa lihim na pakikipag alyansa ni Marco sa LYCOM company ayon na rin sa report na natanggap ko. Batid ko na siya ang nasa likod ng lahat ng ito dahil siya lang naman ang taong labis na naghahangad sa aking posisyon.Ang LYCOM company ay ang mahigpit na katunggali ng WELSH LTD. company sa marketing at may hinuha ako na ninakaw ni Marco ang mga orihinal na kopya ng mga bagong design ng condo unit na ilalaunch na sana ng kumpanya sa susunod na buwan. Ngunit labis na gumimbal sa aming lahat ng nauna pang maglabas ang LYCOM company ng kanilang bagong model ng mga condo units at halos kuha nito ang lahat ng detalye ng design na nasa blueprint ng kumpanya na pinaghirapan namin ng mga empleya
Thalia’s Point of view After a one and half month, sa wakas ay tatanggalin na ang gasang nakabalot sa aking mga mata. Malalaman na rin namin kung naging matagumpay ba ang operasyon na ginawa nila sa akin. Matinding pananabik at ibayong kabâ ang nararamdaman ko ng mga oras na ito dahil sa wakas ay masisilayan ko na ang mundo at higit sa lahat ay ang mukha ng mahal kong si Ali.Simula ng operahan ako ay hindi ko na muling narinig pa ang boses ni Ali, maging ang kanyang presensya ay hindi ko narin naramdaman. Parang gusto ko ng magtampo ngunit paulit-ulit na sinasabi sa akin ni Yaya Lani na unawain ko raw ang aking nobyo dahil abala daw ito sa kanyang mga negosyo. Anya tuwing gabi naman daw ay binabantayan ako nito hindi ko lang namamalayan ang kanyang pagdating dahil mahimbing daw kasi ang tulog ko. Alam ko na mayroon na hindi magandang nangyayari at sinisikap lang nila na pagaanin ang loob ko. Batid ko kung gaano ako kamahal ni Ali kaya iniiwasan ko rin ang mag-isip ng hindi magandang