KABANATA 1
Pauwi kami ni Elias ngayon dahil natapos na ang aming reunion. Dalawang oras din kaming nagdiwang doon, at ipinagdiwang namin ang engagement nina Wildrich at Kazimie. Hindi ko maiwasang mainggit kay Kaz habang kinakausap ko siya kanina, dahil kitang-kita ko ang kanyang kasiyahan sa sorpresang proposal ni Wildrich. Hindi niya ito inasahan dahil akala niya ay aasikasuhin muna ni Kaz ang kanyang kontrata sa fashion company bago sila magplano ng kasal.Habang nakikinig ako sa kanyang kwento, hindi ko maiwasang makaramdam ng inggit, dahil alam kong matutupad na ang kanilang matagal nang pangarap. Bigla akong napaisip at nagtanong sa aking sarili tungkol sa amin ni Elias. Kailan kaya niya planong mag-propose sa akin?Sa totoo lang, mas matagal na ang relasyon namin ni Elias kumpara kina Wildrich at Kazimie. Pitong taon sila, ngunit sila ay engaged na. Marami na rin, kabilang ang ilang lumang kaibigan, ang nagtatanong kung kailan kami ni Elias magtatake ng susunod na hakbang sa aming relasyon, na para bang ang kasal ang huling piraso para maging kumpleto ang aming samahan.May ilan na nag-iisip na baka wala sa plano ni Elias ang mag-propose, kaya hindi pa kami engaged. Mayroon ding nagsasabi na baka hindi kami para sa isa't isa, kaya hindi pa humahantong sa engagement. Ang mga ganitong komento ay umuga sa aking kumpiyansa sa sarili.Kaya ngayon, tahimik lang ako habang kami'y nasa byahe. Nawalan ako ng gana makipag-usap kay Elias, hindi ko alam kung nagtatampo ba ako o nadismaya sa nangyari kanina. Akala ko kasi, ito na ang moment ko.Tahimik lang ako, hindi makasagot sa mga tanong ni Elias. "May problema ka ba?" tanong niya. Gusto ko sanang sumabog at sabihin sa kanya ang lahat ng hinanakit ko sa pagpapaasa niya, ngunit pinili kong manahimik."Shang, hindi ka ba talaga magsasalita? Kanina mo pa akong hindi pinapansin," dagdag pa niya.Nag-irap ako at kibit-balikat lang ang isinagot. Hindi na kita kailangang pansinin! Hanap ka na lang ng ibang kausap mo! Nakakainis ka!Pero mukhang hindi kinaya ni Elias ang pagdedma ko, kaya bigla niyang itinabi ang sasakyan at hinawakan ang braso ko, paharap sa kanya."Ano ba!" sigaw ko, kasabay ng pag-irap ng matindi."Ano ba talaga ang problema mo, Shang?" tanong niya, halata ang pagkainis sa boses niya."Bakit mo ako dinala doon? Para ipamukha sa akin?" Hindi ko na napigilan ang sarili ko sa pagbitaw ng mga salitang iyon.Nagulat siya, at lumitaw ang pagtataka sa kanyang mukha. "Anong ibig mong sabihin?" tanong niya, magkadikit ang mga kilay. "Ipamukha? Ano'ng sinasabi mo?""Wala," sagot ko, umiiwas ng tingin.Narinig ko siyang huminga ng malalim. "Umasa ka ba?" tanong niya bigla, na nagpahinto sa akin at napatingin sa repleksyon ko sa bintana ng kotse. "Sabihin mo nga? Iyon ba ang dahilan kung bakit ganyan ka?"Tumawa ako ng mapait bago siya hinarap. "Oo, Elias, umasa ako! Dahil hindi mo sinabi sa akin na reunion pala ang pupuntahan natin. Bakit kailangan mong magpa-misteryoso kanina?""Hindi mo ba talaga naintindihan?" hindi makapaniwalang tanong niya. "Shang, ginawa ko iyon para sorpresahin ka."Napatingin ako sa kanya, hindi makapaniwala sa sinabi niya na para bang isang biro lang ito. "Ano ba talaga?! Para sorpresahin ako? Seryoso ka ba?!" Hindi ko na napigilan ang sarili ko at ipinakita ko na ang inis ko sa kanya. "Walang nakakatuwa sa reunion. Ang babaw ng dahilan mo," sabi ko pa.Napahilamos siya sa kanyang mukha, tila ba pati siya ay nagsisimula nang mairita. "Shang—""Magmaneho ka na. Gusto ko nang umuwi," pagputol ko sa sasabihin niya.Wala siyang nagawa kundi kamutin na lang ang kanyang ulo at ipagpatuloy ang pagmamaneho. Nanatili akong tahimik sa buong biyahe hanggang sa makarating kami sa condo na tinutuluyan namin. Magkasama na kami ni Elias sa iisang bubong mula noong kami ay nakapagtapos sa kolehiyo at nakapagsimula sa aming mga propesyon. Tulad ng sabi ko, ang kulang na lang talaga ay ang kasal para maging kompleto na ang aking buhay.Pagkapasok ko sa loob, diretso agad ako sa mahabang sofa at nagtanggal ng aking sandals. Malawak at marangya ang condo na aming tinitirhan, mayroon itong ikalawang palapag. Ang condo na pinili ni Elias para sa amin ay may sariling balkonahe at swimming pool. Sa katunayan, ang eksklusibong condominium na ito ay pag-aari ng pamilya de Marcels. Kaya naman ito ay maluwag at marangya.Isa ito sa pinakamalaki at pinakamahal na gusali ng condominium sa Lungsod ng Lipa, Batangas. Kilala ang pamilya de Marcels sa industriya ng negosyo, at ang kanilang mga enterprise ay kalat na kalat sa buong bansa. Si Elias ay kasalukuyang Presidente ng pangunahing kumpanya, pumalit sa posisyon mula sa kanyang ama.Ang United Enterprises ay tanyag sa paggawa ng mga advanced na gadget na ginagamit ng mga kabataan ngayon. Kilala rin ang kanilang negosyo bilang isa sa pinaka-progresibo sa pag-develop ng mas epektibo at mas advanced na mga appliances.Tulad ng makikita mo sa aming condo ni Elias, mula sa air conditioning, ilaw, hanggang sa pagtukoy ng oras, lahat ay gumagana sa isang pitik at kumikilos mag-isa. Para itong robot na hindi marunong magreklamo. Ganyan katalino ang mga de Marcels, ang pagiging siyentipiko ay nasa kanilang dugo, ayon kay Elias. Nasa kanilang lahi na ito.Kaya nilang maglabas ng halos limang bagong produkto sa merkado taon-taon, dito at sa ibang bansa. Ganyan sila kayaman, alam ko na hindi lang bilyon ang kanilang pera. Kaya hindi na nakakagulat na maraming babae ang nagnanais na maging asawa ng tatlong magpipinsang de Marcels. Si Diovanni, na ngayon ay kasal na kay Shuen, at si Alphonsus na parang ang hirap hulaan kung ano ba talaga ang gusto sa buhay.Kilalang-kilala si Alphonsus sa pagiging masungit at istrikto, hindi ko alam kung may nobya ba siya. Hindi ko pa siya nakitang may kasamang babae sa tuwing may handaan ang mga de Marcels. Talagang masungit siya, parang babae na may dalaw, kung ikukumpara ko siya kay Elias? Malayo, si Elias kasi talagang wild, lalo na sa kama.Si Diovanni? Sa kanilang tatlo, si Dio ang pinakaseryoso sa buhay at talagang masipag, alam ko rin na talagang head-over-heels siya kay Shuen. Kaya hindi ako nagsisisi na naging tulay ako para magkalapit sila. Alam ko na hindi niya sasaktan si Shuen.Nakita ko si Elias na kumuha ng alak sa cellar at binuksan ito bago umupo sa bar island. Naglagay siya ng alak sa baso bago ako tiningnan, inalok pa niya ako ng basong nilagyan niya ng alak. Pero imbes na tanggapin, umismid lang ako at tumalikod para pumunta sa kusina at kumuha ng malamig na tubig sa ref."Seryoso ka ba, Shang? Hanggang kailan mo balak ituloy ito?" tanong niya, dahil ilang hakbang lang ang kusina mula sa bar island sa aming condo. "Napag-usapan na natin 'to, di ba? Magtiis ka lang, darating din tayo sa puntong 'yon," sabi niya, na nagpabagsak ng baso ko sa mesa ng malakas."Gaano katagal pa, Elias? Kailangan ko pa bang maghintay ng sampung taon para mangyari 'yung bagay na sinasabi mo?"Napabuntong-hininga siya at muling naglagay ng alak sa kanyang baso. "Iyan ba talaga ang palagay mo?" tanong niya.Nag-irap ako bago umalis sa kusina at naglakad pabalik sa sofa. "To be honest with you? Yes. Tinanong na ako ng ilang kaibigan natin kung bakit wala pa tayong plano sa kasal. Mahirap paniwalaan na magkasama na tayo ng labing-apat na taon, at kahit si Wildrich na mas maikli natin kilala, ikakaasal na. Yung iba nating ka-batch, may mga anak na. Napapaisip tuloy ako, masaya ba tayo sa kung nasaan tayo ngayon? Wala ka bang naiisip o plano para sa future natin?" mahaba kong sinabi."May mga plano ako," giit niya sa akin, pero hindi ko maramdaman ang sinseridad sa kanyang mga salita."Talaga? Ano yun? Hindi mo nga ako tinatanong kung anong klaseng kasal ang gusto ko, ilang anak ang inaasam ko. Ni minsan, Elias, hindi mo binuksan ang usapan tungkol sa kasal. Ako lagi ang nagtatanong. Sabihin mo nga sa akin ang totoo? May balak ka bang pakasalan ako?""Shang—""Sagutin mo ang tanong ko, Elias. Huwag mo akong bigyan ng dahilan dahil hindi iyon ang kailangan ko." Pero hindi siya sumagot at wala akong narinig na kahit anong salita mula sa kanya. Kaya naman, tumayo ako at tinitigan siya ng seryoso. "So, wala? Sabihin mo sa akin kung may aasahan pa ba ako dito," diretsahan kong sinabi."Hindi lahat ng bagay ay dapat minamadali, Shang."Natawa ako ng marahan sa kanyang sinabi. "Ibig mong sabihin, nagmamadali ako?!" bigkas ko. "Hindi ako nagmamadali, Elias. Ang gusto ko lang ay may kasiguraduhan, kahit na isang engagement lang, at handa akong maghintay para sa kasal. Iyon ang punto ko, pero hindi mo maintindihan dahil wala ka talagang balak," seryoso at may diin kong sinabi.Tila siya'y natigilan at wala siyang nagawa kundi ang malalim na buntong-hininga. "Shang, huwag mo akong pangunahan sa mga plano ko, please. Kung 'yan ang tingin mo sa akin, sige. Pero sinasabi ko sa'yo, maghintay ka lang."Napapikit ako nang madiin sa sinabi niya. "Ilang ulit mo na 'yang sinabi sa akin?" tanong ko bago tumindig at kumuha ng isang wine glass, saka nagbuhos ng alak doon. "Paulit-ulit na. Pero hanggang ngayon, 'yan pa rin ang dahilan mo."Nakita ko ang kanyang pag-iling, tila naiinis na sa aking paulit-ulit na tanong. Tinungga niya ang natitira niyang alak bago siya tumayo. "Aalis muna ako. Mukhang wala namang patutunguhan ang pag-uusap na ito," aniya at akmang lalakad palayo nang muling ako'y magsalita."Tatakasan mo na naman ang usapan? Palagi ka na lang tumatakas kapag tungkol sa kasal ang pinag-uusapan."Humarap siya sa akin, bakas na ang pagkainis sa kanyang mukha. "Dahil alam ko na kahit anong sabihin ko, ganyan pa rin ang tingin mo. Ano ba ang gusto mo, Shang? Gusto mo bang mag-propose ako sa'yo ngayon dito? Tigilan mo na ang pagiging makasarili.""Ha! Ako pa ngayon ang makasarili?"Napakamot siya sa noo niya nang may inis. "Madalas mong hinihiling na agad kong tuparin ang mga gusto mo para lang mapasaya ka, hindi mo iniisip ang sariling damdamin at opinyon ko. Ikaw ang laging inuuna ko, hindi mo binibigyang pansin ang sasabihin ko," aniya habang nakatitig sa akin. Malalim siyang nagbuntong-hininga bago muling nagsalita. "Alam mo, Atasha, sobra kang nagmamadali magpakasal. Mayroon pa tayong oras para diyan, kung ang iba man ay mas maagang nagplano? Hayaan mo sila, dahil 'yun ang gusto nila. Tanggapin mo na may mga nauna at may mga nahuhuli. Marami pa akong dapat isaalang-alang tungkol sa sarili ko bago ako makapagplano ng kasal na gusto mo. All I want you to do is to be patient and wait," matatag at mahaba niyang paliwanag bago tuluyang lumabas sa condo.Nanahimik ako at sandaling tumitig sa lugar kung saan kanina'y nakatayo si Elias, bago dahan-dahang naglabas ng malalim na hininga. Ako ba ang may pagkukulang? O talagang hindi lang ako maunawaan ni Elias?KABANATA 2WARNING: MATURE CONTENT!"Elias, nasaan ka na ba?" Paulit-ulit ko siyang tinatawagan pero walang sumasagot, ring lang nang ring ang telepono niya. Marami na rin siyang missed calls mula sa akin pero ni isa wala siyang binalikan.Simula nang umalis siya kagabi, hindi na siya umuwi. Buong gabi siyang wala. Nagtanong-tanong ako kay Alphonsus para malaman kung nasaan si Elias, pero wala rin siyang alam dahil hindi naman sila magkasama kagabi. Kaya ngayon, hindi ako mapakali, hindi ko alam kung nasaan siya. Baka may nangyari nang masama sa kanya?Tinawagan ko ulit siya, dalawang ring lang ang narinig ko nang biglang may kumatok sa pintuan ng condo. Si Elias, dumating na rin sa wakas. Dumeretso siya sa sofa at doon naupo. Tumigil ako sa pagta-type sa laptop at lumapit sa kanya.Tumayo ako sa harap niya, kamay sa bewang at tumaas ang kilay. "Saan ka galing, Elias? Bakit hindi ka umuwi kagabi?" tanong ko sa kanya, halata ang pag-aalala.Dahan-dahan siyang dumilat at tumingin sa akin
KABANATA 3Nahuli ko ang aking sarili na malalim ang iniisip habang nakaupo sa swivel chair sa aking opisin. Ang inventory na pinagtutuunan ko ng pansin ay tila naglaho sa aking isipan dahil hindi ko maiwasang mag-isip tungkol sa artikulong nabasa ko sa social media. Nag-aalinlangan akong maniwala dito, dahil sa dami ng pekeng balita na kumakalat ngayon.Ngunit hindi ko ito maaaring balewalain nang hindi pa nasisiyasat nang husto. Mabilis akong nag-navigate sa website at hinanap ang pangalang Jocelle Sadejas. Nagulat ako na hindi ko pa siya naririnig dati, lalo na't marami akong kaibigan sa industriya ng pagmomodelo.Habang binubrowse ko ang iba't ibang larawan ni Jocelle, hindi ko mapigilang mapansin ang kanyang kagandahan at kayumangging kutis. Ang kanyang mukha ay banayad, may tuwid na ilong at buhay na buhay na mga mata na lalong pinatingkad ng mahahabang pilikmata. Ang kanyang tindig ay nagpapahiwatig na siya ay matangkad at may katamtamang pangangatawan, at isang larawan niya sa
KABANATA 4Naghintay ako sa pagdating ni Elias, at pagkalipas ng isang oras, narito na siya. Mukha siyang nagtataka, pinagmamasdan ang kapaligiran ng kusina, lalo na ang aking mga paghahanda. Tumayo ako at lumapit sa kanya."Anong nangyayari? May napalampas ba akong espesyal?" tanong niya bago ako hinalikan sa pisngi."Wala namang espesyal. Gusto ko lang gawing espesyal," sabi ko na may mapang-akit na ngiti. "Dinner date."Isang natatanging ngiti ang lumitaw sa kanyang mga labi habang sinisipat niya ako. "Well, nagustuhan ko," sabi niya, habang dumudulas ang kanyang kamay sa aking baywang at hinila niya ako palapit. Hinalikan niya ang aking balikat at saka inamoy ang likod ng aking leeg. "Damn it, Shang. You always make me fall in love with you," bulong niya.Isang ngiti ang sumilay sa aking mga labi, ngunit agad din itong nawala. Gusto kong maramdaman ang saya, ngunit ang mga iniisip ko tungkol sa article na nabasa ko tungkol sa kanya ay sumagi sa aking isipan. Damn! Sinabi ko sa sari
KABANATA 5Matapos ang aming pag-uusap ni Elias, umalis ako sa aming kuwarto at bumaba papunta sa isa pang kuwarto. Nagpapasalamat ako na sinabi niya sa akin ang totoo at hindi niya ito pinalawig pa ng ilang araw. Tama ako, hindi niya kayang maglihim sa akin ng matagal, dahil kilala niya ang ugali ko. Kapag may nalaman ako at nakita kong wala siyang balak sabihin ito, hindi ako magiging bukas sa kanya.Sa halip, hahanap ako ng paraan para siya mismo ang umamin sa akin, maliit man o malaking bagay. Tulad ng ginawa ko kanina, kung paano ko siya inilagay sa isang sitwasyon kung saan alam kong kakainin siya ng kanyang konsensya. Kaya wala siyang nagawa kundi sabihin sa akin ang totoo.At ngayon na alam ko na ang katotohanan tungkol sa sinabi sa article tungkol sa kanya at kay Jocelle, pakiramdam ko ay trinaydor niya ako. Oo, sinabi ko na maiintindihan ko anuman ang sabihin niya, ngunit hindi katanggap-tanggap ang kanyang dahilan sa pakikipaghalikan sa iba. Nakipaghalikan siya sa ibang baba
KABANATA 6Unti-unting lumitaw ang pagkagulat sa mukha ni Jocelle, maliwanag na hindi inaasahan ang mga sinab ko. Ngunit hindi nagtagal, nagbago na naman ang ekspresyon niya. Isang ngisi ang sumilay sa kanyang mga labi, tila ba walang epekto sa kanya ang mga sinabi ko.Lumapit siya nang may tapang. "Oh, so you are the girlfriend? It was nice meeting you then," matapang niyang sabi bago ako sinuri mula ulo hanggang paa. "Nice. I would never expect na may ibubuga ka pala, I was expecting is that you are just a nobody," dagdag pa niya."Tumahimik ka nga, pwede ba?!" biglang singit ni Elias at pumagitna sa amin. "At, ano'ng ginagawa mo rito?!" tanong pa ni Elias. "Akala ko ba napag-usapan na natin 'to?"Bigla akong napatingin kay Elias matapos kong marinig ang kanyang sinabi. "Kaya pala hindi ka sumasagot sa mga message ko, dahil may iba ka palang katext. Grabe!" hindi makapaniwalang sabi ko."Shang, hindi! Mali ang iniisip mo!" agad na pagpupumilit ni Elias, tila gusto pang magpaliwanag.
KABANATA 7Buong araw akong abala sa restaurant, lalo na nang biglang may nagdaos ng business meeting sa La Cucina Celestine, ang aming Italian-American na restaurant. Madalas itong puntahan ng mga dayuhan at kilalang mga negosyante dahil palagi kong pinapanatili ang mahusay na serbisyo para sa mga kostumer.Hindi ko pinapayagan ang anumang pagkaantala o pagiging huli sa paghahain ng pagkain ng aking mga empleyado. Bukod dito, sinisiguro ko rin na mayroong pakiramdam na parang nasa bahay ang ambiance sa restaurant. Gusto ko komportable ang mga kostumer. Pati na rin ang pagkain, kailangan masarap ang lasa, tama ang pagkakaluto, at maganda ang pagkakapresenta.Abala rin ako sa kusina dahil binabantayan ko ang mga kusinero at ang pagkain na kanilang ihinahain. Kung may nakita akong maling paggamit ng mga kagamitan o hindi tama ang paghihiwa ng karne, karot, at iba pang sangkap, tinuturuan ko sila. Hands-on ako sa aking trabaho, at gusto ko lahat ay perpekto bago ihain sa mga tao.Hindi ak
KABANATA 8Sa pagbukas ng pintuan ng malaking silid kung saan ginanap ang party, agad kaming sinalubong ng tugtog ng Latin na musika. Nakita namin ang mga tao na nakapangkat-pangkat, nag-uusap at nagbubulungan, habang hawak ang kanilang mga baso ng alak. Ang mga bisita ay nakasuot ng pormal, mga kilalang negosyante mula sa iba't ibang panig ng Pilipinas. May mga waiter din na nag-iikot, bitbit ang mga tray na may lamang champagne.Nakapalibot sa silid ang mga bilugan at saktong laki ng mga mesa kung saan nagtitipon ang ilang negosyante para mag-usap. Sa hangin ay halo-halo ang amoy ng mamahaling pabango, at lalo pang pinaganda ng malaking chandelier na nakasabit sa gitna ng kisame. Mayroon ding malaking entablado sa harap na may nakatayong screen monitor kung saan ipinapakita ang larawan at pangalan ng kumpanya ng mga de Marcels.Nang tumapak kami sa gitna, agad na napukaw ng aming presensya ang pansin ng mga tao. Napalingon sila at ngumiti bago lumapit ang ilang negosyante kay Elias
KABANATA 9Atasha's POVBitbit ang bote ng champagne, nagtungo ako sa restroom ng hotel. Pagkapasok, agad kong ikinandado ang pinto at marahang naglakad patungo sa malaking salamin ng restroom. Dahan-dahan kong inilapag ang bote sa lababo at saka ko sinipat ang aking repleksyon sa salamin.Nang mapansin ko ang unti-unting pag-agos ng luha sa aking mga mata, agad akong yumuko patungo sa lababo at naghugas ng mukha. Kahit na hinugasan ko ang aking mukha upang hindi ko maramdaman ang init ng aking mga luha, hindi ko pa rin mapigilan ang marahang panginginig ng aking mga balikat at ang pigil na hikbi na sumisilip mula sa aking mga labi.Lalo kong hinigpitan ang kapit ko sa gripo habang nakayuko, at hinayaan ko ang aking sarili na lamunin ng pag-iyak at mahinang paghikbi. Halos hindi ako makahinga sa tindi ng pagpipigil ko na hindi sumambulat sa malakas na paghagulgol. Ang bigat na nadarama ko sa aking dibdib ay napakasidhi, gusto kong sumigaw, gusto kong magmura. Ngunit walang mga salita