Chapter 2

"SINASABI KO NAMAN SA'YO, WALA TALAGA AKONG ALAM SA TINATANONG MO." Pag pupumilit n'ya pa rin sa'kin. Ilang beses ko bang uulitin na wala akong alam?

"TELL ME THE TRUTH!"

"AYYY SINASABI KO NA NGA ANG TOTOO EH! ALIN BA ANG HINDI MO MAUNAWAAN DO'N?" Hindi lang pala s'ya masungit, malaki rin ang trust issue.

"I won't let you out unless you tell everything that you know."

"AB—

"HOY NASAAN KAYO? PALABASIN N'YO AKO RITO!" Bigla kasi silang nawala rito sa loob. Hindi ko naman narinig na bumukas ang pinto. Wait! Speaking of pinto....

"PALABASIN N'YO AKO RITO! BAKIT WALANG PINTO?! TULONG! TULONG!" umaasa ako na may makakarinig sa'kin na ibang tao. I'm gaslighting myself na may tutulong sa'kin. Lumapit ako sa pader at sinubukang mangapa. Nag pipindot ako rito na parang may invisible na machine or what basta may password.

"ASHLEY FATE ANDERSON, TELL ME THE TRUTH." Ha? Saan 'yon galing? Nag palinga-linga ako at doon nga'y may nakita ako na CCTV sa itaas. They've put a mini speaker din pala?

"HINDI KA BA MARUNONG UMINTINDI? MAY LAMAT NA BA ANG PANDINIG MO? WALA NGA AKONG ALAM SA SINASABI MOOOOO BWESIT!" Sigaw ko sa kaniya. 'Sana mabingi ka!' Wala na, tapos na ang interview. Lagot ako kay Vien nito. Paniguradong mahabang sermunan 'to. Kasalanan kasi ng lalaking 'yan!

Namaos ako sa kakasigaw kaya hindi na ako sumasagot sa kaniya. Kasalukuyan pa rin akong nag hahanap pintuan pero wala akong matagpuan. 'You can do it, Fate. H'wag kang magpapatalo sa lalaking 'yan.'

THIRD PERSON'S POV

"Boss, hindi pa rin ba natin s'ya papalabasin? Malapit ng gumabi at wala pa s'yang pananghalian." Paalala ni Sebastian sa kaniyang amo na ngayon ay nakatutok sa kaniyang laptop. Busy ito sa pag aasikaso ng mga produkto na for approval sana ng kapatid n'ya pero dahil sa nangyari ay naka freeze muna ang mga 'to. Tatlo silang namamahala sa kompanya, si Cedric ang CEO, samantalang s'ya at ang kababata at kaibigan ng kuya n'ya na si David ay parehong Presidente ng kompanyang 'yon.

"Ikaw na ang bahala sa pagkain n'ya." Sagot nito at hindi pa rin inaalis ang tingin sa laptop.

"Boss, hindi ako marunong magluto eh. Tsaka kakaubos lang ng canned goods sa refrigerator." Saad nito at napakamot nalang sa ulo.

"Let her cook. Bantayan mo s'ya." Agad namang sumunod si Sebastian sa utos nito.

Nag pop up ang alarm clock n'ya sa screen. 10 minutes nalang ay mag sisimula na ang meeting nila. Ang mga shareholders ng kompanya ang nag patawag sa meeting. Ilang saglit lang ay may meeting link s'yang natanggap galing sa kaniyang email.

[Hello Mr. Collins.] Bati ng mga shareholders na nasa meeting. Sumunod naman na sumali sa meeting si David.

[Hello sir David.]

"Good afternoon everyone." Bati ni David. Mas approachable ito kompara kay Xavier, kaya'y marami ang gusto na s'ya ang gawin nilang bagong CEO.

"Let's start the meeting. I have no time for those greetings of yours." Wika ni Xavi habang inaayos ang mga papeles na nasa kaniyang mesa.

"Wala ng paligoy-paligoy pa. Gusto naming magkaroon na ng bagong CEO ang kompanya." Napatingin naman s'ya kay Alonzo—s'ya ang nag salita.

"Are you out of your mind, Alonzo? My brother just passed away. Where's your manners?" Hindi n'ya mapigilang magalit dahil sa narinig. Pakiramdam n'ya ay basta-basta nalang nilang kakalimutan ang mga nagawa ng kapatid n'ya.

" Maybe Mr. Alonzo's point is that kapag walang CEO ang kompanya, lahat ng mga future at on-going projects natin ay ma poposponed." Paliwanag ni David. Sinang-ayunan naman s'ya ng mga naroroon sa meeting.

"My decision is final." Pagkasabi n'ya nun ay agad s'yang umalis sa meeting.

*/TOK TOK TOK

"Come in." Pagbukas ng pinto ay bumungad sa kaniya si Sebastian kasama si Fate. Pinasadahan n'ya naman ito ng tingin mula ulo hanggang paa; nakasuot pa ito ng apron habang may dalang food tray.

"Pinagdalhan ka na namin ng pagkain. Matagal na raw kasi kayo na hindi nakakakain ng home-made cook." Inilapag n'ya ang tray sa gitnang mesa malapit sa sofa na naroroon. Tiningnan lang muna 'yon ni Xavi bago nag salita.

"I don't want to eat. I might get poison."

"Grabe ka naman sa'kin. Anong akala mo, mamamatay tao ako?" Mali yata ang naging tanong n'ya dahil kung seryoso ito kanina ay naging mas seryoso pa s'ya ngayon.

"Finished? Sebastian, accompany her to the white room."

"T-teka, pwede bang pahiram ng phone? Tatawagan ko lang ang kaibigan ko baka nag aalala na 'yon." Sinenyasan naman ni Xavi si Sebastian na pahiramin ng telepono si Fate. Itinipa ni Fate ang number ni Vien at sinubukang tawagan.

'The person you're trying to call is out of coverage area. Please try again later.'

'Vien, sagutin mo ang tawag'

Tinawagan n'ya pa ito pero hindi pa rin talaga sumasagot. Nakaisip s'ya ng idea kaya...

"HELLO? TULUNGAN N'YO PO AKO MAMANG POLICE, KINIDNAP AKO NG GWAPONG MAYAMAN!" Agad namang inagaw ni Sebastian ang telepono samantalang napakunot ang noo ni Xavi dahil sa narinig.

"HAHAHA IT'S A PRANK! TAKOT KAYO NOH? WAG KAYONG MAG ALALA HINDI KO KABISADO ANG NUMERO NILA."

"Gether back to the white room. Turn off the lights and aircon." Utos nito kay Sebastian habang nakatutok ulit sa harap ng laptop.

"HALAAAAA!!! HOY MR POGI, JOKE LANG NAMAN EH. NAKAKATAKOT KAYA PAG WALANG ILAW." Reklamo n'ya. Hinila naman s'ya ni Sebastian pabalik sa white room.

"WAG POOOOOOOOOO!" Umaalingawngaw pa ang boses nito sa mga kalapit na kwarto.

**************

Tiningnan naman ni Xavi ang pagkaing dala ni Fate kanina. Wala s'yang pag pipilian dahil nagugutom na rin s'ya. Pasado alas nuwebe na ng gabi at kasalukuyang nasa kwarto na si Sebastian at nag papahinga, samantalang s'ya ay buhay pa rin ang diwa. Umupo muna s'ya sa sofa at inamoy n'ya ang ulam—adobong manok. Nilasahan n'ya ang kaunting sabaw na naroroon. It was like his childhood memories bring back.

F

L

A

S

H

B

A

C

K

"Mga apo halina kayo. Tikman n'yo ang luto ni lola. Masarap 'to." Saad ng matanda. Nag sitakbuhan naman ang mga ito papunta sa hapagkainan.

"Hmm, it's yummy lola." Komento ng batang si Cedric.

"Bakit po magkaiba kayo ni mommy? Mas masarap po ang lasa nito." Tugon ng batang Xavier.

"Dahil may magic si lola, mga apo. Si mommy n'yo rin may magic. Pero mas magaling si lola hahaha."

"Hahaha lola dito nalang po kami palagi kakain kasi superrrr sarap mong magluto, diba kuya?" Masayang tugon ni Xavi.

"Kayo talaga. Sige ipagluluto ko kayo palagi pag dadalawin n'yo ako. Ubusin n'yo na 'yan."

E

N

D

O

F

F

L

A

S

H

B

A

C

K

He smiled. Natagpuan n'ya nalang na ubos na ang pagkaing inihain ni Fate para sa kaniya. Parehas talaga ang lasa nito sa sa luto ng lola n'ya.

"Hello? May gising pa ba? Naiihi na ako eh. Pwedeng pagamit ng banyo?" Rinig n'ya mula sa isa n'yang laptop. It's Fate again. He pushed the 'on mic' button bago mag salita.

"Then pee."

"Walang banyo rito." Sagot ni Fate. 'Pambihira, napaka wrong timing talaga.'

Wala na s'yang narinig pang boses kaya napamura nalang s'ya. Halos hindi na s'ya gumagalaw sa kinaroroonan n'ya dahil pakiramdam n'ya ay kaunting galaw lang ay lalabas na ito.

"Labas."

"WAG POOOO." Bigla n'yang sagot ng marinig ang boses na 'yon. Doon n'ya napagtanto na 'yon pala ang lalaking nag pa kidnap sa kaniya. Dali-dali s'yang lumabas at dumiretso sa banyo. Hindi na s'ya nagkaroon ng problema sa paghanap ng banyo dahil napuntahan n'ya na 'yon kanina.

Pagkalabas n'ya mula roon ay pakiramdam n'ya muli s'yang nagkaroon ng lakas at sigla. Dire-diretso lang s'yang naglakad hanggang sa makita n'yang nakasandal ang lalaki sa pader at nakapamulsa.

"Kailan mo ako papauwiin?" Diretsahang tanong nito ng makaharap n'ya ang lalaki. Nanliit naman s'ya ng mapagtanto n'yang hanggang balikat lang s'ya nito.

"Until you're proven innocent." Casual nitong sagot.

"Promise. Wala talaga akong alam sa sinasabi mo. Eh hindi ko nga kilala 'yang Cedric Collins na 'yan eh."

"He died two weeks ago. We got your manuscript around the crime scene. It was our bases that you might be the suspect or perhaps an ally." Saglit na napatulala si Fate dahil sa mga narinig. Sumandal s'ya sa pader para suportahan ang sarili.

"I'm sorry to hear that. Condolences to your family. Pero hindi ko talaga alam kung anong pinag sasasabi mo. Hindi ko s'ya kilala."

"Pwede bang makita kung anong manuscript 'yon o kung anong title ang nandoon?"

"The Last Season Of Us."

"T-teka! Paano 'yon napunta sa crime scene eh hindi ko nga 'yan pinapabasa sa iba. Although, ginamit ko 'yan dati. 'Yan ang pinasa kong copy ng manuscript ko at tatlong kompanya lang ang binigyan ko ng kopya." Napatingin naman s'ya sa babae ng marinig 'yon.

"What companies?"

"Hindi ko masyadong maalala. It was my best friend. S'ya kasi ang nagpasa nun sa kompanyang tinutukoy ko." Sagot nito.

"Bring your so called best friend tomorrow. Also, this is the only way to clean your name. Or else..."

"Or else, ano?"

"Or else I'll give the evidence to the police so they'll the one who'll handle you."

"T-teka lang naman. Wala naman akong kasalanan eh. Pero sige kakausapin ko si Vien bukas."

"One more thing. You'll stay here temporarily until you clean your name. As exchange, you'll cook for me. I want adobo everyday."