Gumising ng umaga si Draymond jazz Perkins upang masimulan ang trabaho upang di niya na maisip muli ang tagpong nakita niya ang katawan ni ella. Sinuntok niya ang pader sa kadahilanang di parin mawala sa isip niya. Mabuti na lamang na nakapag pigil siya na makagawa ng kapangahasan sa dalaga. Di niya mawari na ganun na lamang ang epekto ni ella sa kanya.
Napag desisyonan niyang maligo upang maibsan man lang ang init ng katawan. Kasabay ng malamig na tubig na umaagos sa kanyang katawan. Nanaig ang init nang pagnanasa niya sa dalaga ngunit alam niya na may kahinaan ito na kaya niyang gamitin upang mapasakanya ang dalaga. Maaring masama ngunit sanay na siya sa ganung sistema. Di lang sa negosyo ang kanyang pagiging tuso bagkos hanggang sa mga babae. Napangisi na lamang siya dahil wala pa sa mga natitipuhan niya ay di napapasakanya. Lahat nagiging kanya ngunit ibang-iba si ella sa kanila. Gustong gusto niya ito dahil hindi niya masakop ang buong pagkatao nito. Kahit gusto at randam niya na nagustuhan na siya ng dalaga. Ganun ang mga tipo niya kayang ipreserba ang sarili para sa iisang lalaki lang. The more hard to get the more i got addicted. Draymond keep in his mind."F*ck...! I-ican't control myself again!" He shouted in his bedroom. Di naririnig ang sigaw niya sa kanyang mansyon. Dahil sa kanyang pinasadyang sounds proof at bullet proof na kwarto na kanyang pinasadya. Meron itong sariling elevator papunta sa basement ng kanyang mansyon. Kinakailangan niyang gawin ito dahil sa mga taong gustong agawin ang posisyon niya at patayin siya kaya doble ang siguridad ng kanyang mansyon. Nang matapos siya sa pag sisigaw ay bigla siyang naupo at nag isip. "I can't wait to own her." Buong pagnanasang sambit niya.Nagbihis at naghahanda siyang pumunta ki ella. Gusto niya muna itong makita bago pa man siya magtrabaho dahil ang di siya makita ay lalong nakakapag hibang sa kanya."Follow me."mariin niyang sigaw sa apat na kanyang bodyguard's."Mainit ata ulo natin boss ah." Pabirong pag iingat na sabi ng isa sa kanyang mga tauhan. Di naman sumagot si Draymond at ngumisi na lamang siya. Agad na nagtinginan ang apat na wari'y kinakabahan sa susunod na gagawin ng kanilang amo. Di nila mahulaan ang isip nito o ano ang susunod na gagawin nito. Kahit sila ay ilang taon na ki Perkins ni isang beses di sila pumapalpak. Dahil iba ito magalit maamong muka ngunit demonyong panloob na pag uugali ang meron ito."I want to see ella. Now." Tuwid niyang tinuran sa sa apat.Lalo silang kinabahan dahil baka may gawin ito ki ella. Nasaksihan nila ito nung gabi na sinakal at tinakot ng kanilang amo. Awang awa sila ki ella ngunit wala silang magagawa dahil ang boss nila ay si Draymond jazz Perkins.Kabado man ngunit sinunod nila si Draymond. Walang imosyong nakatingin si Draymond sa bintana ng kanyang sasakyan. Di niya namalayan na malapit na sila sa kanilang destinasyon yun ang inuupahang apartment ni ella."We're here Boss Perkins." Seryosong wika ng isa sa mga bodyguard. Draymond just nodded. Bumaba siya sa sasakyan at ang mga taong nakapaligid sa kanya ay parang di makapagsalita o ano ang kanilang magiging reaksyon. Nanatiling kalmado si Draymond at isa lang naman ang gusto niya.Habang papunta siya sa apartment ni ella nakasalubong niya si Ms. Avee. Tiningnan siya nito anit hanggang talampakan."May kailangan ka? Ikaw yung kagabi diba?" Masungit na tanong nito sa kanya."Yah." Walang ganang sagot ni Draymond."Wala kang mudo bata ka! Kapal ng muka mo na tumungtong sa apartment ko para maging ganyan!"Galit na wila ni Ms. Avee si Draymond naman ay walang emosyong nakatingin sa kanya. Pinagpapalo niya ito ng kanyang hawak na pamaypay. Agad namang pumigil ang mga guards ni Draymond sa nangyayare."Could you calm down old hag!" Galit niyang tinuran sa matanda lalo naman nagalit si Ms. Avee sa sinabi ng binata sa kanya. Tinitigan muna niya ito saka binatukan ng malakas di agad napigil mga bodyguards ni Draymond si Ms. Avee.“Naiintindihan kita Perkins!"Sinigawan siya ng matanda at napatango siya sa kahihiyan. Naiintindihan niya na bastos ang pag uugaling bungad niya sa matanda. Nakarandam siya ng kaba baka di niya makita si ella kahit saglit man lang dahil sa nangyare.“Pasalamat ka kaibigan ka ni ella kung hindi nakuuuu, kang bata ka! Nandito ka pa naman sa teritoryo ko!" Masungit na sabi ni Ms. Avee."Ano nga ang kailangan mo ba't nandito ka? Di mo naman kailangan na bastosin ako ih." Tuwid na tinuran ni Ms. Avee sa kanya."Sorry Ms." Tumango-tango naman si ms. Avee."Hayaan mo na yon baka bastos ka lang talaga." Masungit na wika ni ms. Avee.Sa kalayuan na kung saan sila ay nakatayo. nakita nila ang papalabas sa apartment ni ella na si Ms. Feliz. Nakita agad ni Ms. Feliz ang kanyang amo na si Draymond Perkins. Laking gulat niya dahil bakit nga naman ito pupunta muli sa gantong lugar. Pumasok muli si ms. Feliz at hinila si ella."Si S-sir Draymond nasa labas ella." Wika ni Ms.feliz na may pangamba sa kanyang tuno. Kinabahan din si ella dahil ano nanaman ang gagawin niya dito sa kanyang lugar. Di rin mabura sa kanyang isipan hanggang ngayon ang tagpong pang iinsulto nito sa kanya. She hate him so much, but also she hate also herself more. for letting herself idolize the man that perfectly outside but an dark Aura in the inside."Paano na yan....." Kabadong sabi ni Ms. Feliz."Hindi ko na alam ang gagawin sa kanya ms.feliz.""Baka may something siya?you know?.""Wag ma muna natin pangunahan siya Ms. Feliz." Sinang-ayonan naman siya.Magsasalita pa sana si ella ng biglang kumatok sa pintuan ng kanyang apartment si Draymond. Dali-daling ibinalot niya ang sarili sa roba na kasama sa kanyang pantulog na ibinigay ni feliz.Binuksan niya ang pinto at nakita niya si Draymond na walang emosyong nakatingin sa kanya at si Ms. Avee na banas na banas na nakatingin ki Draymond."Nagpupumilit siya kasi! Sabi ko nagpapahinga ka at may sakit ka." Nairitang ani ni Ms. Avee."Okay lang po ms. Avee ako na pong bahala."Nagsalita naman si Draymond sa gitna ng kanilang pag-uusap."You may go now." Kalmadong sabi niya sa isa sa kanyang empleyado sa bar."P-pero kasi....""No more buts, You may go." Sinang-ayunan na lamang ito ni ms. Feliz dahil wala naman siyang magagawa ki Draymond."Sige na ms. Feliz ako na pong bahala." Lumabas naman si feliz sa apartment ni ella.Sinang-ayunan na lamang ni Ms. Feliz at dali-daling lumalabas ng apartment ni ella."You." Turo ni Draymond ki ms. Avee."You also, you may leave." Napa awang na lamang ng bibig si ms. Avee ki Draymond."Tarantado ka talaga noh'?" Hinila nalamang ni Ms. Feliz si ms.avee dahil baka ano pa ang magawa ni avee sa boss niya. "Kulang ka sa kaltok..!!!!!" Sumisigaw na sabi ni ms. Avee habang hila-hila siya ni ms. Feliz.Nang malayo na sila sa apartment."Ba't mo ko pinigilan kulang lang sa kaltok ang batang yon! Sana pala mas nilakasan ko pa kanina.""Don't tell me?" Lulang tanong ni ms. Feliz ki ms.avee."Yup." Buong pagkatao niyang pahayag at pagmamalaking nagawa niya ki Draymon. Napatakip na lamang ng bibig si ms. Feliz sa kanyang nalaman."Angas mo naman!!!!!!!! Wala pang nakakagawa ng ganun sa kanya." "Alam ko, masyadong mapagmataas ang lalaking yun." Seryosong wika ni ms.avee. na sinang-ayunan din ms.feliz."Teka, para siyang may di magandang motibo kaya siya naparito. Kinakabahan ak
"Interesado sa alin?" Tanong ko."Kung papaano kami mag-isip." Tipid niyang sagot."Di naman lahat ng lalaki ay pare-pareho." pagdadahilan ko."You can try me." Pang-aakit niyang sabi sakin."Ilang taon ka na nga uli?" Tanong ko kahit alam ko naman na ang sagot."Okay, i must introduce myself to you formally." Panimula niya."My name is Draymond jazz Perkins 31 years old. A trillionaire heir, Have a multi billion's empire in my own. One and only child of Mr. And Mrs. Perkins That owned a 5 star's hotels across the globe." Napanganga ako sa confident na meron siya at inosenteng kagwapuhang taglay niya. "Wow." Bilib na komento ko sa kanya."And you are?""Daniella Monet Guzman- Perkins, 19 year's old." Napailing naman siya at bahagyang natawa. "Ba't nga pala nagtanong kang muli? Ih unang pagkikita palang natin ih nagtanong ka na.""To make sure. I'm drunk that night not actually drunk but a little bit tipsy." Seryosong sabi niya."Ahmm okay..." Tangong pag sang-ayon ko."To young to b
Sinunod ng mga naatasan ko na kunin ang cellphone ko sa apartment di ko rin alam kung ilang oras na kong nagpapahinga. Tiyak ako na nag-alala na ang nanay at tatay ko sa probinsya at ang mga kapatid ko. Napasapo ako sa ulo ko dahil di mawala sa isip ko na tila'y pinoproseso pa ng buong katauhan ko. ang panangip na nangyare sakin. Pilit kong winawaksi ang panaginip na yon'. Ngunit alam ko sa katauhan ko na wari'y totoo na maaring sa pagod lang din. Nagdesisyon ako na pumunta sa banyo dahil gusto ko makita ang kabuan ng katawan ko. Nanlulumong nakatingin sa salamin na nagpapakita ng aking repleksyon. Puro maga at pulang pula palibot sa aking dibdib. Napasalampak ako sa sahig at pinaghahampas. “Antanga mo ella! Wala kang magawa para sa sarili mo...." Humagolgol na wika ko sa sarili ko. Para akong kaawa-awang nilalang sa sitwasyon ko. "Ma'am?" Tawag ng isa sa mga bodyguard's sa labas ng kwarto. Pinilit kong itayo ang nanghihinang katawan. Pinilit na maging matatag at pinahid ang sarili k
Napabuntong hininga na lamang ako at onti-onting nakakarandam ng gutom. Tumingala ako upang tingnan ang orasan at tanghalian na. Bongga nga itong ospital gutom ka naman wala din. Nahiga na lamang ako sa hospital bed ko at nakatulala sa kesame. Nanalangin na matapos na ang kahibangan na ito. "Gutom na ko." Naiiyak na wika ko para sa aking sarili.Biglang may kumatok sa pintuan. "Ma'am meal po ninyo." Sabi ng isa sa mga staff nitong hospital ni Sir Draymond."Buksan niyo nalang diyan sa labas na lock kaya ako dito sa loob." Sabi ko na naiirita na."Ma'am ito po ang pagkain na pinahanda ni Sir Draymond." Wikang sabi ng staff dito."Saang ospital ito miss? Tanong ko."Sanity mental hospital po ito ma'am. Bandang timog po" Nagpantig ang tainga ko sa narinig ko ano? Ospital ng mga nababaliw to'."Huh? Ano?" Tanong kong muli baka nagkamali lang ako ng rinig."Ma'am Mental hospital po ito. Pagkatapos niyo pong kumain tawagin niyo po ko nasa labas lang po ko." Magtatanong pa sana ako na dali
Diamond elite bar"Hey pare, here!!!!!" Agad namang lumingon si Draymond sa kinaroroonan ng kanyang mga kaibigan."Sup." Tipid niyang sagot sa mga ito."My heart. Cold treatment again?" Aniyang wika sa isa sa mga ito. Napahawak pa sa kanyang dibdib at umaarteng nasasaktan sa pinakita ni Draymond sa kanya."Di pa ba kayo sanay? He's a cold hearted man." Sabat ng isa pa sa kanyang mga kaibigan. Draymond just nodded."Your right." "Ganyan ka ba talaga kausap?" "Are you joking rafael?" He is like that even in college." Bulaslas ni Harold."Harold is right rafael." Ani ni Draymond."Can i ask a question?" Tanong ni Harold."You ask already.""Ang sarkastiko mong magsalita parang di kaibigan ih noh'. Inis na sabi ni rafael. Draymond just laughed at him."So, what's the matter rafael?" Seryosong tanong ni Draymond sa kaibigan."About the girl selling beside your bar." Draymond look at him and disbelief."And?""What's her name? I found her pretty." Natawa na lamang si Draymond sa kaibigan.
Napasinghap na lamang ako dahil sa awra na meron siya ngayon. Di mo mababasa ang galaw at ano ang naiisip niya. Nanatili siyang walang emosyon. Tahimik kaming pareho at nakatingin sa isa't isa di ako komportableng gan'to siya."Hinanap kita kanina Sir Draymond pero wala ka po sa labas." Pambasag na wika ko sa katahimikan."Yes, sa Diamond elite bar ako pumunta." Walang ganang sagot niya."Di mo naman ako paalisin diba sa gilid ng bar mo?" Tanong ko."Hindi." Tipid niyang sagot."But i have rules if it's alright to you?""Saan." Di muna siya sumagot at halatang nag iisip o pinag iisipan ang susunod niyang sasabihin."Forget what we had ella." Nagulat man ako sa tinuran niya ngunit sumang ayon narin ako. Ito naman ang gusto ko diba?"Oo." Tipid kong pag-sang a'yon."You look sad sign of disappointment?" Natatawang sabi niya sakin."Hindi noh' asa ka." Pagmamatigas na sabi ko."Sabi mo ih." sabi niya. Inismiran ko na lamang siya."Alis na ko it's already late ella." At dali-daling siyang
Nakauwi na ko sa apartment ko at isinara ang pinto. Tiningnan ko ang mga damit na nasa paper bag karamihan ay formal skirts and dress. “Di ata ito babagay sakin masyadong marangal at pang mayaman tingnan." Para akong Tanga na kinakausap ang sarili habang sinusuri ang mga damit. Sa kabilang gilid nakita ko ang mga binigay ni ms. Feliz saakin na damit at tila'y may nagustuhan ako na suotin sa mga iyon. Inilapag ko na muna ang damit na bigay sakin ni Sir Draymond. Inisa-isa ko ang mga damit na dress na bigay ni ms. Feliz napili ko ang isang dress na maroon color na fitted saakin. Below the knee ang dress na ito. Sinuot at tumungo ako sa salamin, nasiyahan ako sa repleksyon ko pakirandam ko ay napakaganda ko sa suot na ito. Ibinagay ko ito sa sandals na komportable sa paa na bigay din ni ms. Feliz. inihanda ko ang sarili upang makagayak agad upang mamili ng paninda. Lumabas at inihanda ko ang mga lalagyan ko ng paninda. Itinulak ko ang maliit kong kariton. Pagkatingin ko sa paligid ay
Bumibilis ang tibok ng puso ko. Nanatili siyang nasa paahan ko at ako naman ay nakatingin lamang sa kanya. "Tumayo ka nga, Sir Draymond..." Naiilang na sabi ko sa kanya. Onti onting siyang tumayo na magpantay ang aming mga tingin. Tila'y pinoproseso pa ng buong pagkatao ko sa aking magiging reaksyon. Halos malapit nang magkalapit ang aming mga labi. Iniwas ko ang tingin at tumango."Wag mong iiwas ang sarili mo saakin ella." Nagmamakaawang sambit niya. Napaawang na lamang ako ng labi dahil mismo sa sarili ko ay naguguluhan. "Hindi kita maintindihan Sir Draymond. Ang sabi mo ay lumayo ako at kalimutan nalang." T'wirang saad ko. "F*ck i don't get it! When you are near i sudden can't know myself. But i know, you is all what i need." Seryosong sabi niya.Napabuntong hininga na lamang ako dahil may parte sa akin na maniwala at ang isa ay Hindi naniniwala. Mahirap pumasok sa mundong mayroon siya. Gusto kita ngunit hindi puwede. Gusto kitang mahalin ngunit di maaari. Nagulat na lamang ak