CHAPTER NINETEEN

Seven in the morning when Deana started to water the plants in their front yard. She was busy in her own time when her phone vibrated in her shorts. It took her attention and had to press the call.

“Tita! How are you? Kailan ka babalik dito?” Masaya ang naging bungad niya para sa kaniyang step-mom. Ilang araw na niya itong hindi nakikita dahil sa pag-uwi nito sa probinsiya.

[“Baka sa susunod pang buwan, anak. Sa susunod na linggo kasi ang death anniversary ni Selena. We’re going to celebrate it. Gusto mo bang pumunta?”]

“Sige po. Susubukan ko pong magpaalam kay daddy, pero hindi muna ngayon dahil masama ang pakiramdam niya. Tsaka limitado rin ang paglabas namin dahil sa pamamaril na nangyari.”

[“Oo nga. Napanood ko ang balita. I called your dad and he said everything is okay. Magagaling daw ang mga bagong bodyguard niya kaya nalusutan niya ang kamatayan. Kita mo na ang tatay mong ‘yan nasa bingit na ng kamatayan nakukuha pang magsabi ng kung ano-ano.”]

Deana laughed a little. “Oo nga