Kabanata 5

Back at Campus

Kinabukasan, hinatid ako ni Gerard sa Argao. Sinabi ko kay Papa na hindi na kailangan, kaso ayaw niyang makinig. Ngumuso ako. Mas okay lang naman na mag-jeep papunta sa University. 

Isinandal ko ang ulo sa headrest at humalukipkip. Binaling ko ang tingin sa labas ng bintana. Bukang-liwayway na. 

"Miss, dala niyo ba 'yong nasa likod?" tanong ni Gerard.

Sumulyap ako saglit sa kaniya bago binalik ang tingin sa labas ng bintana. "May problema ba?"

"Wala naman, Miss." Umikhim siya. "Napapansin ko nitong nakaraang mga araw na hindi ka naman nagdadala ng mabibigat sa Unibersidad. Nakapagtataka lang ngayon."

Naningkit ang mga mata ko. "Wala ka nang paki ro'n, okay?" 

Umirap ako at humalukipkip. Ilang minuto pa at napadaan ang kotse sa crime scene. Nakita ko ang naka-yellow cross line sa main road ng Arbor. Kinagat ko ang ibabang labi.

Dalawang buwan na rin nang maganap 'yong usap-usapang krimen sa Baranggay Arbor. May pinatay daw at tinago ang biktima. E, wala namang nakitang ebidensya ang mga otoridad, at wala rin silang makitang katawan ng biktima kahit hinalughog na nila ang lugar, maging isandaang kilometro mula sa crime scene. Kahit na gano'n, hindi ko maiwasang matakot minsan.

Nasa main road ng Arbor nangyari ang krimen, at nasa Arbor din ang El Grande Lat. Ibig sabihin, sobrang lapit lang sa amin. 

Bumuntong-hinga ako habang papasulong ang kotse papunta sa El Pardo. Iniisip kong baka gino-good time lang ng dalawang taong tumistego 'yong mga pulis. 

Taga-Baclayan daw ang mga 'yon at balita ko, lasing daw ang mga 'yon nang makita nila ang duguang kalsada. At halos lahat naman ay alam na hindi katiwa-tiwala ang mga salita ng isang lasing. Pinikit ko nang mariin ang mga mata at tumingin sa silangan. Pasado alas-cinco y medya na yata.

Bumilis ang takbo ng kotse. Kunsabagay, hindi mabigat ang trapiko sa Boljoon. 

Halos wala kaming kasabayan sa kalsada, pwera sa ilang PUJ at malalaking truck na naghahatid ng mga gulay at prutas sa ibang Munisipalidad. Mabuti na lang at malaking kotse ang dala ni Gerard kaya hindi masyadong delikado kung tumakbo sa gilid ng malalaking truck dahil madaling makita sa side mirror. Four lanes naman kasi ang kalsada.

Nag-stop over kami ni Gerard sa isang fast food sa sentro ng Alcoy. Nag-drive thru nalang kami dahil malapit nang alas-sais. Kailangan pa naming dumaan sa Dalaguete bago marating ang Argao. Napabuntong-hinga ako sabay kagat sa burger. 

Lumunok ako at bumaling kay Gerard. "Agahan mo kasi next time. Mali-late ako dahil sa 'yo, e."

"Miss, naghintay ako ng isang oras bago kita nakitang bumaba sa hagdan. Hindi ko kasalanan."

Ngumuso ako. "Ako pa sinisi mo?"

Tumango siya.

"Ikaw!" Pinandilatan ko siya ng mga mata sabay irap. Napaka-honest ng isang 'to!

PABALANG kong sinara ang pinto ng passenger seat. "Salamat!" sarkastiko kong sigaw kay Gerard. Nakuha pa niyang ngumiti at kumaway sa akin. Umiling na lang ako at inirapan siya.

Nag-martsa ako papasok sa gate ng University. Marami nang estudyante sa loob ng gate, at nakita ko na naman ang tatlong palapag na main building kung saan naka-engrave ang logo ng Unibersidad.

"You know, Gen, I don't have time for boyfriends. Hindi ako tulad ng iba diyan, running after Levi..."

Naningkit ang mga mata ko nang makita ang dalawang babaeng papalapit sa akin. Humalukipkip ako at tumayo sa daanan ng dalawa. Napahinto sila at napatingin sa akin. Tumaas ang kilay ng babaeng nagsalita kanina. "Gen, look who's here."

Tumingin naman sa akin ang babaeng tinawag na Gen at tinaas ang kilay. "I see an idiot who likes to run after Levi."

My lips twitched. Sinabi ko nang ako ang pinariringgan ng isang 'yon kanina. Umirap ako. "Talking about good girls." I smirked at them. "At least I enjoyed reading books you want but can't have. Right?" Ngumiti ako sa kanila nang malapad.

Minsan ay narinig ko silang nag-usap tungkol sa erotica na gusto nilang basahin pero hindi mabasa-basa dahil baka may makakita sa kanila. Tsk. A pity for them.

Nandilim ang mukha ni Jamaica. Maya-maya pa ay ngumiti siya sa akin. Tumaas naman ang kilay ko sa ginawa niya dahil kinutuban ako nang masama. 

"Do we look like we care, Larica? And..." Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa. "You look pathetic in that cardigan and high-waist. Why don't you wear our uniform? That will do good to your looks." Umirap pa siya bago inaya si Gen na lampasan ako.

Nangunot ang noo ko at nagbaba sa suot kong damit. Wala namang problema rito, a? Saka, ito kaya 'yong taste ni Levi pagdating sa girl's fashion. Bagay naman sa akin. Nagkibit-balikat ako. Akmang hahakbang ako papunta sa building ko nang may tumawag sa pangalan ko. 

"Rishell!" 

Napatingin ako sa lalaking tumatakbo palapit sa akin. Hingal siyang huminto sa harap ko sabay ngumiti nang malapad. "Kumusta? Kailan babalik si June at Tiden?"

Kumurap ako at hilaw na ngumiti sa kaniya. Si Benji. Hindi ko kaibigan. Ka-batch siya nina Tiden at June, at isa sa mga die hard fans ng Vine. Well, except for me, second in line siya sa may pinakamalaking collection ng merchandise ng Vine.  

"Ewan?" sagot ko. "Hanapin mo na lang sa streaming sites," ani ko at nilampasan siya. Narinig ko naman siyang nagreklamo pero nagtuloy-tuloy na ako papunta sa main building. Malapit na rin kasing mag-seven at hindi ko gustong ma-late kay Prof Waye. Terror kasi 'yon.

Naghintay ako ng isang oras at kalahati bago natapos ang unang examination test. 

Dahil break time, dumiretso ako sa locker room. Doon ko nilagay ang paper bag na sisidlan ng apat na librong binalot ko sa gift wrapper. Nagulat na lang ako nang pagsara ko sa locker ay nakita ko ang mukha ni Benji.

Umirap ako. "Hahanapin mo na naman sina June at Tiden?"

"Rishell naman. Ka-block ko mga 'yon pero simula no'ng maging miyembro ng banda, hindi ko na sila ma-contact. Sabihin mo na kasi kung saan ko sila makikita."

Nagusot pa lalo ang mukha ko. "Alam mo dude, kahit alam ko kung saan sila makikita, hindi ko sasabihin sa 'yo. Alam mo kung bakit?"

Nangunot ang noo niya. "Bakit?"

"Secret!" I let my tongue out at him and ran away. Narinig ko na naman ang reklamo niyang kesyo selfish daw ako at hindi marunong magbigay!

Heh. Sinabi ko ba sa kanilang good girl ako? 

Mariing nagdikit ang mga labi ko sabay talikod para sana magpunta sa canteen pero natigilan ako nang makita si Jamaica at Generica na masayang nagkukwentuhan sa bench malapit sa lockers ng Education. May hawak silang mga milkshake sa kaliwang kamay habang nakapatong sa mga hita nila ang sandamakmak na notes. I grimaced. May oras pa sila para magdaldalan sa lagay na 'yan. 

Naglakad na lang ako sa kabilang exit. Pupunta na lang ako mag-isa sa canteen. Wala namang bago dahil sanay naman akong mag-isa.

Mabilis kong kinain ang in-order kong Bingo at nilagok ang C2 bago nagpunta sa sunod na subject. Nakakatamad na nga. At nakakasakit na ng ulo. Kumikirot na nga ang utak ko dahil sa unang subject pa lang, natuyo na ang utak ko sa mga questions. Gusto ko ngang puntahan sa Faculty si Prof at itanong kung na-discuss namin 'yong mga question kaso baka hambalusin niya ako palabas ng faculty.

Napalabi ako sa naiisip. Kasi naman, hindi lahat biniyayaan ng skills pagdating sa memorization at analytical. O, isama na natin ang critical thinking. Bakit? Kasalanan ba na mas lamang ako sa reading comprehension? At masama ba kung maging creative kaysa critical? 

PARANG binugbog ng sampung kamao ang utak ko habang lupaypay akong nakaupo sa upuan. Kasalukuyang tumutunog ang school bell --- hudyat na tapos na ang examination test sa araw na 'to. Tatlong magkakasunod na buntong-hinga ang pinakawalan ko at langong ngumiti sa white board. Akalain mo 'yon? Naka-survive ako! 

Isang araw nalang at matatapos na ang kalbaryo ko. Makaka-relax na rin sa wakas. Ngiti akong humalumbaba.

"Miss Larica." Nagitla ako at nilibot ang tingin sa paligid. Wala nang tao. Pagtingin ko sa harap, nakita ko si Prof Gina na nakatayo sa likod ng professor desk. Nakakunot ang noo niya. "Wala ka bang planong lumabas, Miss?"

Hilaw akong natawa. "Bye, Prof!" Mabilis kong kinuha ang shoulder bag at patakbong lumabas ng classroom. 

Ngiti akong dumiretso sa hallway kung nasaan ang mga lockers. Binuksan ko ang akin at kinuha ang paper bag kung nasaan ang mga libro sabay sara at lock.

I hummed a song while walking out of the building. Napapatingin pa sa akin ang mga nakakasalubong ko, sabay bulong sa kasama nile. Ngumiwi ako at tumahimik. Bakit ba andaming chismosa ngayon? 

Tinawagan ko si Gerard para sana magpahatid sa fishing port doon sa sentro, pero naalala kong dala ko ang mga libro. Kaya sinabi ko sa kaniyang hindi na ako magpapasundo dahil pupunta pa ako sa fishing port. Magbu-bus na lang ako patungong Cebu City. 

Ngayon, nakaupo ako sa bus habang nakasaksak sa tainga ang headset at nakasandal ang ulo sa headrest ng upuan. Nagising akong nasa South Bus Terminal na. Agad akong bumaba at naghanap ng Jeep na maghahatid sa akin sa Main Campus. Tumayo ako sa waiting shed at naghintay na may dumaang Jeep. Kaso, kadalasan sa dumadaan ay puno na at walang bakante. Kaya naghintay pa ako ng ilang minuto hanggang sa may humintong itim na sasakyan sa harapan ko. 

Bumaba 'yong glass window ng sasakyan at nakita ko ang mukha ni Lyndon, 'yong kasosyo ni Papa.