After Ren said that he's the father of my baby. Hazel walk away. Ngayon ay naguguluhan na talaga ako sa sitwasyon. Hindi hinabol ni Ren si Hazel. But I can see how surprise Hazel was in Ren's actions.
"Good morning!" bati ni Ren sa'kin ng pumasok siya sa kwarto. Kakaupo ko lang dahil sa pinpakiramdaman ko kung hindi na ako gaanong nahihilo.
"Good morning." mahina kong bati sa kanya.
Nakita ko ang dala-dala niyang pagkain.
"Brekfast in bed." he smiled. Lumakad na siya palapit sa'kin ay inilagay ang dala niyang pagkain sa harap ko.
"Pwede naman akong lumabas. Okey na ko." walang emosyon kong sabi.
"You always say that you're okay even though you're not."
"How about you? You always say that you love me, is that the truth?" tanong ko sa kanya at agad lumipat ang tingin niya sa'kin. Mukhang binabasa niya ang emosyon ko.
"I
Bagong umaga na naman ang dumating pero hindi gaya ng dati na panatag ako. Pakiramdam ko ngayon, hindi magiging maganda ang mangyayari sa mga susunod."What's your plan about the party, Ren? Inaasahan ka do'n." Hazel said while having a cup of tea.Nasa garden kami ngayon. They are having a conversation regarding the party of Ren's family. But it looks like ako 'yong nagiging dahilan ni Ren kung bakit hindi siya makaalis. Nag-aalala siya sa'kin, lalo na ngayong alam na niyang maselan ang pagbubuntis ko.Hinayaan ko lang silang mag-usap dalawa. Habang ako, busy lang sa pagdidilig ng halaman."I'll talk to mom about that. Hindi naman niya ako pipilitin kung ayaw ko.""Then how about dad?" Hazel asked. Agad siyang napatingin sa'kin matapos niyang itanong 'yon. Mukhang close na talaga ang pamilya nila at inaasahan nila na sila talaga ang magkakatuluyan sa huli.
Hindi ko maintindihan ang pinagsasasabi sa'kin ni Mr. Edgar tungkol sa kung paano ako nakilala ni Ren. Nagkita lang naman kaming dalawa nang makaalis na ko sa mansyon ni Mr. Edgar at nagsimula na akong magpakilala no'n sa mga tao bilang si Lalaine."Pero paano mo pala siya matatanong ngayon? Mukhang busy siya kasama ang girlfriend niya."Umiwas ako ng tingin matapos kong marinig ang sinabi niya."Mukhang hindi ka nagulat. Alam mo din pala na may relasyon talaga sila."Muling bumalik ang tingin ko sa kanya matapos niyang sabihin 'yon."Alam kong fiancee niya ang babae na 'yon.""Yes, that's true. Because he is the one who propose to that girl." seryoso niyang sabi. Bakit niya ba 'to sa'kin sinasabi? Alam ko ang katotohanan na dahil lang sa arranged marriage ang lahat."You can't fool me with your lies. I know the truth about them. Ren explained to me everything.""I will not force
Gustung-gusto kong magtanong kay Mr. Edgar nang magkasalubong kami sa kusina. I want to ask why those two people are looking for him earlier."Aalis na tayo ng bansa na 'to." natigil ako sa paglalakad dahil sa sinabi niya bago pa siya makalagpas sa'kin."Ano? No. Hindi ako sasama.""Mira, 'wag na nating pahirapan ang isa't isa. Just follow my instruction. Please." pakiusap niya."I can't leave this country. Nandito na lang din ang lugar kung saan ko pwedeng mabisita ang parents ko. You're killing me."Lumapit siya sa'kin ng makita niyang umiiyak na ko."I love you. That's why I'm doing this. I don't want you to get hurt.""No. You don't love me. I'm like a prisoner here. Hindi mo alam kung anong trauma 'yong ibinibigay mo sa'kin." umiiyak kong sabi. "At first, I was so thankful to you
Pagkatapos ng buong araw ko ay tinawagan ko si Lester. Ngayon ay kasalukuyan ko na siyang kausap. "For real?" Lester asked. Mukhang nagulat siya sa desisyon ko. "Yes, you said that I should go back right?" "Hindi lang ako makapaniwala. Everytime I call you, I'm insisting that you should go back here but you always refused." "As I said, pag-iisipan ko. Since I think there is no reason for me to be afraid to go back there, I should come back." "Okay, I'll prepare your room. Just update me if you're already at the airport." "Sure, thank you Lester." It's been years and still I can remember everything that happened to my so clearly. All of the bad memories that I want to forget, it just doesn't fade. Matap
Tinitigan ko ng mabuti ang lalaki na kamukha ni Ren.Noong bago ako pumunta ng America, wala pa kong balita kung nasaan si Ren. Pagkatapos ay nang nandoon na ako, binalita sa'kin ni Lester na namatay si Ren dahil sa pagsabog ng bomba sa loob ng mansyon.Nagtago lang ba si Ren o nagsinungali ba sa'kin si Lester?Masaya si Ren habang nagpapaalam sa ilang mga taong tingin ko ay kaibigan niya. Kasabwat ba siya sa nangyaring pagsabog? Hindi. Ang tanong, siya ba si Ren?Gusto kong malaman ang lahat, kaya naman agad akong dumiretso sa kumpanya para kausapin si Lester."Ms. Lalaine, wala po si Mr. Lester sa office niya ngayon. May nakaschedule po siyang meeting ngayong oras na 'to sa ibang lugar.""Gano'n ba. What time he'll come back here?""Hindi ko din po alam. Pero depende na lang din po siguro sa mapag-uusapan sa meeting. Maaga naman po siyang dumadating kapag ma
"Are you okay?" tanong ni Lester habang kumakain. I zoned out again. Ilang beses na 'tong nangyayari simula nang nakita ko si Ren. "Huh? Yes, I'm okay." "Is there something bothering you?" "No." I smiled to him para hindi na siya magtanong pero mukhang hindi niya talaga ako titigilan. "You're secretive. Nagkita ba kayo ni Ren sa company kahapon?" Namasid ako sa pag-inom ng tubig nang bigla niyang sabihin 'yon. Inilagay ko na ulit ang baso sa table at ikinalma ang sarili. "Are you okay now?" he asked and I just nod. "Nagkita nga kayo ni Warren kahapon. You can ask me anything if you want to. We're like a family here." Dahil sa sinabi niya ay naisip kong sabihin na lang din ang iniisip ko. "When he saw me, hindi siya nagulat."
Nasa mall ako ngayon dahil bumili ako ng ilang kailangan kong gamit para sa pagtatrabaho ko sa kumpanya. Naisipan ko na kasi na tulungan na lang si Lester sa business dito. Inaamin ko na hindi pa ako okey sa mga nangyayari ngayon. Parang panaginip na lang lahat ng nangyari noon.Gusto ko na din namang makalimot sa lahat ng sakit na naramdaman ko dati. Pero sa tuwing naaalala ko ang anak ko. Hindi ko maiwasan makaramdaman ng galit sa lahat ng nangyari sa'kin. I want a justice.Busy lang ako sa pamimili hanggang sa mapatingin ako sa isang clock, vintage ang design nito. Kinuha ko ito para sana bilhin pero may isa ding kumuha no'n, kaya dalawa na kaming nakahawak ngayon do'n.Nagkatinginan kaming dalawa dahil sa pangyayari. It feels like a dream to see Ren so near to me.Nang makilala niya ako ay agad siyang ngumiti."Hey Lalaine. So it's really you." he said. Naramdaman kong napadikit ng kaunti ang
Simula nang araw na 'yon ay hindi na namin napag-usapan ni Lester ang mga nangyari o kahit ano man tungkol kay Ren. Minabuti ko din muna na idistansya ang sarili ko sa kanya dahil mukhang kailangan niya 'yon. As of now, may meeting si Lester sa ibang lugar with our other clients at ako ang umattend ng meeting sa company ngayon. All the people here know about me, they knew that me and Lester are working together for the company. Lester will be away for a week.Gaya ng madalas kong araw sa America ay gano'n din ang nangyari sa meetings. I miss doing this dahil nakasanayan ko na ang pagiging busy ko pagdating sa business. It's funny na dati minamaliit ko pa ang kakayahan ko, I thought na hindi ako para dito. But now, I'm working in the field of business. Kung nandito pa si mom and dad nang mangyari lahat 'to. I'm sure na magugulat sila. They never expect me to be in this field. Since I was a kid, I always say to them that it was hard for me to study about the business.