Baka 1-2 chapters na lang po. Then gagawa ako ng SC para sa POV ni Alejandro. Sa mga umabot dito, maraming salamat po.
Nakatingin sa akin si Papa habang tikom ang bibig, hindi ko alam kung galit ba siya o ano dahil walang expression ang mukha niya. Nandito kami ngayon sa mini office niya sa bahay. Magkakaharap kami, ako, si Alejandro ang mommy at daddy nito at ang mga magulang ko. Ngayon ko lang ulit nakita ang ama ni Alejandro at pakiramdam ko ay parang silang pinagbiyak na bunga ni Alejandro kapag seryoso ang lalaking nasa tabi ko. "Kailan mo balak pakasalan ang anak ko?" naayos ako ng upo dahil sa biglang tanong nito habang tila relax na relax lang naman ang katabi ko. "As soon as possible sir, before her baby bumps become obvious," sagot ni Alejandro. Sana lang hindi si Papa mabigla na ang as soon as possible ni Alejandro ay ilang isang linggo na lang. Matapos kasi naming magpunta sa fitting ng gown ko kahapon ay nag-decide na kaming ipaalam sa mga magulang ko ang plano namin at para malaman na rin nila ang tungkol sa ipinagbubuntis ko. Kabado pa ako habang papunta dito dahil kahit alam ko
Hindi ko mapigilang mamasa ang aking mga mata habang nakatingin sa salamin. I am wearing a sparkling ball gown wedding dress with long regal cathedral veil. Hindi pa naman malaki ang bay bumps ko kaya hindi ahlata ang tiyan ko. I don't know how Alejandro planned everything but this is exactly my dream wedding. He got every details and I can't help to fall in love with him more. That man surely knows me more than I think. Malakas ang tambol ng dibdib ko, alam kong hindi iyon dahil kinakabahan ako kundi dahil sa excitement na nararamdaman ko. Hindi ko inaasahan na aabot kami sa ganito ni Alejandr dati parang sira lang ako na lihim na nagseselos palagi tapos ngayon ikakasal na kami. Well, kasal naman na daw talaga kami pero hindi ko naman iyon alam kaya iba pa rin ang pakiramdam na sabay kaming haharap sa dambana para sumumpa. "You look so beautiful," naluluhang saad ni Mama nang pumasok siya sa kwarto kung nasaan ako. "Ikakasal na ang first baby ko." "Ma, huwag kang umiyak, sayang a
ALEJANDRO I cursed when my phone rang. Kinuha ko iyon habang at sinagot nang hindi tinitingan ang tumawag. I can't help not to groan when Laura gave me a deep throat. I really love her expert mouth. I was setting in the bed while she is kneeling in front of me. “It's broad daylight, kuya,” narining kong reklamo sa kabilang linya ni Jake. “What do you need?” Hinawakan ko ang buhok ni Laura at mas sinubsob siya sa harapan. Ramdam Kong nabibilaukan na siya sa pagkalalaki ko pero wala akong pakialam. Alam kong sanay na sanay na siya. “Fetch, Natalia. I have a shoot today,” sagot nito at agad na ibinaba ang tawag. Napatingala ako bang maramdaman kong nilabasan na ako. Agad Akong tumayo at itinaas ang panatalon ko na nasa binti ko lang kanina. “Where are you going? We"re not yet done,” nagatatakang tanong ni Laura na nakaluhod pa rin sa harapan ko. “I need to do something, just do it by yourself,” malamig na tugon ko sa kanya bago siya iniwan. I know that I am not the guy she is f
Nang biglang mawala si Antalia dahil bigla nitong naisipang pumunta kay Jake ay hindi ko maiwasang mag-alala pero nang malaman ko kung sino ang tumulong sa kanya hindi ko maiwasang magdiwang. Pakiramdam ko unti-unti na akong nagkakameron ng dahilan para mapalapit sa kanya. At nang malaman ko ang usapan nila tungkol sa alok ng anak ko, sinakyan ko ka agad iyon. Antalia does not really need a nanny dahil lahat naman ng nanny nito ay sumusuko dahil sa katigasan ng ulo nito. Pero nang sabihin nito na gusto nito si Katarina bilang yaya nito ay pumyag agad ako kahit hindi ko alam kung papayag ang babae.I tried to talk to her pero tinakasan lang niya si Fernan ngunit kinabukasan ay hindi ko maiwasang mairita nang makita kong sumakay siya sa kotse ni Connor kaya sapilitan ko siyang isinama sa akin at inalok ng trabaho. Inaasahan ko ng tatanggi siya pero nang hamunin ko siya na baka natatakot lang siya sa akin ay nakita ko ang palabang hitsura niya na lihim na iknatuwa ko.Nang tanggapin niy
I was busy in my office. My wife and my daughter are probably in the library right now. It has been more than seven months since we got married, and I can say that being with her is like being on cloud nine. Waking up everyday seeing her beside me is giving me more energy to start my day. My wife is like the air that I breath, I can't no longer live without her. Noong mga unang buwan namin bilang mag-asawa ay kasabay ng pagkakaroon ng craving ni Katarina kaya madalas kahit wala akong ginagawa nagugulat na lang ako na galit na siya sa akin. Kapag may hiniling siyang pagkain kahit hating gabi kailangan kong bumangon para hanapin iyon sa kusina o bumili sa labas. Mabuti na lang at may mga nauso nang 24/7 na mga grocery kaya minsan madali kong mahanap ang gusto niyang kainin. Masaya naman ako na pinagsisilbihan siya. I am happy that I can give anything she wants. She is my queen and my role is to serve and love her. Nagtaas ako nang tingin nang maramadaman kong may pumasok sa opisina k
"May himala!" exaggerated na saad ni Mama nang makita niya akong lumabas sa kwarto ko. Nanonood sila ni Kelsey ng movie sa sala. They are both looking at me as if they saw something miraculous. "May sakit ka ba? Anong meron? Sa wakas lumabas ka na rin sa lungga mo.""Ma, oa na.""Ako pa ang oa. Tingnan mo nga ang kulay mo. Hindi ka maputi, anemic ka na. Lumalabas ka lang ng kwarto mo kapag kakain ka. Hindi ka na nga nasisikatan ng araw." Napa-ismid naman ako. Lahat na lang napapansin niya lagi. Pero sanay na ako sa bunganga niya. Sabi nga ni papa mas worst pa akong manalita kay mama, hindi naman iyon totoo, medyo lang. Kanino pa ba ako magmamana?"Wala naman akong gagawin sa labas. Dati ayaw mong umaalis ako ng bahay ngayon parang tinataboy mo na akong maglayas." Lumapit ako sa kanila habang inaayos ang suot ko."That was twelve years ago. Twenty-nine ka na ngayon pero saka ka naman natingga sa bahay. Teka saan ka ba? Bihis ka yata."Kunot ang noo nito habang pinapasadahan ako ng tin
"What are we doing here?" tanong ni Gail ng ibaba kami ng taxi sa harap ng isang bar. "Ano bang ginagawa sa bar? Nagsu-swimming?" pambabara ko sa kanya. We are infront of Hideout Bar. We are here to have fun and get waste tonight. "But you know I swore that I will never drink again." I know that. The last time she got drunk we are almost send to jail because she broke someone's car in the parking lot. Kaya mula noon nangako siyang hinding-hindi na ulit iinom. "You need some alcohol to cure your broken heart." At hinila ko na ito papasok ng bar bago pa man makatanggi. "You want to cure my heart, but we will destroy our liver with those alcohols," sigaw pa nito habang hila-hila ko. Malakas ang tugtog kaya kailangan niyang sumigaw para makinig ko. "One night drinking won't kill you." Sa aming dalawa siya ang masyadong health concious. Healthy eating, early sleeping para matagal ilibing ang motto nito. Which does not apply to me. Healthy nga siya lagi namang wasak ang puso niya. Sa h
I was enjoying swimming in my dream land when I heard a continuous loud knock. Naiinis na tinakpan ko ng unan ang aking tenga.Inaantok pa ako at wala pa akong balak na bumangon."Ate Kat, wake up!" Kelsey shouted from the outside."Get out!""Wake up!"I let her keep knocking. I am still sleepy, late na akong natulog kagabi. Pagdating namin ni Kelvin, humarap pa ako sa computer ko para magsulat. Wala pa akong energy na bumangon dahil kulang pa ako sa tulog."Mom, ate don't want to get up!"Asar na ipinadyak ko ang mga paa ko. Hindi ba niya magets na ayaw ko pang bumangon. Bakit sa harap pa ng pintuan ko siya sumisigaw. Istorbo siya."Babangon ka o susunugin ko iyang kwarto mo?" It's mom. Kalmado lang ang boses nito pero puno iyon ng pagbabanta.Naasar na bumangon ako. Wala na akong choice, hindi talaga nila ako tatantanan. Baka umatake pa ang armalite na bunganga nito, mahirap na."Alas-nueve na. Tirik na ang araw, nakahiga ka pa rin. Maligo ka at pumuntang palengke," bungad agad ni