SARAMA POV
"Carbon emissions contribute to climate change by trapping heat in the atmosphere and causing global warming..." the guy on the board continued reporting kahit wala namang nakikinig.He's Marco Villaflor, a scholar. He transferred here out of nowhere with his not so awesome fashion style.Mas catchy pa nga ata ang baduy at mumurahin niyang damit kaysa sa pinagsasabi niya sa reporting niya.Dagdag mo pa ang tingin niyang diretso lang kasi bulag. Kung minsan ay napagtitripan pa naming iwan siya habang nagdidiscuss.Nagpangalumbaba ako habang bagot siyang tinititigan.I must admit it. May itsura naman si Marco. His face is chiseled with a strong jawline and high cheekbones. Kaakit-akit din ang mga mata niyang may mahahabang pilik-mata.He looks like a Hollywood American celebrity. Maganda ang postura, matipuno ang dibdib at may katangkaran. Kapag naglakad nga siya hallway ay mala-modelo at malakas ang dating. Matalino rin siya at madiskarte.Ikaw ba naman ang maging bulag na mag-isang nag-aaral as college student. Imbis na tulungan ay pinagkakatuwaan pa siya ng mga estudyante.Sa totoo lang, kung hindi siya bulag at mahirap ay baka kaliwa't kanan na ngayon ang mga babaeng naghahabol sa kanya.Candice leaned on me na bahagya kong ikinagulat. Agad kong nilihis ang paningin ko mula kay Marco at tumingin kung saan. "Shocks Ara, sikat ka na naman," pinakita niya sa akin ang scandal kong kalat na sa social media.Chineck ko ang phone niya at bahagyang natawa. "The netizens are good in getting good angles. Sana pala pinakita kong lahat," sarkastiko kong sabi.Mandy suddenly joined us. "See? I told you. Another trouble, Ara. Pinagsabihan na kita, diba?" She looks so paranoid na para bang siya yung nasa video'ng kumakalat.I just laughed at her reaction. "Relax Mandy. I don't even mind kahit pagsawaan nila yan. I'm enjoying the attention. I need to make issues every now and then to stay relevant.""Relevance? Can't you make it in a good way? Mag charity works ka. Walisin mo yung buong EDSA, mga ganun. Everyone knows you in a negative way and I don't think that's cool," pangaral ni Mandy."Hindi catchy maging mabait, Mandy. Everyone wants something wild. The way na mas inooffend mo yung prinsipyo ng mga tao, mas madali ka nilang maaalala," Candice defended my side.I giggled. "True, it's just a matter of personal choice. Safe but boring, or fun but dangerous. You should taste what dangerous felt like sometimes. You might realize one day, you haven't achieved anything farther kasi gusto mo safe ka lang.""Yeah, Mandy. You'll grow old with regrets of all the fun things you didn't try. Don't miss out on life's wild ride," Candice insisted.Napapikit nalang si Mandy. "Why do I have friends like this? Puro bad influence."We just ended up giggling.***"Salad with grilled chicken, avocado toast, and a smoothie, please," I ordered at the cafeteria's counter.Pansin kong pinagtitinginan ako ng ibang estudyante habang ang iba naman ay nakatutok sa phone nila.Sinilip ko ang pinagkakaabalahan nila at saglit akong natigilan.It's my scandal.Kaya naman pala trending dahil pinapanood nila bente kwarto oras."Where should we sit?"Palinga-linga sila Mandy at Candice nang makita ko ang baduy na si Marco na mag-isang kumakain.Isang pilyang ideya agad ang pumasok sa isipan ko. Kulang ang linggo ko rito sa Northford University kung hindi ko siya napagtitripan.I immediately walked towards his table at sumunod naman sila Candice at Mandy."Get out, uupo kami," utos ko sa kanya.I don't know why but it really gives me satisfaction bullying people na hindi ko ka-level."Hindi niyo ba nakikitang kumakain pa ako?" pagmamatigas niya. Napansin pa namin ang baon niyang tortang talong at kanin na agad naming pinandirihan."How dare you asking us kung may nakikita kami eh ikaw yung bulag," pilosopong tugon ni Candice."Hmm," nababagot na sabi ni Marco. "Kung kayo naman pala ang nakakakita, bakit hindi kayo maghanap ng bakanteng mesa?"Agad kaming napasinghap sa inasta niya. This brat has the guts na sagutin kami? Sa makailang beses naming pangbubully sa kanya ay marunong na siya ngayong lumaban?Pangiti-ngiti siya nang mapansing hindi kami agad na nakasagot.Pagkatingin ko sa paligid ay napansin ko na nasa amin ang atensyon ng lahat. I won't let him win in front of everyone. Never.He might have forgotten the social pyramid at kailangan kong ipaalala sa kanya.Tumaas ang gilid ng labi ko. "So you're still eating?" sarkastiko kong sabi. Umabante pa ako para magkatapat ang mukha naming dalawa.Hindi siya umimik o kumurap man lang. Abala lang siyang ngumunguya.Nagsalubong ang kilay ko. Ang pinaka nakakabadtrip talaga sa pang-aasar ay yung parang tuod na walang pakialam ang inaaway mo. Bahagya akong natawa.'Tingnan natin kung hindi mo pa rin ako pansinin dito sa gagawin ko.'Yumuko ako sa natitira niyang pagkain. Kinuha ko ang baonan niya at itinapon ito sa sahig."Woooah," hiyaw ng lahat. Ang iba pa nga'y natawa."Ops, my bad," I chuckled, teasing him. "I guess you're done now," nagpangalumbaba ako sa harapan niya.Kinapa ni Marco ang mesa. Nang hindi niya mahanap doon ang baonan niya ay sa sahig naman siya gumapang.Candice and I lauged on how pathetic he looks like. Ganun din ang ibang nakakita sa kanya.I guess I finally emphasized it to him.Walang puwang ang pagmamatapang ng isang tulad niya sa mundong ang nagpapagalaw ay pera. Ang lugar ng pobreng tulad niya rito sa school ay laruan lang naming mayayaman.Mandy wants to help, kita mo sa naging reaksyon ng mukha niya. But she knows she can't do that in front of everyone so she just pretended not to see it. She's the type of person na playing safe.Nang mahanap ni Marco ang baonan niya ay nilagay niya iyon sa bag niya. Wala na siyang sinabi at umalis nalang ng cafeteria. Iminuwestra ko ang kamay ko na parang nagbubugaw ng langaw while still laughing.He's really a fun toy to play.***"Hi, babe," I kissed Aldric bago kami pumasok sa kotse niya.Isa-isa kong tinanggal ang butones niya pero hindi man lang siya gumaganti sa akin."What's wrong?" nag-aalala kong tanong."You know I'm just resisting myself to get your virginity kasi gusto mong magtapos muna tayo ng college at magpakasal, and then madadatnan kitang nakikipagsex sa bar?" he replied to me, sulking.I chuckled. "Hindi ko naman binigay ang virginity ko sa kanya. It was just a mild sex. Sayo pa rin naman ako uuwi. I'm all yours," I looked at his lips intently and kissed him again.He then touched my body randomly. Agad akong nag-init sa mga haplos niya kaya tinanggal ko ang damit ko pang-itaas para sa kanya. In response, ay marahan niyang hinalikan ang leeg at dibdib ko."Kelan mo ba kasi ako ipapakilala sa pamilya mo? We're almost three years," he whispered making me push him a little. "Why?" nagtataka niyang sabi."You know what kind of family I have, right? Anak ako sa labas. It's my dad's family. Nakikibahay lang ako," nakasimangot na saad ko."You're still your dad's child. I just wanted to make things legal. Sa tagal mo 'kong ipakilala sa kanila ay naiisip kong wala ka naman talagang balak na gawin yun. Napapangitan ka ba sa 'kin? Nakukulangan ka ba sa abs ko? Baka may asawa ka nang iba at may anak na kayong dalawa. Mas mabuti na yung kilala ako ng pamilya mo para magkabistuhan na," he kissed me again."What?" Bahagya akong natawa. He's really cute.Batchmates kami ni Aldric sa highschool. Ang tatay niya ay may-ari ng isang kilalang traveling agency. Ang nanay niya naman ay CPA.He got all the qualities that every woman could wish for. Gwapo, mayaman, matalino, mabait at understanding.At a young age ay isa na rin siyang achiever. Kasali siya sa national team ng football na nagko-compete internationally.He's the ace player.Kahit maraming babaeng umaaligid sa kanya, he remained loyal and faithful to me.I know in my heart that he'll always be my safe haven, my protector and my soulmate. I can't see myself growing old without him.The day I met him, I never felt alone anymore.Gaya nga sa lyrics ng kanta ni Taylor Swift. He's the best thing that ever been mine.I played my fingers on his lips while his arms were hugging me towards him. "I'm already the luckiest girl to have you. It will be stupid na pakawalan ka pa."He looked me intently. Piercing through my soul with so much love. Leaving a mark of happiness and warmth. "So kelan nga?" Marahan niyang inayos ang mga hibla ng buhok ko."How about a night before my birthday? Let's have a dinner sa bahay?" I suggested with my sweet voice.Agad siyang napangiti. "I guess that would be fine," hinila niya ako palapit sa kanya at muli akong hinalikan.I'm still devouring his kisses. Giving me that sense of pleasure. Tatanggalin ko na sana ang polo niya nang mapansin ko ang isang taong naka-hoody jacket ng itim na kinukunan kami ng video. Madilim kung saan siya nakatayo kaya hindi ko naaninag ang mukha niya."AAAHHH!!!" I screamed out of fear. Madali ko ring tinakpan ang pang-itaas ko.SAMARA POV"AAAHHH!!!" I screamed out of fear. Madali ko ring tinakpan ang pang-itaas ko. Nang mapagtanto ng misteryosong taong nakatayo na napansin ko siya ay mabilis siyang tumakbo."Why?" Agad na nilingon ni Aldric ang tinititigan ko at isinara ang mga butones niya."P-Parang may tao run kanina?" nanginginig na tinuro ko yung direksyon kung saan ko nakita yung taong nagvideo sa amin.Naalarma si Aldric sa naging reaksyon ko kaya lumabas siya ng kotse kahit hindi niya pa maayos na naisasara ang lahat ng butones niya. Pinuntahan niya yung lugar na tinuro ko at sinubukang maghanap sa paligid.Yakap-yakap ko pa rin ang sarili ko at takot na takot nang makabalik si Aldric sa loob ng kotse.He kissed my forehead at pinakalma ako. "Relax, baka tambay lang na nantitrip. I'll ask the security for cctv footage para mahanap natin kung sino yun.""Pero kinunan niya tayo ng video. I can't afford another scandal now, magagalit na naman si daddy. Ni hindi pa nga ako nakakapag-sorry sa huling nagin
SAMARA POVIlang oras akong nakatulala habang tinititigan si Marco mula sa malayo. He's studying using braille and audio books. Hindi pa rin ako nahihimasmasan sa nalaman ko kagabi. Ni sa panaginip ay hindi sumagi sa isip ko na tatay na siya.Wala sa sariling paulit-ulit na tinutusok ko yung hotdog sa pasta na kinakain ko."Sis, maawa ka naman d'yan sa hotdog mo, durog-durog na, oh. Kainin mo na yan," biro ni Candice. Natigil pa siya sa pag-ccp niya para lang sabihin yun sa 'kin. Kasabay kong kumakain dito sa cafeteria ang dalawang kaibigan ko. Well, palagi naman talaga kaming magkasama.Nagtatawanan sila Candice at Mandy pero hindi ko magawang makisali sa kanilang dalawa. Masyadong occupied yung utak ko."Sa tingin niyo posible yun?" wala sa sariling tanong ko."What?" kaswal na tanong ni Mandy tapos uminom siya ng milktea. "Na may anak na si Marco," diretso kong sabi. Sabay silang nabilaukan."Uho, uho," ubo ni Candice tapos natawa siya. "Joke ba yan? Kita mong bulag, oh," nagpatu
THIRD PERSON POV"Luchi, tell CFO Ferrer na sumunod sa meeting room as soon as possible. We will be having an urgent meeting," utos ni Mr. Licaforte sa sekretarya niya."Right away, Sir," mabilis na tugon ni Luchi at naglakad paalis.Nagkatinginan ang mga empleyado. The meeting must be so important para ipatawag ni Mr. Licaforte ang lahat ng high ranking officials ng kompanya.Nang makapasok sa meeting room ay isa-isa silang umupo. Kanya-kanya silang binigyan ng maiinom ng personnel na naka-assign sa meeting room."Mr. Licaforte, what seems to be the problem?" Agad na bungad ni CFO Ferrer pagkabukas palang niya ng pinto. Dumiretso ito sa nakareserved niyang silya."I should be the one asking you that, CFO Ferrer," sinenyasan ni Mr. Licaforte ang sekretarya niyang si Luchi na kakapasok lang na ibigay sa board members ang kani-kanilang folders na kulay pula. In every Licaforte Corp's meeting, red folders signify bad news so everyone scanned it immediately. Mababakas mo ang pangungunot s
Samara POV"Daddy," pangiti kong sabi nang madatnan ko si dad sa main office niya. Abala ito sa pagbabasa ng mga papeles pero hininto niya yun nang makita ako."Ara, have a seat," saad niya. Ang kani-kanina lang na seryosong mukha ay agad na umaliwalas."Good evening, Sir," bati rin ni Atty. Santivañez."Oh," natawa si dad nang makita itong maraming dala at bumaling sa akin. "This kid is a lawyer and a CPA at the same time tapos pinagbitbit mo lang ng gamit?""Ahh," magpapaliwanag sana ako pero si Atty. Santivañez ang sumagot para sa 'kin."It's fine, Sir. I offered the help. Hindi niya naman ako pinahirapan," matapos sabihin yun ni Atty. Santivañez ay sabay silang natawa ni dad. "I need to go, Sir. May aasikasuhin pa akong documents," paalam nito bago lumabas ng main office.Umupo ako. "He's quite too kind," saad ko."Yeah, dito rin siya nag-intern. Matulungin talaga at mabait ang batang yan. Masipag pa, matalino at maaasahan. Ni minsan ay hindi pa niya ako binigyan ng problema," pag
SAMARA POV"Cheers," nagtoss kami nila Candice at Mandy bago ininom ang kanya-kanya naming baso ng tequila. Sa 'Tipsy Tavern' naman namin naisipang gumala ngayon. Banned na kasi ako sa 'The Red Velvet' dahil sa ginawa kong eskandalo.Nagpangalumbaba ako at nilaro ang yelo sa loob ng basong hawak ko sa kanang kamay. 'Hay, pinasikat ko na nga ang bar nila, galit pa sila.'Kinalabit ako ni Candice. "Another cute guy, oh. Baka gusto mong gawan ng Part 2 yung scandal mo. Miss ka na ng haters mo sa social media," biro niya habang nakatitig sa bartender na nagfiflair mixing. Pinapalibutan siya ng maraming babae.I shook my head sa bagot na mukha. "I'm not anymore interested. Ayoko nang pasakitin ulit ang ulo ni daddy. And besides, malapit ko nang ipakilala si Aldric sa kanya, iiwas na muna ako sa kalokohan."Sabay silang napasinghap."Wow, Ara? Ikaw ba yan?" Hirit ni Mandy. Kita mo pa rin ang pagkagulat sa mukha niya.Muling lumagok ng isang baso ng tequila si Candice. "Ang nagagawa nga nam
SAMARA POVHalos madurog na yung steak sa plato ko habang nakatitig ako sa pangiti-ngiting si Tita Olivia.Ang kapal ng mukha niyang maging masaya sa kabila ng panloloko niya kay daddy."Olivia, sabi ni Manang Letty, madaling araw ka na raw nakauwi kagabi. Saan ka galing?" Tanong ni daddy sa kanya.Pasimpleng umirap si Tita Olivia kay Manang Letty bago pangiting sumagot kay daddy. "Nagkayayaan lang with my amigas. Napasarap yung kwentuhan namin kaya 'di ko na napansin ang oras. Kilala mo naman ang friends ko diba?" Kampante nitong sabi.I glared at her. 'Friends' talaga, ah? Wow, big word.Kahit hindi ko namukhaan ang kasama niyang lalaki kagabi dahil sa suot nitong fedora ay klaro pa sa memorya ko kung gaano kahigpit ang hawak ni Tita Olivia sa braso niya. Nakapilig pa ang ulo nito sa balikat ng lalaking yun habang magkasama silang pumasok sa hotel na para bang bagong kasal.Napatingin ako kay daddy. Mapayapa lang siyang kumakain na mukhang kumbinsido sa itinugon ni Tita Olivia.Napa
SAMARA POV"I'll ask you something to repay me," sumeryoso ang mukha niya. "Hindi libre ang pagtulong ko sayo, Ara," diretso niyang sabi.Natigilan ako at napawi ang ngiti sa labi ko. "A-Anong ibig mong sabihin?" Kinakabahan kong tanong sa kanya.Mas lumakas pa ang pintig ng puso ko nang tumaas ang gilid ng labi niya.'Anong kapalit ang hihingin niya?'Inilapit niya nang konte ang mukha niya sa 'kin. Naaamoy ko na ang panglalaki niyang pabango. Ilang beses akong napakurap. Maraming naglaro sa isipan ko.'What he'll gonna say? What's on his mind?'"Smile," nakangiting sabi niya."Smi— ha?" Nagtataka kong tanong."I said smile, yan ang hinihingi kong kapalit sa mga naitulong ko," ulit niya.Natigilan ako. Ilang saglit bago ko nakuha. "Ahh," napatango ako at natawa. Saka lang ako nakahinga nang maluwag. Pangingitiin niya lang pala ako, akala ko naman kung ano na. Napapunas tuloy ako ng pawis nang wala sa oras."Yan, mas maaliwalas. Hindi bagay sayo ang matamlay," puri niya."Nakakatakot
SAMARA POVUmalingawngaw ang ingay ng tambol sa buong gymnasium. Ngayong araw ang start ng ensayo ng cheerleading squad kung saan kami kasali ni Candice."ROAR LIKE A TIGER! MOVE WITH GRACE! WE'RE UNSTOPPABLE! ALWAYS ON THE CHASE!" we shouted in unison. Practice palang ay todo bigay na kami."Woooah! Panalo na ang Northford University! Sure na sure na yan!" hiyaw ng mga estudyanteng nanonood sa amin.Limang universities ang makakaharap namin ngayong Sportsfest. Last year, ang team namin ang nanalo kaya hindi na kami gaanong kinakabahan. We always give our best to provide a satisfying show, and I know this year will still be our spotlight."Well done, that's all for today," anunsyo ng cheer instructor namin habang pumapalakpak. "Bukas ulit, same time. We'll perform some stunts on next meeting so prepare guys, ok? Dismiss," saad niya bago tuluyang umalis ng gymnasium.Agad kaming humiga sa inilatag na sleeping mat ni Candice sa sahig. Nakapikit akong huminga. Ang sarap talagang humilat