Chapter 52 (Dwight)

“I’M SORRY, Ellie. I-I am so sorry… P-Please forgive me…” Dwight muttered with a cracked voice, saka nito iniangat ang mukha para matitigan siya.

Syrellie was shocked upon seeing Dwight’s face. He was shedding tears. Saglit siyang hindi nakapagsalita sa nakikitang reaksyon nito. Nakita na niyang umiyak si Dwight noong ipakilala niya ito bilang ama ng kambal. Pero iba ang nasisilayan niya ngayon. Waring pinaghalo-halo ang nababanaag niyang nakaukit na damdamin sa mga mata nito—naroon ang labis na pangungulila, pagsisisi at…galit? Pero bakit naman ito magagalit? At kanino ito nagagalit? Sa kaniya ba? Pero bakit? Kung tutuusin, ito nga ang may kasalanan sa kaniya. Ah, ewan!

“T-Tumayo ka na d’yan. Baka makita ka pa nina Ate Jocy,” aniya. Pilit niya itong itinatayo, pero tila ayaw ng binata. Bagkus ay nakaluhod pa rin ito, at nagsusumamo ang mga matang nakatitig sa kaniya.

“I don’t care if they’ll see me like this, Ellie. Just please let me allow to explain.”

She drew a deep breath. Mara