Storm POV
Nandito na ako ngayon sa opisina ko kahit 7am pa lang, madalas akong maaga kung pumasok para hindi ako matambakan ng trabaho.
Naalala ko na naman ang sinasabi ng kapatid ko, ano kayang meron sa kanya kung bakit gano'n na lang ang tiwala sa kanya ni Kiara, I know she help my sister last time pero para ipasok siya nito sa kompanya ko ay nakakapagtaka.
Mabait ang kapatid ko pero hindi siya madaling magtiwala at kahit na ayaw ko sa pabor na hinihingi niya ay wala akong magawa kung hindi ang pumayag. Yes I am heartless to other people pero pagdating sa kapatid ko ay nag iiba ako. Hahayaan ko na lang muna siya basta malinaw naman ang naging pag uusap namin na kapag hindi ko nagustuhan ang gawa ng babaeng 'yon ay tatanggalin ko siya.
Mayamaya pa ay nakarinig ako ng katok mula sa aking pinto. Marahil ay ito na ang sinasabi sa akin ni Kiara." Come in."
Bumukas naman agad ang pinto at pumasok ang isang babae, maganda naman pala siya.
"Good morning po Mr. Alcantara." bati niya sa akin.
"Ikaw ba ang sinasabi ng kapatid ko?" tanong ko sa kanya.
"Yes ako nga po.
"Maupo ka." utos ko sa kanya na agad niya naman sinunod.
"Siguro naman ay alam mo na ang magiging trabaho mo dahil nasabi na sayo ni Kiara right? Tatapatin na kita ngayon sa totoo lang ay hindi kita gusto na maging sekretarya ko, pinagbigyan ko lang ang kapatid ko kaya sana ayusin mo ang trabaho mo dahil ayaw kung nasasayang ang oras ko at ayaw ko sa mga taong tamad. Maliwanag ba?" saad ko.
"Hindi ko din naman gusto na ipilit ang sarili ko dito Sir, sadyang nahihiya lang din ako tanggihan si Kiara at isa pa kailangan ko para sa nanay ko." sagot niya naman.
Hindi ko inaasahan ang magiging sagot niya sa akin, mukhang palaban ang isang to.
"That's good to hear that, ayaw kung mag aksaya ng pera para sa wala. And my sister also mention about your sick mom, she needs to undergo operation right?" tanong ko sa kanya at tumango naman siya.
"Opo, kaya tinanggap ko ang offer sa akin ni Kiara."
Bumuntong hininga naman ako. "Siguraduhin mo lang na aayusin mo ang trabaho mo dahil kaya kitang tanggalin anytime." bilin ko sa kanya at tumango naman ito.
"Since you will be working as my secretary kailangan wala kang makaligtaan sa mga schedule ko lalo na sa mga meetings ko, kailangan updated 'yon everyday. Maliwanag?"
"Yes Sir."
"I will help you pay the operation of your mother at babayaran ko din muna ang mga pinagkakautangan niyo. Is that okay with you?" tanong ko sa kanya.
"H-hindi pa naman ako nakakapagsimula sa pagtatrabaho Sir."
"No need to worry about it, alam kung kailangan ng maoperahan ng nanay mo bago pa lumala ang lahat. At para na din makapag focus ka sa trabaho ng walang inaalala. Ikakaltas ko na lang 'yan lahat sa sahod mo." paliwanag ko sa kanya.
Tumango naman siya at agad ko siyang sinabihan na magsimula na siya ngayong araw at iupdate niya ang mga schedule ko para bukas dahil wala naman akong meeting ngayong araw.
Beatrice POV
Kasalukuyan akong nakaupo sa table ko ngayon, hanggang ngayon ay hindi pa din ako makapaniwala na makakapagtrabaho ako sa Alcantara Company gayong hindi naman ako nakapagtapos ng kolehiyo, malaki talaga ang utang na loob ko kay Kiara.
At isa pa sa wakas ay nakilala at nakita ko na din sa palapitan si Sir Storm, ang gwapo niya pala talaga kagaya ng sinasabi ng mga kababaihan pero ang arogante niya at straighfiorward kung magsalita. Mukhang kailangan ko ng masanay sa ugali niya.
Dumating ang tanghalian at wala namang inutos sa akin si Sir kaya tumayo na ako at kumatok sa opisina niya.
"What is it Bea?" tanong niya pero nanatiling nakatutok sa laptop ang mga mata niya.
"It's lunch time na Sir, ibibili ko ba kayo ng pagkain?" tanong ko.
"I'm still full, ibili mo na lang ako ng cheese cake at frappe sa starbucks pagkatapos mong maglunch." saad niya.
Bumalik naman ako sa pwesto ko at kinuha ang bag ko para pumunta sa cafeteria nitong kompanya.
Nang makarating ako do'n ay pumila na ako para makabili ng pagkain, grabe naman ang presyo ng mga ulam dito dollars. Hays! Pero wala naman akong choice kung hindi ang bumili dahil ayaw ko naman ang magutom.
Pagkatapos kung makabili ay umupo na ako sa bakanteng table at nagsimula ng kumain.
"Ms. pwede bang makishare ng table?" napatingin ako sa isang babae na nasa harap ko at ng makita ko ang itsura nito ay nanlaki ang mga mata ko.
"Nicole?"
"Bea?"
"Oh my! Ikaw nga!" masiglang saad niya.
"Hindi ko expected na makikita kita dito." saad ko sa kanya. She is my best friend in college.
"Kahit naman ako nagulat, hindi ko alam na dito ka na nagtatrabaho kasi ngayon lang kita nakita."
"Kanina lang kasi ako nagsimula." wika ko.
"Nakakatampo ka, alam mo bang ilang beses akong nagpunta sa dating bahay niyo pero wala na pala kayo do'n."
"Pasensya ka na, namatay kasi si tatay kaya kailangan namin lumipat sa mas maliit na bahay." paliwanag ko sa kanya.
"Awww, hindi ko man lang alam na wala na pala si Tito. Pero masaya ako dahil nagkita na tayo ulit. Saang department ka ba nakaassign?"
"Secretary ako ni Mr. Alcantara." sagot ko sa kanya.
Nanlaki naman ang mga mata niya. "Seryoso? Naku friend goodluck talaga sayo at sa work mo."
"Oo nga eh, balita ko walang nagtatagal na sekretarya niya." wika ko.
"Eh paano naman kasi 'yong mga nagiging sekretarya niya ay walang ginawa kung hindi magpapansin kay Sir, eh alam mo naman 'yon na seryoso sa buhay at walang pakialam sa paligid tapos mainitin pa ang ulo."
"Sinabi mo pa, kanina nga kung ano ano na agad sinabi sa akin. Na kesyo ayaw niya sa mga tamad sa trabaho dahil hindi daw siya nag aaksaya ng pera sa mga walang kwentang bagay." pagkwento ko.
Natawa naman si Nicole dahil sa sinabi ko.
Beatrice POV Dalawang linggo na ang lumipas simula ng magtrabaho ako sa Alcantara Company bilang sekretarya ni Storm at isa lang ang masasabi ko 'yon ang ang ubod sama ng ugali ng boss ko, walang araw na hindi niya ako nasisinghalan pero kahit gano'n pa man ay nasasanay na din ako sa kanya. Marahil ay ito ang dahilan kung bakit walang nagtatagal sa kanya dahil mabilis uminit ang ulo niya lalo na kapag may mali kang nagawa sa trabaho at hindi ko naman siya masisisi dahil alam kung pinapangalagaan niya lang ang kompanya nila. Masaya pa rin ako kahit papaano dahil nakakasama ko ang matagal ko ng kaibigan na si Nicole, hindi na kasi kami nagkaroon ng komunikasyon simula ng lumipat kami ng bahay at mabuti na lang dito din siya nagtatrabaho kaya kahit papaano ay may kakilala na ako. Tungkol naman sa nanay ko ay naoperahan na siya no'ng isang linggo sa tulong na din ni Sir Storm dahil siya ang gumastos ng lahat sa ospital pati na din ang mga pinagkakautangan namin ay binayaran niya, kaya k
Nigel POV Nandito ako ngayon sa kompanya ng matalik kung kaibigan na si Storm, kakauwi ko lang kahapon galing sa ibang bansa dahil may inasikaso ako do'n. Halos ilang buwan din akong nanatili do'n at ngayon lang nakauwi. Papalapit na ako sa opisina niya ng matanaw ko ang hindi ko kilala babae, mukhang bago na naman niyang sekretarya ito, lumapit ako sa kanya para tanungin kung nasa loob ba ang kanyang boss. "Hi Miss." bati ko. Iniangat niya naman ang tingin niya sa akin. "Good morning po Sir, may kailangan po ba kayo?" magalang na tanong niya. "Is your boss here?" Tumango naman siya. "Nasa loob po siya, may appointment po ba kayo sa kanya?" Umiling naman ako. "I'm his best friend." pakilala ko sa kanya. "Oh, I see, pasensya na po kayo at bago lang ako kaya hindi ko kayo kilala. Pumasok na lang po kayo sa loob at nandyan lang siya." Ngumiti lang ako sa kanya at dumiretso nasa loob. Naabutan ko si Storm na prenteng nakaupo habang nakatutok sa kanyang phone. "Mukhang hindi ya
Beatrice POV Sabado ngayon at wala akong pasok sa trabaho kaya nandito ako ngayon sa ospital at binabantayan ang nanay ko, masaya ako dahil unti unti na siyang nakakarecover at alam kung wala na sa panganib ang buhay niya. "Anak ang lalim yata ng iniisip mo." napabalik ang tingin ko sa nanay ko ng magsalita ito. "Masaya lang ako nay dahil maayos na ang kalagayan mo." saad ko. Ngumiti naman siya sa akin. "At dahil 'yon sayo anak, kung wala ka ay marahil matagal na din ako patay." "Huwag ka nga magsalita ng ganyan nay! Hindi ko pa kayang mag isa." anas ko. "Maiba ako anak, kamusta ka naman sa trabaho mo? Baka naman pinapahirapan ka ng boss mo." "Ayos lang naman ako nay, maswerte na nga ako sa trabaho ko ngayon dahil kahit hindi ako nakagraduate ay natanggap ako kompanya na 'yon at naging sekretarya pa ng CEO. Malaki ang utang na loob ko sa kanilang magkapatid dahil sila ang tumulong sa akin para mailigtas ang buhay mo." wika ko. "Salamat anak, salamat sa lahat ng ginagawa mo para
Kiara POV Kakaalis ko lang sa ospital dahil dinalaw ko ang nanay ni Beatrice at isa pa ay alam kung nando'n din siya dahil wala siyang pasok ngayon sa kompanya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin mapigilan ang hindi matawa sa mga kwento niya sa akin, mukhang nakakita na ng katapat ang kapatid ko. Hindi ko naman masisisi si kuya kung bakit ganyan siya, alam ko na hanggang ngayon ay nagluluksa pa din siya. He is still longing for their presense at gano'n din naman ako kahit hindi ko sila nakasama ng matagal how much more pa kaya si kuya. Hindi man niya sabihin ay alam kung nasasaktan pa din siya hanggang ngayon kahit na ilang taon na ang nakalipas. Naging okay lang naman siya kahit papaano ng makilala niya si Ate Kaye, I thought they will end up together pero hindi din pala dahil mas pinili niya na iwan ang kapatid ko. Saksi ako kung paano naging miserable ang buhay ni kuya ng maghiwalay sila ni Ate Kaye pero ang alam ko ngayon ay okay na sila kahit papaano, they are friends. Paglaba
Nigel POV Habang kinakausap ko si Kiara ay nanatili lang siyang nakayuko at hindi man lang umiimik, ganito siya kapag ako na ang nagsasalita ng seryoso na kahit may pagkabrat siya ay marunong siyang makinig sa mga sinasabi sa kanya. "Babe?" pagkuha ko sa atensyon niya. Napatingin naman siya sa akin. "I'm sorry." mahinang bulalas niya. "I'm not mad at you okay? Galit lang ako sa mga pinaggagawa mo at ayaw ko ng maulit pa 'yon lalo na't nandito na ulit ako." saad ko. "W-what do you mean?" "Anong klaseng tanong 'yan? Syempre babawiin ko ang dapat sa akin." ani ko. Hindi naman siya agad nakasagot at nanatiling nakatingin lang sa akin kaya ginulo ko ang kanyang buhok. "I told you the last time we talked na aayusin natin ang hindi natin pagkakaunawaan right?" saad ko. "I thought hindi mo na ako babalikan." "Who said that? Alam mong mahal kita." wika ko. Kinuha ko naman ang isang kamay niya at inilagay ang singsing sa kanyang daliri dahilan para umiyak na siya ng tuluyan. "Pinagawa
Storm POV Napahilamos ako ng mukha dahil sa labis na galit kay Beatrice, sa dami dami ng makakalimutan niyang ipaalala sa akin 'yon pa ang isang meeting ko sa kliyente. Kaya hindi ko maiwasan ang hindi makaramdam ng frustration. "Dalawang buwan ka na nagtatrabaho dito diba? At palagi kung ipinapaalala sayo na lahat ng schedule ko ay dapat na ayusin mo! Anong mahirap intindihin do'n?" singhal ko sa kanya. "At ilang beses ko na din sinasabi sayo Sir, kahapon ko pa ipinaalala sayo ang meeting na 'yan. Hindi ko naman po alam na hindi ka nakikinig at hindi mo itinatak sa isip mo." "Ako pa ang sisisihin mo? Sekretarya kita 'yan na nga lang ang trabaho mo hindi mo pa magawa ng tama? Iba ang kahapon sa ngayon at sana pinaalala mo ulit! Tangina lang! Alam mo ba kung gaano ka importante ang kliyente na 'yon? At dahil sa katangahan mo nawala!" sigaw ko sa kanya. "Ginagawa ko ng tama ang trabaho ko at isa pa niremind ko ulit 'yan sayo kanina, siguro naman ay hindi ko na kasalanan na kinalimu
Beatrice POVKakarating ko lang dito sa ospital para bantayan ang nanay ko, dito na kasi ako dumidiretso pagkatapos ng trabaho ko. Hanggang ngayon ay hindi pa din mawala sa isip ko ang mga katagang sinabi sa akin ng boss ko. Tama naman siya hindi ko dapat siya sinasagot ng gano'n dahil kahit baliktarin man ang mundo ay malaki ang utang na loob ko sa kanya dahil siya ang dahilan para mailigtas ang buhay ng ina ko.Hindi ko alam kung bakit gano'n ang ugali niya dahil mabait naman ang kapatid niyang si Kiara, marahil hindi talaga magkakatulad ng ugali ang isang tao kahit pa na magkapatid sila. Sana lang ay matutunan niya ding tumawa kahit minsan man lang."Anak may problema ba?" Napatingin ako sa nanay ko ng bigla itong magsalita at agad naman akong napailing. "Wala po nay, masyado lang maraming trabaho na ginawa sa opisina." sagot ko."Baka naman masyado ka ng nagpapakapagod o kaya maraming ipinapagawa sayo ang boss mo.""Hindi po nay, madali lang naman ang trabaho ko sa opisina bilang
Storm POV Lunes ngayon pero nandito pa din ako sa bahay. Maagang umalis ang kapatid ko dahil may pupuntahan sila ni Nigel, mas mabuti ng nandito ang best friend ko sa Pilipinas dahil kahit papaano ay nagtitino si Kiara. Nandito lang ako sa kwarto ko dahil katatapos ko lang maligo, plano ko kasing bisitahin ang mga magulang ko ngayong araw, matagal na din ng huli ko silang mapuntahan dahil sa naging busy ako sa kompanya at sa sunod sunod na mga meetings. Nang tapos na akong mag ayos ay kinuha ko na ang wallet ko at susi ng sasakyan saka lumabas na sa kwarto. Nagdrive muna ako papunta sa isang flower shop at bumili ng sariwang bulaklak na maborito ng mommy ko. Hindi din naman nagtagal at nakarating na ako sa kung nasaan ang magulang ko at binuksan ang gate, inilapag ko ang bulaklak na dala ko sa tapat ng kanilang lapida at umupo sa tabi nito. "Happy Aniversary Mom and Dad How are you there in heaven? Masaya ba kayo diyan? I am working hard for the company at hanggang ngayon ay nasa