VIER'S POV"Sino ka?" bungad ko sa estrangherong lalaki na bigla na lamang lumapit sa amin upang ialok ang kanyang coat. Such a gentle deed, but who knows, 'di ba?"Ha? Hindi ako sinu-ka ha, iniire ako," pilit niyang pagbibiro na hindi naman bumagay sa hitsura at paraan ng pananalita niya. Mukhang naramdaman din naman niya 'yon sa sarili at napatungo na lamang. Kapansin-pansin din ang pamumula ng magkabilang tenga niya nang makita niya ang reaksyon naming dalawa ni Carol, na imbes na matawa sa kanyang old joke, ay napakunot pa ang noo. "Hindi ba swak?," kapagkuwan ay tanong niya. "Pasensya na. Narinig ko lang kasi 'yon sa kaibigan ko. 'Kala ko nakakatawa," pagpapaliwanag niya. Kahit naman ako ay mahihiya kung sakaling masabi ko ang ganun ka-baduy na joke lalo pa sa mga taong hindi ko naman ka-close o kilala man lang. Hindi naman siya mukhang ewan o ano. He actually looks formal and a serious type of man. Kaya rin siguro hindi niya nagawang ibato ng tama 'yung kenkoy joke niya kanina.
STEFF'S POV Hindi ko alam kung anong meron sa araw na 'to at puro na lang sakit ng ulo at inis ang dinaranas ko ngayon. Kanina lang, hindi pa man sumisikat si haring araw ay minalas na ako sa biglaang pagsulpot ni Cloud sa unit ko. Dahil kasi roon ay hindi ako nakapag-whole set kay Leyla. At dinagdagan pa niya ng isang nakakabwisit na ideya na pagpapakasal ko kay Vier para lang magampanan niya ang pagiging ama niya sa kanilang anak. Tsk! What a crazy idea, right? At gusto pa talagang ipasa sakin ang kanyang responsibilidad huh. Napailing-iling na lang tuloy ako nang maalala ko 'yon. I'm not yet a fool to claim his miserable life and put it into my own miserably living hell life! At ngayon naman ay nagmamadali akong lumuwas ng Maynila dahil sa pagsugod umano ni Mommy sa walang kwenta kong ama para lang ipilit NA NAMAN rito na ipakilala na kami sa madla dahil pamilya niya rin daw kami. Like wow! Bakit ba ang daming nababaliw pagdating sa pag-ibig na 'yan? It's just nonsense! Matat
CLOUD'S POV I felt relieved nang biglang mag-text sakin si Steff para sabihing liligawan na niyang muli si Vier ngayon. Though, may pagtataka ay nagpasalamat na lang rin ako. Hindi ko pa siya nakikita mula kaninang umaga matapos namin magkainitan. Hindi rin siya pumasok ngayon dito sa restaurant kaya buong akala ko ay bwisit pa rin siya sa akin. Pero heto at mukhang nais na niya 'kong tulungan sa problema ko kay Vier."Remember him?," Saad niya sa sumunod na mensahe na kasama ang isang larawan. Medyo blurred ang larawan na mukhang cut lamang mula sa isang picture but I can clearly see Vier… with another man! And to make it worse, si Hector Mendez pa ang lalaking kasama niya! Nanginig ang panga ko at nagkukumuyos ang dibdib ko sa galit habang matalim akong nakatitig sa nakakadiring larawang iyon."Ang landi mo talaga," nanggagalaiti kongbulong sa sarili ko bago mabigat ang mga kamay kong muling ibinalik ang cellphone sa bulsa ko. Hindi ko kayang tingnan ng matagal ang mga pagmumukh
VIER'S POV Minsan talaga naweweirduhan na 'ko sa kapatid kong 'to eh. Alam kong magaling siyang bumasa ng tao. Minsan nga ay inaasar ko pa siya na papasa na siyang face reader sa sobrang galing niya eh.Pero talaga ba? Si Hector, hindi katiwa-tiwala?'Yung mukhang 'yon na parang anghel? Nagsimula na tuloy ako sa pagkuwestyon sa judgment ko sa karakter ng mga tao sa paligid ko. Gano'n ba talaga kahina ang senses ko pagdating sa ganoong bagay? Nasa ganoong pag-iisip pa 'ko nang bigla ko na lang marinig ang pagtawa ni inay na ngayon ay nasa sala para i-entertain muna si Hector habang inaayos ko ang aking sarili. Silang dalawa lang ni Hector ang naroroon kaya sigurado akong si Hector ang nakapagpatawa kay inay ng ganoon. Pero sa pagkakaalala ko, hindi naman magaling na joker itong si Hector base na rin sa hirit niya sa 'min ni Carol kagabi.'Hmm, mukhang nagbaon ng matino at click na hirit itong si Mr. Gentleman ah,' sa isip ko at 'di ko maiwasan ang mapangiti dahil don. Simpleng ef
STEFFANO'S POV Hindi ko mapigilan na magdiwang ang kalooban ko habang pinagmamasdan ang bawat reaksyon ni Hector sa bawat pag-agaw ko sa kanya ng limelight habang nagpapa-impress siya kay Vier at pati na rin kay tita Ester. Wala rin naman siyang magawa para pigilin ako dahil nga sa kaharap namin si Vier. The goody goody Maria Clara. On second thought, bagay nga pala sila 'no? Both of them has this goody goody sh*ts na image. But let's not give them the perfect love story. They don't deserve it. Hindi rin naman ako nag-alala na baka palayasin ako ng nanay ni Vier na si tita Ester dahil sa mga pinag-aaasta ko rito. Kanina ko pa kasi nakuha ang loob nito sa pamamagitan ng mga simpleng hirit at konting mga serious thoughts about sa mga single parents na katulad niya at ng mommy ko. Kagyat kong ibinahagi sa kanya ang kwento ko and my relationship with my mom. Pero syempre 'yung mga magaganda lang and konting paawa effect like I never had my mom's full attention and love, which is totoo
CLOUD'S POV"I never thought, you are as fool as this Montemayor," nangungutya pa rin niyang saad habang iiling-iling na muling pinakawalan ang nakakaloko niyang pagtawa na siyang nagpasimula ng pagkulo ng dugo ko."Do you really think you're high enough huh?," dagdag pa niya habang punong-puno ng pangmamaliit ang bawat salitang binibitiwan niya para sa akin. Halata rin sa kanyang mukha ang pagpipigil niya sa muli niyang pagtawa.'What is it this time?', sa isip ko habang kunot-noo kong inaaral at pinagmasdan ang inaasta niya ngayon sa akin. Mulat ang mga mata sa kung gaano kaliit ang tingin niya sa akin mula pa noon. Pero ramdam ko na sadyang may kakaiba ngayon. "I love your daughter sir and–" Hindi ko pa man natatapos ang gusto ko sanang sabihin ay pumailanlang na sa buong opisina niya ang malakas niyang paghalakhak. Sa parteng iyon ay tuluyan ko na ngang naramdaman ang pag-igting ng mga panga ko sabay sa panginginig ng aking mga kamao. Alam ko naman na dapat ay tinitignan at tinat
Apat na taon na pala ang nakalipas! At ngayon nga, muli nang nakatapak ang mga paa ni Vier sa sariling bayan. Hindi maipinta ang kanyang ngiti nang sa wakas ay matanaw na niya ang ina at mga kapatid, kasama ang kanyang bestfriend na si Carol na buong-lakas pang kumakaway sa kanya. She was welcomed by warm hugs and kisses na tuluyang nagpaluha sa kanya. She missed them a lot."Kumusta ang byahe anak? Pagod ka ba? Baka nahihilo ka pa ha, magsabi ka kaagad?," anang kanyang ina na lumuluha pa sa tuwa."Ayos lang po inay," aniya habang hinahangod ang likod nito. "Kayo, kumusta kayo? Baka sumasakit na ulo n'yo sa tatlong ito ha," dagdag niya habang matamang nakatingin sa tatlo niyang utol na nakapalibot sa kanila."Mababait kami ha, di ba 'nay?," pagpapasweet ni Allen, ang sumunod sa kanya. Naka-tapos na ito at ngayon ay tumutulong na rin sa pamilya at sa pag-aaral ng dalawa pa nilang kapatid.“I missed you sis,” singit naman ni Carol at nakiyakap na sa kanilang mag-ina."Miss you too," g
CLOUD'S POV: Ilang ulit ko na marahil tiningnan ang sarili sa rear-view mirror, just checking how I look. I smiled at what I saw. I look fine, as always. And I'm feeling great ng mga sandaling iyon. Hindi ko rin napigilang mapadako ang tingin sa glove compartment ng sasakyan kung saan nakalagay ang espesyal na bagay na iyon. Medyo nadala ako sa emosyon at hindi na napansin na medyo matagal na pala akong hindi nakatingin sa daan.Boom! May pagmamadali akong bumaba ng sasakyan nang makita ang nagawa ko sa papatawid na sasakyan sa harapan."Ay jusko! Ano ba 'yan? Marunong ka bang mag-drive hijo?," nakakabingi ang boses na iyon kaya hindi ko na binigyang-pansin pa. Kaagad din naman itong huminto. "Cloud?" Nakatuon ang tingin ko ng mga sandaling iyon sa mga kabataang bumababa ng van kaya laking gulat ko nang banggitin ng maingay na nilalang na 'yon ang pangalan ko."Ikaw na nga!" Bahagya pa 'kong natigilan sa kaharap. Kaya pala ayaw kong tingnan ang mukha nito kanina pa."Ano'ng gina