"Mahal kita, Ethan," ulit ni Hanna. Kung kinakailangang magmakaawa siya kay Ethan ay gagawin niya. Alam niyang maghihiwalay sila pero bakit naman biglaan. Inamin niyang muli ang kanyang damdamin para sa asawa. Nagbabaka-sakali siyang magbago ang isip nito. Baka hindi na ito makipaghiwalay.“Pwede ba, Hanna. Bakit mo ako pinapapaniwala sa kunwaring damdamin mo? Alam naman nating parehas na pera ang dahilan kung bakit ka nandito. Ni ayaw mo ngang pirmahan ang prenuptial agreement at annulment papers noon. Dahil intresado ka sa yaman ng mga Rodriguez!”Hindi pa pala nito nakita na napirmahan na niya matagal na ang mga dokumentong sinasabi nito.“Ethan, isang buwan o kahit dalawang linggo. Para magkasama pa tayo. Pagkatapos noon, hindi mo na ako makikita pa. Hindi na kita guguluhin.”“Bakit ayaw mo pang umalis? Nag-iisip ka pa ba ng paraan kung paano ka makakakuha ng pera sa akin? Huwag kang mag-alala kahit hindi natuloy ang pagbibigay sa akin ng share, ibibigay ko sa’yo ng buo ang halaga

At bakit naman siya magpapabuntis sa iba? Hindi siya nakakibo. Nangako siya sa sariling hindi na makikipagtalo. Gusto niyang matapos ang isang buwan ng matiwasay. Wala din naman siyang mapapalang awayin ito.“Kumain muna tayo bago umuwi,” yaya ni Ethan.“Busog pa ako. Sa bahay na lang ako kakain.”“Kakain tayo sa labas. May pag-uusapan tayo. At gusto kitang makasama.”Hindi niya nadinig ang huling sinabi nito. May ambulansyang dumaan. Sumunod na lamang siya at baka makahalata ang kanyang sekretarya na nag-aaway sila. Binuksan nito ang pinto ng sasakyan para sa kanya. Naiwan si Athena na nakatingin sa kanilang dalawa na kumakaway pa.“Wait, ang bulaklak, nakalimutan mong kunin sa secretary mo,” anito ng maupo sa tabi niya.“Hindi, ibinigay ko sa talaga sa kanya.”“Bigay sa’yo tapos ipinamigay mo?” may bakas ng iritasyon sa boses nito.“Oo, bakit anong masama? Nagustuhan niya kaya ibinigay ko na lang.” Nawalan ng kibo ang binata.Makalipas ang ilang minuto ay nagsalita ito. “Saan mo gus

“Sige George, go ahead.” Pinauna na niyang magsalita ang kanyang secretary na napakabuti sa kanya. Mahirap makahanap ng kagaya nito.“Boss, hihingi sana ako ng isang linggong leave. Lumala ang kondisyon ni nanay at walang pong magbabantay sa kanya. Nag-aalala din po ako ng labis.”“Nauunawaan ko. Unahin mo ang pamilya mo. Kukuhanin ko muna si Hanna bilang kapalit mo pansamantala. Pero gusto ko ay ikaw ang magsabi sa kanya para hindi siya makatanggi.”“Okay, boss. Tatawagan ko po si Ms. Hanna after ng call. Ano po ang sasabihin ninyo sa akin?”“Ah, wala. Hayaan mo na pagbalik mo na lang. Kumbinsihin mo na lang si Hanna na palitan ka kahit one week. Sabihin mo ay ayaw kitang payagang umalis ng walang kapalit.”“Noted, boss. Maraming salamat po.”“Ako na nga pala ang may sagot sa hospital bills ni nanay Flora.”Ibinaba na niya ang telepono. Tsaka na niya sasabihin kay George na nakita na niya ang babaeng hinahanap. Ayaw na niyang dagdagan pa ang iniisip nitong problema sa kalusugan ng in

Hindi niya hahayaan ang kahit na sinong pabagsakin ang Unicorn Marking Agency. Lalo na ang mga traydor na kagaya nila Lucas at Hanna! Magbabayad ang mga ito! Matagal na niyang sinusubaybayan si Lucas. Nag-iipon siya ng mas malakas na ebidensya para siguradong makukulong ito. Ngunit hindi niya inasahan na makikipagkuntyaba si Hanna sa kanyang stepbtother. Makikipaglaro muna siya sa mga ito. Sisiguraduhin niyang mabubulok ang mga ito sa bilangguan.Nagbubuga ng apoy ang kanyang mga mata. Wala ngang relasyon si Hanna kay Dylan pero magnanakaw naman ito sa kumpanya. Hindi siya makapaniwala na magagawa nitong pag-isipan sila ng masama matapos ang kabutihang ipinakita ng kanyang pamilya lalo na nila Lola Rosa at Mommy Belinda. Hindi niya ito mapapatawad!Bumalik si Hanna sa loob ng opisina. Malakas pa din ang kabog ng kanyang dibdib. Nangangatog pa din ang kanyang tuhod. Nadatnan niya si Ethan na abala sa laptop nito. Hindi siya nililingon ng asawa. Hindi niya alam kung sasabihin ba dito ag

Napansin ni Hanna ang pagdating ng construction materials sa paggawa ng bahay sa kabilang lote. Madaming tao ang tumulong upang itayo ang bahay kubo. Mayaman siguro ang may-ari. Kasalukuyan siyang umaani ng gulay upang kainin. Masarap tumira sa modern bahay kubo ni Lola Rosa.May mga paang huminto sa kanyang tapat. Unti-unting umangat ang kanyang paningin. Pinaglalaruan yata siya ng kanyang imahinasyon. Si Ethan! Imposible. Baka dahil laging laman ng kanyang isipan ang lalaki ay kung saan saan niya ito nakikita. Ikinurap niya ang kanyang mga mata. Ngunit nanatili itong nakatayo sa kanyang harapan."Small world. Nandito ka pala!" sabi ng binata.Nabitawan niya ang malaking talong na hawak."Anong ginagawa mo dito?" Napatayo siya."Hindi ko nga alam na andito ka din. Huwag mong isipin na sinusundan kita.”Dumating ang kanyang kapatid na si Lyca."Kuya Ethan. Sinusundo mo na si ate? Bati na ba kayo?"Kinurot niya sa taligiran ang kapatid. Kay daldal nito talaga."Lyca, hindi kami nag-aaw