Napatingin ako kay Delgado. Hindi ko alam kung ano ang ibig niyang sabihin. Pinahid ko ang mga luha sa mata ko. Siguro mugto na ang mga mata ko. Baka ang pangit-pangit ko na sa paningin niya. "Are you going to force me to marry you?" kinakabahang tanong ko. Napalunok ako ng ngumisi siya. "What comes to your mind that I will do that?" Ganoon naman talaga sa mga nababasa kong libro dati. Ganoon nga ang ginawa ni Dwayne kay Rebecca. Siya pa nga ang umayos ng papel noong dalawa kaya hindi na nakapagtataka kung gagayahin niya. Pero kunsabagay bakit naman niya ako yayaing magpakasal? Galit nga siya sa akin. Baka nga makipag-break na siya dahil sa ginawa ko. Kahit hindi niya sabihin alam kong galit siya. Ramdam ko iyon sa walang emosyong mukha niya. "Hindi ba?" Wala na ba siyang planong pakasalan ako? As in? "Do you want to marry me?" balik -tanong nito. Mabilis na umiling ako. "No?" Sabubong ang kilay na tanong nito. Tumango ako. "Yes?" "Ano ba talaga ang gusto mo?" pag-iia

Kinaabukasan ay bumalik nga si Delgado. Pero nanatili akong nasa loob lang ng kwarto namin ng anak ko. "Mommy, daddy said we will go out. Why are you still not changing your clothes?" kunot noong tanong sa akin ni love. "Hindi ba at bonding time ninyo ng daddy mo today? Kaya hindi sumasama si mommy I will give both of you time to bond together," sagot ko a kaniya. Nakita ko naman ang pagsalubong ng kilay ni Delgado. Tila hindi nito nagustuhan ang sinabi ko. "You will go with us" "But-" "Change or I will help you to do that. I am willing to lend my hand." Wala na akong nagawa magsabihin iyon ni Delgado kundi ang tumayo sa kinauupuan ko at magtungo sa kwarto namin ng anak ko. Tamad na pumasok ako sa bathroom para maligo. Wala naman talaga akong balak na sumama sa kanila pero mukhang hindi naman nila ako tatantanan kaya wala akong choice. "What are you wearing?" salubong ang kilay na tanong ni Delgado nang makababa na ako. Bihis na bihis na rin ang anak ko. "Dress," sagot ko nama

Pagdating ko sa office ay agad na dumiretso ako sa opisina ni Delgado pero napahinto ako nang makita ko siyang nasa loob na.Bakit ang aga naman niyang pumasok? Akala ko wala pa siya kaya dire-diretso ako.Kumunot ang noo nito nang makita ako."Uhmmm... I brought a breakfast for you," nakangiting wika ko at ipinakita sa kaniya ang tuperware na may lamang sandwich at pancake. I also bought a coffee for him."I already ate," balewalang sagot nito at muling bumalik ang tingin sa hawak na papeles.Nalaglag ang balikat ko dahil sa naging sagot niya. Hindi man alng siya tumingin ulit sa pagkaing dala ko para sa kaniya.Bumalik ako sa table ko. Hindi ko maiwasang mapasimangot nang muli akong lumingon sa nakasaradong pinto nang opisina."Good morning!" masiglang bati sa akin ni Eng. Kim. Kasabay nitong dumating si Calvin na tumango lang sa akin at nagtungo na sa table niya."Good morning," tamad na sagot ko. "You want breakfast?" Alok ko sa kaniya nang breakfast na inihanda ko para kay Delgad

"Where have you been?" agad ay tanong sa akin ni Delgado nang makabalik ako sa table namin.Ngumiti ako sa kaniya na ikinakunot ng noo nito. "Comfort room, I reduced some bad energy," sagot ko bago naupo sa tabi niya.Hindi ko pa rin maiwasang mapangiti habang ang ina nito ay siguradong nagpupuyos sa galit.She called me slut, hindi nga ako tumuwad sa anak niya. I mean hindi pa.After ng party ay dumiretso kami muli sa bahay ni Delgado. Napanganga ako ng pumasok kami sa close garage niya. Sigurado ba siyang garahe niya ito hindi tindahan ng mga kotse.There are a lot of cars, but they are expensive. Sa kikinis ng mga iyon pwede na akong manalamin. Lahat yata ng car brands nandito na."I will just call a taxi to go home," wika ko sa kanya. "No, you will stay here tonight. I will just get Lora tomorrow.""But—""I told you that the of you will stay with me during weekends," paalala nito sa napag-usapan namin noong nakaraan. Napanguso ako, hindi nga niya ako kinakausap ng maayos tapos g

Inip na nakaupo ako sa harap ng aking table wala akong masyadong trabaho ngayong araw dahil nagawa ko na lahat ng dapat kong gawin hinihintay ko na lang na mag-uwian pero hindi pa man lang nagbi-break time para sa afternoon break kaya ilang oras pa bago ang uwiang hinihintay ko.Hindi ko mapigilang mapahikab.Ilang araw nang hindi pumapasok si Delgado. Wala namang kaso iyon dahil nandito naman ako para gawin ang mga trabaho niya ang problema lang wala talaga siyang paramdam as in a wala man lang kahit isang text. Tinadtad ko na siya ng mga mensahe pero kahit isang reply wala akong natanggap. Samantalang dati siya ang gumagawa noon sa akin. Talagang tinetext niya ako palagi pero ngayon daig ko pa ang na-ghost.Hindi ko mapigilan mapabuga ng hangin habang nakatingin sa orasan gusto ko na talagang mag-uwian. Dati naman I never find my works boring, but now I'm starting to think to quit pakiramdam ko tuloy kaya hindi pumapasok si Delgado ay dahil sa akin baka ayaw na niya akong makita hi