Akira's POV.Hinawakan ko yung ulo ko dahil pakiramdam ko ay sumasakit na naman ito. Naalala ko na naman ang sinabi nung doktor.Flashback"Mrs. Montenegro, you're six weeks pregnant" anunsyo sakin nung doktor.I refused to believe it, bakit ngayon pa? Hindi sa hindi ako masaya pero nanganganib na mawalan sya ng isang ama at ang tanong is tatanggapin man lang ba sya ni Thunder?"I am what? No you're kidding right?" sabi ko."No, you're pregnancy test shows positive. I am an OB-Gyne. Aren't you happy? You have a blessing on the way. I'm sure your husband will also be glad about this news"No!I am definitely sure, he would not be happy dahil si Ella ang gusto nya, si Ella ang gusto nyang makasama habang buhay at kay Ella nya gustong magka anak at hindi sakin.Nasaan sa salita na yun ang glad?Natatakot ako, dumoble ang takot ko. Ilang rejection na ba ang natanggap ko mula kay Thunder? What if he also rejects our baby? Kakayanin ko pa ba? Just thinking about him rejecting our baby break

Akira's POV."Akira hija kumain ka na ng almusal mo, ipinagbilin ka sakin ni Thunder na alagaan kita kapag wala sya" sabi sakin ni yaya habang nakahiga pa din ako sa kama."Bakit kailangan nya pa kong ipagbilin, hindi ba sya ang asawa ko? Sya dapat ang nag aalaga sakin pero anong ginagawa nya? Hindi sya umuuwi at parang hangin lang akong dinadaan-daanan nya" sagot ko.Umagang-umaga ay napaka emosyonal ko. Pagkagising ko parang gusto ko na lang umiyak dahil lang sa maaga na namang umalis si Thunder at hindi ko sya naabutan. Tsk! Parang hindi pa naman ako sanay pero dahil siguro sa buntis ako ay ang sensitive ko sa konting bagay lang. Madalas din akong antukin, minsan masandal lang ako tulog na agad ako. Aish! Miss na miss ko na si Thunder, palaging sya ang gusto kong makita, sya ata ang pinaglilihian ko.Hindi ko pa rin sinasabi kay Thunder na buntis ako dahil obviously busy sya kay Ella. Hindi na rin ako nagko commute dahil hatid-sundo ako ni Cloud. Pinilit nya yun, para daw safe kami

Akira's POV.After a week ng pamamahinga sa bahay ay pumasok na ko. Masyadong boring sa bahay dahil naiiwan lang ako sa mga katulong pag school days.Pinark ko ang kotse ko sa parking spot ko. Yup! May bago akong kotse, nagpabili na ko sa magulang ko, tutal naman mayaman sila haha.Hirap na hirap ako mag commute at delikado para sa amin ni baby.Pagbaba ko ng kotse ay sinalubong ako ni Cloud na nakangiti ng malawak. Nag open arms sya kaya lumapit ako para yakapin sya. Sa one week kong bakasyon ay once lang ata sya nakadalaw dahil iniiwasan nya ding magpang abot sila ni Thunder.They are both uncomfortable with one another."I missed you princess" sabi nya sakin kaya bumitaw na ko sa pagkakayakap at ngumiti sa kanya. Tiningnan nya ang kotse ko. "Is it safe for you to drive? Pwede naman kitang ihatid-sundo" he said with a concerned tone.Grabe ang daddy-material ni Cloud honestly.Kung sino man ang mapapangasawa nito, sobrang swerte. Siguro hahanap si Cloud ng misis na sobrang bait at m

Ella's POV.Nakailang back and forth na ko sa harapan ng bahay ni Thunder.Sa bahay nung malanding Akira na yun at ni Thunder.Ngayon pa lang ako nakapunta dito, nung araw na malaman ko yung tungkol sa kanila ni Akira. Sinundan ko si Thunder noon at nalaman kong dito sya nakatira.Hindi ko matanggap ang lahat hanggang ngayon, na kasal sila at tila tuluyan ng nawawala ang pagmamahal sakin ni Thunder.Pumunta ako dito dahil gusto kong makausap si Thunder, kailangan naming mag usap. Aayusin na namin ito lalo na at alam ko na ang sikreto ni Akira."Sino ka? Sinong hinahanap mo?" nagulat ako ng may magsalita sa likod ko, dali dali ko itong hinarap. "Si Thunder po?" tinanong ko na lang kahit alam kong wala pa ito dahil wala pa ang sasakyan nya. "Wala pa si Thunder, pinuntahan nya si Akira sa ospital baka gabihin iyon dahil nung huling naospital ito ay ayaw nyang iniiwan ang asawa" sabi nito na agd akong tinalikuran at pumasok na sa bahay.What does she mean? na totoong tinatrato ni Thunde

Akira's POV.Bumaba ako ng sasakyan ng minamaneho ko at tumambad sakin ang malaking mansyong ito kung saan ako lumaki kasama ang mapagmahal kong magulang.Ang bilis pala talaga ng panahon, akala ko talaga noon mananatili lang akong bata at baby ni mom.Nag door bell ako at pinagbuksan ako ng yaya namin dito."Ma'am Akira, good evening po. Tamang-tama ang dating nyo, dito na kayo maghapunan, kakatapos lang po nilang kumain" sabi nito sakin.Pumasok ako."Hindi na yaya, kakatapos ko lang din mag dinner e, galing ako sa business meeting" sabi ko bago nag diretso papasok.Mabilis na hinanap ng mata ko ang pinunta ko rito at nakita ko itong nakaupo sa couch at nakatalikod.Ngumiti sakin si mom ng makita nya ko."Look who's here to fetch you" sabi nya sa malambing na tono dito.Agad agad naman akong nilingon nito at nagtatakbo sakin, sinalubong ko sya ng yakap."Mommy! Mommy you're back""Yes baby, galing lang sa work si mommy, I missed you" I said. Bumitaw sya sa pagkakayakap sakin at hina