Nagising na lamang ako na may tumatamang ilaw na nanggagaling sa bintana. Madilim ang kwarto kung saan ngayon ay nakahiga ako sa isang puting kama.Napatingala ako dahil parang may matang nakamasid sa akin. Kaagad akong kinabahan sa klase ng mga titig niya.Mayroon siyang itim na aura at aaminin ko na napakagwapo din niya. Pamilyar siya sa akin pero hindi ko lang ito maalala.As in wala akong maalala. Kahit pangalan ko o kung saan ako nanggaling ay hindi ko rin matandaan.I'm clueless!"S-Sino ka?" Tanong ko sa lalaking nasa tabi ko.Sumilay ang ngiti sa mga labi niya at hinawakan ang isang kamay ko."I'm Josiah. Your husband." Sabi nito sa baritonong boses niya.Ang pangalan niya ay Josiah? At asawa ko daw siya? Nakaramdam kaagad ako ng kirot sa sentido ko dahilan para lumapit sa akin ang lalakeng nagpapakilalang asawa ko.Siguro ay kaya nga siya pamilyar sa akin ay dahil sa asawa ko siya. Napansin ko na may nakakabit din pala sa aking mga suwero at kung anong tubo sa may ulo ko na n

Nagising ako na parang may nakayakap sa akin. Kaagad kong nilingon iyon at si Josiah ito na mahimbing na natutulog. Tinignan ko ang bintana at napagtanto ko na umaga na pala. Napatingin naman ako sa wall clock ng kwarto namin at 10am na ng umaga. Tinanghali na pala kami ng gising.Alam kong may pasok si Josiah sa trabaho ngayon kahit Sabado pa."Josiah? Hindi ba't may pasok ka pa? 10am na," Sabi ko mahinang tinapik ang pisngi niya.Nakatingin lang ako sa kanya. Kahit sa pagtulog ay ang gwapo pa rin ni Josiah. Ni wala na yatang maipipintas sa physical appearance niya. Kahit palaging nakakunot ang noo niya ay hindi pa rin iyon nakakabawas sa kagwapuhan niya. Maganda rin ang pangangatawan niya at hindi na nakapagtataka iyon dahil sinabi sa akin ni Andy na nagwowork out talaga sila ni Josiah sa Gym kapag wala silang pasok sa trabaho. Salong-salo niya ang biyaya ng isang pagiging gwapong lalake. Siya na!Mas lalong humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. Ang bango bango rin niya. Pagkatapo

Pagkatapos ng pagtatalo nina Andy at Josiah ay hindi na muling nagpakita pa si Andy at nagpupunta dito sa bahay. Marahil ay dahil galit pa rin siya sa mga nangyari nun. Mas mabuti na rin iyon dahil kahit ako ay ayoko pa muna siyang makita ngayon at sa mga naiisip kong dahilan kung bakit siya nagkakaganon.Ngayon ay ipapakilala na rin ako ni Josiah sa pamilya niya. Kinakabahan ako dahil ito ang unang pagkakataon na ma-memeet ko sila nang mawala ang alaala ko.Nagsuot lang ako ng isang kulay black na formal dress at doll shoes habang si Josiah naman ay nakasuot ng isang color blue navy longsleeves polo at jeans. Ang gwapo niyang tignan ngayon at sigurado akong magiging center of attention na naman siya sa oras na makita siya ng ibang tao.Hinawakan ni Josiah ang kamay ko nang makita niyang kinakabahan ako habang papasok na kami sa restaurant na kung saan ay makikita ko na ang buong pamilya niya."Just relax." Sabi niya para pakalmahin ako.Tumango nalang ako hanggang sa makapasok na kam

Nang magising ako ay tila natulala nalang ako at kaagad pinunasan ang luhang kumawala sa mga mata ko. Nawala lang ako sa katinuan nang gabing iyon pero natatandaan ko pa rin ang mga nangyari.Gusto kong humagulgol ng iyak pero hindi ko magawa dahil namanhid na ako habang nakayakap sa akin ang lalakeng minahal ko pero hindi ko alam na sisirain pala ako. Ang akala ko ay rerespetuhin niya ako pero nagkakamali pala ako.Tama nga si Andy nung araw na nag-away sila ni Josiah, pareho silang baliw na dalawa.Naramdaman kong unti-unting nagigising si Josiah sa pagkakatulog nito. Nakayakap ito sa akin habang parehas kaming walang saplot sa ilalim ng kumot. Naaalala ko pa ang ginawa nila sa akin ni Andy. Mahal ko si Josiah pero hindi ko lang matanggap na kaya niya rin akong ibigay kay Andy.Ang sakit-sakit."Good morning, wife." Bulong sa akin ni Josiah at hinalikan nito ang leeg ko.Hindi ako makapagsalita at nanatili nalang na tahimik. Kung umakto siya ay parang hindi ito nakokonsensya sa gina

Pagkatapos kong umalis mula sa bahay nila Josiah ay mabigat ang loob ko na sumama kay Jonas, ang lalakeng minahal ko at ang tunay kong pamilya.Ngayon ay nandito ako sa condo unit ni Jonas sa Pasay at ikwinento niya ang lahat mula sa pagkatao ko hanggang sa mawala ako at hindi na muling nakita pa. Hindi ko mapigilang mapaluha dahil kahit wala akong maalala ay ramdam ko ang hirap at sakit ng mga pinagdaanan namin sa kamay ni Ysmael Buenavista.Si Ysmael Buenavista daw ay anak ng yumaong si Mayor Yñigo Buenavista ng San Alfonso at dahil nga namatay si Mayor Yñigo dahil sa isang car accident 4 years ago ay si Ysmael na anak niya ang pumalit dito. Siya ang lalakeng kumidnap sa amin ni Jonas bago kami nagbalak sanang pumunta ng Maynila para mag-apply ng trabaho.Ikwento rin sa akin ni Jonas na nagising na lamang siya na nasa labas ng kanilang bahay na puno ng sugat at pasa sa buong katawan at doon ay nawala ako. Sinabi niya sa akin na kahit halos wala na siyang malay nung mga oras na iyon